چکیده کنه های میان استیگمای خاک زی شکارگرانی آزادزی هستند که اهمیت زیادی در زنجیره های غذایی و اکوسیستم های خاکی دارند. به منظور شناسایی فون این کنه ها در غرب استان کرمان نمونه برداری های در سال های 1391-1390به صورت تصادفی از زیستگاه های مناسب خاک انجام شد. کنه ها به وسیله ی قیف برلز- تولگرین استخراج، در محلول نسبیت شفاف و سپس با استفاده از محلول هویر از آنها اسلایدهای میکروسکوپی دائمی تهیه شد. در مجموع 29 گونه متعلق به 23 جنس از 13 خانواده و هفت بالاخانواده از گروه gamasina (acari: mesostigmata) شناسایی شد که از بین آن ها سه گونه برای فون کنه‎های ایران و یک گونه برای دنیا جدید بود که به ترتیب با یک و دو ستاره در فهرست زیر مشخص شده اند. laelapidae (berlese, 1892) 1.gaeolaelaps aculeifer (canestrini,1884) ? و ? 2. g. queenslandicus (womersley, 1956) ? 3. euandrolaelaps karawaiewi (berlese, 1903) ? 4. cosmolaelaps vacua (michael, 1891) ? ascidae (oudemans, 1905) ? 5. iphidozercon gibbus (berlese, 1903) ? 6. arctoseius semiscissus (berlese, 1892) ? 7. arctoseius cetratus (sellnick, 1940) ? 8. protogamasellus sp. ? 9. antennoseius bacatus athias- henriot, 1961 ? melicharidae (hirshmann, 1962) 10. proctolaelaps pygmaeus (müller, 1860) ? ameroseiidae (evans, 1961) ? 11. ameroseius lidiae bregetova et al., 1977 ? parasitidae (berlese, 1901) ? 12. parasitus fimetorum (berlese, 1903) dn و ? 13. parasitus consanguineus oudemans and voigts, 1903 dn و ? 14. parasitus hyalinus (willmann, 1949) ? 15. trachygamasus ambulacralis** (willmann, 1949) ? eviphididae (berlese, 1913) 16. alliphis halleri (g. and r. canestrini, 1881)? macrochelidae (vitzthum, 1930) 17. macrocheles sp.? 18. macrocheles merdarius (berlese, 1889) ? 19. macrocheles insignitus (berlese, 1918) ? 20. holastaspella bifoliata (tr?g?rdh, 1952) ? parholaspididae (evans, 1956) 21. holaspina alstoni (evans, 1956) ? pachylaelapidae (berlese, 1913) 22. pachylaelaps pectinifer (g. and r. canesterini, 1881) ? 23. onchodellus karawaiewi (berlese, 1920) ? halolaelapidae (karg, 1965) 24. halolaelaps sexclavatus (berlese, 1921) ? 25. saprosecans sp. nov.*? rhodacaridae (oudemans, 1902) 26. rhodacarus coronatus** (berlese, 1920) ? 27. rhodacarellus silesiacus willmann, 1936 ? veigaiidae (oudemans, 1939) 28. veigaia exigua** (berlese, 1917) ? blattisociidae (garman, 1948) 29. lasioseius youcefi athias- henriot, 1959 ? واژگان کلیدی: فون، کنه، میان استیگمایان، gamasina، غرب کرمان

کنه های میان استیگما به عنوان شکارگرهای بندپایان کوچک بخش مهمی از اکوسیستم را تشکیل می دهند و حشرات راسته ی سخت بالپوشان نیز طیف وسیعی از آفات مهم محصولات کشاورزی و همچنین حشرات مفید را در بر می گیرند، لذا بررسی فونستیک کنه های میان استیگمای مرتبط با راسته ی سخت بالپوشان می تواند گام اولیه ای در جهت شناخت روابط بین این دو موجود باشد. در این پژوهش جمع آوری سخت بالپوشان منطقه ی بم، طی فصول بهار و تابستان 1391 -1390 و با روشهای مستقیم (استفاده از تله ی نوری) و غیرمستقیم (به دام انداختن حشرات با دست) انجام شد. در بررسی های انجام شده تعداد پانزده گونه کنه ی میان استیگما، متعلق به سیزده جنس و ده خانواده از روی این میزبان ها جمع آوری و شناسایی شد که در میان آن ها یک گونه برای دنیا و سه گونه برای فون کنه های ایران جدید هستند.

