در این تحقیق امکان ایجاد کمپلکس مس-61 (به عنوان یک رادیوایزوتوپ ساطع کننده پوزیترون) با بیس-8 هیدروکسی کینولین ، برای استفاده در تصویربرداری از تومورها را مورد بررسی قرار دادیم. رادیوایزوتوپ مس-61 ( با نیمه عمر33/3 ساعت) از طریق واکنش در سیکلوترون 30 مگا الکترون ولت تولید گردید. بیس-8- هیدروکسی کینولین با این رادیونوکلئید در فرم کلرید مس برای خواص تشخیصی احتمالی آن نشاندار شد. ترکیب به موش های صحرایی سالم و مبتلا به تومور فیسروسارکوما برای بررسی پراکنش زیستی و تصویربرداری به روش ثبت همزمانی تزریق گردید. کمپلکس مس-61- اکسین در دمای 25 درجه سانتی گراد و در ph برابر 5 مشاهده شد. در حالت بهینه، نتایج حاصل از کروماتوگرافی لایه نازک رادیویی، خلوص رادیوشیمیایی بالاتر از 2±97% را نشان داد. پراکنش زیستی ترکیب نشاندار در موش های سوری سالم و مبتلا به تومور بافت همبند، تجمع ویژه آن را در کبد، کلیه، ریه و قلب نشان داد. در حالیکه جذب قابل توجه تومور فیبروسارکوما در تمامی موش ها بعد از گذشت سه ساعت مشاهده گردید. مس-61- اکسین می تواند یک ردیاب pet با نیمه عمر متوسط باشد، آزمایشات ما جذب رضایت بخشی را در تومور نشان داد. در نتیجه این ترکیب می تواند در آینده برای مطالعات pet مناسب باشد

چکیده: زیرکونیوم-89 یکی از رادیوایزوتوپ های مهم گسیلنده ی پوزیترون است که در پزشکی هسته ای برای تشخیص و درمان تومور و همچنین در بررسی فعالیت عناصر موثر در حیات جانداران (bio-kinetic) کاربرد فراوان دارد. در این پروژه، تابع برانگیختگی زیرکونیوم-89 توسط دو کد محاسباتی آلیس و تالیس برای واکنش های هسته ای 89y(p, n)89zr، 89y(d, 2n)89zr، natzr(p, pxn)89zr ، natsr(?, xn)89zr و 90zr(n, 2n)89zr بررسی شد. پارامترهای تولید زیرکونیوم-89 (ضخامت هدف مورد نیاز و بازده تولید زیرکونیوم-89) برای واکنش های هسته ای ذکر شده، تعیین شد. بهترین واکنش با توجه به شرایط موجود و پارامترهای تولید محاسبه شده، انتخاب شد. طراحی هدف با استفاده از روش sedimentation و از طریق رسوب دهی اکسید ایتریم بر روی زیرلایه ی مسی انجام شد. برای آماده کردن هدف از 435 میلی گرم اکسید ایتریم، 25/152 میلی گرم اتیل سلولز و 4 میلی لیتر استون استفاده شد. تمامی لایه های تهیه شده از نظر کیفیت چسبندگی، یکنواختی، تست شوک حرارتی و در پاره ای از موارد ریخت شناسی لایه ها مورد بررسی قرار گرفتند. هدف حاوی اکسید ایتریم، به مدت 20 دقیقه در برابر تابش پروتون با انرژی mev 15 و جریان ?a 20 قرار گرفت. میزان پرتوزایی و بهره ی تولید رادیوایزوتوپ های موجود در نمونه ی تابش دهی شده با استفاده از طیف سنج گامای hpge اندازه گیری شد. روشهای مختلف جدا سازی زیرکونیوم از ایتریم مطالعه شد و در نهایت روش تبادل یونی انتخاب شد. واکنش 89y(p, n)89zr با بهره ی تولید mbq/?ah 77/69 در بازه ی انرژی mev 15 mev? 5ep= به عنوان مناسب ترین فرایند برای تولید انتخاب شد.

