رهاسازی مواد آنتی بیوتیکی در محیط زیست خسارات جبران ناپذیری را به محیط زیست اعم از آب و خاک وارد میکنند. تخلیه و انتشار پسابهای آلوده به مواد دارویی که توسط کارخانجات سازنده صورت میگیرد ،ضمن داشتن آثار منفی در اکوسیستم آبی و خاکی ، سبب افزایش مقاومت باکتریهای بیماری زا نسبت به ترکیبات آنتی باکتریال شده که این امر سبب کاهش تاثیر روش درمانی توسط آنتی بیوتیکها میگردد . جلوگیری از به هدر رفتن آنتی بیوتیکها حین فرایند تولید و بازگرداندن آنها در صرفه جویی هزینه های تولید موثر بوده و یک راه حل مناسب از دیدگاه زیست محیطی می باشد.در این تحقیق جداسازی سفیکسیم از پساب دارویی توسط غشاء ها مورد بررسی قرار گرفته است . جهت انجام این آزمایشها ابتدا کشت میکروبی بروی پساب انجام گرفت و تمامی باکتریها بعلت غلظت بالای سفیکسیم از بین رفته وبعد از چند روز هیچگونه باکتری در محیط وجود نداشت سپس دو غشای نانو فیلتر (nf90-4040) و اسمز معکوس (bw30-4040) بکار گرفته وبطور جداگانه مورد بررسی قرار میگیرد . اثر پارامترهای عملیاتی مثل فشار ، دما و ph بروی بازده و شار تراویده ، آزمایش گردیده است . با توجه به نتایج آزمایشات انجام شده فشار و ph دو عامل مهم در راندمان غشاء ها ارزیابیشد. درصد حذف سفیکسیم در غشاء نانوفیلتر 93% و در غشاء اسمز معکوس تا 98% و شار ثابت و پایداری را بروی پساب دارویی نشان میدهد. فشار عملیاتی 11 بار در غشاء نانو و 15 بار در غشای اسمز معکوس در ph=4 و دمای 23-26 درجه سانتیگراد ارزیابی گردید .پساب مورد آزمایش با غلظت 270 ppm تا حدود 600 ppm در غشاء نانو و 900ppm در غشاء اسمز تغلیظ گردید.در غلظتهای بالا پدیده قطبش غلظت دیده شد که از عملکرد غشاء می کاهد لذا بهتر است از کار در غلظتهای بالا اجتناب کرد.