ناباروری( infertility) یکی از جدی ترین مشکلات اجتماعی در کشورهای پیشرفته است.تقریبا15% از زوج ها با موارد مختلف ناباروری مواجه میشوندو علت 50% از ناباروری این زوج ها مربوط به فاکتورهای وابسته به مردان است. بر اساس تحقیقات موجود علل ناباروری در مردان بیشتر در طی فرایند اسپرماتوژنز ( spermatogenesis) صورت می گیرد. تغییرات ژنتیکی در ژنهایی که در این فرایند درگیر هستند نقش مهمی در اختلالات روند اسپرماتوژنز ایفا میکند. در میان بسیاری از تغییرات فرایند اسپرماتوژنز یکی از ویژگی های تکاملی جذاب سلولهای اسپرماتوگونی جایگزینی هیستونهای سوماتیک (اصلی) است، که ابتدا با هیستونهای اختصاصی بیضه (testis specific histone)و سپس پروتئین های انتقالی (transitional proteins )ودر نهایت توسط پروتامین ها (protamines) جایگزین می شوند. چندین ایزوفرم هیستون اصلی و واریته های ایزو فرم در اسپرم انسان حضور دارند که عمده ترین آنها ایزوفرم هیستون h2b است. نقش دقیق واریته های هیستون ( histone variants )h2b شناخته شده نیست. جمع شدن واریته های h2b در طی اسپرماتوژنز و ارتباط h2b با تلومرها نشان دهنده ی نقش بالقوه آنها در اسپرماتوژنز و لقاح است. ژن h2b fwt جزء ژنهای x-link است که از نظر موقعیت بر روی بازوی بلند کروموزوم x( xq22.2 ) قرار گرفته است. h2bfwt یکی از اجزای ضروری کمپلکس پروتئینی متصل شونده به تلومر اسپرم است و برای انتقال کروماتین تلومر در طی نسل ها لازم است. تحقیقات نشان داده است که پروتامین قادر به جایگزینی با این پروتئین نیست و احتمالا h2bfwt تا آخرین مرحله همراه کروماتین اسپرم بالغ باقی می ماند. این پروتئین برای عملکردهای خاص در میوز در طی سازماندهی مجدد کروماتین وتنظیم اسپرماتوژنز ضروری می باشد. پس فرضیه اینکه این ژن می تواند در اختلالات اسپرماتوژنز دخیل باشد معقول به نظر می رسد. هدف از انجام این پژوهش سنجش بیان ژن h2bfwt در بافت testis وحضور پروتئین آن درکروماتین بافت testis مردان نابارور مبتلا به آزواسپرمی غیرانسدادی مراجعه کننده به پژوهشگاه رویان نسبت به گروه کنترل از طریق روش real time –pcr والایزا می باشد.

آنتی ژن پنهان در مقابل آنتی ژن آشکار به عنوان اصلی بنیادین در ساخت واکسن بر ضد گونه¬های مختلف کنه استفاده شده است. در میان آنتی ژن های پنهان، bm86 به عنوان گلیکوپروتئین اختصاصی امروزه درساخت واکسنهای ضدکنه بکار میرود. این ملکول اولین بار از بوفیلوس میکروپولوس گونه کنه شایع در استرالیا و کوبا جدا شد. براساس نقش مهم این مولکول در سلول های اپیتلیال روده کنه و مشخصه¬ی پنهان بودن، این گلیکوپروتئین برای ساخت واکسن (به ترتیب tickgard,gavacدرکوبا و استرالیا) برعلیه گونه کنه بوفیلوس میکروپولوس استفاده شد. به دلیل اینکه، گونه های کنه های شایع ایران با آنچه در بالا ذکرشد کاملا متفاوت می باشد، در این مطالعه تلاش شد تا با استفاده از روش ایمونولوژیکی و استفاده از منوکلونال آنتی بادی تولید شده در موسسه رازی به بررسی وجود ساختارهای مشابه با bm86 در نمونه های مختلف کنه از جمله ریپی سفالوس سانگویی ئوس، هیالوما درومداری، هیالوما آناتولیکم آناتولیکم، هیالوما مارجیناتوم بپردازیم. بدین منظور پس از تشریح کنه های ماده بالغ خونخورده و جداسازی روده میانی آنها، از سوپ سلولی هیبریدومای ضد bm86 پس از تغلیظ اولیه برای آزمون های ایمونوفلورسنت غیر مستقیم و وسترن بلات بر روی این روده ها استفاده شد. در نتیجه ساختارهای مشترکی مابین مولکول bm86 به کار رفته در واکسن gavac و مولکول های روده میانی کنه هیالوما مارجیناتوم با وزن مولکولیkda 116 و ریپی سفالوس سانگویی ئوس با وزن مولکولی 55kda بدست آمد.

