کاهش درآمد ملی و درآمد سرانه،توزیع غیر عادلانه درآمد،بیکاری شدید،به روی قشر عظیمی از جامعه پدیده شوم فقر سایه افکنده است .حدود 51/ 8 درصد از خانوارهای شهری و 61/6 درصد ازخانوارهای روستائی درسال 1366 زیر خط فقربوده اند و درآمد کافی برای تهیه مواد غذایی محتوی انرژی لازم نداشته اند.پرواضح است که افزایش درآمد سرانه و توزیع عادلانه درآمد و تامین امکانات اشتغال مولد نقش تعیین کننده ای دربهبود وضع تغذیه دارند.تغذیه ناقص و سوء تغذیه برای خانواده ها زیانهای قابل ملاحظه ای دارد.تغذیه ناقص ،قدرت تولید مردم را تقلیل می دهد و رهایی از زنجیر فقر برای خانواده ها دشوارتر می گردد.در هر حال تداوم این روند،پاک کردن ننگ تیره روزی فقر را مشکل خواهد کرد.و توسعه سالم اقتصادی و اجتماعی در گرو حل اساسی و بنیانی پدیده فقر و مسئله تمرکز بیش از حد درآمد و ثروت در قشر محدودی از جامعه است .فقر دامنه وسیعی دارد و یک معضل جهانی است و در کشورهای جهان سوم با عمق و ابعاد وسیعتری مطرح می باشد.لذا در این رساله ریشه های فقر و آثار ناشی از آن در ایران مورد بحث و بررسی قرار گرفته است .