مقاومت فشاری بتن یکی از مهمترین و مشخص ترین خواص مورد انتظار بتن است که عمدتا تحت تاثیر میزان اختلاط، عمل آوری، گیرش و ... می باشد. بخش اعظم مقاومت بتن در طی 28 روز بدست می آید. از طرفی در اجرای سازه های بتن آرمه لازم است که مقاومت بتن در کوتاه مدت تخمین زده شود تا با توجه به شرایط بدست آمده، در صورت نیاز به تغییرات لازم در بتن بتوان به موقع عمل نمود. با توجه به اهمیت گیرش در روند سخت شدن و کسب مقاومت، در این پایان نامه گیرش بتن نیز مورد توجه قرار گرفته است. روش های مختلفی برای ارزیابی گیرش و مقاومت بتن وجود دارد. آزمایشات استاندارد برای بررسی گیرش، تنها بر روی خمیر سیمان و ملات قابل انجام هستند و مستقیما روی بتن انجام نمی شوند. از طرفی روشهای موجود برای تخمین مقاومت بتن در سنین اولیه دارای محدودیت های عمده ای هستند. در این پایان نامه از روش غیر مخرب اولتراسونیک در ارزیابی مراحل گیرش بتن و تعیین مقاومت بتن در سنین اولیه استفاده شده است. در ادامه از تحلیل رگرسیون چند متغیره برای مدلسازی داده های آزمایشگاهی استفاده گردیده است. متغیر های در نظر گرفته شده در پایه ریزی مدل سرعت امواج، سن بتن و نسبت آب به سیمان بوده و مقاومت فشاری بتن نیز به عنوان خروجی مدل در نظر گرفته شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که بیشترین روند رشد مقاومت بتن در سنین اولیه (تا 7 روز) روی می دهد. در سنین اولیه روند رشد مقاومت حساسیت کمتری به نسبت آب به سیمان دارد. همچنین نوع سیمان و شرایط نگهداری از پارامترهای موثر بر مقاومت بتن در سنین اولیه محسوب می شوند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نیز نشان داده است که سن 1 روزه برای تخمین مقاومت بتن مناسب نمی باشد. بررسی گیرش بتن نیز نشان داده است که روش اولتراسونیک برخلاف روش های موجود تصویر کاملی از مراحل گیرش بتن را ارائه میدهد. این روش قادر است تاثیر پارامترهای مختلف را بر زمان گیرش بررسی کند.

به کارگیری بتن های مرسوم نیازمند به ویبره، در ساخت سازه های بتنی پرمیلگرد و با شکل های پیچیده همواره مسئله ساز بوده است. امروزه تکنولوژی و فناوری نوین، ساخت بتن های خودمتراکم با قابلیت جریان پذیری بالا را برای حل این مشکل پیشنهاد می کند. به منظور کاهش توسعه ترکهای مویین بوجود آمده در بتن تحت تنش های اعمال شده و بهبود کاستی بتن در شکنندگی و افزایش مقاومت بتن به ویژه مقاومت کششی، استفاده از الیاف در مخلوط های بتن توصیه می شود. بنابراین افزودن الیاف امکان گسترش زمینه ی کاربرد بتن خودتراکم را فراهم می کند. از طرفی با توجه به عملکرد پیچیده بتن در برابر افزایش دما ، پیش بینی رفتار بتن در اثر دماهای بالا به خصوص بتن الیافی، لازم می باشد. در این پایان نامه مطالعات آزمایشگاهی بر روی بتن خودتراکم معمولی و بتن خودتراکم حاوی میزان بهینه الیاف نایلون شامل: آزمایش های : مقاومت فشاری ، مقاومت کششی (به روش های دو نیم شدن استوانه و مدول گسیختگی)، مدول الاستیسیته، سرعت امواج اولتراسونیک( جهت بررسی یکنواختی بتن ) و انقباض می باشد. در این مطالعه جهت پیش بینی رفتار بتن در برابر افزایش دما، بین 200 تا °c 900، مقاومت های فشاری و کششی(به روش دو نیم شدن استوانه) دو نوع بتن خودتراکم، همراه با رفتار خمشی تیرهای بتن مسلح یاد شده بررسی شده است. ویژگیهای بتن تازه توسط آزمایش های جریان اسلامپ، قیف v شکل و جعبه lشکل بررسی شده است. شرایط نگهداری نمونه ها در دوحالت مرطوب و خشک و در سنین 7 تا 90 روز می باشد. در بررسی مطالعات انجام شده مشخص شد، الیاف نایلون مشخصات مکانیکی بتن خودتراکم معمولی را دمای محیط بهبود می بخشد. افزایش در سرعت امواج اولتراسونیک بتن خودتراکم الیافی نشانه ای از یکنواختی بهتر بتن خودتراکم تقویت شده با الیاف نایلون است. براساس نتایج حاصل از آزمایش نمونه های حرارت دیده، الیاف نایلون تورق و زمان شروع ترک خوردگی بتن خودتراکم را به تاخیر می اندازد. همچنین در بررسی رفتار خمشی تیرهای بتنی مشاهده شد که افزایش دما روند تسلیم میلگردها و گسیختگی بتن خودتراکم حاوی الیاف را نسبت به بتن خودتراکم معمولی تسریع می بخشد.

دیوارهای برشی المان سازه ایی مناسب برای مقابله با نیروهای جانبی زلزله می باشند که به دلیل محدودیت های معماری ممکن است از دیوار های برشی که دارای بازشو هستند، استفاده گردد. به عنوان مثال در ساختمان های مسکونی، دیوار های خارجی دارای پنجره و یا دیوار های داخلی دارای درهای ورودی می باشند که باعث ایجاد بازشو در دیوارها می شود. لذا به بیان بهتر دو دیوار جداگانه تشکیل می شود که با یک تیر عمیق به یکدیگر متصل شده اند. چنین سیستمی در آیین نامه بتن ایران (آبا) دیوار برشی هم بسته نامیده می شود و تیر رابط مابین، تیر همبند نام گرفته است . در این تحقیق 140 مدل از سازه های 4 طبقه و 8 طبقه یا سیستم دیوار برشی هم بسته، در هر یک از نرم افزار های etabs (نرم افزار تحلیل سازه) و ansys (نرم افزار اجزا محدود ) مدل سازی شدند. همچنین تمامی این مدل ها با روابط تحلیل دستی نیز محاسبه و کنترل گردید. در نهایت با مقایسه نتایج فوق درصد بازشوی بهینه حاصل گردید که عملکرد بهینه سیستم دیوار همبند در مقابل نیروی جانبی نتیجه کار بوده است. از طرفی عملکرد مذکور موجب صرفه جویی اقتصادی از طریق مصالح کمتر نسبت به دیوار برشی تو پر می شود. پارامتر های متغیر مدلسازی شده در نرم افزار ها که مورد بررسی قرار گرفت، عبارتند از : تعداد طبقات سازه، ابعاد بازشو، ارتفاع تیر همبند، طول تیر هم بند، ضخامت دیوار.

پس از بازدید از کارخانه لیکای ساوه و آشنایی با نحوه ی تولید لیکا به بررسی خاک رسی و رسوبی منطقه پرداخته و با توجه به داده های پیشین راجع به 5 نمونه رسوب منطقه و مطالعه بر روی آنها، یکی از نمونه های رسوبی انتخاب شد و با نمونه برداری از رسوب منطقه مورد نظر و بررسی بر روی آن شامل، بررسیهای کانی شناسی ، آزمایشهای شیمیایی و فیزیکی بر روی خاک، شامل شناسایی کانی های تشکیل دهنده توسط تجزیه xrd و همچنین بررسی درصد افت حرارتی، اکسیدهای متشکله رسوبات و درصد نمکهای محلول آن ها به روش xrf و نهایتاً تعیین ph ، تعیین وزن مخصوص، دانه بندی ذرات، آزمایش هیدرومتری و اندازه گیری حدود آتربرگ انجام شد، با توجه به آزمایشات گوناگون در دماهای مختلف و با درصد ترکیبات مختلف از 11 نوع افزودنی شامل مواد سوختنی و مواد کاربردی در ساختار لیکا به ماده اولیه اضافه و سنگدانه رس منبسط شده ی سبک ساخته شد. برای بهینه کردن فرآیند ساخت و بهبود عملکرد خاک، بر خاک مورد آزمایش، آهک زدایی انجام گرفت. چگالی، میزان جذب آب و تغییرات افت وزنی هر یک از نمونه های ساخته شده اندازه گیری شد. میزان دمای لازم جهت پخت و گرادیان حرارتی نمونه ها تعیین گردید. آزمایشات پخت سنگ دانه با دو روش افزایش تدریجی دما و افزایش یکباره ی دما انجام گرفت. از آنجا که با روش افزایش تدریجی دما، انبساط مورد نظر حاصل نشد، روی نمودارهای افزایش یکباره دما بررسی بیشتری صورت گرفت. با توجه به غیر دوار بودن کوره آزمایشگاه، نتایج آزمایشهای انجام شده نشان داد سنگدانه های تهیه شده در مقایسه با سایر سبکدانه ها از کیفیت مطلوبی برخوردار اند.

