نام پژوهشگر: عصمت ابراهیمی

بررسی تاثیر اشتغال مادر بر سازگاری اجتماعی دختران دوره دبستانی در شهر تهران
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت معلم تهران - دانشکده علوم 1372
  عصمت ابراهیمی   پروین کدیور

رشد روزافزون و گسترش اشتغال به کارهای خارج از منزل توسط زنان، ساخت خانواده و نقش های والدین را دچار تحول کرده و به دنبال آن در روابط والدین با یکدیگر و روابط والدین با فرزندان تغییراتی به وجود آمده است . اشتغال مادر و عدم حضور تمام وقت وی در خانه از نظر کمی و کیفی در مراقبت از کودکان تاثیر گذاشته است . طوریکه اشتغال مادر بعنوان یکی از عوامل موثر برسازگاری یا ناسازگاری کودکان مطرح شده است . برخی از محققان براین باورند که اشتغال مادر مانع مراقبت کمی و کیفی لازم از کودک می گردد و اثرات نامناسبی برسازگاری وی می گذارد . از طرف دیگر، برخی اظهار داشته اند که اشتغال مادر با ارائه یک الگوی مثبت از نقش زن می تواند اثرات مثبتی را برسازگاری کودک داشته باشد. دراین پژوهش ، پژوهشگر در پی یافتن پاسخ این مسئله است که آیا اشتغال مادربرسازگاری اجتماعی دختران تاثیر مثبت دارد یا نه ؟ شش فرضیه مطرح شده عبارتند از : -1 اشتغال مادر برسازگاری دختران تاثیر مثبت دارد. -2 میزان رضایت مادر از کار خود برسازگاری دختران تاثیر مثبت دارد. -3 سطح تحصیلات مادر برسازگاری دختران تاثیرمثبت دارد. -4 وضع اشتغال مادر وسطح تحصیلات او برسازگاری دختران تاثیر مثبت دارد. -5 وضع اشتغال مادر و طبقه اقتصادی - اجتماعی خانواده برسازگاری دختران تاثیر مثبت دارد. -6 وضع اشتغال مادر و رضایت وی از کار خود برسازگاری دختران تاثیر مثبت دارد.برای انجام این پژوهش از روش علمی- مقایسه ای (پس از وقوع) استفاده شده است . نمونه ما شامل 140 دختر دوره دبستان است که به شیوه تصادفی خوشه ای از میان دانش آموزان دختر دوره دبستان از سال اول تا پنجم در شهر تهران در سال 1371-72 انتخاب شده است . ابزارجمع آوری این تحقیق عبارتند از : پرسشنامه وضعیت اشتغال مادر و مقیاس رفتار سازشی کودک که برای سنجش میزان سازگاری کودک به کار می رود. از روش آماری مجذورکای و مدل loglinear نیز برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است . نتایج نشان داد که بین اشتغال مادر و سازگاری دختران رابطه معنادار آماری وجود ندارد. یعنی اشتغال مادر برسازگاری دختران تاثیر مثبتی نداشته است . رضایت مادر از کار خود برسازگاری دختران تاثیر مثبت داشته است . سطح تحصیلات مادر بر سازگاری دختران تاثیر مثبت داشته است . هرچه سطح تحصیلات مادر بالاتر باشد به طور مثبتی برسازگاری دختران تاثیر خواهد داشت . تاثیر متقابل وضعیت اشتغال مادر وسطح تحصیلات او برسازگاری دختران نیز معنادار نبوده است و تنها سطح تحصیلات با سازگاری در رابطه بوده است . وضعیت اشتغال مادر و طبقه اقتصادی -اجتماعی خانواده بر سازگاری دختران تاثیر مثبتی نداشته است . وضع اشتغال مادر و رضایت وی از کار خود نیز برسازگاری دختران تاثیر مثبتی نداشته است و تنها رضایت مادر از کار خود با سازگاری رابطه ای معنادار داشته است .