قرن ششم هجری در ایران، از نظر رواج و رشد عرفان اهمّیّت چشم گیری دارد. از این قرن به بعد عرفان سیری صعودی طی کرد و در دوره ی مغول ها به اوج رسید. در این دوره مباحث عرفانی بیش از پیش در ادبیات راه پیدا کرد. شاعرانی چون سنایی، عطّار و مولوی با سرودن مثنوی های عرفانی، رمزی و تمثیلی، در به اوج رسیدن ادبیات عرفانی فارسی نقش مهمّی ایفاکردند، منطق الطّیر سرمشق بسیاری از شاعران پس از عطّار قرار گرفت. این کتاب، سلوک روح را در هفت مرحله تا رسیدن به مرحله ی کمال و «وحدت» در قالب داستان رمزی حرکت مرغان به سوی سیمرغ برای یافتن پادشاه بیان می کند. در این اثر از تمثیل روح به صورت پرنده استفاده شده است که پیشینه ای دیرین در فرهنگ های گوناگون دارد و در عرفان اسلامی با رساله الطّیر ابن سینا، وارد شد. در قرن پانزدهم میلادی، دراسپانیا با قدرت گرفتن پادشاهان کاتولیک، عرفان، ادبیات و هنر به اوج شکوفایی رسید؛ به ویژه عرفان کاتولیکی که در کاتولیک مسیحی ریشه داشت. به همین دلیل این قرن را «قرن طلایی اسپانیا» خوانده اند. در این دوره در اسپانیا قدّیسه ای عارف، ترزای آویلایی ظهور کرد که شاهکارهای عرفانی وی بر قلّه های عرفان و ادب اسپانیا می درخشد. برترین اثر او دژ درون است که سیر عروج روح را در قالب عبور از عمارتهای هفتگانه ی دژی نورانی به تصویر می کشد. بنابراین اساس کار وی مانند منطق الطّیر بیان سلوک هفت مرحله ای روح تا رسیدن به «نکاح روحانی» یا همان «وحدت» است.

این پایان نامه بر آن است تا با استفاده از دو تئوری مدرن "ساختارگرایی "و "نقد فمینیستی" به خوانش ؛نقد و تحلیل دو متن کلاسیک فارسی میانه (پهلوی)یعنی "ارداویراف نامه "و بخش سوم" شایست ناشایست "بپردازد.روش کار به این ترتیب خواهد بود که پس از توضیح و ذکر تاریخچه دو تئوری ساختارگرایی و فمینیستی هر یک از این دو متن برگزیده مطابق با این دو تئوری نقد و تحلیل می شوند و در پایان هر بخش یک نتیجه گیری ارائه می شود. با استفاده از تئوری ساختارگرایی تلاش شد تا دستور زبان دو متن به دست آید تا امکان تحلیل "ذهنیت زبان متن" برای پیاده کردن تئوری فمینیستی فراهم شود.در این شمای کلی دیدیم که کنش های "زن" در این دستور زبان از خود فعلیت ندارند و آنجا که فعلیت دارند کنششان منفی است.این ساختار نا خود آگاه عینی بازتاب ساختار ذهنیت متن و در نهایت ذهنیت نویسنده است.در قدم بعدی و در تحلیل فمینیستی دو متن که به نوعی تحلیل محتوای دو متن هم بر اساس زیر ساخت های زبانی و هم بر اساس زیر ساخت های غیر زبانی است ؛در هر دو سطح شامل تولید و بازتولید ایدئولوژی مردسالارانه هستیم که در نهایت ما را قادر به درک و دریافت علت وجود و تداوم ساختار نابرابر قدرت کرد که با به دست گرفتن زبان به عنوان ابزار قدرت از سوی مرد که به حذف و سکوت زن می انجامد ،امکان پذیر شده است.