به علت استفاده گسترده از سازه های بتنی در شرایط اقلیمی متفاوت، مسئله آسیب دیدگی این نوع سازه ها و در نتیجه تعمیرات و نگهداری آنها، یکی از موضوعات اصلی بحث کارشناسان بتن را تشکیل می دهد. یکی از عوامل خوردگی فولاد در بتن مسلح در محیط خورنده به ویژه در سواحل خلیج فارس و دریای عمان، یون کلرید می باشد. عوامل زیادی بر میزان نفوذ یون کلر در بتن تاثیر گذار می باشند که همه آنها را می توان در کیفیت بتن خلاصه نمود. از جمله مهمترین این عوامل می توان به نسبت آب به سیمان، استفاده از مواد پوزولانی، شرایط محیطی و سن بتن اشاره کرد. بر این اساس، تحقیق حاضر به بررسی تاثیر این عوامل بر روی میزان نفوذ یون کلر و پتانسیل خوردگی فولاد می پردازد. در این تحقیق جهت بررسی تاثیر نسبت آب به سیمان، تمامی مخلوط ها با سه نسبت آب به سیمان مختلف شامل 35/0، 40/0 و 45/0 ساخته شده است. همچنین جهت بررسی تاثیر استفاده از مواد پوزولانی بر روی میزان نفوذ یون کلر از پوزولان های مختلفی که شامل میکروسیلیس، خاکستر بادی، متاکائولن و خاکستر پوسته شلتوک برنج می باشد، استفاده گردیده است. نکته قابل ذکر این است که تحقیقات اندکی بر روی میزان نفوذ یون کلر در بتن حاوی ترکیب پوزولان های مختلف صورت پذیرفته است. آن چیز که به اهمیت تحقیق در این پایان نامه می افزاید استفاده همزمان از دو پوزولان مختلف در بتن می باشد که شامل ترکیب میکروسیلیس با خاکستر بادی، ترکیب خاکستر بادی با خاکستر پوسته شلتوک برنج و ترکیب متاکائولن با خاکستر پوسته شلتوک برنج است. جهت بررسی تاثیر شرایط محیطی نیز از سه شرایط محیطی که شامل محیط آب معمولی، محیط مخرب نمکی مغروق و محیط مخرب نمکی تحت سیکل تر و خشک می باشد، استفاده گردیده است. منظور از شرایط محیط مخرب نمکی، محلول حاوی 165 گرم در لیتر کلرید سدیم می باشد. مدت زمان رویارویی نمونه های ساخته شده با محیط های مخرب 9 ماه در نظر گرفته شده است که در طول این مدت آزمایش های متنوعی جهت بررسی تاثیر این عوامل بر روی نمونه ها صورت پذیرفته است که شامل آزمایش مقاومت فشاری، مقاومت خمشی، مقاومت الکتریکی، پتانسیل خوردگی فولاد و میزان یون کلر می باشد. نتایج حاکی از آن است که استفاده از مواد پوزولانی سبب کاهش میزان نفوذ یون کلر و همچنین پتانسیل خوردگی فولاد می شود. همچنین با کاهش نسبت آب به سیمان شاهد کاهش میزان نفوذ یون کلر خواهیم بود. نتایج نشان می دهند تاثیر شرایط محیط مخرب تحت سیکل تر و خشک در افزایش پتانسیل خوردگی فولاد نسبت به محیط مخرب مغروق بیشتر می باشد.

بتن سبک با مزایایی نظیر کاهش وزن سازه ها و به دنبال آن کاهش سطوح مقاطع اعضاء شناخته شده است. بنابراین هنگامی که در سازه هایی نظیر پل های با دهانه های بلند و ساختمان های با ارتفاع زیاد مورد استفاده قرار گیرد می توان با استفاده از بتن سبک در هزینه های ساخت صرفه جویی کرد. اخیراً برخی تحقیقات به استفاده از گرانول لاستیک و الیاف فولادی بازیافت شده از ضایعات تایر در بتن اختصاص داده شده است. به طور خاص، با اضافه کردن الیاف فولادی بازیافت شده به بتن، بهبود رضایت بخشی در ماتریس شکننده بتن از لحاظ مقاومت و رفتار پس از ترک خوردگی به دست آمده است. در نتیجه به نظر می رسد بتن حاوی الیاف فولادی بازیافتی مصالح مناسبی برای کاربردهای سازه ای و غیر سازه ای می باشد. با توجه به اینکه هدف، بدست آوردن بتن سبک سازه ای با مقاومت فشاری بالای ?7 مگاپاسکال و محدوده تغییرات جرم حجمی ?600 تا kg/m3 2?00 است، در این مطالعه، تاثیر الیاف فولادی بر روی خواص مکانیکی بتن حاوی سبکدانه لیکا مورد بررسی قرار می گیرد. به منظور تعیین تاثیر نسبت الیاف فولادی بر خواص مکانیکی بتن سبک، سبکدانه لیکا به مقدار 25، 50 و 75 درصد به صورت حجمی جایگزین درشت دانه شده و همچنین الیاف فولادی به میزان 5/0، 1 و 5/1 درصد حجم نمونه، مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج آزمایشات نشان می دهد که با افزایش لیکا، جرم حجمی و دیگر خواص مکانیکی بتن کاهش می یابد. همچنین با مقایسه نمونه های حاوی الیاف با نمونه های شاهد فاقد الیاف؛ جرم حجمی، مقاومت فشاری، مقاومت کششی و مدول گسیختگی بترتیب؛ 5% ، 5/5% ، 32% و 80% افزایش می یابد. با افزایش میزان لیکا در مخلوط مدول الاستیسیته 3/41% نسبت به بتن نرمال کاهش می یابد. همچنین جهت تعیین پیوستگی آرماتور به بتن آزمایش بیرون کشیدگی انجام گرفته که نتایج آزمایشات کاهش 8/9% مقاومت پیوستگی آرماتور در بتن سبک فاقد الیاف را نسبت به بتن نرمال نشان می دهد.

بتن یکی از اصلی ترین مصالح مورد استفاده در صنعت ساخت و ساز می باشد. کاربرد بتن های مرسوم نیازمند به ویبره در ساخت سازه های بتنی با شکل های پیچیده و آرماتورگذاری متراکم همواره مسئله ساز بوده است. از طرف دیگر همگنی ناکافی ناشی از بتن ریزی به علت تراکم نامناسب و یا جداشدگی دانه های سنگی ممکن است موجب تردید در عملکرد بتن ساخته شده در محل سرویس دهی گردد. نیاز به تراکم کافی و کارپذیری بتن در سازه هایی که در آنها با انباشتگی و تراکم میلگرد ها روبرو هستیم، منجر به رشد و توسعه ی بتن خودتراکم گردیده است. از طرفی یکی از بزرگترین معضلات قرن حاضر، رشد فزاینده ی حجم ضایعات و پسماندهای صنعتی است. یکی از این ضایعات، مس باره است که در طی فرآیندهای متالورژیکی تولید و پالایش مس حاصل می شود. علی رغم روند رو به رشد بازیافت مس باره، حجم بالای تولید سالانه آن منجر به انباشته شدن حجم عظیمی از مس باره در انبارها گردیده است. در ایران سالانه 360000 تن مس باره از صنایع مس تولید می شود. یکی از راه حل های پیشنهادی برای بازیافت این ضایعات به کار گیری آنها در تولید بتن است. در این رساله سعی بر آن است که خواص مهندسی بتن خودتراکم حاوی دانه های مس باره به عنوان جایگزین بخشی از ماسه، مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. بدین منظور مخلوط های بتن خودتراکم حاوی درصد های مختلف مس باره به عنوان جایگزین ماسه (10، 20، 30 و 40 درصد) تهیه شدند. خواص خودتراکمی مخلوط های حاصله توسط آزمایشهای جریان اسلامپ، قیف v و جعبه l مورد بررسی قرار گرفته است. خواص بتن خودتراکم سخت شده نیز توسط آزمایش های مقاومت فشاری، مقاومت کششی ( به روش های دونیم شدن استوانه و مدول گسیختگی) و مدول الاستیسیته در سنین مختلف بررسی گردیده است. نتایج بدست آمده نشان می دهند که با افزایش میزان مس باره در بتن خودتراکم، خواص خودتراکمی اندکی کاهش می یابند، لیکن تا 30% جایگزینی ماسه با مس باره مخلوط های بتن حاصله به خوبی در رده بندی بتن خودتراکم قرار می گیرند. همچنین افزایش مقدار مس باره در ماتریس بتن منجر به کاهش مختصری در خواص مقاومتی بتن نسبت به بتن خودتراکم شاهد گردیده است، به نحوی که در مخلوط های حاوی 30 درصد مس باره نسبت به بتن شاهد با نسبت آب به سیمان 38/0 و 45/0، مقاومت فشاری 28 روزه به ترتیب 2/7 و 7/8 درصد و مقاومت کششی 28 روزه به ترتیب 75/9 و 43/11 درصد کاهش داشته است. بنابراین میزان جایگزینی ماسه با مس باره باید با توجه به مقاومت مورد انتظار انتخاب گردد.