کبالت-55 یکی از رادیوایزوتوپ های مهم گسیلندهپوزیترون است که در تصویر برداری pet برای تشخیص تومور و بافت سرطان در پزشکی هسته ای مورد استفاده قرار می گیرد. در این پروژهتابع برانگیختگی کبالت-55 توسط دو کد محاسباتیalice-91 وtalys-1.0برای واکنش های هسته ای مختلف بررسی شده است. پارامترهای تولید کبالت-55 (ضخامت هدف مورد نیاز و بازده تولید کبالت-55) برای واکنش های هسته ای ذکر شده، تعیین گردید. جهت آماده سازی هدف، آبکاری آهن در حمام کلریدی انتخاب و با آزمایش های متعدد بهترین شرایط آبکاری (دما، ph، شدت جریان و میزان ترکیبات حمام) تعیین شد. برای 8 گرم کلرید آهن در حدود 2 گرم کلرید کلسیم در دمای 75 درجه سانتیگراد، ph 1 و چگالی جریان 3/21 آمپر در دسی مترمربع نیاز است. بازده جریان این حمام 20% می باشد. روش های مختلف جداسازی کبالت از آهن و مس مطالعه و در بین آنها روش استخراج انتخاب و انجام شد و بهترین شرایط تعیین گردید. در پایان کبالت-55 تحت واکنش مستقیم natfe(p,xn)55coطی یک مرحله تولید گردید. هدف آهن با شدت جریان باریکه پروتونی 100 میکروآمپر به مدت 1 ساعت بمباران شده و پس از انحلال، کبالت-55 تولید شده از ناخالصیهایغیر ایزوتوپی به وسیله ستون کروماتوگرافی جدا گردید. اکتیویته و بهره تولیدرادیوایزوتوپتولید شده با طیف سنج گاما اندازه گیری شد. بهره تولید در حدود mbq/?ah25 / 31 بصورتتجربی بدست آمد.

منگنز-52 با نیمه عمر6/5 روز با واپاشی گیراندازی الکترون به میزان 63 % و با واپاشی پوزیترون به میزان 27 % به ایزوتوپ ناپایدار کروم-52 تبدیل می شود. این رادیوایزوتوپ به طور وسیعی در تحقیقات کشاورزی و فیزیولوژی و نیز گاهاً در پزشکی هسته ای مورد استفاده قرار می گیرد. در پروژه حاضر، امکان سنجی تولید رادیوایزوتوپ منگنز-52 توسط بمباران پروتونی هدف کروم طبیعی توسط شتابدهنده سیکلوترون با استفاده از کدهای محاسباتی هسته ای alice/ash و talyse 1.0 مورد بررسی قرار گرفته شد. با بررسی های انجام شده بر روی نمودارهای حاصل از کدهای محاسباتی هسته ای فوق و با در نظر قرار دادن بازه ی تولید ایزوتوپ های ناخواسته از طریق کانال های مختلف واکنش بازه انرژی بهینه ذره پرتابه (پروتون) به طریقی انتخاب گردید که بیشترین میزان تولید منگنز-52 و کمترین میزان ناخالصی ایزوتوپی و غیرایزوتوپی را داشته باشیم. روش های مختلف طراحی هدف کروم بررسی و آبکاری کروم بر روی زیرلایه مسی به عنوان بهترین روش انتخاب شد. ضخامت لایه هدف مربوطه با استفاده از کد محاسباتی srim 2006 محاسبه گردید. آبکاری کروم بر روی زیر لایه مسی در بهترین شرایط برای ایجاد ضخامت مربوطه در حمامی باترکیبات 5/3 الی 4 گرم اسید کرومیک و 20 میکرولیتر اسید سولفوریک در حجمی به میزان 450 سی سی و دمای 40 تا 50 درجه سانتی گراد با جریان 3/1 آمپر انجام شد. بمباران پروتونی هدف آبکاری شده کروم با ضخامت های به ترتیب 91 میکرون و 52 میکرون با انرژی های پرتابه فرودی mev 22 و mev 16 و جریان aµ 150 در مدت زمان یک ساعت انجام یافت. بهره تولید منگنز-52 به ترتیب برابر ah µ/mbq 51/64 و mbq/µah 75/47 بود. جداسازی عناصر کروم و منگنز به منظور حصول محصولی هر چه خالص تر از طریق جداسازی همرسوبی انجام یافت. منگنز به روش رسوب دهی از دیگر محصولات جدا گردید.

