اصلی ترین جزء سیستم ترمز لنت ترمز است. لنت ترمز ایده آل باید دارای خواصی همچون استحکام بالا، عدد سایش یکنواخت، نرخ سایش پایین، صدای کم، عدم تغییرات عدد سایش با افزایش دما و فشار و خواص ارتعاش گیری مناسب باشد. برای بدست آوردن این خواص لنت ترمز را کامپوزیتی از رزین الیاف روانکارهای جامد ذرات سایشی پرکننده و پودرهای فلزی می سازند. نوع و نسبت ترکیب این مواد در خواص لنت ترمز موثر است. یکی از اجزاء مهم لنت ترمز ذرات سایشی است که با ترکیبات انواع و درصدهای مختلف استفاده می شوند. ذرات سرامیکی مانند آلومینا، کوارتز و سیلیکا به دلیل مقاومت حرارتی بالا از اصلی ترین ذرات سایشی می باشند که در لنت ترمز استفاده می شوند. در این تحقیق تاثیر اندازه دانه (عدد مش کوارتز) و درصد ذرات سایشی کوارتز بر رفتار سایشی لنت ترمز بدون آزبست بررسی شد.

کامپوزیتهای تنگستن - مس مواد ترکیبی بسیار مهمی هستند که عموما به عنوان کنتاکتهای الکتریکی مصرف شده و در شرایط سخت کاربردی مثل در ارتباط بودن با جریان و ولتاژهای زیاد، ایجاد قوسهای الکتریکی شدید بین کنتاکتها، سایش مکانیکی، ذوب شدن سطحی و غیره قرار دارند و از روشهای متالورژی پودر تولید می گردند. در این تحقیق از فرایند رخنه دهی مذاب مس در اسکلت تنگستنی استفاده شده است. لذا به منظور بهبود خواص و افزایش عمر کاری این مواد، اثرات تعدادی از پارامترهای مهم و موثر مثل فشار پرس، دما و زمان فرایند رخنه دهی، روش تولید و ترکیب شیمیایی بر خواصی مثل چگالی، سختی و هدایت الکتریکی بررسی شده است. در این تحقیق با انتخاب فشارهای پرس 129، 194، 336 مگاپاسکال، دماهای 1220، 1280 و 1350 درجه سانتی گراد و زمانهای یک و یک و نیم ساعت جهت انجام فرایند رخنه دهی، همزمان اثرات درصدهای وزنی مختلف افزودنی کبالت با مقادیر 2/0، 5/0، 7/0 و 1 درصد وزنی، نحوه افزودن آن در ترکیب، درصدهای مختلف فاز مس و همچنین تاثیر فرایند زینترینگ بر خواص نهایی بررسی شده و به نتایج مفیدی در جهت بهبود خواص مذکور دست یافته شد.

جوشکاری بطور وسیعی در ساخت بسیاری از سازه ها نظیر کشتی، هواپیما، ساختمانها و خطوط لوله مورد استفاده قرار می گیرد. سازه های جوشی بدون عیب نیستند، حرارت دادن موضعی غیریکنواخت و سپس سردشدن که در هر فرآیند جوشکاری اتفاق می افتد، زمینه را جهت پیدایش کرنشها و تنش های حرارتی پیچیده آماده می سازد. این عوامل تنشهای باقیمانده و پیچیدگی را در سازه های جوشی بوجود می آورند.مرسوم است که قبل از تولید انبوه یک سازه جوشی میزان اعوجاج زاویه ای آن شناخته شود. در این تحقیق مقادیر اعوجاج زاویه ای در فرآیند جوشکاری ‏‎gmaw‎‏ بر روی اتصالهای گلویی آزمایش شده و نتایج ارائه شده است. مواد مورد استفاده فولادهای ساده کربنی ‏‎st52-3 , st37-2‎‏ بوده که از لحاظ استحکام و هدایت حرارتی با هم متفاوت هستند. فاکتورهای مهم جوشکاری در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته اند. ضخمامت ورق های مورد استفاده از ‏‎6mm‎‏ تا ‏‎‏‎20mm‎‏ متغیر بوده و در ساق جوشهای ‏‎6mm‎‏ تا ‏‎12mm‎‏ و ‏‎15mm‎‏ جوشکاری شدند. مقدار اعوجاج زاویه ای در تمامی تستها اندازه گیری شده و بیشترین مقدار اعوجاج زاویه ای در ضخامتهای عضو افقی 11-8 میلی متر، در اتصال سپری حاصل شده است. جهت جلوگیری از پدیده اعوجاج سه روش پیش کرنش الاستیکی و پلاستیکی و عملیات حرارتی پیش گرم مورد استفاده قرار گرفته و نتایج قابل قبول ارائه شده و بهترین نتایج از کاربرد روش پیش کرنش الاستیکی مشاهده گردید. در پایان به روشهای بازسازی پیچیدگی شامل پرس کردن، استفاده از مشعل حرارتی، جک زدن و غیره اشاره شده است.