دیوارهای ساحلی از مهمترین سازه های حفاظت از سواحل و بنادر در قبال فرسایش و جریان های دریایی به شمار می آیند.یکی از عوامل مهم در تخریب دیوارهای ساحلی، نیروی ضربه ای ناشی از امواج دریا است. در پژوهش حاضر، با استفاده از نرم افزار تحلیلی ansys ، نمونه ای از یک دیوار ساحلی بتنی به صورت سه بعدی مدل شده و با تعریف المان های موردنیاز بر روی مدل، تحت اثر نیروهای هیدرودینامیک موج به روش های مختلف، تحلیل شده است. در گام بعدی، دیوار مذکور مجدداً تحت اثر نیروی زلزله به صورت استاتیکی و دینامیکی تحلیل شده است. نتایجی که از این تحلیل ها، استخراج شده اند شامل جابه جایی ها در جهات مختلف، تنش ها و تغییر شکلها در نقاط بحرانی سازه می باشند. هم چنین تأثیر نیروی ضربه ای موج در ارتفاع دیوار و تغییر شکلهای حاصل از این نیرو نیز ارائه گردیده است. در مجموع با کمک نمودارها و شکل های حاصله، مقایسه ای بین تغییر شکلها و حداکثر تنش ها و جابه جایی ها به ویژه در نقاط مهم و حساس سازه مثل تاج پنجه ی دیوار، انجام گرفته است.به این ترتیب تاثیر نیروی ناشی از امواج بر دیوار ساحلی به روش های مختلف، ارزیابی شده است . در ادامه با مقایسه نیروی ضربه ای موج و نیروی زلزله، میزان تأثیرپذیری دیوارهای ساحلی از نیروی ضربه ای موج به صورت استاتیکی و دینامیکی نیز مورد بررسی قرار گرفته است.

پدیده اندرکنش سازه - خاک - سازه (sssi) یکی از مسائل مهم در حیطه ژئوتکنیک و سازه می باشد که متأسفانه به علت پیچیدگی های خاصی که دارد کمتر مورد توجه و ارزیابی قرار گرفته است. این مهم بالاخص در زمینه سازه های بلند مرتبه حائز اهمیت می باشد. در چنین مواردی که سازه های مجاور هم دارای جرم و سختی زیادی هستند، اثرات اندرکنشی متقابل آنها بر هم می توانند تغییرات قابل توجهی را بین نیروهای لرزه ای که در واقعیت به هر کدام از سازه ها وارد می شود ایجاد نماید. این وضعیت می تواند به طور جدی پایداری سازه را دچار خلل نماید. از این رو هدف اصلی در این پایان نامه بررسی اثرات اندرکنش سازه - خاک - سازه بر روی خصوصیات اصلی سازه های بلند مرتبه می باشد. به منظور انجام این تحقیق از روش اجزاء محدود و نرم افزار abaqus استفاده شده است. برای اطمینان از صحت نتایج حاصله ابتدا دو نمونه از نمونه های ارائه شده در مراجع معتبر مدل سازی و تحلیل شده و با مقایسه نتایج حاصل از نرم افزار با نتایج تئوری و تحلیلی ارائه شده در آن مراجع، توانمدی نرم افزار به اثبات رسیده است. سپس در ادامه مدل یک سازه بلند مرتبه فولادی با سیستم ترکیبی با در نظر گرفتن کلیه جزئیات، اعم از خاک زیر سازه و همچنین تمام اجزای سازه، مدل شده است. در کنار این مدل، چندین مدل دیگر با همین شرایط و در وضعیتی که یک سازه بلند مرتبه مشابه نیز در فاصله های مختلف از سازه اول قرار داشته، مدل شده است. در کلیه مدل ها تمام خصوصیات رفتاری غیر خطی ( غیر خطی هندسی و مصالح ) در نظر گرفته شده است. برای توسعه نتایج حاصله جنس خاک زیر سازه ها در سه حالت مختلف متناسب با خاک های موجود در آیین نامه لرزه ای ایران در نظر گرفته شده است. در ادامه کلیه مدل های مذکور هم به صورت مودال و هم به صورت دینامیکی غیر خطی تحت بارگذاری لرزه ای ( چند رکورد مختلف ) تحلیل شده اند و نتایج در قالب نمودارهای تغییرات پریود مودهای سازه ها، تغییر مکان جانبی و قائم و برش پایه ساختمانها و ... ارائه شده است. بر اساس تحلیل های انجام شده نتایج متعددی حاصل شده که مهمترین آنها را می توان به این صورت خلاصه نمود : به طور کلی می توان گفت در نظر گرفتن اثرات sssi (در محدوده دو برابر ارتفاع سازه ) عکس العمل های سازه را نسبت به رکورد های وارده افزایش می دهد و با افزایش فاصله بیش از این مقدار، تأثیرات sssi به مرور کاهش می یابد.

از آغاز قرن بیستم میلادی که مصرف سیمان در صنعت ساختمان به طور فزاینده ای افزایش یافته است محققان صنعت سیمان و بتن همواره درصدد جایگزین کردن بخشی از سیمان با موادی هستند که علاوه بر کاهش هزینه و آلودگی های ناشی از تولید سیمان، بتن مقاوم تر و با دوام بیشتری نیز ایجاد شود. کاربرد پوزولان ها در راستای همین اهداف به عنوان موادی که قابلیت جایگزین شدن با درصدی از سیمان را دارند، می باشد. در این میان خاکستر پوسته برنج با داشتن میزان بالای سیلیس، مورد توجه محققان قرار گرفته است. در طول چند دهه گذشته همواره بهبود در روش های تولید و مصرف این پوزولان مد نظر بوده است. روشهایی که در این پایان نامه مورد بررسی قرار گرفتند علاوه بر مصرف خاکستر معمولی (خاکستری که به صورت کنترل شده در یک کوره استاندارد سوزانده می شود)، خاکستر حاصل از تصفیه پوسته برنج توسط اسید هیدروکلریک به صورت مخلوط با سیمان (سیمان آمیخته دو ماده ای) را نیز دربرمی گیرد. در این مطالعه امکان بالا بردن درصد جایگزینی سیمان با خاکستر به کمک همراه شدن خاکستر پوسته برنج با نانوسیلیس مورد بررسی قرار گرفت.کاربرد نانوذرات در بهبود ویژگی های ساختاری و میکروسکوپی محصولات صنعت ساختمان به شدت در حال افزایش است. به همین منظور در این پایان نامه دو پوزولان خاکستر پوسته برنج و نانوسیلیس در کنار هم برای بررسی تاثیری که بر ویژگی های بتن خواهند داشت مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که خاکستر پوسته برنج باعث افزایش مقاومت بتن می شود. افزایش مقاومت فشاری میانگین، در نمونه های حاوی خاکستر تصفیه شده 10درصد بیشتر از نوع تصفیه نشده بود. همچنین با افزودن 5 درصد نانوسیلیس امکان افزایش حجم مصرف خاکستر در بتن امکان پذیر شد. نتایج مقاومت فشاری مخلوط های بدون نانوسیلیس تنها تا 10 درصد جایگزینی سیمان با خاکستر، سیر صعودی داشتند. با کاربرد 5 درصد نانوسیلیس، نتایج مقاومت فشاری حتی تا جایگزینی 30 درصد خاکستر به ویژه در بلند مدت قابل مقایسه با حالت بدون نانوسیلیس می باشند. البته بالا بردن درصد خاکستر، باعث افزایش مصرف فوق روان کننده برای رسیدن به کارایی دلخواه می شود.

