هدف این تحقیق بررسی میزان سهولت و سرعت انجام کار، کاهش ضایعات نیروی انسانی و مادی، مسئولیت پذیری کارکنان و افزایش معلومات تخصصی از یک طرف و از جهت دیگر پیشنهاد راهنمای احتمالی موجود برای بهبود آموزش ضمن خدمت به منظور رشد میزان کارآیی و اثربخشی در سازمان مربوطه است . روش تحقیق توصیفی و جامعه آماری کلیه کارکنان نیروی هوایی در درجات سروانی و سرگردی می باشند. از روش نمونه گیری چینه ای برای گروه نمونه استفاده شده است . وسیله جمع آوری اطلاعات پرسشنامه است که سرپرستان آموزش ضمن خدمت عاملان اجرای آن بودند و از آنها خواسته شد به آزمودنیها (گروه آزمایش و گروه گواه) در هر مورد از سوالات نمراتی از 1 تا 4 بدهند. علاوه بر نشان دادن امتیازات هر گروه به صورت درصدی از فرمول t نیز برای ارزشیابی داده ها و اطلاعات استفاده شد.