مقدار عفونت زخم بعد از جراحی بدست آمده در این مطالعه از میزان معمول (با توجه به مطالعات قبلی و رفرانسهای موجود) کمتر میباشد، علت این امر: 1 - مسائل و مشکلات موجود در امر تشخیص و گرفتن نمونه از بیماران دارای زخم های عفونی . 2 - عدم تشخیص نمونه های عفونی در بیماران ترخیص شده از بیمارستان میباشد. در ارزیابی متغیرهای ثبت شده با عفونت زخم بعد از جراحی، رابطه نوع زخم جراحی سن بالا، استفاده از درن با عفونت زخم بعد از جراحی به اثبات رسید که با مطالعات قبلی انجام شده در این زمینه سازگاری دارد. میکروارگانیسم های جدا شده از زخم های عفونی بعد از جراحی در مرحله اول استافیلوکوک اورئوس و در مرحله بعد باکتریهای گرم منفی مانند اشریشیاکلی و پسودوموناس بودند که با نتایج بدست آمده از کارهای انجام شده در این زمینه مشابهت دارد. با توجه به نوع عمل جراحی و میکروارگانیسم های جدا شده از زخم های جراحی عفونی (جدول شماره 26) می توان نتیجه گرفت که در جراحی صفرا و کبد در حدود 19 درصد، در جراحی فتق 80 درصد، در آپاندکتومی 11 درصد و در جراحی ارتوپدی و جراحی اعصاب درصد بالایی از عوامل عفونت را میکروارگانیسم های گزوژن تشکیل می دهند. ولی بطور کلی می توان نتیجه گرفت که در حدود 9ˆ62 درصد از عوامل عفونت میکروارگانیسم های اگزوژن بوده اندم البته بدون در نظر گرفتن این مطلب که ممکن است عفونت قبلی در موضع عمل وجود داشته و عامل عفونت اندوژن باشد . (یعنی زخم جراحی از نوع آلوده باشد مثلا" در جراحی تورالکس احتمال دارد بیمار دچار آمپیم باشد) . علت جدا نکردن زخم های آلوده از این گروه این است که بعلت عدم نمونه برداری قبل از عمل از ناحیه عفونی، مشخص نیست که عامل عفونت زخم جراحی همان میکروارگانیسم اولیه باشد. در حدود 1ˆ37 درصد عوامل عفونت میکروارگانیسم های آندوژن و یا احتمالا" اگزوژن (چون امکان دارد که میکروارگانیسم از طریق هوا، دست و یا وسایل آلوده وارد زخم جراحی شده باشد.) بوده اند. نتایج حاصل از تستهای آنتی بیوگرام نشان دهنده اینست که میکروارگانیسم های جدا شده از زخمهای بعد از جراحی معمولا" نسبت به اکثر آنتی بیوتیکها مقاوم میباشند.