پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه خودپنداری با جنسیت و پیشرفت تحصیلی صورت گرفته است . اعضای گروه نمونه 180 نفر بودند که شامل 90 دانش آموز دختر و 90 دانش آموز پسر بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای با بهره گیری از روشهای تصادفی انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات از طریق مقیاس خودپنداری راجرز، پرسشنامه نگرش به خود، پرسشنامه مشخصات فردی و معدل سه درس ادبیات فارسی، جبر و زیست شناسی صورت گرفت جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون پارامتریک t وتجزیه و تحلیل رگرسیون چند متغیری استفاده گردید : نتایج به دست آمده چنین است : - بین میزان خودپنداری و موفقیت تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد. - بین میزان خودپنداری دختران با پسران تفاوت معناداری وجود دارد. - خودپنداری دانش آموزان دختر موفق بیشتراز میزان خودپنداره دانش آموزان دختر ناموفق است . - خودپنداره دانش آموزان پسر موفق بیشتر از میزان خودپنداره دانش آموزان پسر ناموفق است . - بین میزان خودپنداری دانش آموزان پسر موفق و دختر موفق تفاوت معناداری وجود ندارد.