کنه¬های خانواده¬ی macrochelidae شکارگرانی آزادزی هستند که اهمیت زیادی در زنجیره های غذایی و اکوسیستم های خاکی دارند. به منظور شناسایی فون این کنه ها در شمال استان کرمان، نمونه برداری هایی در سال های 1392-1391 به صورت تصادفی از زیستگاه های مناسب خاک انجام شد. کنه ها به وسیله ی قیف برلز- تولگرین استخراج، در محلول نسبیت شفاف و سپس با استفاده از محلول هویر از آن¬ها اسلایدهای میکروسکوپی دائمی تهیه شد. در مجموع 16 گونه متعلق به 4 جنس شناسایی شد که از بین آن ها چهار گونه و یک جنس برای فون کنه‎های ایران و دو گونه برای فون کنه‎های دنیا جدید بود که به ترتیب با یک و دو ستاره در فهرست زیر مشخص شده ¬اند. macrocheles latreille, 1829 1. macrocheles glaber muller, 1860 ? 2. macrocheles vernalis berlese, 1887? 3. macrocheles insignitus berlese, 1918? 4. macrocheles merdarius berlese, 1889 ? 5. macrocheles muscaedomesticae scopoli, 1772? 6 macrocheles robustulus berlese, 1904? 7. macrocheles terreus* canestrini & fanzago, 1877 8. macrocheles penicilliger berlese, 1903? 9. macrocheles perglaber filipponi & pegazzano, 1962? 10. macrocheles scutatus berlese, 1904? 11. macrocheles subbadius berlese, 1904? 12. macrocheles sp. nov.1 ** ? 13. macrocheles sp. nov.2 ** ? holostaspella berlese, 1903 14. holostaspella bifoliata tragardh, 1952? glyptholaspis filipponi & pegazzano, 1960 15. glyptholaspis sp.? geholaspis *berlese, 1918 16. geholaspis sp. * ?