رادیونوکلید آهن-55(t(?/?)=?/?? a) توسط گیر اندازی الکترون(ec)واپاشی می کند و در زمینه-های کشاورزی، صنعتی و پزشکی قابل استفاده می باشد. در این تحقیق تابع برانگیختگی آهن-55 تحت واکنشهای55mn(d,2n)55fe، 54fe(?,n2p)55fe و 55mn(p,n)55feبوسیله کد های alice/ash، talys-1.2وempire-3.1 محاسبه وبررسی می شود. ضخامت لازم برای هدف توسط کدsrimمحاسبه و بهره تولید 55fe بوسیله انتگرال عددی simpsonبه دست می آید و همچنین داده های به دست آمده و مقادیر تجربی با هم مقایسه می شوند. واکنش مناسب 55mn(p,n)55fe، با تابع برانگیختگی بزرگ و نا خالصی ایزوتوپی و غیر ایزوتوپی کم جهت تولید 55fe انتخاب می شود. با توجه به نتایج، بازه انرژی بهینهmev 18-1 انتخاب می شود و بهره تولید مقدار mbq/?ah 35/0 به دست می آید. سرانجام لایه نازکی از پودر mno2 روی سطح مس بوسیله روش لایه نشانی، نشانده می شود. با تکرار چندین آزمایش و استفاده از مقادیر مختلف اتیل سلولز و استون شرایط بهینه برای لایه نشانی بدست می آید. ظاهر بصری، ریخت شناسی و ناخالصی های پودر بکار رفته در لایه هدف، به ترتیب توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)و آنالیزگر xrd بررسی می شود. در نهایت هدف توسط پروتون های با انرژی mev 18 و با جریان ?a 20 به مدت h 3/3 بمباران می شود و رادیو اکتیویته 55fe بوسیله آشکارساز اشعه ایکس با قدرت تفکیک بالا تعیین می شود.در نهایت بهره تولید واکنش اندازه گیری و محاسبه می شود.

این آزمایش با هدف بررسی تنوع ژنتیکی در لاین های موتانت گزینش شده برای مقاومت به ریزش غلاف در کلزا, با استفاده از نشانگرهای ملکولی در پژوهشکده تحقیقات کشاورزی، پزشکی و صنعتی پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای در سال 1390 انجام شد. در این تحقیق دو لاین اکاپی و لیکرد و 32 لاین موتانت آن با استفاده از 20 آغازگر تصادفی rapd مورد ارزیابی قرار گرفت که فقط 12 آغازگر (opa-1، opa-2، opa-3، opa-4، opa-5، opa-8، opa-9، opa-10، opa-11، opa-13، opa-20 وopu-1) باندهای قابل قبولی را ایجاد نمودند. dna حاصل از بذور جوانه زده لاینها به روش ctab استخراج گردید و به وسیله آغازگرهای مورد مطالعه pcr گردیدند. محصول pcr در ژل 5/1 درصد آگاروز الکتروفورز شده و امتیازدهی باندهای موجود در هر ژل بر مبنای صفر و یک انجام شد.تجزیه واریانس مولکولی، ضریب تشابه، تجزیه خوشه ای، محتوای اطلاعات چند شکل (pic)، ضریب همبستگی کوفنتیک، تجزیه به مختصات اصلی (pcoa) برای داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزارهای ntsys و ginalax محاسبه گردید. بین جمعیت والدینی و موتانت ها در amova، اختلاف معنی داری مشاهده شد. آغازگرopa-1 با 8 نوار و آغازگر opa-3 با 3 نوار، به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد قطعات تکثیرشده را ایجاد نمودند. دامنه محتوای اطلاعات چند شکلی(pic) مشاهده شده در این تحقیق بین 202/0-473/0 بوده که آغازگرopa-9 با pic برابر473/0 بیشترین محتوای اطلاعات چند شکلی را داشته در مقابل، آغازگر opa-10 با pic برابر 202/0کمترین محتوای اطلاعات چند شکلی را داشت. در تجزیه خوشه ای براساس فواصل ادغام و ضریب تشابه ژاکارد، خط برش درنقطه 34/0 در نظر گرفته شد. بر این اساس ژنوتیپ ها در 4 گروه مختلف دسته بندی شدند.گروه اول شامل ژنوتیپ لیکرد به همراه تعداد 24 لاین موتانت حاصل از همین ژنوتیپ بود. رقم اکاپی به تنهایی و مستقل از سایر لاین ها در گروه دوم قرار گرفت. چهار لاین موتانت a3-16، a3-22، a3-17 و a3-10 در گروه سوم و دو لاین موتانت a2-2 و a19-4 در گروه چهارم قرار گرفتند. مقدار ضریب همبستگی کوفنتیک برای دندروگرام حاصل از روش همبستگی کامل با ضریب تشابه ژاکارد، 89/0 بدست آمد که نشان داد که حدود 89% اطلاعات ماتریس تشابه به دندروگرام منتقل شد است.در تجزیه به مختصات اصلی، مولفه اول 57% از تغییرات بین ژنوتیپ ها را بر اساس داده های ملکولی توجیه کرده و پس از آن مولفه های دوم و سوم بترتیب با مقادیر 40/4 و 77/3 درصد بیشترین واریانس را به خود اختصاص داده اند. نتایج نشان داد که آغازگرهای rapd مورد استفاده در این پژوهش در تمایز بین لاینها و تعیین روابط بین آنها به خوبی عمل کردند. بنابراین می توان آغازگر های rapd مورد استفاده در این مطالعه را به عنوان یک ابزار موثر و مفید در مطالعه تنوع ژنتیکی بین این سری از لاین های کلزا معرفی نمود.