استرس اکسیداتیو که ناشی از برهم خوردن تعادل بین ایجاد رادیکال های فعال و خنثی شدن آن ها توسط آنزیم های آنتی اکسیدانی است، از عوامل مهم ایجاد و پیشرفت بیماری های نورودجنرتیو می باشد. درون سلول، میتوکندری هم منبع تولید و هم هدف اثر رادیکال های آزاد اکسیژن است که سبب ایجاد اختلال در فعالیت این اندامک می شوند. میتوکندری مهمترین منبع تامین انرژی سلول از طریق چرخه تری کربوکسیلیک اسید و زنجیره انتقال الکترون است و آسیب میتوکندری، سبب ایجاد اختلال در فعالیت این دو زنجیره شده و میزان تولید انرژی کاهش یافته و تولید رادیکال های آزاد افزایش پیدا می کند. کاهش انرژی و کارکرد نامناسب میتوکندری از اتفاقات اولیه در بیماری آلزایمر است و سوء عملکرد میتوکندری هم در نورون ها و هم آستروسیت ها مشاهده می شود. بیوژنز میتوکندری یکی از روش های دفاعی سلول در برابر استرس اکسیداتیو است که نقش محافظتی برای سلول دارد. در این تحقیق اثرات 3 تیومتیل_5,6(دی فنیل)-1,2,4 تریازین و 3تیومتیل_ 5,6(دی کلروفنیل)1,2,4تریازین در برابر مرگ سلولی ناشی از استرس اکسیداتیو بررسی شده و همچنین اثر این ترکیبات بر مسیر بیوژنز میتوکندری و فعالیت آنزیم های چرخه تری کربوکسیلیک اسید و کمپلکس های زنجیره تنفسی میتوکندری مورد توجه قرار گرفته است. بدین منظور از سلول های pc12 به عنوان مدل سلولی و از h2o2به عنوان عامل اکسیداتیو استفاده شد. طبق نتایج به دست آمده در این تحقیق، 3 تیومتیل_5,6(دی فنیل)-1,2,4 تریازین و 3تیومتیل_ 5,6(دی کلروفنیل)1,2,4تریازین توانایی حفاظت از سلول های شبه نورونی pc12 در برابر استرس اکسیداتیو ناشی از h2o2 را دارا بوده و همچنین توانایی فعال کردن مسیرحفاظتی بیوژنز میتوکندری و افزایش فعالیت آنزیم های چرخه تری کربوکسیلیک اسید و کمپلکس های زنجیره تنفسی میتوکندری را در حضور h2o2 را دارد.