بتن یکی از مهمترین عناصر در ساخت و ساز است به همین خاطر خصوصیات آن نیز دارای اهمیت می باشد. یکی از این خصوصیات قابل توجه، زمان گیرش بتن است که در سنین اولیه مورد ارزیابی قرار می گیرد و بر رفتار بتن در دراز مدت اثر می گذارد. زمان گیرش بتن در کلیه عملیات ساخت، حمل، اجرای بتن ریزی، تراکم و یا باز کردن قالب ها مورد توجه است. همچنین مقاومت فشاری بتن، از دیگر خواص مهم بتن، نیز به زمان گیرش آن وابسته است به اینصورت که با اجرا و یا بتن ریزی بعد از زمان گیرش اولیه، بتن در دراز مدت به مقاومت فشاری مورد انتظار نمی رسد. در این پایان نامه به این خصوصیت مهم بتن پرداخته شده است. در استاندارد ها درباره زمان گیرش خمیر سیمان و ملات روشهایی از جمله روش ویکات و روش مقاومت در برابر نفوذ ارائه شده است ولی برای محاسبه ی زمان گیرش بتن روشی ذکر نشده است. طی سالیان اخیر محققان روش هایی برای محاسبه زمان گیرش بتن ابداع کرده اند که یکی از این روش ها، روش غیر مخرب اولتراسونیک می باشد. در این پایان نامه سعی شده است تا با استفاده از روش سرعت امواج اولتراسونیک، زمان گیرش اولیه و نهایی بتن های حاوی چهار نوع پوزولان، خاکستر پوسته برنج، خاکستر بادی، میکروسیلیس و نانوسیلیس مورد ارزیابی قرار گیرد. آزمایشات با سه نسبت آب به سیمان 4/0، 5/0 و 6/0 انجام شد. خاکستر پوسته برنج به میزان 5،10،15و20 درصد، خاکستر بادی به میزان 30 و 50 درصد، میکروسیلیس به میزان 5،10و15 درصد و نانوسیلیس به میزان 4 درصد و همچنین بصورت ترکیب با میکروسیلیس به عنوان جایگزین سیمان مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان می دهد که در بررسی زمان گیرش بتن، روش سرعت امواج اولتراسونیک برخلاف روش های موجود تصویر کاملی از مراحل گیرش بتن را ارائه میدهد. این روش قادر است تاثیر پارامترهای مختلف مانند نسبت آب به سیمان و نوع پوزولان مصرفی بر زمان گیرش بتن را بررسی کند. همچنین نتایج نشان داده اند که استفاده از پوزولان گیرش بتن را کندتر میکند ولی گیرش بتن در درصدهای مصرفی بالاتر نسبت به درصدهای مصرفی پایین تر، تندتر میشود. و با افزایش نسبت آب به سیمان، زمان های گیرش نیز افزایش می یابند. و نیز این چنین مشاهده می شود که جایگزینی 15 درصد خاکستر پوسته برنج، 30 درصد خاکستر بادی و 10 درصد میکروسیلیس میزان مناسبتری نسبت به سایر مقادیر هستند.

یکی از بزرگترین معضلات زیست محیطی در جهان بازیافت و استفاده مجدد از پلاستیک های فرسوده است. که به دلیل غیرقابل تجزیه بودنشان، در محیط زیست باقی می مانند و متلاشی شدن آنها ممکن است چندین سال به طول بیانجامد. یکی از پرکاربردترین تولیدات پلاستیکی، پی وی سی یا همان پلی وینیل کلراید است. امروزه، تولیدات پی وی سی در دنیا بیش از 40 میلیون تن در سال است که تقریبا برابر یک پنجم از کل تولیدات پلاستیکی دنیا است. یکی از راه حل های پیشنهادی برای بازیافت این ضایعات به کار گیری آنها در تولید بتن است. در زمینه استفاده از ضایعات در بتن معمولی تحقیقات نسبتاً جامعی صورت پذیرفته است اما در زمینه استفاده از ضایعات بویژه پی وی سی در بتن خودتراکم، تحقیقات در مراحل ابتدایی خود قرار دارند. بتن خودتراکم با قابلیت جریان پذیری بالا بهترین راه حل برای ساخت سازه های با شکل های پیچیده و پر میلگرد بدون نیاز به ویبره می باشد. در این پایان نامه مطالعات آزمایشگاهی بر روی بتن های خودتراکم با دو نسبت آب به سیمان 49/0 و 54/0 حاوی درصدهای مختلف ذرات خرد شده لوله های ضایعاتی پی وی سی به عنوان جایگزین بخشی از ماسه شامل آزمایش های جریان اسلامپ، قیف v، جعبه l، مقاومت فشاری، مقاومت کششی (به روش دونیم شدن استوانه)، مدول الاستیسیته، انقباض و آزمایش سرعت امواج اولتراسونیک انجام گرفته است. نتایج نشان می دهند که وارد کردن ذرات خردشده پی وی سی به ماتریس بتن، در خواص خودتراکمی کاهش ایجاد می کند. اما تا 15% جایگزینی ماسه با ذرات خردشده پی وی سی می توان به بتن خودتراکم مورد قبول از نظر خواص خودتراکمی دست یافت. از نتایج آزمایش های بتن سخت شده مشاهده می شود که افزایش میزان این ذرات در بتن منجر به کاهش مقاومت فشاری، مقاومت کششی، مدول الاستیسیته و سرعت امواج اولتراسونیک می گردد. لیکن وجود این ذرات در بتن با کاهش چگالی و میزان انقباض، برخی خواص بتن را بهبود بخشیده که از نظر اقتصادی نیز توجیه پذیر می باشد.

pet (polyethylene terephthalate) یکی از رایج ترین پلاستیک های مصرفی است که هم اکنون به طور گسترده به عنوان ماده اولیه در ساخت بطری های انواع نوشیدنی و همچنین بسته بندی مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد. این بطری ها بعلت وزن سبک و سهولت استفاده و یک بار مصرف بودن آن، جای بطری های شیشه ای را گرفته اند. عموماً بطری های pet پس از یک بار مصرف تبدیل به زباله شده و در محیط زیست رها می گردند. زباله pet تقریبا تجزیه ناپذیر است و به زمان زیادی نیاز دارد تا به چرخه طبیعت باز گردد. بنابراین ضرورت بازیافت این زباله پلیمری بیش از پیش جلب توجه می کند. از ضایعات بطری های pet می توان به عنوان ماده اولیه در تولید مجدد محصولات پلیمری استفاده کرد و مانع افزایش زباله پلاستیکی شد. با این وجود، از آنجاییکه pet یکی از فراوانترین پلاستیک ها در میان زباله های شهری می باشد، هنوز به صورت جدی تهدیدی برای محیط زیست تلقی می شود. هنگامیکه بازیافت مواد امکان پذیر نباشد، گاهی زباله pet سوزانده می شود که این کار هم با تولید انرژی بسیار کم، ایجاد دود و سموم و بارش باران اسیدی می نماید.یک راه کار عملی و مفید برای حل این مشکل استفاده از pet در بتن است. اینکار می تواند علاوه بر کمک به حل معضل زیست محیطی، باعث کاهش وزن مخصوص بتن که سبب کاهش در میزان بار مرده سازه می گردد و از نظر اقتصادی کاهش در هزینه نهایی پروژه را به همراه داشته و از طرفی صرفه جویی در منابع طبیعی (شن و ماسه) را به دنبال دارد. در این مطالعه خصوصیات مکانیکی نظیر مقاومت فشاری، کششی، مدول گسیختگی و مدول الاستیسیته بتن حاوی سبکدانهpet که با درصدهای 5، 10، 15 و 20 جایگزین ریزدانه (ماسه) شده است و با دو نسبت آب به سیمان 45/0 و 55/0 با دو عیار سیمان به ترتیب 409 و 373 کیلوگرم در هر متر مکعب بتن، مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین خصوصیات بتن تازه شامل اسلامپ و وزن مخصوص بتن مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که می توان با اضافه نمودن درصد مشخصی (تا 10%) از pet به بتن تازه، علاوه برافزایش انعطاف پذیری و جذب انرژی، وزن مخصوص بتن را کاهش داد.

زمان، هزینه و کیفیت سه عامل مهم در اجرا می باشند که تأثیر مهمی در صنعت ساخت دارند. هر گونه پیشرفت و یا توسعه ای که باعث بهبود این سه عامل گردد، همواره مورد علاقه مهندسان عمران خواهد بود. لذا باید تحقیقات کافی بر روی فواید و مضرات آنها انجام گرفته و اقدامات لازم برای اجرایی ساختن آنها در صنعت ساخت و ساز صورت پذیرد. با توجه به خصوصیات ویژه بتن خود تراکم و عملکرد خوب قالب لغزنده، چنانچه بتواند به خوبی از این دو ویژگی استفاده گردد، می تواند به عنوان یک طرح توسعه ای، تأثیر قابل توجهی بر صنعت ساخت سیلوها داشته باشد. از انجایی که در هر منطقه جغرافیایی از لحاظ هزینه مصالح و دستمزد پرسنل کار و کرایه ماشین آلات مورد نیاز می تواند نقش مهمی در این تحقیق داشته باشد، لذا در طی این بررسی به ارزیابی هزینه های مربوط به اجرای سیلوهای استوانه ای با استفاده از قالب لغزنده با بتن خود تراکم و مقایسه آن با بتن معمولی در جمهوری اسلامی ایران و جمهوری عربی سوریه پرداخته خواهد شد و نهایتاً یک نتیجه گیری مقایسه ای از کیفیت بالای سازه ساخته شده از بتن خود تراکم، در بعد اقتصادی و خواص مهندسی بتن که دارای کیفیت مطلوب تری نسبت به بتن معمولی می باشد را ارایه می دهد. هر چند بتن خود تراکم از دید مصالح اولیه هزینه بالاتری نسبت به بتن معمولی دارد ولی از بعد اجرایی و با حذف عوامل انسانی و کاهش زمان اجرای سازه علاوه بر افزایش کیفیت سازه بتنی، هزینه اجرای کمتری نسبت به بتن معمولی خواهد داشت. بنابراین در مرحله اول با عنایت به کیفیت بالای بتن خود تراکم و در مرحله دوم با کاهش کلی هزینه های تولید و اجرای آن، می توان به عنوان جایگزین بتن معمولی در اجرای سیلوهای استوانه ای با استفاده از قالب لغزنده استفاده نمود.