pr81 و trastuzumab آنتی بادی های مونوکلونالی هستند که با میل ترکیبی بالائی به ترتیب به آنتی ژن muc1 و گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی her2 که در سرطان های سینه و سایر سرطان ها بیان بالایی دارند متصل می شوند. هدف از این مطالعه نشان دار سازی آنتی بادی های ذکرشده با واسطه دو شلاتور dota-nhs-ester و p-scn-bn-pcta با رادیونوکلئید ساطع کننده پوزیترون 64cu به منظور تولید رادیوایمونوکنژوگه هایی هدفمند جهت رادیوایمونوسینتی گرافی سرطان پستان و همچنین مقایسه پایداری این دو شلاتور می باشد. آنتی بادی های مونوکلونال pr81 و trastuzumab، تعیین ویژگی شده، تخلیص شده و با 64cu به واسطه دو شلاتور dota و pcta به صورت غیرمستقیم نشان دار گردیدند. واکنش ایمنی کمپلکس های64cu-pr81 و 64cu-trastuzumab به ترتیب با آنتی ژن های muc1 و her2 بوسیله روش ria و همچنین سلول های mcf7 و skbr3 به ترتیب بوسیله روش cell binding بررسی شد. پایداری برون تنی کمپلکس های 64cu-pr81 و 64cu-trastuzumab در بافر و سرم خون بوسیله رادیوکروماتوگرافی لایه نازک (rtlc) بررسی گردید. سمیت سلولی و مطالعات اینترنالیزاسیون بر روی رده های سلولی mcf7 و skbr3 انجام شد. توزیع زیستی کمپلکس های 64cu-pr81 و 64cu-trastuzumab در رت های نرمال در زمان های 2، 6، 12 و 24 ساعت و در موش های balb/c دارای سرطان پستان در زمان های 12، 18، 24 و 48 ساعت انجام گرفت. مطالعات رادیوایمونوسینتی گرافی نیز بر روی موش های balb/c توموری پستان در زمان های 4، 24 و 48 ساعت پس از تزریق صورت گرفت. واکنش کنژوگاسیون در سه نسبت مولی 50، 80 و 120 از شلاتور به آنتی بادی انجام گرفت و نتایج تعداد شلاتور های متصل به آنتی بادی (c/a) در نسبت مولی 50 برای dota-pr81، pcta-pr81، dota-trastuzumab و pcta-trastuzumab به ترتیب برابر 1/3، 1/4، 2/3 و 2/4 می باشد. بازده نشاندارسازی برای 64cu-dota-pr81، 64cu-pcta-pr81، 64cu-dota-trastuzumab و 64cu-pcta-trastuzumab در غلظت 400 میکروگرم از بیوکنژوگه به ترتیب برابر 9/1 ±95%، 95/0 ± 9/98%، 66/1 ±1/96% و 7/0 ± 1/99% بود. کمپلکس های 64cu-pr81 و 64cu-trastuzumab واکنش ایمنی بالایی به muc1 و her2 به ترتیب در روش ria نشان دادند. همچنین ایمونوراکتیویتی 64cu-dota-pr81 و 64cu-pcta-pr81 با رده سلولی mcf7 به ترتیب در حدود 83% و 81% و 64cu-dota-trastuzumab و 64cu-pcta-trastuzumab در مقابل رده سلولی skbr3 به ترتیب 85% و 81% ارزیابی گردید. مطالعات ارزیابی پایداری برون تنی نشان داد که 64cu-pcta-pr81 و 64cu-pcta-trastuzumab در زمان های 24 