کنه ی تارتن دولکه ای (tetranychus urticae koch)آفتی پلی فاژ با دامنه ی میزبانی بسیار بالا است که از 150 گونه گیاه میزبان که دارای ارزش اقتصادی اند تغذیه می کند و به علت توانایی در بروز مقاومت به آفت کش ها همواره مورد توجه بوده است. یکی از شکارگرهای مهم کنه ی تارتن، کنه ی شکارگر phytoseiulus persimilis athias-henriotاست که امروزه در سرتاسر جهان برای کنترل کنه ی تارتن روی محصولات مختلف به کار می رود. کنه های شکارگر برای تعیین موقعیت طعمه ی خود از رایحه های القایی گیاه ناشی از گیاه خواری (hipvs) استفاده می کنند. به انگیزه ی بررسی نقش مواد فرار گیاه میزبان (glv,s) و مواد فرار گیاه ناشی از گیاه خواری (hipvs) و هم چنین مواد فرار طعمه ی درگیر در رفتار کاوشگری کنه ی شکارگر p. persimilis، این پژوهش با استفاده از یک بوسنج y شکل در آزمایشگاه انجام شد. تمامی آزمایش ها در دمای 1±25 درجه ی سلسیوس، رطوبت نسبی 60-80 درصد و دوره ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که کنه های شکارگر به صورت معنی دار به مواد فرار برگ های لوبیای آلوده به کنه ی تارتن دولکه ای جلب شدند. هم چنین آن ها به سمت مواد فرار کنه های تارتن دولکه ای و تولیدات قابل مشاهده ی آن ها نیز مقداری جلب شدند. کنه های شکارگر بین برگ های آلوده با کنه ی تارتن دولکه ای و برگ های آلوده بدون کنه ی تارتن دولکه ای (برگ های آلوده به کنه ی تارتن که کنه ی تارتن و تولیدات قابل مشاهده ی آن ها از روی گیاه حذف شدند) و هم چنین بین برگ های غیر آلوده و هوای پاک تفاوتی قائل نشدند. هم چنین کنه های شکارگر به سمت برگ هایی که به صورت مکانیکی به وسیله ی کاغذ سمباده خسارت دیده بودند جلب نشدند. این نتایج نشان می دهد که p. persimilis قادر است تا انواعی از مواد شیمیایی را از طعمه و برهم کنش طعمه-میزبان دریافت کند. در آزمایش دیگری پاسخ کنه های شکارگر به نمونه ی سنتزی متیل سالیسیلات (mesa)، به عنوان یک بخش مهم از مخلوط مواد فرار ساطع شده از گیاهان آلوده به کنه ی تارتن دولکه ای در 11 غلظت مختلف در رنج (002/0- 200) مورد بررسی قرار گرفت. مشاهده شد که متیل سالیسیلات کنه های شکارگر را در غلظت های 02/0 تا 20 میکروگرم جلب می کند. بیش ترین ترجیح برای کنه های شکارگر در غلظت 2/0 میکروگرم دیده شد و غلظت های 100 و 200 میکروگرم برای کنه های شکارگر دورکننده بودند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که استفاده از نمونه سنتزی متیل سالیسیلات باعث افزایش جلب و در نتیجه افزایش کنترل بیولوژیک کنه های آفت توسط کنه شکارگر p. persimilis می شود. هم چنین در پژوهش حاضر نقش تجربه در تغییر رفتار کنه ی شکارگر p. persimilis مورد بررسی قرار گرفت، نتایج آزمایش ها نشان داد که پاسخ کنه های شکارگر به مواد فرار ارتباط زیادی با ترکیب گیاه- طعمه ی مورد استفاده قبل از بلوغ دارد و هم چنین تجربه، ترجیح کنه های شکارگر را تغییر می دهد. هم چنین یادگیری کنه های شکارگر برای برقراری ارتباط بین تحریکات مثبت (طعمه ی گیاه خوار، کنه ی تارتن دولکه ای) یا تحریکات منفی (گرسنگی) با نشانه های شیمیایی ( رایحه های القایی گیاه یا ترکیبات فرار برگ سبز) مشخص شد.

تنوع گونه¬ای یکی از مباحث عمده در پژوهش¬های بوم¬شناسی است. با اندازه¬گیری تنوع می¬توان توزیع گونه¬ها را در محیط بررسی کنیم. این مطالعه در مراتع اینچه شهباز واقع در شهرستان قوچان که در موقعیت جغرافیایی 58 درجه و 41 دقیقه و 30 ثانیه طول شرقی و 37 درجه 17 دقیقه و 30 ثانیه عرض شمالی واقع شده است انجام شد. نمونه¬برداری به روش تصادفی- سیستماتیک و در طول چهار ترانسکت 100 متری انجام گرفت. ضمن شناسایی ترکیب فلوریستیکی گونه¬های گیاهی، خصوصیات خاکی و فیزیوگرافی ثبت شد. برای کمی کردن تنوع گونه¬های گیاهی از شاخص¬های تنوع با نرم¬افزار past استفاده شد و از آنالیز افزونگی rda برای ارتباط پوشش گیاهی با عوامل محیطی استفاده شد. نتایج نشان داد مقدار شاخص¬های تنوع گونه¬ای، غنای گونه¬ای و غالبیت در دامنه شمالی در مقایسه با دامنه جنوبی بالاتر می¬باشد. محور یک rda بیشترین همبستگی مثبت را با ec، ارتفاع، شن و سنگریزه و همبستگی منفی با سیلت، پتاسیم و کربن نشان داده است.

در این بررسی که طی سال های 91 تا 93 در جنوب استان کرمان، منطقه منوجان و کهنوج انجام گرفت در مجموع 24 گونه متعلق به 15 جنس و12 خانواده جمع آوری شد. از این تعداد یک گونه جدید برای دنیا(kongsbergia sp. nov.) و نر گونه pontarachna arabica pesic, 2008 برای اولین بار در دنیا در حال توصیف شدن هستند. هم چنین خانواده pontarachnidae)) برای اولین بار از ایران گزارش می شود. اسامی گونه ها به ترتیب خانواده ها و جنس ها به شرح زیر است.