نام پژوهشگر: اسماعیل زین العابدینی
اسماعیل زین العابدینی محمدرسول هاشمیان
هایفما که جمع شدن خون آزاد دراتاق قدامی است بیشتر در اثر ضربه به چشم بوجود میاید ولی ممکن است دراثر صدمه جراحیهای داخل چشم و یاخودبخود بوجود آید. هایفمابیشتر در کودکان 1-15 ساله و اغلب در پسرها بوجود میاید و عامل آن نیز برخورد جسم پرتاب شونده به چشم میباشد. منشاء این خونریزی معمولا پارگی عروق جسم مژگانی و عروق (iris) میباشد اکثر موارد هایفما کمتراز یک سوم اتاق قدامی را اشغال کرده و کاملا جذب میشود و عوارض باقی نمی گذارد ولی بعضی در آنها ممکن است خوش خیم نبوده و حتی منجر به کوری شوند. هنگام مراجعه بیمار مبتلا به هایفما باید شرح حال دقیق گرفته شود از جمله زمان صدمه، زمان بدتر شدن بیماری بینائی و زمانی که چشم درد گرفته است و نیز سابقه بیماریهای عمومی مانند بیماری های خونی سابقه بیماریهای چشم مانند آمیلیونی و بیماریهای قرنیه پرسیده شود.معاینه چشم شامل ˆ معاینه پلکها - ملتحمه و قرنیه و وضعیت هایفما و در صورت امکان دیدن iris و عدسی و خونریزی و تیره و ته چشم میباشد امتحان قرنیه از نظر صدمات وارده به آندوکلیوم و مشاهده دقیق قرنیه با میکروسکوپ از نظر امکان وجود علائم میکروسکوپی رنگ پذیری قرنیه و نیزاندازه گیری دقیق فشار چشم بسیار اهمیت دار میباشد. بیمار مبتلا به هایفما حتما باید در بیمارستان بستری و وضعیت هایفما و فشار چشم و وضعیت قرنیه هر روز او (cbs) مورد بررسی قرار گیرد. درمورد بستری بودن در بیمارستان باید استراحت مطلق داشته و هردو چشم بسته سربیمار در وضعیت 45 درجه باشد و نیز کورتیکواستورئید موضعی و سیکلوپلژیک و در صورت لزوم آمینوکابروئیک اسید تجویز شود . اگر فشار چشم بالا باشد باید اقدامات فوری و لازم جهت پائین آمدن فشار چشم صورت گیرد. بعداز خونریزی اولیه ممکن است خونریزی ثانویه بوجود آید که معمولا شدیدتر از خونریزی اولیه بوده و اغلب درروز سوم یا چهارم بعلت لخته ای که پارگی عروق صدمه دیده را مسدود می کند اتفاق میافتد خونریزی ثانویه در یک سوم موارد منجر به هایفمای کامل میشود که معمولا باافزایش (iop) همراه میباشد که پیش آگهی بینایی را شدیدا به مخاطره می اندازد. اگربادرمان طی هایفما در مدت معینی جذب نشد و یاافزایش فشار داخل چشم اصلاح نشد باید جراحی صورت گیرد ولی همیشه باید در نظر داشت که هایفما حتی الامکان درمان طبی داشته باشد و موقعی متوسل به درمان جراحی شویم که درمان طبی در معالجه هایفما و افزایش فشار همراه آن عاجز باشد و واقعا خطر آتروفی اپتیک و (cbs) وجود داشته باشد. چون خود جراحی دارای عوارضی است که باعث وخیم شدن پیش آگهی بیماری خواهد شد. هایفما دارای عوارض مهمی است که درصورتی که به موقع تحت درمان قرار نگیرد در مواردی حتی باعث کوری نیز میشود. این عوارض عبارتند از ˆ آتروفی اپتیک (cbs) - چسبندگی قدامی محیطی - چسبندگی خلفی . که این عوارض به صورت قابل توجهی قابل پیشگیری هستند به شرطی که هایفما یک بیماری اورژانس تلقی شده و بیمار در بیمارستان بستری و معاینات دقیق و مداوم همراه باید درمان صحیح انجام شود.