سرقت از نظر فقهی عبارت از ربودن مال دیگری بطور مخفیانه پس از هتک حرز است که به اندازه ربع دینار و یا معادل قیمت آن باشد و از لحاظ حقوقی عبارت است از ربودن متقلبانه مال منقول متعلق به دیگری بدون رضایت مالک. در مورد حقیقت و ماهیت سرقت از نظر فقهی و حقوقی می توان گفت که مفهوم سرقت زمانی تحقق پیدا می کند که عوامل ربودن ، مال دیگری و پنهانی بودن وجود داشته باشند که ارکان سرقت را تشکیل می دهند. چنانچه یکی از این ارکان یاد شده مفقود شود، مفهوم سرقت تحقق پیدا نمی‏کند. مهمترین ادله و منابع فقهی و حقوقی سرقت از نظر علمای شیعه و سنی ، کتاب (قرآن) و دیگری سنت است و آیات دال بر سرقت هم عبارتند از آیات 33 ، 34 ، 38 ، 39 سوره مائده . در مورد شرایط حد سرقت در میان برخی از فقها اختلاف نظر وجود دارد ولی طبق ماده 198 ق.م.ا. ، شانزده شرط برای سرقتهای حدی در نظر گرفته شده که مورد قبول مشهور فقها قرار گرفته است که بدون این شرایط ، حد سرقت اعمال نمی شود .عامه فقهای شیعه در میزان مجازات شخص سارق اتفاق نظر دارند به این که در مرتبه اول چهار انگشت از مفصل اصلی دست راست سارق و در مرتبه دوم پای چپش از زیر قبه (بر آمدگی پا) قطع می شود و در مرتبه سوم به حبس ابد محکوم می شود ودر مرتبه چهارم اعدام می شود اگر چه در زندان دزدی کرده باشد.

سعادت و شقاوت انسان دو مساله غایت شناسانه هستند که همه انسان ها در طی اعصار مختلف به آن توجه داشته اند . در این میان آنچه که بیش از تعریف و نتایج سعادت انسان، حائز اهمیت بوده راه رسیدن به آن می باشد؛ به همین خاطر اندیشمندان در سیر تطور اندیشه و باورهای بشری به بررسی این مهم پرداخته اند. با عنایت به اهمیت نقش و جایگاه صدر المتالهین شیرازی در تحول و تعالی، بخشی از اندیشه های اسلامی به ویژه در حوزه فلسفه، تدقیق در نظریات این حکیم بزرگ می تواند در ایجاد درک صحیحی از مساله سعادت و طریقه وصول آن نقش بسزایی ایفا نماید. وی در این خصوص معتقد است علم و عمل دو عامل اساسی در رسیدن انسان به سعادت می باشند. معنای سعادت مساوی رسیدن به لذت (ادراک ملایم با طبع) است. این سعادت گاه در دنیا محقق می گردد و گاه در سرای آخرت، که دو مرتبه دارد یکی سعادت سعدا و دیگری سعادت متوسطین. سعادت متوسطین همان تخیل مطابق با واقع انسان است و سعادت حقیقی سعدا رسیدن به مرتبه عقل فعال می باشد. این نوشتار به بررسی رابطه دو عامل "علم و عمل" در رسیدن به سعادت و شقاوت اخروی پرداخته است. ساختار این پژوهش بردو اصل مهم استوار است: الف )بررسی مفاهیم علم، عمل، سعادت، لذت و... مبتنی بر اندیشه ملاصدرا ب) تبیین رابطه علم و عمل در سعادت اخروی انسان ها