و 48 ساعت در سرم خون به ترتیب پایدارتر از 64cu-dota-pr81 و 64cu-dota-trastuzumab می باشند. مطالعات سمیت سلولی نشان داد که اثر کشندگی رادیوایمونوکنژوگه های تولید شده تفاوت معنی داری با آنتی بادی تغییر نیافته (کنترل) ندارد. مطالعات اینترنالیزاسیون نشان داد، pr81 نشان دار شده پس از گذشت 4 ساعت حدود 78% داخل سلول های mcf7، و trastuzumab نشان دار شده پس از گذشت 8 ساعت در حدود 12% داخل سلول های skbr3 اینترنالیزه می شوند. مطالعات توزیع زیستی در رت های نرمال نشان داد که 64cu-pcta-pr81 و 64cu-pcta-trastuzumab در شرایط درون تنی بسیار پایدارتر از 64cu-dota-pr81 و 64cu-dota-trastuzumab می باشند همچنین مطالعه این رادیوایمونوکنژوگه ها در موش های balb/c توموری پستان نشان داد که هر چهار کمپلکس نسبت به کمپلکس های کنترل تجمع قابل قبولی را در محل تومور در زمان های 24 و 48 ساعت پس از تزریق نشان می دهند ولی از سوی دیگر تجمع توموری رادیوایمونوکنژوگه های 64cu-pcta-pr81 و 64cu-pcta-trastuzumab در زمان های 24 و 48 ساعت پس از تزریق بیشتر از 64cu-dota-pr81 و 64cu-dota-trastuzumab به ترتیب می باشد همچنین در مطالعات رادیوایمونوسینتی گرافی نیز نتایج کاملا مشابهی به دست آمد که این نتایج نشان می دهند، کمپلکس های شلاتور pcta با 64cu به مراتب پایدارتر از کمپلکس های شلاتور dota با این رادیونوکلئید می باشند. این مطالعات نشان دهنده پایداری شلاتور pcta نسبت به شلاتور dota بوده و همچنین نشان دهنده پتانسیل استفاده از این رادیوایمونوکنژوگه ها در تشخیص سرطان پستان است.

ستوکسیمب یکی از مهمترین و جدیدترین پادتنهای مورد استفاده در تصویربرداری ملکولی و درمان هدفدار می باشد که برای درمان انواع خاصی از سرطان های سر، گردن و همچنین سرطان های کولورکتال که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته اند استفاده می شود. ستوکسیمب یک آنتی بادی منوکلونال یا ایمونوگلوبولین(igg1)g1 موشی/ انسانی است. این آنتی بادی به اپی توپهای همسان فاکتور رشد اپیدرمال متصل می شود و در سطوح ملکولی عملیات رشد و تکثیر سلولهای تومور را متوقف می نماید. مس64 یکی از رادیوایزوتوپ های مورد توجه در تحقیقات پزشکی هسته ای است که به دلیل نیمه عمر مناسب یکی از بهترین گزینه ها برای تهیه ملکولهای نشاندار تشخیصی pet(positron emission tomography) به شمار می رود. نکته مهم در مورد این رادیوایزوتوپ، گسیل بتای مثبت برای تصویربرداری pet و بتای منفی برای مقاصد درمانی است. نیمه عمر آن در حدود 7/12 ساعت است که پس از واپاشی به ایزوتوپ پایدار نیکل64 تبدیل می شود.

