کارسینوم دهانه رحم یکی از سرطانهای شایع در زنا است که با روشهای متداولی چون جراحی، پرتو درمانی و شیمی درمانی مورد معالجه قرار می گیرد. امروزه یکی از روشهای مطرح برای درمان سرطان هایپرترمی است . هدف از این تحقیق بررسی اثرات سیتوژنتیک ترکیب روشهای هایپرترمی با استفاده از لیزر (لیزر گرمایی) و شیمی درمانی بر سلولهای کار سینوم دهانه رحم (hela) می باشد. ارزیابی کمی اثرات با استفاده از آزمون میکرونوکلئی در سلولهای بلوک شده در فاز سیتوکیناز انجام گرفت . 36 ساعت پس از افزودن cytochalasin-b به غلظت 2 mg/ml به سلولها، درصد فراوانی میکرونوکلئی در سلولهای گروه شاهد، سلولهای تیمار شده با لیزر و داروها بدست آمده و مقایسه شدند. نتایج نشان دادند که: -1 درصد فراوانی میکرونوکلئی بدنبال تابش لیزر (به استثناء توان 5 وات و دمای 39/5 درجه سانتی گراد) و تیمار با داروها نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری داشته و میزان آن به توان لیزر اعمالی، درجه حرارت و دز دارویی بستگی دارد. -2 اعمال هیپوکسی، در رابطه با تمام داردوها به استثناء متوتروکسات منجر به کاهش آسیبها و در رابطه با لیزر (به استثناء توان دوات و دمای 39/5 درجه سانتی گراد) موجب افزایش آن می شود. -3 ترکیب لیزر با بلئومایسین، آدریامایسین و داکتینومایسین منجر به ایجادد اثر هم افزایی و با متوتروکسات موجب بروز اثر تجمعی در هر دو شرایط هوادار هیپوکسیک می گردد. تمامی نتایج بدست آمده از نظر آماری معنی دار بودند (p<0/05) .این یافته ها موید توانمندی لیزر به عنوان یک منبع مناسب هایپرترمی در درمان سلولهای hela بوده و نشان می دهند که لیزر گرمایی بعنوان یک روش درمانی کمکی همراه با شیمی درمانی، آسیب های سیتوژنتیک سلولهای hela را تشدید می نماید و بنابراین رژیم مرکب درمانی فوق می تواند به عنوان یک روش با بازده بالا در درمان کلینیکی کارسینوم دهانه رحم کورد آزمایش قرار گیرد.