در منطقه شهری و یا هرمنطقه ای که ساخت و ساز فشرده صورت می گیرد یا صاحبان گارگاهها شخصا باید اقدام به مطالعه ژئوتکنیک برای سایت خود نمایند که هزینه زیادی را برای آنها بهمراه خواهد داشت و یا بدون مطالعه با انتخاب نادرست پارامترهای خاک اقدام به طراحی نمایند که آن سازه ها بعنوان سرمایه ملی بعلت نادرست اختیار شدن پارامترها همیشه در معرض خطر می باشند. لذا تهیه نقشه های پهنه یندی ارزیابی ظرفیت باربری مجاز علاوه بر کاهش معضلات فوق، دقت محاسبات مهندسی برای مطالعات اولیه پروژه های عمرانی را افزایش داده و همچنین بستر مناسبی جهت تصمیم گیری های کلان مدیریت شهری فراهم می نماید. در این راستا به منظور ارائه ویژگی های ژئوتکنیکی و ظرفیت باربری خاک رشت، نتایج مطالعات ژئوتکنیکی انجام شده 350 گمانه از مناطق مختلف شهر رشت جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل مجموعه داده های فوق و مطالعات زمین شناسی استان گیلان نشان می دهد که شهر رشت در محل تلاقی 5 نوع رسوبات مختلف زمین شناسی قرار دارد و از این لحاظ وضعیت ویژه ای را دارا می باشد. بنابراین ارایه یک رده بندی کیفی عمومی برای خاک رشت میسر نمی باشد و برای بررسی دقیق تر باید خاک رشت پهنه بندی شود. در نتیجه با استفاده از نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis)، نقشه های ریز پهنه بندی در ارتباط با ظرفیت باربری تهیه شده و مورد بررسی و تفسیر قرار گرفت. بدین ترتیب که پس از جمع آوری و مطالعات دقیق گمانه ها، ظرفیت باربری در هر سایت مشخص گردیده و با استفاده از نرم افزار gis درون یابی پهنه بندی انجام شده است. کیفیت توانمندی خاک یکی از مهمترین بخشهای مطالعاتی ژئوتکنیکی در ارتباط با ظرفیت باربری خاک است که از نظر تحمل بارهای وارده و همچنین استعداد آمادگی منطقه از نظر سهولت اجرای عملیات ساخت وساز و گودبرداریهای موضعی قابل تامل و بررسی می باشد.. پهنه ها با توجه به نوع رسوبات، سطح آب زیر زمینی و داده های گمانه ها شامل آزمایش نفوذ استاندارد و سایر مشخصات و بر اساس روابط تجربی با توجه به مشخصات شناخته شده مکانیکی و ژئوتکنیکی مشخص می شوند. نتایج حاصل از مطالعه اخیر می تواند برای تهیه نقشه های پایه برنامه ریزی شهری مفید واقع گردد. نتایج حاصله نشان دهنده ظرفیت باربری حداکثر تقریبا 200 کیلو پاسکال می باشد که با توجه به مطالعات ژئوتکنیکی انجام شده در شهر رشت تطابق دارد. درنهایت اینکه جهت استفاده از نقشه پهنه بندی برای یک سایت جدید بایستی درجه اهمیت سازه و سایر شرایط بهره برداری بادر نظر گرفتن ضریب اطمینان مناسب لحاظ شود.

دراین نامه سه روش مهم وپرکاربرد پایدارسازی گود، روش میخکوبی،انکراژ وروش دیواربرلنی، تحت بررسی قرارگرفته است. مطالعات درحالات گودبرداری عمیق وکم عمق همراه باسربارهای مختلف ( روسازی جاده و ساختمان ) و نیز در دو نوع خاک دانه ای وخاک چسبنده مورد بررسی قرار گرفتند تابتوان سه روش مذکور را در حالات وشرایط مختلف مورد بررسی قرارداد. حالات ذکرشده با روشهای تعادل حدی واجزاء محدود به ترتیب در نرم افزارهای geo-slope? وplaxis? مدلسازی و مورد بررسی قرار گرفتند. هم چنین در این راستا از ضریب اطمینان های ذکرشده درآیین نامه های مطرح استفاده شد. پس ازطراحی، قیمت تمام شده هر روش براساس قیمت واحد مصالح و دستمزد اجرا محاسبه شده و میزان تاثیر ارتفاع، سربار و نوع خاک بر قیمت تمام شده درحالات مختلف بررسی گردید. از تغییرمکان های بدست آمده نیز، جهت مقایسه اثر پارامترهای مختلف در تغییرمکان نهایی دیواره استفاده گردید .نتایج نشان داده پایداری گود در روش دیوار برلنی بالاتر از روش های دیگر بدست آمد، همینطور قیمت تمام شده روش دیوار برلنی نسبت به دو روش دیگر کمتر تحت تاثیر نوع خاک قرار میگیرد. از طرف دیگر تغییر ارتفاع تاثیر کمتری بر قیمت تمام شده روش میخکوبی نسبت به دو روش دیگر دارد. ??????????????????

بتن خودتراکم از جمله عوامل مهم پیشرفت در تکنولوژی بتن به شمار می رود و در سالهای اخیر استفاده از آن به میزان چشمگیری افزایش یافته است . روانی و کارایی بالا و همچنین عدم نیاز به هرگونه لرزاندن مکانیکی جهت تراکم ، عامل اصلی محبوبیت این نوع بتن می باشد . این خصوصیات ، کاهش میزان صدای ناشی از لرزاندن بتن و کاهش استفاده از نیروی انسانی را در پی دارد . تحقیقات جدید در تکنولوژی بتن منجر به توسعه نوع جدیدی از بتن به نام بتن خود تراکم توانمند ( با مقاومت بالا ) شده است . کیفیت این نوع بتن از دو نوع بتن خود تراکم و بتن معمولی با مقاومت بالا نشأت می گیرد . بتن خود تراکم توانمند بتنی است با توانایی پر کردن عالی و توانایی عبور ، مقاومت مناسب در برابر جدا شدگی ، مقاومت بالا و دوام خوب . در این مطالعه با جایگزینی بخشی از سیمان توسط پوزولان هایی مانند خاکستر پوسته شلتوک برنج ، میکرو سیلیس ، نانو سیلیس در بتن خود تراکم توانمند و انجام آزمایش های مقاومت فشاری ، مقاومت کششی (به روش برزیلی)، مقاومت خمشی، سرعت امواج اولتراسونیک و جذب آب خواص مهندسی بتن خود تراکم بررسی و مقایسه می شود . علاوه بر خواص بتن سخت شده ، آزمایش های بتن تازه خودتراکم شامل آزمایش های جریان اسلامپ ، قیف v و جعبه l نیز انجام شده است . این پژوهش شامل هفت طرح اختلاط می باشد که درصد پوزولان های مورد استفاده در این اختلاط ها به شرح زیر است : بتن خودتراکم توانمند شاهد ، نمونه های حاوی 5 ، 7 و 10 درصد میکروسیلیس ، نمونه های حاوی 5 و 10 درصد خاکستر پوسته شلتوک برنج و نمونه حاوی مخلوط میکروسیلیس و نانوسیلیس با درصدهای به ترتیب 10 و 7/2 . نسبت آب به مواد سیمانی در این طرح اختلاط ها 3/0 در نظر گرفته شده است . نتایج بدست آمده نشان داد که ترکیب سیمان با پوزولان های یاد شده باعث بهبود خواص مهندسی بتن خود تراکم از جمله مقاومت فشاری می شود.

استفاده از بتن خود تراکم می تواند دغدغه ی جایگیری بتن در مقاطع با آرماتورگذاری انبوه و یا مناطق غیرقابل دسترس برای عمل تراکم را بر طرف نماید. اما به دلیل ماهیت جریان پذیری آن، می بایستی اطمینان از پایداری این نوع بتن حاصل شود. این موضوع در اعضای سازه ای عمیق که بتن پتانسیل جدا شدگی و آب انداختگی بیشتری از خود نشان می دهد و می تواند منجر به نقص های سازه ای شود، اهمیت دوچندان می یابد. یکی از مهمترین خصوصیات مکانیکی بتن، شاخصه ی مقاومت فشاری آن است. هدف از این پایان نامه، ارزیابی تغییرات مقاومت بتن های خود تراکم حاوی پوزولان های مختلف و مقایسه ی آنها با بتن معمولی در دیوارهای بتنی با مقیاس واقعی می باشد. دیوارهای مورد مطالعه به ارتفاع و پهنای 2 متر و به ضخامت 20 سانتی متر می باشند. نسبت آب به مواد سیمانی برای همه ی اختلاط ها، 39/0 انتخاب شده است. یکی از اجزای تشکیل دهنده ی بتن خودتراکم مواد پرکننده می باشد که در این پایان نامه از پرکننده های پوزولانی مانند زئولیت، خاکستر پوسته ی برنج، میکرو و نانو سیلیس به عنوان جایگزین بخشی از سیمان مورد استفاده قرار گرفته است تا تاثیر این پوزولان ها نیز در تغییرات مقاومت حاصله در ارتفاع و طول دیوارهای ریخته شده با بتن خودتراکم مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور در ابتدا طرح اختلاط بهینه برای هر یک از پوزولان ها به دست آمد، و در ساخت دیوار از آن ها استفاده شد. برای ارزیابی تغییرات مقاومت در ارتفاع و طول دیوار، آزمایشهای غیرمخرب اولتراسونیک، چکش اشمیت و آزمایش نیمه مخرب مغزه گیری در سن 42 روز بر روی دیوارها انجام گرفت. نتایج حاکی از آن است که تغییرات مقاومت در ارتفاع دیوارهای ریخته شده با بتن های خودتراکم یکنواخت و همگن تر از بتن معمولی بوده و می توان با اطمینان بالایی از این نوع بتن دراعضای سازه ای عمیق با آرماتورگذاری انبوه استفاده نمود.

