در این پژوهش سطح بنتونیت با اصلاح کننده های آب دوست و آبگریز اصلاح گردید تا بنتونیت آمفیفیلیک ایجاد گردد. منظور از بنتونیت آمفیفیلیک بنتونیتی است که دارای خاصیت آبدوستی و آبگریزی باشد. اصلاح کننده آبدوست از پیوند (3 گلیکوزید اکسی پروپیل) تری متوکسی سیلان با علامت اختصاری 3gto با پلیمر آبدوست پلی اتیل گلیکول متیل اتر با علامت اختصاری mpeg آماده گردید و این اصلاح کننده با واکنش سیلان با لایه سیلیکات بنتونیت به آن متصل گردید. به همین ترتیب اصلاح کننده آبگریز، ایزوبوتیل تری متوکسی سیلان و ایزوپروپیل تری متوکسی سیلان نیز به سطح بنتونیت متصل گردیدند. اصلاح سطح بنتونیت توسط اصلاح کننده های آبدوست وآب گریز توسط آنالیز ترموگراویمتری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج اندازه گیری خواص فیزیکو شیمیایی از جمله کشش سطحی، فعال شدن سطح بنتونیت را پس از اصلاح نشان داد. با توجه به این نتایج بهترین فعالیت سطحی بنتونیت پس از اصلاح توسط هردو اصلاح کننده آبدوست و آبگریز ایجاد گردید. از بنتونیت با سطح فعال برای آماده سازی امولسیون استفاده شد و پایداری آن مورد بررسی قرار گرفت که نتایج این بررسی نشان دهنده تشکیل امولسیون های پایدار بود. به طور کلی نتایج پژوهش نشان داد که تعادل میان ایزوبوتیل وmpeg بسیار حایز اهمیت میباشد وبرای بهینه سازی نتایج بهترین نسبت ایندو اصلاح کننده برای تشکیل امولسیون پایدار مورد بررسی قرار گرفت.