نام پژوهشگر: امیربهنام ایزدیار

پدیده سال آوری در درختان سیب (گلدن دلیشزور داسپار) و اثر کوددهی (ازت و گوگرد) بر روی آن
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس 1372
  امیربهنام ایزدیار   محمدجعفر ملکوتی

باانتخاب دو رقم سیب سال آور گلدن دلیشزورداسپار 18 ساله در باغ کوثر وابسته به بنیاد مستضعفان و جانبازان محلول پاشیهائی با کودهای اوره و سولفات آمونیم در دو غلظت متفاوت (75 و 150 گرم اوره و 45 و 90 گرم سولفات آمونیم برای هردرخت) درسه زمان متفاوت (8،9،10 هفته بعد از تمام گل) برروی درختان به بار صورت گرفت . نمونه های برگی در قبل و پس از محلول پاشی از درختان برداشت شد و توسط دستگاه nir پروتئین برگها تعیین گردید. درفصل برداشت (اواخر شهریور ماه 1371) میزان l/d برای هردورقم و تعدادمیوه برای رقم رداسپار محاسبه شد. دراواخر همان سال میزان درصد گلدهی درهردورقم تعیین گردید. درسال 1372 همین آزمایش برروی درختان به بار مجددا تکرار گردید و علاوه برآن نیز در رقم رداسپار برروی درختان به بار 1371 که درسال 1372 نه بار بودند شمارش شد.برشهائی از جوانه گل و جوانه رویشی سیخکها و نیز برشهای طولی از سیخکهای حامل میوه تهیه گردید. نتایج بدست آمده نشان داده که : 1)محلول پاشی با کودها برروی پروتئین برگهای درختان به بارافزایش معنی دار نشان داد ولی اختلاف معنی داری ازلحاظ غلظت ، زمان ونوع کوددهی و رقم انتخابی دراثر محلول پاشی در درختان دیده نشد. افزایش پروتئین در رقم رداسپار بیشترازرقم گلدن دلیشز بود. 2)علی رغم افزایش در میزان پروتئین برگها، محلول پاشی میزان سال آوری را تشدید نمود وافزایش سال آوری در رقم رداسپار مشهودتر بود. این نتایج با تحقیقات انجام گرفته توسط آقایان هودسال، ویلیامز، بوینتون و همکاران، لودروبونمن، گرانسمینس لی پروادوارد متناقض بود و با نتایج تحقیقات آقایان ماسون، لامب و همکاران و گروچسکاوا مطابقت داشت . 3) مقدار l/d در هردورقم ارتباطی با محلول پاشی نداشت ولی مقدار آن در رقم گلدن بیشتر از رقم رداسپار بود. تعداد میوه ها نیز در رقم رداسپار در اثر محلول پاشی در همان سال افزایش پیداکرد و محلول پاشی باعث جلوگیری از ریزش میوه ها گردید. این مساله می تواند در درختان نه بار که از عملکرد پائینی برخوردارند مورد توجه قرار گیرد. 4) رشد دستجات آوندی در سیخکهای حامل میوه (به بار) به سمت محلی که میوه قرارداشت ، قطورتر و قویتر از سمت جوانه رویشی بود . رشد دستجات آوندی درسیخکهای حامل جوانه گل (نه بار) تامحل زیرین مریستم مرکزی ادامه یافته وپروکامبیوم آن با آوندها در تماس بود. بدین ترتیب محلول پاشی نتوانست برروی تمایز جوانه رویشی به جوانه گل تاثیر بگذارد. پس از تکمیل آزمایشات فوق (شمارش تعداد جوانه های گل در درختان به بار سال 1372 و بررسی مجدد اثرات این کودپاشی در درختان نه بار سال آینده) توصیه نهائی صورت خواهد گرفت . ولی با توجه به نتایج بدست آمده از سال 1371 می توان گفت که محلول پاشی در زمانهای 8، 9 و 10 هفته بعداز تمام گل راه صحیحی برای جلوگیری ازسال آوری نمی باشد.