بیماری لیشمانیوز از جمله بیماریهای مهم مشترک بین انسان و حیوان است که عامل آن تک یاخته ای متعلق به جنس لیشمانیا است. عامل بیماری توسط گونه های مختلف پشه خاکی منتقل می گردد. بر اساس آخرین گزارش اداره ی کل پیشگیری و مبارزه با بیماریها در سال 1380، سالانه حدود 20 هزار مورد از انواع لیشمانیازیس از کشور گزارش گردیده است. لیشمانیوز جلدی به عنوان یک مشکل بهداشتی در بسیاری از نقاط ایران مطرح می باشد. گونه های مختلفی از این انگل سبب ایجاد بیماری شده و تعیین گونه های آن جهت کنترل و پیشگیری مفید می باشد. از آنجایی که تعیین گونه ی این انگل در کنترل و پیشگیری بیماری موثر است؛ لذا این مطالعه با هدف تعیین گونه ی لیشمانیوز جلدی به روش (pcr- rflp) طراحی و اجرا گردید. در این مطالعه از 35 بیمار مبتلا به لیشمانیازیس جلدی پس از تهیه ی لام مستقیم، نمونه برداری شد. از بین نمونه های مورد مطالعه 33 نفر (94% در صد) لیشمانیا ماژور و دو نفر (6% درصد) لشیمانیا تروپیکا به دست آمد. ده نفر (%28.57) فقط در صورت، سه نفر (8.57%) فقط در پا، هجده نفر (51.43%) فقط در دست و یک نفر در تنه (2.86%) مشاهده شد. دو نفر (5.71%) زخم در پا و دست، یک نفر (2.86%) زخم دست و صورت مشاهده گردید. در این مطالعه بیشترین محل ضایعه مربوط به ناحیه ی دست و کمترین محل ضایعه در ناحیه ی تنه دیده شده است. میزان آلودگی در ناحیه ی صورت بیشتر در قسمت گونه، به تعداد پنج نفر و میزان آلودگی در روی دست بیشتر در ناحیه ی انگشتان تا مچ، نه ضایعه دیده شده است. میزان آلودگی روی پا بیشتر در ناحیه ی انگشتان تا مچ، دو ضایعه مشاهده گردید. در این مطالعه بیشترین میزان آلودگی در گروههای سنی 10 -19 سال و کمترین میزان آلودگی در گروههای سنی بالای پنجاه سال دیده شد. از این مطالعه نتیجه گرفته می شود که هر دو گونه ی لیشمانیا ماژور و لیشمانیا تروپیکا در مراجعین به بیمارستان رازی وجود داشته و گونه ی غالب در بین بیماران، لیشمانیا ماژور می باشد. همچنین مطالعات نشان می-دهد که ژن its1 و آنزیم apo1 ژن و آنزیم مناسب برای تشخیص دو گونه ی لیشمانیا ماژور و لیشمانیا تروپیکا از هم می باشد و روش pcr یک روش مناسب و سریع برای تشخیص لیشمانیوز جلدی است.

بررسی چند نشانگر بیوشیمیایی و عملکرد دانه لوبیا در شرایط تنش خشکی به کوشش: زهرا اسلامی خشکی یکی از مهمترین عوامل محدود کننده تولید محصولات کشاورزی در جهان است. به منظور بررسی برخی صفات بیوشیمیایی، عملکرد و اجزای عملکرد در ارقام مختلف لوبیا و شناسایی بهترین معیار و مرحله رشد در انتخاب ارقام مقاوم، 10 رقم لوبیا در سال زراعی 91-1390 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز واقع در منطقه باجگاه مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمایش به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. در این آزمایش تیمار اصلی (تنش آبی) در دو سطح آبیاری نرمال (100 درصد fc ) و تنش آبی (60 درصد fc ) و تیمار فرعی ارقام لوبیا (10 رقم ) می باشد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تنش خشکی بسیاری از صفات مورد مطالعه را به طور معنی داری تغییر داد. معیارهای بیوشیمیایی دارای بیشترین ضریب اطمینان برای شناسایی ارقام مقاوم بودند. همچنین کاتالاز و پراکسیداز به عنوان بهترین معیار های بیوشیمیایی مقاومت به خشکی شناخته شد. بیشترین تغییرات برای صفات مورد اندازه گیری در مرحله پرشدن نیام صورت گرفت. ژنوتیپ های قرمز اختر، چیتی خمین، چیتی e9، چیتی e10 مقاوم ترین و ژنوتیپ های سفید ژولسی و چیتی صدری حساس ترین و ژنوتیپ های سفید پاک، سفید شکوفا، قرمز ناز، قرمز گلی به عنوان ارقام حد واسط مقاوم و حساس معرفی شدند. واژه های کلیدی : خشکی، عملکرد، کرت های یک بار خرد شده، معیار های بیوشیمیایی

در این پژوهش، خواص حرارتی و مکانیکی کامپوزیت های رزین فنولیک/ الیاف کربن/نانولوله کربنی چند دیواره به عنوان دسته ای نوین از مواد نانوساختار مورد بررسی قرار گرفت. درصدهای مختلفی از نانولوله های کربنی جهت ساخت این نانوکامپوزیتها با استفاده از دستگاه پرس داغ به کار برده شد. نانولوله های کربنی خریداری شده با عامل کربوکسیل توسط سورفاکتانت آنیونی سدیم دودسیل سولفونات درون رزین فنولیک بطور یکنواخت پراکنده شد. این امر به نوبه خود توانست موجبات افزایش چشمگیر خواص حرارتی و مکانیکی کامپوزیتها را فراهم سازد. چگونگی توزیع نانولوله های کربنی درون رزین فنولیک با استفاده از دستگاههای میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی پویشی (sem) بررسی شد. به منظور بررسی خواص مکانیکی از آزمون خمش سه نقطه ای، جهت بررسی خواص حرارتی از تحلیل گرماوزن سنجی (tga) و برای مطالعه کارائی فداشوندگی کامپوزیتها از آزمون اکسی استیلن استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون خمش نشان دهنده بهبود قابل توجه خواص مکانیکی کامپوزیت با افزودن نانولوله های کربنی بود، اگرچه این خواص با افزایش میزان نانولوله های کربنی از 1 درصد به 2 درصد وزنی کاهش یافت. با استفاده از نتایج حاصل از tga، پارامترهای سینتیک تخریب حرارتی کامپوزیتها محاسبه شده و تطابق خوبی بین منحنیهای تجربی و نظری بدست آمد. همچنین سرعت خوردگی خطی و وزنی کامپوزیتها پس از افزودن نانولوله های کربنی بطور چشمگیری (به ترتیب 80% و 52%) کاهش یافت. مورفولوژی سطح کامپوزیت و نانوکامپوزیتها بعد از آزمون اکسی استیلن با استفاده از تصاویر sem مطالعه شد. به دلیل حضور نانولوله های کربنی در ساختار نانوکامپوزیتها، لایه ذغالی مستحکم و شبکهای از جنس کربن بر روی نمونه تشکیل شد که این لایه از ورود حرارت به لایه های داخلی نمونه جلوگیری کرد. مکانیسم تشکیل این لایه های محافظ ونحوه عملکرد آنها با استفاده از تصاویر sem مورد بررسی قرار گرفت.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.