در این پایان نامه در ابتدا به بررسی تاریحچ? پدید? جذب انرژی و روابط حاکم بر آن و پارامترهای موثر بر رفتار مچالگی در کارهای انجام شد? گذشته در مورد سلول های جدار نازک به صورت عام و در مورد سلول های منحنی شکل به صورت خاص پرداخته شده است و در مرحل? بعد رفتار مچالگی جاذب های انرژی منحنی شکل تحت بارگذاری شبه استاتیکی به صورت تجربی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. برای تهی? نمونه های s شکل از روش شکل دهی نورد سرد استفاده شده است. نمونه های نهایی از پروفیل تو خالی با مقطع مربعی تولید شده اند برای جلوگیری از چین خوردگی نمونه در هنگام نورد، پیش از عملیات، داخل پروفیل بصورت کامل از ماسه ریخته گری پر شده است. با توجه به اینکه پروفیل های تولید شده توسط عملیات نورد سرد احتیاج به تنش زدایی دارد، تمامی نمونه ها در کور? الکتریکی تنش زدایی شده است. جهت انجام این آزمایش برروی این تیوب ها در راستای بررسی رفتار مچالگی از دستگاه تست کشش و فشار استفاده شده است. جهت قرار گرفتن نمونه های تولید شده به صورت جفت برروی دستگاه یک فیکسچر مخصوص طراحی شده است، تا تبواند بار اعمالی به سازه را انتقال داده را استحکام لازم در طول مدت بارگذاری را داشته باشد سرعت بارگذاری معادل 5 در نظر گرفته شده است. نمودار نیرو به جابه جایی و تغییر شکل عمومی سازه در فواصل مختلف ارائه شده است در نهایت با استفاده از نرم افزار abaqus –explicit تحلیل اجزاء محدود انجام شده و نتایج عددی و تجربی در سه بخش نمودارهای نیرو به جابجایی، تغییر شکل عمومی و مکانیزم فرو ریزش پلاستیک مقایسه شده است که بیانگر تطبیق خوب این نتایج می باشد و سرانجام پس از صحه گذاری بر مدل اجزاء محدود بوسیل? مقایسه با نتایج تحلیل تجربی به بررسی تأثیر متغیرهای هندسی بر قابلیت جذب انرژی و نیروی مچالگی با استفاده از مدل اجزاء محدود پرداخته شده است.

قطعات مخروطی در صنعت, به ویژه در صنایع نظامی دارای کاربرد ویژه ای هستند. شکل دهی آن ها با فرآیند کشش عمیق موضوع دشوار و پیچیده ای محسوب می شود, این قطعات در صنعت عموماٌ با روش کشش عمیق چند مرحله ای اسپینینگ یا با شکل دهی انفجاری شکل داده می شوند. هر کدام از این روش ها,مشکلات و محدودیت هایی دارند, در طی سال های اخیر هیدروفرمینگ به عنوان یک جایگزین مناسب برای شکل دهی قطعات پیچیده ورقی مورد توجه بوده است. شکل دهی قطعات مخروطی به علت سطح تماس کم ورق,تنش های زیادی اعمال می شود,بخش عمده ای از سطح ورق در ناحیه ی بین نوک سنبه و ورق گیر آزاد است که باعث ایجاد چروک می شود. در زمینه شکل دهی قطعات مخروطی با روش هیدروفرمینگ تحقیقات محدودی انجام شده است. در این پایان نامه شکل دهی قطعات مخروطی در فرآیند هیدروفرمینگ با استفاده از شبیه سازی اجزای محدود و مراحل آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفته می شود. . در این راستا، ابتدا شبیهسازی فرآیند مورد بررسی قرار گرفته سپس نتایج شبیه سازی با استفاده از نتایج تجربی مورد تایید قرار می گیرد. پارامترهای موثر در این فرآیند زاویه قالب، شعاع نوک سنبه، نسبت کشش، ضخامت وجنس ورق، مقداارکلیرانس بین سنبه و ماتریس، مقدار فاصله بین ورقگیر و ورق ,ضریب اصطکاک , سرعت سنبه , فشار اولیه و..........با استفاده از شبیهسازی عددی مورد تحقیق بیشتر قرار خواهد گرفت تا با استفاده از روابط بدست آمده راهکار کلی برای شکل دهی ایده آل قطعات مخروطی ارئه گردد. . روش کشش عمیق هیدروفرمینگ یک نوع روش کشش عمیق است که در آن از یک سیال تحت فشار، بطور خاص در درون محفظه فشار، به عنوان محیط تغییر شکل دهنده استفاده می شود. قطعاتی که با هیدروفرمینگ تولید می شوند در مقایسه با کشش عمیق سنتی، دارای مزایای قابل توجهی می باشند که از آن نمونه می توان به نسبت کشش بیشتر (نسبت قطر ورق اولیه به قطر سنبه در صورتی قطعه بصورت کامل کشیده شود)، عملیات ثانویه کمتر، حذف جوشکاری، بهبود بخشیدن به استحکام و چقرمگی، کاهش هزینه قالب، کیفیت سطح بهتر، کاهش برگشت فنری، دقت ابعادی بالاتر و قابلیت شکل دهی اشکال پیچیده اشاره کرد.

فرایند شکل دهی فلزات به روش انفجاری مخلوط گازها یکی از روشهای نوین شکل دهی می باشد،که ورقهای فلزی تحت اثر شوک فشار ناشی از انفجار با سرعت بالاو بار گزاری آنی در زمان کمتر از میکرو ثانیه تغییر شکل پلاستیک پیدا می کند. سامانه شکل دهی مشتمل است بر سیلندر استوانه ای شکل ، قالبهای شکل دهی و متعلقات لازم جهت اندازه گیری. در این پایان نامه فرآیند شکلدهی ورقهای دایره ای شکل تحت بار آنی ناشی از انفجار مخلوط گاز استیلن و اکسیژن بصورت تجربی و آزمایشگاهی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است.تغییر شکل ورقها با استفاده از فشارشوک انفجار به جای سمبه انجام شده ضمن اینکه آزمایش به دو طریق با قالب مخروطی و بدون قالب انجام شده است. در این راستا از سه جنس مختلف ورق (فولادی – آلومینیوم – برنج) با ضخامتهای متفاوت استفاده شده است.آزمایشها با درصد متفاوتی از مخلوط دو گاز استیلن و اکسیژن انجام شده است که بر این اساس اثر مقدار شوک فشار بر میزان تغییر شکل ورق مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش دیگر با استفاده از داده های تجربی مدل عددی بی بعد بر اساس الگوریتم تجزیه مقادیر منفرد svd ارائه شده است.نتایج مدل نسبت به نتایج تجربی توافق نسبتاً خوبی دارد.