چکیده امروزه رادیوایزوتوپ ها نقش اساسی در زندگی روزمره ی بشر دارند و روز به روز بر اهمیت کاربرد آن ها در پزشکی، صنعت و کشاورزی افزوده می شود. یکی از این رادیوایزوتوپ ها، 22na است (94/99درصدi?=، kev 5/1274e?=،kev 1/4788q?=، a 6/2=2/1t) که می تواند طی واکنش های مختلف هسته ای تولید گردد. در این کار، ابتدا مسیرهای ممکن تولید 22na از طریق واکنش های مختلف و با پرتابه ها و هدف های متفاوت بررسی شده است. بدین منظور با استفاده از مدل ها و کدهای هسته ای متفاوت، سطح مقطع واکنش ها محاسبه و با نتایج تجربی مقایسه گردیده است. از بررسی این نتایج واکنش 22ne(p,n)22na به عنوان واکنش برتر برای تولید برگزیده شده است. از آن جایی که هسته ی هدف این واکنش، گاز 22ne است، با استفاده از روش های مونت کارلو و با بهره گیری از کدهای mcnpx و srim به طراحی هدف گازی پرداخته شده است. در پایان، با استفاده از سطح مقطع های محاسبه شده و سامانه ی هدف طراحی گشته، مسیر تولید، همسان با واقعیت آزمایش ها، توسط کد mcnpx شبیه سازی شده و بهره ی تولید محصول پیش بینی گردیده است. برای محک زنی نتایج کار و صحت سنجی آن ها، بررسی ها به تولید رادیوایزوتوپ مهم 123i از طریق واکنش اساسی 124xe(p,x)123i تعمیم داده شده و این واکنش نیز شبیه سازی گردیده است. از مقایسه ی نتایج شبیه سازی های صورت گرفته و نتایج نظری به دست آمده از کدهای talys-1.4 و srim با نتایج تجربی، مشاهده می شود که توافق خوبی وجود دارد.

یکی از مهم ترین روش های تشخیصی و درمانی در مورد تومورها، مرتبط به تشخیص آپوپتوزیس (مرگ برنامه ریزی شده سلول) است. جهت نیل به این هدف در این تحقیق از میان روش های موجود جهت مطالعه آپوپتوزیس بهترین روش که شامل تصویر برداری رادیونوکلئوئیدی با انکسین v نشاندار شده است انتخاب گردید. انکسین v با تکنسیوم ??m با استفاده از یک روش ساده و تعدیل شده در دمای افزایش یافته نشاندار گردید. خلوص رادیوشیمیایی انکسین v نشاندار با rtlc با حلال های اتانول و نرمال سالین ارزیابی گردید و نتایج نشان دهنده نشاندار سازی در حد مطلوب و بالای 90 درصد بودند. ثبات رادیو شیمیایی تکنسیوم??m – انکسین v در سرم در حرارت اتاق و یا پلاسمای انسان در 37 درجه سانتی گراد ارزیابی گردید و مشخص شد بهترین زمان جهت تزریق این رادیودارو تا 1 ساعت بعداز نشاندارسازی می باشد. خلوص رادیونوکلئیدی با استفاده از آشکارساز ژرمانیوم فوق خالص مورد بررسی قرار گرفت و پیک مربوط به 99mtc در انرژی kev 140 مشاهده شد. خلوص رادیونوکلئیدی محلول نهایی (???%) بود. جهت تعیین پراکنش زیستی رادیو دارو مقدار 300-100 میکرو کوری از رادیو دارو از طریق ورید دمی به موش های آزمایشگاهی تزریق گردید. بعد از1و 3 ساعت موش ها به وسیله اتر بیهوش گردیده و پس از تشریح آن ها اندام های مختلف از قبیل قلب، ریه، طحال، روده، کبد، کلیه،معده خارج شده و شستشو داده شد و مقداری از هر اندام برداشته شد و توسط دستگاه گاما اسپکترومتر مقدار اکتیویته آن ها شمارش شد. با مقایسه مقادیرحاصل بیشترین تجمع رادیو دارو 3 ساعت پس از تزریق رادیودارو در کبد وکلیه مشاهده گردید که نشان دهنده دفع رادیو دارو ازطریق کبد ومجاری ادراری می باشد و میزان تجمع رادیو دارو در معده نشان دهنده کاهش مقدار نشاندارسازی رادیو دارو می باشد . با توجه به نتایج بدست آمده با کمک طرح فوق که در واقع معرفی یک رادیوداروی جدید در تصویربرداری از آپوپتوزیز می باشد می توان : در مراحل بعدی با به وجود آوردن تومور در موش های آزمایشگاهی و استفاده از شیمی درمانی و سپس تصویر برداری قبل و بعد از تزریق رادیو دارو، پاسخ به درمان را مورد ارزیابی قرار دهیم . کلمات کلیدی : آپوپتوزیس، انکسین v، تکنسیوم??m – انکسین v

چکیده ندارد.