بتن خودتراکم به عنوان بتنی نوین با عملکرد بالا محسوب می شود که خصوصیاتی چون عدم نیاز به تراکم داخلی و یا خارجی و عبور از شبکه های آرماتور بندی متراکم آن را از بتن های معمولی متمایز می کند. ویژگی دیگر بتن های خودتراکم پایداری و لزجت بالای آن می باشد که در نتیجه افزودن پرکننده ها و استفاده بیشتر مواد سیمانی است. اما افزایش در مقادیر مصرف مواد سیمانی و پرکننده ها در بتن های خودتراکم موجب افزایش تردی ماتریس بتن شده و در نتیجه کاهش شکل پذیری را به دنبال دارد. با توجه به تجربه ی موفق استفاده از الیاف در بتن در طول سالیان گذشته به جهت افزایش شکل پذیری بتن های معمولی، سبکدانه و مقاومت بالا، استفاده از الیاف پیشنهاد مناسبی جهت ارتقای شکل پذیری بتن های خودتراکم خواهد بود. از سوی دیگر به علت اثر کاهنده شدید الیاف بر شاخص های جریان پذیری بتن تازه، حفظ خواص بتن تازه خودتراکم در محدوده تعیین شده آیین نامه، عاملی محدود کننده در مقادیر مورد استفاده الیاف است. همچنین با توجه به عملکرد پیچیده بتن در برابر افزایش دما، پیش بینی رفتار بتن در اثر دماهای بالا به خصوص بتن الیافی، لازم می باشد. در این پایان نامه به ارزیابی آزمایشگاهی اثر الیاف فولادی، پلی پروپیلن و پلی اتیلن ترفتالات (pet) بازیافتی، هر کدام به طور جداگانه بر خواص تازه و سخت شده بتن خودتراکم پرداخته می شود. آزمایش های مورد بررسی در فاز سخت شده، مقاومت فشاری، مقاومت کششی به روش شکافت، مقاومت خمشی، سرعت عبور امواج اولتراسونیک و انقباض را شامل می شود. ویژگی های بتن تازه توسط آزمایش های جریان اسلامپ، قیف v شکل و جعبه l شکل بررسی شده است. جهت بررسی رفتار بتن در دماهای بالا، بین 200 تا ? 600، آزمایش های مقاومت فشاری و سرعت امواج اولتراسونیک روی چهار نوع بتن خودتراکم انجام شده است. نتایج نشان می دهند افزودن الیاف فولادی به بتن خودتراکم مقاومت فشاری را افزایش می دهد ولی افزودن الیاف پلی پروپیلن وpet بازیافتی کاهش مقاومت فشاری را در پی دارد. اضافه کردن الیاف فولادی، پلی پروپیلن و pet بازیافتی به بتن خودتراکم (بدون الیاف) سبب افزایش در مقاومت کششی بتن شده بطوریکه این افزایش در طرح های حاوی الیاف فولادی و pet بازیافتی بیشتر و در طرح حاوی الیاف پلی پروپیلن کمتر می باشد. افزودن الیاف فولادی و pet سبب بهبود عملکرد در آزمایش خمش نسبت به بتن بدون الیاف شده است ولی در طرح های حاوی الیاف پلی پروپیلن بهبودی مشاهده نشد. حضور الیاف پلی پروپیلن و pet بازیافتی تاثیری روی سرعت امواج اولتراسونیک عبوری از نمونه بتنی ندارند ولی استفاده از الیاف فولادی تا حدی سبب افزایش سرعت امواج اولتراسونیک شده است. افزودن الیاف فولادی، پلی پروپیلن و pet بازیافتی به بتن خودتراکم سبب کاهش انقباض شده است بطوریکه بهترین عملکرد مربوط به بتن خودتراکم حاوی الیاف فولادی می باشد. در بررسی آزمایشات نمونه های حرارت دیده، بتن های الیافی، کاهش مقاومت فشاری کمتری نسبت به بتن بدون الیاف در برابر افزایش دما را دارا می باشند، بطوریکه کمترین کاهش مقاومتی مربوط به بتن خودتراکم حاوی الیاف فولادی است.

ارزیابی و تامین ایمنی مخازن هوایی نگهدارنده آب به عنوان شریان های حیاتی کشور و مسایل پدافندی، بسیار حائز اهمیت می باشد. لذا طراحی این مخازن در برابر بارهای لرزه ای و عملکرد مناسب آنها در هنگام زلزله از اهمیت فراوانی برخوردار است. آسیب های وارده به مخازن هوایی در طی زلزله های گذشته حاکی از عدم مقاومت کافی این مخازن در برابر بارهای جانبی ناشی از زلزله است. از طرفی در بسیاری از شهرهای کشور مانند رشت و روستاهای اطراف آن که در حوزه نزدیک کانون زمین لرزه واقع اند، تعداد زیادی مخازن هوایی نگهدارنده آب وجود دارد که این مسئله بر لزوم بررسی رفتار لرزه ای و مقاوم سازی این سازه ها تاکید می ورزد. در این تحقیق نخست رفتار لرزه ای انواع مخازن هوایی بتنی، آسیب های وارده بر آنها در زلزله های گذشته، مکانیزم خرابی و رفتار پیچشی آنها نشان داده شده است. سپس هیدرودینامیک مخازن و مباحث اندرکنش آب و سازه مورد بررسی قرار گرفته و مدل ها و آیین نامه های مربوط به رفتار لرزه ای مخازن هوایی معرفی شده است. بعد از آن به روش های مقاوم سازی با الیاف کامپوزیتیfrp و کاربرد آن در بهسازی لرزه ای سازه ها اشاره شده است. درنهایت با مدلسازی مخزن هوایی بتنی با استفاده از نرم افزاز توانمند abaqus و بررسی رفتار دینامیکی مخزن در حالت عادی و تقویت شده با الیاف frp، به مقایسه نتایج بدست آمده پرداخته و چالش های موجود در روند تحلیل و مقاوم سازی این سازه ها مشخص شده است.

سالهاست که بتن یکی از مهمترین مصالح ساختمانی در مهندسی عمران می‏باشد. در این سال‏ها، عوامل تاثیر گذار بر بتن مورد بررسی قرار گرفته است. دوام بتن یکی از مهمترین عوامل تاثیر گذار بر روی عمر سرویس دهی سازه می باشد. درسال های اخیر متاکائولن و زئولیت به عنوان مواد جایگزین سیمان مورد توجه قرار گرفته و مقادیر مصرفی این مواد در صنعت بتن و سیمان رو به افزایش است. در این پایان نامه بررسی اثر متاکائولن و زئولیت بعنوان پوزولان های جایگزین بخشی از سیمان بر روی مقاومت فشاری و برخی از خواص دوام نمونه های بتنی، بویژه در خواص انتقال (transport properties) در بتن ها می باشد. نمونه های مورد بررسی در نسبت آب به مواد سیمانی (سیمان + متاکائولن + زئولیت) ثابت 40/0 و حاوی مقادیر 0، 20 و 40 درصد متاکائولن یا زئولیت و یا ترکیبی از هر دو پوزولان به عنوان جایگزین سیمان ساخته شد و آزمایش های مقاومت فشاری، نفوذپذیری تحت فشار آب، جذب آب در 30 دقیقه و 24 ساعت، مقاومت الکتریکی و جمع شدگی ناشی از خشک شدن بر روی نمونه ها انجام شده است. نتایج آزمایشات انجام گرفته نشان دهنده برتری نمونه های حاوی متاکائولن و زئولیت نسبت به نمونه های شاهد در زمینه مقاومت فشاری و دوام بتن می باشد.

