این پژوهش با هدف بررسی نقش جهت گیری های هدف پیشرفت (تسلط-طلبی، اجتناب از تکلیف، عملکرد گزینی، عملکرد-گریزی )، ادراکات خود کارآمدی در خودتنظیمی و ویژگیهای شخصیتی (نوروتیسم و مسئولیت پذیری) در تعلل ورزی تحصیلی انجام شد. برای این منظور 372 نفر به شیوه تصادفی طبقه ای( سهمی) بعنوان نمونه از میان کلیه دانشجویان دانشگاه تبریز(13000 نفر)، انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های مقیاس گرایش تعلل- ورزی تحصیلی تاکمن، پرسشنامه هدف پیشرفت الیوت و مک گرگور، خود کارآمدی در خود تنظیمی با مقیاس مورد استفاده در مطالعه انگیزه تحصیلی زیمرمن و همکاران ، پرسشنامه 5 عاملی ffi کاستا و مک کری استفاده شد. داده های بدست آمده با استفاده از روش رگرسیون چند گانه ، تحلیل واریانس یک راهه و معنی داری ضریب همبستگی پیرسون، در نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که متغیرهای پیش بین جهت گیری هدف پیشرفت (تسلط-گزینی، تسلط-گریزی، عملکرد گزینی، عملکرد-گریزی )، ادراکات خود کارآمدی در خودتنظیمی و ویژگیهای شخصیتی (نوروتیسم و مسئولیت پذیری) بطور ترکیبی وتفکیکی قادرند تغییرات تعلل ورزی را پیش بینی کنند. علاوه بر این نتایج حاکی از آن بود که بین جهت گیریهای هدف (تسلط گزینی ، تسلط گریزی ، عملکرد گزینی ، عملکرد گریزی)، عامل های شخصیتی ( نوروتیسم و مسئولیت پذیری) و خودکارآمدی در خودتنظیمی با تعلل ورزی رابطه معنادار وجود دارد. بالاخره نتایج نشان داد که بین دختران و پسران از نظر تعلل ورزی تفاوت معناداری وجود ندارد.