سرطان پستان شایع ترین سرطان در بین زنان در اکثر نقاط دنیا از جمله ایران می باشد . حدود 70 درصد از بیماران مبتلا به سرطان پستان گیرنده های استروژنی را در سطح سلول های خود بیان می کنند . داروی تاموکسیفن به عنوان یک آنتاگونیست با جلوگیری از اتصال استروژن به رسپتورهای استروژن از تقسیم بی رویه سلول ها در سلول های دارای گیرنده استروژن ، برای افراد مبتلا به سرطان پستان تجویز می شود . متاسفانه حدود 30 درصد از این بیماران به مصرف تاموکسیفن مقاومت نشان می دهند که این موضوع چالشی مهم در درمان این بیماران است . آنزیم cyp2d6 آنزیم اصلی در متابولیسم این دارو می باشد که مطالعات نشان داده است تغییرات ژنتیکی بسیار زیادی در این ژن بروز می کند که می توانند منجر به اختلال در عملکرد آن شوند . با بررسی این تغییرات و بر این اساس ، تعیین فعالیت متابولیکی این آنزیم می تواند در درمان بر مبنای خصوصیات فردی در بیماران بسیار مهم باشد . از آنجاییکه تاثیر این تغییرات ژنتیکی هنوز مورد بحث بوده و گزارشی در مورد این آنزیم و بحث مقاومت به درمان با تاموکسیفن در ایران وجود ندارد و با توجه به لزوم تعیین این موتاسیون ها در جمعیت های مختلف ، این بررسی در تعدادی از بیماران ایرانی دریافت کننده تاموکسیفن انجام شد .

مقدمه: سرطان پروستات دومین سرطان بدخیم غیرجلدی شایع در مردان ایرانی و ششمین عامل مرگ و میر مردان در اثر سرطان در سراسر دنیا می¬باشد. باتوجه به اینکه شواهد فارماکولوژی نقش آنزیم سیکلواکسیژناز-2(cox-2)cyclooxigenase-2 را درتومورزایی تایید می¬کنند و این آنزیم، آراشیدونیک اسید موجود در سطح غشا را به پروستاگلاندین¬ها تبدیل می¬کند و با درنظر گرفتن نقش پروستاگلاندین¬ها در پاتوفیزیولوژی سرطان و التهاب؛ کاهش آنزیمcox-2 به واسطه داروی مهار¬کننده انتخابی، منجر به کاهش بیان پروستاگلاندین¬ها می¬شود. افزایش پروستاگلاندین¬ها موجب افزایش رگ-زایی و به دنبال آن تهاجم می¬گردد. باتوجه به نقش ماتریکس متالوپروتئینازها matrix metalloproteinase (mmps) در تهاجم و رگ¬زایی، فرضیه بر این است که کاهش بیان سیکلواکسیژناز-2 می¬تواند موجب کاهش پروستاگلاندین¬ها و به دنبال آن کاهش mmpها گردد. هدف این مطالعه اثر داروی سلکوکسیب بر روی بیان ژن mmp-1,mmp-2,mmp-3 ,mmp-7,mmp-9,mmp-13 می¬باشد. روش: بعد از کشت و تکثیر دو رده سلولی pc-3 (جدا شده از متاستاز لگنی سرطان پروستات) و lncap (گرفته شده از متاستاز گره¬های لنفاوی سرطان پروستات)، سلول¬ها با غلظت¬های فارماکولوژیک µg/µl50 و 100سلکوکسیب تیمار شدند. پس از طراحی و سنتز الیگنوکلئوتید ژن¬هایmmp-1,mmp-2,mmp-3, mmp-7,mmp-9 و mmp-13، rna استخراج و آنالیز کیفیت rna بررسی شد. سپس میزان بیان ژن مورد نظر توسط دستگاه real-time pcr مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه: نتایج این مطالعه نشان داد که نسبت معنی¬داری بین نمونه کنترل و غلظت 50 و 100 دارو وجود دارد و بیان ژن¬ها به جز mmp-7 و mmp-3در دو رده lncap و pc-3 ،کاهش چشمگیری یافته است. بحث و نتیجه¬گیری: اگر¬چه مسیر دقیق عملکرد داروی سلکوکسیب هنوز ناشناخته است، امادراین مطالعه مشخص شدکه این دارو درسطح سلولی، بیان ژن¬های ماتریکس متالوپروتئیناز ذکر شده را در سلول¬هاکاهش می¬دهد. این دارو به علت ارزان بودن و عوارض جانبی پایین شاید بتواند بعنوان درمان کمکی در کنار سایر درمان¬های رایج برای سرطان پروستات متاستاتیک مطرح باشد که نیازمند مطالعات بیشتری است.