چکیده بررسی تاثیر استفاده از نانورس بر بهبود خواص ژئوتکنیکی خاک های ماسه ای سواحل بابلسر مهدی عزیزی درونکلائی از راهیابی فناوری نوظهور نانو به گستره مهندسی ساختمان مدت زیادی نمی گذرد. نخستین مطالعات در زمینه کاربردهای نانوفناوری در صنعت ساختمان به دهه 1990 میلادی باز می گردد. از آن زمان تاکنون، فناوری نانو گسترش روزافزونی در مهندسی ساختمان داشته است، اما به دلایلی نتوانسته به طور کامل به اهداف بلندی که پیش بینی می شد، دست یابد. از طرفی اصلاح رفتار خاک های مختلف یکی از مسائل مهم پیش روی پژوهشگران در مهندسی ژئوتکنیک بوده است. اضافه نمودن پاره ای از افزودنی ها به خاک، به عنوان یکی از روش های موثر در بهبود برخی از پارامترهای رفتاری خاک مانند رابطه تنش – کرنش- مقاومت، نفوذپذیری و خودترمیمی به ویژه در بعضی از سازه های ژئوتکنیکی نظیر سدهای خاکی، خاکریزهای جاده ای، شیروانی های مصنوعی، مراکز دفن زباله و .... همواره مد نظر بوده است. افزودنی های متداول همچون سیمان، آهک، کلسیم کلرید، خاکستر بادی و ...... در مطالعات پژوهشگران پیشین مورد بررسی قرار گرفته است. در کنار آن، نانو مواد که حائز ویژگی های منحصز به فردی هستند و استفاده از آن ها در دیگر شاخه های علوم مهندسی منجر به تحولاتی بنیادین شده است، در مهندسی ژئوتکنیک کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر افزودن نوعی نانورس (مونت مویلونیت اصلاح شده n+cr ) بر خواص مهندسی خاک های ماسه ای موزد مطالعه قرار گرفته است. خاک ماسه ای مورد استفاده در این پژوهش از سواحل دریای خزر (بابلسر) فراهم شده است. ابتدا خاک مورد نظر دانه بندی شده و تعیین گردید که در گروه sm قرار دارد. طبق آئین نامه astm، 7 درصد وزنی به آن سیمان اضافه شد و خاک و سیمان به وسیله مخلوط کن برقی قوی با یکدیگر مخلوط شدند، سپس نانورس بوسیله دستگاه اولتراسونیک در مخلوطی از خاک و سیمان ادغام گشتند. از درصدهای مختلف نانورس شامل 0، 3، 5 و 7 درصد وزنی سیمان در نمونه ها استفاده شد تا میزان تغییرات بوجود آمده با افزایش درصدنانورس بررسی شود. آزمایشات حدود اتربرگ به منظور بررسی تاثیر نانورس بر خصوصیات شاخص خاک ماسه ای انجام شدند. در آزمایشات تراکم برای بررسی تاثیر نانورس در تعیین درصد رطوبت بهینه و وزن مخصوص خاک خشک مورد آزمایش قرار گرفتند. در سری آزمایشات برش مستقیم، تاثیر نانورس با درصدهای مختلف بر مقاومت برشی مخلوط ماسه، سیمان با سنین مختلف مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایشات مقاومت فشاری تک محوری، نسبت باربری کالیفرنیا و ضریب جذب آب، تاثیر نانورس بر خصوصیات مکانیکی خاک های تثبیت شده با سیمان در سنین مختلف مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت نتایج آزمایشات تحلیل شده و مورد مقایسه قرار گرفتند. با استفاده از میکروسکوپ الکترونی پیمایشی(sem) میکروساختار سطح نمونه های حاوی درصدهای مختلف نانورس مورد بررسی وارزیابی قرار گرفت. با مشاهده نمونه های مختلف متوجه شدیم که هرچه درصد نانورس اضافه شود، خاصیت پرکنندگی بیشتر شده و ذرات مخلوط خاک سیمان متراکم تر شده اند. این باعث ارتقا مقاومت مخلوط خاک و سیمان حاوی نانورس نسبت به نمونه های فاقد نانورس می باشد. کلمات کلیدی: نانورس، مونتموریلونیت اصلاح شده، حدود اتربرگ، برش مستقیم، میکروسکوپ الکترونی پیمایشی(sem)، نسبت باربری کالیفرنیت (cbr) ، مقاومت فشاری تک محوری

صنعت ساختمان مصرف کننده بزرگ منابع طبیعی و در عین حال تولید کننده بخشی از ضایعات محسوب می شود. استفاده مجدد از ضایعات ساختمانی می تواند به ذخیره و نگهداری منابع طبیعی کمک کند و آلودگی محیط زیست را کاهش دهد. همچنین سبک زندگی مدرن در کنار پیشرفت تکنولوژی باعث افزایش میزان و نوع زباله شده است که این مسئله باعث بحران دفع زباله می گردد. این مطالعه در راستای بازیافت بخشی از زباله ها به عنوان جایگزین درصدی از ریزدانه در بتن مطرح می باشد. پایان نامه حاضر، بررسی خواص مکانیکی بتن حاوی ترکیبات سرامیک، آجر، lcd و pvc ضایعاتی خرد شده به عنوان جایگزین بخشی از ماسه را در بر می گیرد. ترکیب بهینه ضایعات بر مبنای آزمایشات بتن سخت شده نظیر مقاومت فشاری و آزمایشات بتن تازه نظیر اسلامپ بدست آمده و سپس بهینه lcd با بهینه آجر و یا سرامیک ترکیب می شود و به طور مشابه بهینه pvc با بهینه آجر و یا سرامیک ترکیب می گردد. سپس آزمایش های مقاومت های فشاری، کششی، اولتراسونیک، جذب آب و جمع شدگی بتن ضایعاتی انجام می گردد و با نتایج حاصل از استفاده ضایعات بصورت مجزا و با بتن شاهد مقایسه می شود. نتایج حاصل نشان می دهد که با جایگزینی مناسب ضایعات به جای سنگدانه های معمولی، بتن می تواند برخی خواص مهندسی خود را حفظ کند.

بتن سبک توانمند، ترکیبی از خصوصیات بتن توانمند و بتن سبک سازه ای می باشد و نه تنها برتری های هر کدام از این دو بتن را نشان می دهد، بلکه خصوصیات جدیدی که از ارتباط بین ماتریس بتن توانمند و مصالح سبک بدست می آید، را دارا می باشد. بتن سبک توانمند ماده ای است که سوالات جدید و ناشناخته ای را که به تکنولوژی بتن و طراحی بتن مربوط می شود، را مطرح می کند که قبل از اینکه بتواند به صورت گسترده تر مورد استفاده قرار گیرد، باید حل و فصل شود. در این پایان نامه مطالعه بر روی اثر مقادیر مختلف پوزولان های متاکائولن، میکروسیلیس و نانوسیلیس به عنوان جایگزین نسبی بخشی از سیمان مصرفی برخواص (مکانیکی) بتن سبک توانمند صورت گرفته است. بتن سبک استفاده شده در این مطالعه از سبکدانه ی لیکا به عنوان جایگزین بخشی از درشت دانه با مقادیر 65 و 80درصد و ماسه به عنوان ریزدانه استفاده شده است. شش طرح اختلاط برای جایگزینی بخشی از سیمان توسط متاکائولن بادرصدهای وزنی معادل 10و15 و 20 درنظر گرفته شده است. دو طرح اختلاط دیگر با جایگزینی 10 % میکروسیلیس بجای بخشی از وزن سیمان ساخته شد. در دو طرح اختلاط دیگر، با استفاده از میکروسیلیس، نانوسیلیس و متاکائولن با ثابت نگهداشتن مقدار 7/2% برای نانوسیلیس در ترکیب با 10% متاکائولن و میکروسیلیس بترتیب صورت پذیرفت. همچنین دو طرح اختلاط حاوی بتن سبک معمولی که فاقد مواد پوزولانی بوده است، به منظور مقایسه ساخته شد. نسبت آب به سیمان برای تمامی طرح های اختلاط معادل 32/0 ثابت در نظر گرفته شده است. همچنین نمونه های مکعبی،استوانه ای و منشوری به منظور مطالعه بر روی خواص مهندسی بتن سبک توانمند از قبیل مقاومت فشاری، کششی، خمشی،جذب آب ساخته شد. نتایج آزمایشات حاکی از آن است که بهترین عملکرد متعلق به نمونه حاوی 15% متاکائولن در مقایسه با طرح های اختلاط ساخته شده با 65% جایگزینی لیکا بعنوان بخشی از درشت دانه و طرح حاوی ترکیب 10 % میکروسیلیس و7/2 % نانوسیلیس در مقایسه با نمونه های متشکل از 80% جایگزینی سبکدانه می باشد.

