هدف از انجام این پروژه بکارگیری ضایعات نایلون بعنوان مواد اولیه است بتوان بااستفاده از پیوند زدن)graft(روی آن، پلیمر جدیدی تهیه کرد یا از محصول پیوند، مواد دیگری مثل چسب یا آهار که درصنعت نساجی مصرف زیاد دارد تهیه نمود.یکی از روشهای اصلاح شیمیایی)modification(الیاف ، پیوند زدن پلیمر)graft copolymerization(باروش پلیمریزاسیون یک مونومر روی بدنه آن پلیمر یالیف می باشد.پیوند زدن به دوروش انجام می پذیرد-1 : روش فیزیکی - درای روش شروع کننده پلیمریزاسیون پیوندی تشعشع می باشد-2. روش شیمیایی - دراین روش از شروع کننده های شیمیایی استفاده می گردد.دراین پروژه پیوند پلیمری روی پودر تهیه شده از نایلون 6بااستفاده از روش شیمیایی و به کمک شروع کننده سر یک آمونیوم نیترات در محیط اسیدی انجام گرفته است .مونومرهایی که جهت عمل پیوند زدن روی نایلون انتخاب گردیده اند.مونومرهای وینیلی شامل اکریلونیتریل، اکریلیک اسید و متیل اکرملیت است .پس از متورم ساختن پلیمر با مونومر مصرفی عمل پیوند زدن در شرایط متفاوت دردستگاه لینی تست انجام پذیرفته است و محصول نهایی پس از عمل جداسازی موردبررسی قرار گرفته است .عمل پیوند زدن روی نایلون باهرسه مونومر مصرف شده دراین پروژه رضایت بخش بوده و امکان تهیه چسب نیز وجود داشت .قابلیت دوباره تکرار هر کدام از پیوندهای پلیمری (کوپلیمریزاسیون گرافت) چندین بار مورد آزمایش قرار گرفته و بدنبال آن بهترین شرایط جهت پیون زدن روی پودر نایلون با مونومرهای مصرفی بدست آورده شده است .از نتایج این تحقیق برای اولین بار محلولی از اکریلیک اسید درآب باغلظت مناسب تهیه و بعن یک حلال جدید برای نایلون بکارگرفته شد و بااستفاده ازاین حلال، شناسائی و تشخیص نایلونهای 6 و 66 از یکدیگر پیشنهاد شد که تاکنون این موضوع درجای دیگر اشاره و گزارش نشده است .