زمین لرزه یکی از مهمترین مسائلی است که مهندسی عمران با آن سروکار داشته است. یکی از مباحثی که در رابطه با این پدیده طبیعی وجود دارد بررسی اثرات لرزه های قبل و بعد از لرزه اصلی که اصطلاحاً به آنها پیشلرزه و پسلرزه گفته می شود بر روی سازه های مهندسی است. پیش از وقوع رویداد اصلی تا زمانی که رشته پسلرزه ها ادامه دارند تغییرات زیادی در پارامترهای جنبش زمین بوجود می آید که همین امر باعث می شود تا یک سازه با مشخصات ثابت در معرض امواج لرزه ای با ویژگی های متفاوت قرار بگیرد. در این مطالعه برای بررسی اهمیت پیشلرزه و پسلرزه ها، طیف پاسخ سازه یک درجه آزادی که در لرزه اصلی احتمالا دچار آسیب می شود را تحت رویدادهای دنباله دار (لرزه اصلی به همراه پیشلرزه و پسلرزه) محاسبه شده و سپس با طیف پاسخ لرزه اصلی مقایسه می-گردد. برای بررسی اهمیت رویدادهای دنباله دار، پارامترهای تاثیرگذار بر روی طیف پاسخ نظیر ضریب سخت شدگی، ضریب شکل پذیری، دوره تناوب سازه و نوع خاک منطقه به ازای مقادیر مختلف لحاظ گردیده است. نتایج بدست آمده در این مطالعه نشان می دهد که پیشلرزه و پسلرزه ها تاثیر چشمگیری بر طیف پاسخ ناشی از لرزه اصلی گذاشته و باعث افزایش در پاسخ سازه می شود و این امر بایستی به نحوی در مبانی آیین نامه های طراحی لرزه ای گنجانده شود.

این پروژه از دو بخش ظاهرا مجزا اما دراصل مرتبط بهم تشکیل شده است ، بخش اول تهیه دو برنامه کامپیوتری برای بدست آوردن خطوط تاثیر و بارگذاری پلها (پوش اثر بارها) می پردازد و در بخش دوم ضمن استفاده از برنامه های تهیه شده در بخش اول روشی برای بهینه کردن طول دهانه های پلهای با عرشه مشخص ارائه میشود. برنامه کامپیوتری خط تاثیر به لحاظ طبیعت خاص مسئله به جای روشهای ماتریسی بر پایه روش عددی گراس استوار شده است در واقع این روش در مقایسه با روشهای ماتریسی، در این مورد خاص ، کارآیی بیشتری داشته است . این برنامه علاوه برتهی خطوط تاثیر برای پلهای با مقطع ثابت ، درمورد پلهای مقطع متغیر نیز خطوط تاثیر را فراهم می کند . مقایسه جواب های برنامه با نمونه هایی از مراجع مختلف دقت وص عملکرد برنامه را بخوبی نشان داده است . برنامه کامپیوتری بارگذاری پلها نیز بگونه ای تهیه شده که برای انواع بارگذاری آئین نامه های مختلف اعم از بار کامیو یا بار معادل آن، مورداستفاده قرار می گیرد. این برنامه لنگر خمشی و نیروی برشی ماکزیمم هر مقطع از پل و همچنین ماکزیمم عکس العمل پایه های آن را بدست می دهد. کنترل و مقایسه جواب های این برنامه با نمونه های مختلف صحت و دقت آنر ثابت کرده است . بهینه سازی دهانه های پلها که قسمت دوم این پروژه را تشکیل می دهد، ابتدا روشی برای بهینه کردن طول دهانه های پلها ارائه می دهد و سپس برپایه این طولهای بهینه تعداد دهانه های بهینه پل را بدست می دهد . روش بکار رفته که در واقع نوعی جستجوی مستقیم می باشد طی مراحلی طولهای بهینه را برای یک پل با طول مشخص و تعداد ثابت دهانه ها براساس می نیمم کردن سطح زیر منحنی پوش بارگذاری بدست می همگرایی روش مزبور با نمونه های مختلفی که ارائه شده بخوبی ثابت شده و طولهای بهینه ای که برای پلهای با تیرهای حمال و پلهای صفحه ای بدست آمده است می تواند بسیاری موارد ملاک عملی برای طراحان پل قرار گیرد .