استفادهء روزافزون از وسایلی که نیروی محرکهء خود را از راکت بدست می آورند و نقش راکتهای سوخت مایع در واحدهای عظیم، مارا برآن داشت تا در بررسی مسائل حرارتی موجود قدمی هرچند ناچیز برداریم . در این میان پس از آشنائی با روشهای معمول خنک کاری بدنهءموتور راکتهای سوخت مایع، بطور جامع تر به روش بازیاب پرداخته شده است . این روش بواسطهء کارآئی آن در سیستمهای بزرگ همواره مورد توجه بوده است . بطور خاص در واحدهائی که با فشار کارکرد خیلی زیاد کار میکنند (بالای فشار بحرانی مبرد) محدودیتهای ناشی از تنشهای موجود و مسائل حرارتی بیان شده است . مدل مورد استفاده عبارتست از یک مبدل حرارتی با جریان مخالف که بدلیل متفاوت بودن خواص حرارتی در طول آن بروش عددی تفاضلهای محدود حل شده است . نتایج حاصل از این تجزیه و تحلیل بدین شکل خلاصه می شود که درمواردیکه بواسطهء افزایش فشار (بیش از psia 700) و یا نوع سوخت مصرفی، حرارت آزاد شده بیش از مقادیر متعارف باشد بواسطهء وجود مقاومت حرارتی قابل توجه دیواره، دمای سطح موتور بیش از مقادیر مورد قبول بوده و در نتیجه روش خنک کاری بازیابی به تنهائی نمی تواند دیوارهء مستحکم و مطمئنی را تضمین کند بلکه باید با استفاده از روشهای دیگر این تکنیک را بهبود بخشیم . یک حالت قابل قبول و موثر در بهبود کارائی روش بازیاب ، استفاده از سوختی است که با رسوب لایهء کربن روی سطح داخلی، میزان انتقال حرارت به جداره را کم میکند.