پژوهش حاضر به مقایسه تاثیر روش های خود کنترلی رفتار و اصلاح رژیم غذایی در کاهش علائم بیش فعالی کودکان مقطع ابتدایی پرداخته است. به منظور انجام این پژوهش 45 نفر از دانش آموزان دختر بیش فعال مقطع ابتدایی شهر تهران به شیوه نمونه گیری در دسترس، پس از اجرای آزمون تشخیصی علائم مرضی کودکان (csi -4) انتخاب شدند ودر سه گروه 15 نفری قرار گرفتند. سپس گروه اول به مدت 8 جلسه تحت آموزش مهارت های خود کنترلی قرار گرفتند. گروه دوم به مدت 2 ماه از رژیم غذایی اصلاح شده استفاده نمودند و گروه سوم ترکیبی از هر دو روش را همزمان دریافت کردند. این سه گروه در مراحل پیش آزمون و پس آزمون و همچنین 2 ماه بعد از درمان به صورت پیگیری ارزیابی شدند. نتایج با نرم افزار spss وتحلیل واریانس چند متغیری و اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که ترکیب روش های خود کنترلی و اصلاح رژیم غذایی سبب کاهش علائم بیش فعالی/کمبود توجه در کودکان می گردد.

در این پژوهش، با توجه به حجم گسترده ی کاربرد روایات تفسیری در بصائر الدرجات، به بن مایه های قرآنی در اجزاء یک، چهار و پنج بصائر الدرجات، آموزه های نهفته در آن، آسیب شناسی این گونه روایات و راههای برون رفت از این آسیب ها پرداخته شده است. در مجموع 171 روایت تفسیری اجزاء یک، چهار و پنج بصائر الدرجات، 81 آیه وجود دارد و اغلب گونه های تفسیری در این اجزاء، جری و تطبیق، مستفاد، تفسیر مفهومی، مرتبط و تأویل می باشد. محور اصلی آموزه های قرآنی، بیان وسعت علمی ائمه اطهار? و اهمیت و جایگاه مقام امامت است. آسیب های متنی موجود در اجزاء یک، چهار و پنج بصائر الدرجات، شامل اضطراب و تقطیع می باشد و آسیب های سندی آن عبارتند از: نقل روایت از راویان مجهول، مهمل و ضعیف، ارسال، انقطاع، رفع، موقوف بودن سند و تصحیف. از جمله ی راهکارهای برون رفت از این آسیب ها می توان به گردآوری اسناد مشابه، یافتن طریقی دیگر برای حدیث و راه حل فقه الحدیثی و به دست آوردن اطمینان عرفی و عقلایی از طریق سنجش روایت با سنت و قرآن اشاره کرد. بیشتر احادیث ضعیف از طریق مشابه یابی در ابواب کتاب بصائرالدرجات و دیگر کتب حدیثی به گردونه ی اعتبار درآمدند. پس از آن بیشترین حجم احادیث ترمیم شده مربوط به راه حل فقه الحدیثی و سپس گردآوری اسناد مشابه است. کلید واژه : بصائر الدرجات، روایات تفسیری، بن مایه های قرآنی، آسیب شناسی سندی.

گوستاو فلوبر (1880 – 1821)،نویسنده فرانسوی قرن نوزدهم،درسال 1851 شروع به نوشتن مادام بواری نمود،رمانی که شاهکاررمان رئالیستی محسوب میشود. سپس در 1862 رمان تاریخی اش سالامبورامنتشرکرد. تشابه عمده این دو اثر که به صورت پیاپی نوشته و منتشر شده اند در آن است که قهرمان هر دو داستان زن هستند ولی سیمای این دو زن در دو جهان مجزا به تصویر کشیده شده است. در این تحقیق ما در جستجوی تصاویری از زن هستیم و می خواهیم ببینیم این تصاویر چگونه از رمانی به رمان دیگر تحول می پذیرند؟ مادام بواری داستان زنی است که از سکون و آرامش زندگی زناشویی دچار کسالت می شود و بعد پا به دنیای سرشار از عیشی می گذارد که برای او در پایان ثمری جز یأس ندارد. اصطلاح روانشناسی «بواریسم» یعنی اختلال روانی ناشی از شکاف عمیق میان رویاهای یک شخص و واقعیت، از نام قهرمان زن این رمان مشتق شده است. زنی تابع هوس هایش، حال و احوال او مثل ابرهای بهار ناپایدار است؛ زنی که پی درپی مرتکب اشتباه می شود. در رمان دیگرش، سالامبو، فلوبر به واکاوی تمدن باستانی کارتاژ می پردازد. اگر در مادام بوواری ما با ملال و اندوه زنی شهرستانی از طبقه ی بورژوا مواجه هستیم، در اینجا با جلال و شکوه یک پرنسس شرقی، که گاه حتی به هیأت الهه در می آید مواجهیم. در این رمان، فلوبر به طور همزمان وقایع تاریخی مربوط به نبرد مزدوران ( و کارتاژ) و هم داستان خودساخته ی سالامبو را شرح می دهد و ویژگی های زن افسونگر را بر او جلوه گر می سازد. تغییر ایماژهای زن از یک داستان به دیگری قابل تعمّق است. تأمل بر ایماژها به شناخت کامل تر و دقیق تر خواننده نسبت به جامعه ی وقت فرانسه و جایگاه زن در آن جامعه می انجامد.