ضایعات لاستیکی، زباله های مخصوصی هستند که از لحاظ مقدار کربن موجود در آن، اهمیت دارند و بازیافت آن ها، اقتصادی و از نقطه نظر محیط زیستی ضروری است. لاستیک ها از مواد پلیمری تشکیل شده اند که به راحتی در طبیعت تجزیه نمی شوند. به همین جهت، بازیافت آن ها حائز اهمیت است. یکی از محصولات بازیافت قطعات لاستیکی، کربن سیاه است. کربن سیاه به عنوان تقویت کننده به قطعات لاستیکی اضافه می گردد. علاوه بر این، از کربن سیاه می توان در فیلترهای تهویه ی هوا، جوهر و ... استفاده کرد. در این تحقیق، آزمایش ساخت کربن فعال از لاستیک فرسوده با استفاده از گرمایش مایکروویو طراحی شده است و تأثیر پارامترهای عملیاتی همچون توان و زمان اقامت بررسی گردیده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که راندمان محصول، با کاهش توان و زمان افزایش می-یابد. در همه ی موارد بررسی شده، راندمان بالای 35% می باشد و حداکثر راندمان بدست آمده 42% است که مربوط به آزمایشی با توان 800 وات و زمان 20 دقیقه می باشد. همچنین خواص جذبی (عدد یدی) کربن در این حالت، توانایی رقابت با کربن بدست آمده از برخی ضایعات کشاورزی نظیر پوست پسته و ساقه ی نیشکر را دارد. از همین رو، برای تولید محصولی با کیفیت جذب خوب، می توان راندمان را قربانی سایر پارامترهای عملیاتی در جهت تولید کربن فعال با ظرفیت جذب بهتر نمود. اما به علت پایین بودن خواص جذبی نظیر عدد یدی و مقدار سطح ویژه که به ترتیب برابر mg/gr 720 و m2/gr 599 می باشند، در مقایسه با کربن های تجاری و کربن های بدست آمده از پوست گردو، عناب و ...، استفاده از آن جهت مصارف جذبی برخی از گونه ها توصیه می شود.