بدخیمی های تیروئید در میان کل سرطانها رتبه چهاردهم را دارند، با این حال شایعترین سرطان دستگاه غدد درونریز محسوب میشوند. بررسی آسیبشناسی سرطانهای تیروئید نشان میدهد که از انواع مختلف آن ها چهار نوع شایعتر بوده که به ترتیب شیوع عبارتند از: کارسینوم پاپیلاری، کارسینوم فولیکولار، کارسینوم مدولاری و کارسینوم آناپلاستیک. بیمارانی که در مراحل اولیه تشخیص داده می شوند دارای پیش آگهی خوبی هستند در حالی که در بیمارانی با سرطان تیروئید تهاجمی شده یا متاستاز داده، پیش آگهی چندان مطلوب نیست. اگرچه سلولهای توموری معمولا در گردش خون سیاهرگی و لنفاوی انتقال مییابند ولی مسیر جریان خون تنها عامل متاستاز نیست. تغییر شکل سلولی نوعی پیشساز برای گسترش متاستاز به حساب میآید. یکی از پروتئینهای دخیل در ایجاد پاهای کاذب و تغییر شکل سلولی پروتئین fascin-1 است. بیان این پروتئین در سلول های سرطانی همراه با متاستاز و همچنین افزایش بیان آن طی تهاجمی تر شدن سرطان زمینه تحرک سلول ها را فراهم میکند. بیان یک ژن در سطوح متفاوتی تنظیم می شود که مهم ترین آن ها کنترل در سطح رونویسی است. بیشتر فاکتور های رونویسی و عوامل تنظیمی به ناحیه پروموتر که در قسمت 5-flanking ژن قرار گرفته است، متصل می شوند. این توالی خاص از dna به جهت انجام رونویسی و تنظیم بیان ژن از اهمیت قابل ملاحضه ای برخوردار است و هر گونه تغییر در آن می تواند موجب تغییر در الگوی بیان ژن شود.

هدف:اثرات سمی حاصل از استفاده ی کربن نانوتیوب ها در موارد بالینی، چالشی بزرگ را در این حوزه ایجاد کرده است. این مطالعه به منظور بررسی اثرات سلولی و سمیت احتمالی کربن نانوتیوب ها در سلول های هپاتوسلولار کارسینوما می باشد. مواد و روش ها: برای شروع این تحقیق، 5 گروه سلول های تیمار شده با غلظت های 5، 10، 20، 50 و 100 میکروگرم به ازای هر میلی لیتر از کربن نانوتیوب و یک گروه سلول های کنترل تیمار نشده در نظر گرفته شد.در این مطالعه به بررسی اثر کربن نانوتیوب ها بر سیتوتوکسیسیتی به روش xtt، میزان آنزیم های کبدیalt و ast و سطح بیان ژن های التهابی از طریق real time pcr پرداختیم. یافته ها : نتایج آزمایشات اولیه روند وابسته به غلظت شکل گیری آپاپتوز در سلول های hepg2 را نشان داد به طوری که با افزایش غلظت کربن نانوتیوب ها میزان viability کاهش یافت. نتایج تست های بعدی حاکی از آن بود که کربن نانوتیوب های خالص در غلظت های بالا می توانند باعث تغییر عملکرد سلول و نیز به راه اندازی مسیرهای التهابی شوند. بحث و نتیجه گیری: بروز سمیت در سلول ها تحت اثر غلظت های بالای کربن نانوتیوب حاکی از ماهیت سمی این مواد دارد که البته بااعمال کردن تغییرات شیمیایی روی آنها می توان برای کنترل آن تلاش کرد.