بررسی و تحلیل صُوَر خیالِ شعرِ شاعران برجسته و صاحب سبکِ نوپرداز معاصر و به ویژه تهیه و تدوین فرهنگِ تصویری شعرِ آنان کارِ جدید و دقیقی است که ضرورتِ انجامِ این پژوهش و تحقیق است. مهم ترین هدف های این رساله عبارتند از: 1. تهیه و تدوینِ فرهنگ تصویرهای شعری سه شاعر نوپرداز، نیمایوشیج، اخوان ثالث، احمد شاملو 2. ارایه منبع و مأخذی که امکانِ هر نوع تحقیق و پژوهش در زمینه نقد ادبی و سبک شناسیِ شعرِ نو فراهم آید 3. فراهم آوردنِ زمینه ای برای بحث های انتقادی در حوزه صُوَر خیال و سبک شناسی 4. آشنایی پژوهشگران، منتقدان، محققان، دانشجویان و علاقه مندان به شعرِ نو، با انواعِ تصویرهای شعری در شعرِ سه شاعر برجسته معاصر 5. بررسی و تحلیلِ صُورِ خیالِ شعر سه شاعر صاحب سبک، بر مبنای داده های آماری و یادداشت های گردآوری شده از بخش فرهنگ تصویرهای شعری تا از هرگونه کلی گویی و استقرای ناقص خودداری شود 6. بیان جنبه های نوآوری و ابتکار شاعرانِ برجسته معاصر در تصویرپردازی و نشان دادن تفاوت های تصویرپردازی در شعر معاصر و شعر کلاسیک. شیوه و روش تدوین این رساله به این صورت بوده است که در فصلِ اول مقدمه ای درباره صُوَرِ خیال در شعر، بحثی درباره تصویر و تصویرگرایان و تصویرپردازی و نقش آن در شعرِ معاصر و تفاوتِ آن با شعرِ کلاسیک آمده است در فصل دوم که بخش تحلیل ها و بررسی هاست به بررسی و تحلیلِ انواعِ صور خیالِ سه شاعر در پنج بخش جداگانه تشبیه، استعاره، تشخیص، کنایه و سَمبُل پرداخته شده است و فصل سوم و چهارم و پنجم به فرهنگِ تصویرهای شعری هر یک از این سه شاعر اختصاص دارد. براساس تهیه و تدوین چنین فرهنگی و به تبعِ آن، بررسی و تحلیلِ صُوَر خیالِ این سه شاعر، به این نتایج رسیدیم که: نخست، این فرهنگ می تواند منبع و مأخذ بسیار مفیدی باشد برای پژوهشگران، منتقدان و محققان، در زمینه بسیاری از پژوهش های نقد ادبی، سبک شناسی، بحث های انتقادی در حوزه تصویرهای شعر شاعران و نشان دادنِ تفاوت های تصویرپردازی در شعرِ معاصر در مقایسه با شعر کلاسیک. دوم این که، تصویرپردازی در شعرِ معاصر در مقایسه با شعر کلاسیک دارای تفاوت های اساسی است، تصویرهای این سه شاعر اغلب در هماهنگی و تطبیقِ کامل با محتوا و مضمونِ شعر است و به ویژه دراشعار شاملو دارای زمینه عاطفی بسیار قوی است. سوم این که، در شعر معاصر، تصویرها جدای از محتوا و مضمونِ شعر نیستند برخلافِ شعر کلاسیک که اغلب، تصاویر جدای از محتوا و مضمونِ شعر بودند چهارم این که، تغییر و تحولاتِ سیاسی و اجتماعی و فرهنگی در دوره معاصر به خوبی در تصویرهای شعری شاعرانِ معاصر منعکس شده است و پنجم این که، تصویرهای شاعران معاصر به طور عام و تصویرهای این سه شاعر به طور خاص، اغلب حاصلِ تجربه شخصیِ خود شاعران است نه برگرفته از دیوان های شعر شاعران پیشین.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

رساله ی حاضر به بررسی و مقایسه ی داستانهای مشترک میان مثنوی و منطق الطیر و مصیبت نامه ی عطار می پردازد. رویکرد این رساله رویکردی ساختارگرایانه است و در تحلیل و مقایسه ی ده داستان مشترک میان مثنوی مولوی و منطق الطیر و مصیبت نامه، از آرای کسانی چون پراپ، گریماس، تودوروف و ژانت سود می جوید. رساله ی حاضر در پی آن است که اثبات کند روایتگری مولوی و عطار به تفاوتهای معنایی می انجامد.

در این پژوهش سه منظومه هفت پیکر، خسرو و شیرین و اسکندرنامه از پنج? نظامی گنجوی مورد بررسی قرار می گیرد. ابتدا خلاصه ای از این منظومه ها آورده می شود، سپس روایت نظامی از شخصیت-های بهرام گور (هفت پیکر)، خسرو ، و شیرین، بهرام چوبینه و فرهاد (خسرو و شیرین)، اسکندر و خضر (اسکندرنامه) با گزارش فردوسی از آنان مورد مقایسه قرار می گیرد.

دراین رساله ابتدا مقدمه ای کوتاه از نظر می گذرد که شامل برخی ملاحظات نگارنده درباره شاعری، و نیز آرای چند صاحب نظر ادبی است . در فصل اول گزیده ای مختصر از زندگی فریدون مشیری و آثار ادبی وی آورده شده است . فصل دوم اختصاص به موضوع های مورد علاقه و سیر اندیشه وی دارد که با یافته های آماری موضوع ها به ترتیب کثرت کاربرد ، همراه است . در فصل سوم از ویژگی های زبانی شاعر سخن رفته است . در فصل چهارم جنبه های گوناگون زیباشناختی در اشعار شاعر بررسی شده است .فصل پنجم به بررسی موسیقایی شعر مشیری و اشکال آن اختصاص دارد و سرانجام فصل ششم شامل شباهت هایی است که شعر مشیری با اشعار شاعران دیگر دارد. آنچه در قسمت خاتمه آمده است ، توصیف کلی مجموعه های شاعر و برخی نتیجه گیری هاست . در این رساله هر جا لازم بوده ، از شواهد شعری استفاده شده و ماخذ اصلی برای همه شواهد ، مجموعه کامل بازتاب نفس صبحدمان ( کلیات اشعار مشیری) بوده است .