تالاسمی از بیماریهای اختلال هموگلوبین است که بصورت اتوزومال کودومیننت به ارث می رسد. این بیماری از نواحی مدیترانه تا شبه قاره هند - برمه و آسیای جنوب شرق شایع است. ایران نیز گرچه جزو کشورهایی است که بر روی کمربند تالاسمی قرار دارد ولی مطالعات انجام گرفته در مورد شیوع بتاتالاسمی در مناطق مختلف آن محدود است. در استان کرمانشاه نیز تاکنون مطالعه ای در مورد اپیدمیولوژی این بیماری انجام نشده است. با توجه به شیوع نسبتا بالای بتاتالاسمی ماژور در روستای جلو از توابع بخش ماهیدشت شهرستان کرمانشاه، بررسی شیوع بتاتالاسمی مینور در جمعیت روستای فوق هدف مطالعه انتخاب شد. در این مطالعه 221 نفر از 226 نفر جمعیت ساکن روستا مطالعه شدند. در بین جمعیت روستا 27 نفر (33/12%) مبتلا به بتاتالاسمی مینور، 2 نفر (9/0%) مبتلا به بتاتالاسمی ماژور و سه نفر (35/1%) مبتلا به دیگر هموگلوبینوپاتیهای (غیر از بتاتالاسمی) شناسایی شدند.در کل شیوع بتاتالاسمی در جمعیت مورد مطالعه 12/13% و شیوع کلی هموگلوبینوپاتی اعم از تالاسمی و غیرتالاسمی 48/14% برآورد شد. تعداد11 نفر (5%) که اکثرا 12 سال سن داشتند به دلیل داشتن ‏‎hba2‎‏ بین 3 تا 5/3 درصد مشکوک قلمداد شدند. 29 نفر مبتلا به تالاسمی در 8 فامیل پراکنده اند و سه نفر مبتلا به دیگر هموگلوبینوپاتی ها نیز در یک فامیل می باشند. بیشترین درگیری در یک فامیل شامل 10 نفر در سه نسل می باشد. مقایسه هرم سنی جمعیت مورد مطالعه و هرم سنی مبتلایان، توزیع یکنواخت تالاسمی را در جمعیت نشان می دهد.شیوع تالاسمی در روستای جلو نسبت به شیوع بیماری در سطح کل کشور بسیار بالاتر و به عنوان یک کانون هایپرآندمیک در استان مطرح می شود.

سطح هموگلوبین ‏‎f, a2‎‏ در والدین بیماران تالاسمی ماژور (وابسته به تزریق خون)تالاسمی دسته ای، هتروژن، از آنمی های همولتیک ارثی هستند که وجه مشترک تمام آنها کاهش در میزان سنتز یک یا بیش از یکی از زنجیره های پلی پپتیدی بوده و براساس نوع زنجیره ای که دچار نقص شده است تقسیم بندی می شوند. از آنجا که فرم هموزیگوت بیماری توام با عوارض جسمی - روحی برای بیمار و معضلات اقتصادی فراوان است تشخیص ناقلین قبل از ازدواج در جهت کاهش تولد افراد هموزیگوت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. رسیدن به تشخیص نهایی در آن دسته از بیمارانی که مبتلا به آنمی میکروستیک بوده و به احتمال قوی تالاسمی مینور هستند از افراد مشابه که مبتلا به تالاسمی مینور نیستند از طریق اندازه گیری هموگلوبین ‏‎a2, f‎‏ با در دسترس بودن بازه مرجع قابل اعتماد، امکان پذیر است، هر چند که بازه های مرجع در هر جمعیت با خطر ابتلا بالا، می تواند تحت تاثیر عواملی نظیر روش انجام آزمایش، موقعیت جغرافیایی و واریانهای مختلف هموگلوبین و خصوصیات ژنتیکی افراد، متفاوت باشد. نتایج بدست آمده از بیماران شامل موارد زیر است:هموگلوبین ‏‎91/4 -%93/5)a1‎‏ با روش الکتروفورز ) و هموگلوبین ‏‎5/3-%7/1)a2‎‏ با روش الکتروفورز ) و (2/6% - 9/4 با روش ستون) و هموگلوبین ‏‎0/6-2/2)f‎‏ با روش الکتروفورز) و (1/4% - 1 با روش دناتوره کردن)اگرچه هیچ نوع همپوشانی ‏‎(overlap)‎‏ بین سطوح بدست آمده هموگلوبین ‏‎a2‎‏ در این گروه خاص با سطوح آن در افراد نرمال دیده نشد اما ممکن است چنین همپوشانی بین این افراد و افراد مبتلا به تالاسمی ‏‎intermedia‎‏ وجود داشته باشد.