احداث مخازن بتنی زمینی و هوایی در توزیع آب های شهری و روستایی نقش ارزنده ای داشته و دارند. از سویی در سازه های هیدرولیکی که فشار آب اثرگذار است، نفوذپذیری اهمیت بیشتری نسبت به مقاومت دارد. عموماً برای جلوگیری از آلودگی های آب در این گونه مخازن همواره از کلر برای گندزدایی آب استفاده می نمایند و لذا با توجه به آنکه کلر به عنوان ماده ای نفوذپذیر در بتن محسوب شده و نهایتاً باعث خوردگی میلگردها می شود ، مساله تأمین ایمنی مخازن در برابر عوامل نفوذپذیر در بتن بسیار حائز اهمیت می باشد. به طور کلی می توان انتظار داشت که عوامل مختلفی روی نفوذپذیری بتن تأثیر داشته باشد نظیر میزان خمیری سیمان، نوع و اندازه سنگدانه ها، مواد افزودنی و . . . . معمولاًٌ برای آب بند نمودن بتن در این گونه سازه ها از مواد افزودنی استفاده می شود. یکی از موادی که با توجه به خصوصیات مطلوبش در چند سال اخیر به عنوان ماده افزودنی مورد توجه فراوان محققین قرار گرفته نانو ذرات می باشند . با استفاده از مواد با ابعاد نانو می توان تراکم ذرات را در بتن افزایش داده که این به افزایش چگالی میکرو و نانو ساختارهای تشکیل دهنده بتن و در نتیجه ویژگی های مکانیکی آن می انجامد. با توجه به توان بالای نانوذرات در بهبود خصوصیات بتن، در این پایان نامه استفاده از نانو ذرات به منظور کاهش نفوذپذیری بتن مورد استفاده در ساخت مخازن بتنی، مورد مطالعه آزمایشگاهی قرار گرفت. جهت بررسی آن 144 نمونه بتنی در قالب 16 طرح اختلاط با درصدهای مختلف نانو ذرات سیلیس و اکسید مس مورد آزمایش های مختلف اسلامپ ، وزن مخصوص ، مقاومت فشاری و نفوذپذیری قرار گرفت. نتایج نشان می دهند مقاومت فشاری نمونه های بتنی حاوی نانو سیلیس عملکرد بهتری داشته و بهترین مقاومت در سن 42 روزه نمونه های بتنی حاوی 5% نانو سیلیس با عیار سیمان 361 کیلوگرم بر مترمکعب بدست آمده است. همچنین افزایش سیمان و افزایش سن بتن سبب بهبود نفوذپذیری بتن به میزان قابل توجهی می شود. در تمام سنین بتن، بهترین مقدار کاهش نفوذپذیری با مقدار 3% نانو سیلیس و عیار سیمان 361 کیلوگرم بر مترمکعب کسب شده است. در این طرح اختلاط، نفوذپذیری در سن 42 روزه نسبت به نمونه کنترل به میزان 82% کاهش یافته است. همچنین نانو سیلیس توانسته است در بهبود خصوصیات نفوذپذیری بتن عملکرد بهتری نسبت به نانو اکسید مس داشته باشد.

نیاز بشر به بتن امری اجتناب ناپذیر است. از این رو بتن یکی از پرمصرفترین ماده ها در قرن حاضر می باشد. یکی از مهمترین عواملی که امروزه باعث افزایش بیشتر مصرف بتن می شود کاهش وزن آن درکنار حفظ مقاومت می باشد که منجر به ساخت بتن های سبک و نیمه سبک سازه ای و غیر سازه ای می شود. که نتایج آن کاهش وزن سازه ها در اثر کاهش بار مرده، کاهش مصرف میلگردها، افزایش مساحت مفید ساختمان، کاهش نیروی زلزله وتبعات جانی و مالی آن در اثر کاهش برش پایه و...می باشد. این فواید باعث شده تا از دهه های گذشته اکثر کشورها به ساخت ساختمانهای مرتفع، پل هایی با طول بلند و دهانه های عریض، تونل و ...از بتن های سبک و نیمه سبک بپردازند. با وجود اینکه کشور ما دارای منابع مختلف و متعدد سبکدانه می باشد اما استفاده از بتن سبک سازه ای هنوز در مرحله تحقیقاتی می باشد. در این رساله با توجه به اینکه در بتن، سنگدانه های تشکیل دهنده یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر خواص و جرم حجمی آن می باشد و کاهش جرم حجمی اکثرا کاهش مقاومت ها را به دنبال خواهد داشت، به بررسی خصوصیات مهندسی سبکدانه های رایج در کشور، شامل سبکدانه های طبیعی اسکریا و پومیس و سبکدانه های مصنوعی لیکا و پرلیت پرداخته شده است. آن چیز که به اهمیت تحقیق در این پایان نامه می افزاید استفاده از چهار سبکدانه مختلف به منظور مقایسه با هم در بتن می باشد. برای نیل به این هدف، سبکدانه های مذکور با درصدهای مختلف جایگزینی 50، 65 و 80 درصد با درشت دانه (شن طبیعی) و همچنین به همراه بتن شاهد که فاقد سبکدانه می باشد، با ثابت نگه داشتن محدوده اسلامپ و نسبت آب به مصالح سیمانی 35/0 (عیار سیمان 400 کیلوگرم بر مترمکعب می باشد که 10 درصد آن با میکروسیلیس جایگزین شده است)، از حیث آزمایش های مقاومت فشاری در سنین 7، 14، 28و 42 روز، مقاومت کششی (شکافت) در سن 28 روز، مقاومت خمشی در سن 28 روز، جذب آب 24 ساعته در سن 28 روز و وزن بتن تازه و اسلامپ مورد بررسی و مقایسه قرارگرفتند. نتایج حاکی از آن است که به ترتیب نمونه های حاوی سبکدانه های اسکریا، پومیس، لیکا و پرلیت کمترین کاهش وزن را داشته اند ولی از نظر مقاومت فشاری، نتایج برای سبکدانه های اسکریا و لیکا تقریبا یکسان بوده است. در مورد سایر آزمایشات، نمونه های حاوی سبکدانه های لیکا و اسکریا توانستند نتایج بهتری را کسب کنند.

ملات خودتراکم روانی بیشتری نسبت به ملات سنتی دارد‍‍‍، تحت وزن خود جاری شده و نیازی به ویبره کردن برای ملات ریزی ندارد. از عواملی که بین ملات سنتی با ملات خودتراکم تفاوت ایجاد می کند استفاده از روان کننده ها می باشد. بتن علاوه بر دارا بودن مقاومت و دوام مناسب باید از کارپذیری مناسب نیز برخوردار باشد تا حمل و نقل، بتن ریزی، جای دهی و پرداخت آن امکان پذیر بوده و تا حد امکان به سهولت انجام گیرد. بنابراین استفاده از مواد افزودنی برای دستیابی به مشخصات رفتاری مورد نظر متداول است. مواد افزودنی می توانند به صورت جامد یا مایع مصرف شوند که حالت مایع آن بیشتر متداول است. زیرا مایع سریعتر و به صورت یکنواخت تر در جریان مخلوط نمودن ملات پخش می شود. فناوری نانو به عنوان ماده افزودنی نقش بسزایی در بتن دارد. کاربرد نانو ذرات در صنعت ساختمان در سازه های اصلی باعث افزایش خواص مکانیکی نمونه ها شده است. فناوری نانو قادراست مواد را تااندازه ای کوچک کند که با دوباره سازی آنها بتوان مواد و فناوری های جدیدی را به دنیا عرضه نمود. از نظر دوام برای ملات خود تراکم سخت شده یکی از موضوعات قابل توجه، مقاومت در مقابل خوردگی فولاد، تهاجم کلرید ها و دیگر عوامل شیمیایی می باشد. با توجه به خصوصیات ویژه ملات خودتراکم شامل قابلیت پر کنندگی،قابلیت عبور و قابلیت پایداری تأثیرمواد افزودنی شیمیایی بر روی این خصوصیات توسط آزمایش های نظیر جریان اسلامپ (slump-flow)و قیفv(v-funnel) سنجیده می شوند. هدف از این پژوهش بررسی کاربرد فناوری نانو در ارزیابی خواص مکانیکی و دوام ملات خودتراکم با استفاده از نانو ذرات fe2o3، cuo وsio2 می باشد تا با استفاده از آن بتوان راهکارهای مناسب در جهت افزایش مقاومت فشاری و خمشی و بهبود کارایی و دوام ارائه نمود.

بسیاری از ساختمان ها ی موجود در کشور، به دلیل عدم طرح و اجرای صحیح در گذشته و یا به دلیل وجود ضعف در دستورالعمل ها و آیین نامه ها ی طراحی ساختمان در گذشته، دارای مقاومت کافی در برابر زلزله نمی باشند. لذا تعداد بسیار زیادی از این ساختمان ها نیاز به بهسازی و مقاوم سازی لرزه ای دارند. در این بین ساختمان های آموزشی از موقعیت و جایگاه ویژه ای برخوردار می باشند. از طرفی، با توجه به تغییر نگرش مهندسان از طراحی بر مبنای مقاومت به طراحی مبتنی بر عملکرد سازه ای، نیاز به ارزیابی ساختمان های موجود بر اساس دستورالعمل بهسازی لرزه ای احساس می شود. لذا، در این پژوهش، بررسی بهسازی و مقاوم سازی لرزه ای بر روی یک نمونه سازه 4 طبقه بتن آرمه با کاربری آموزشی انجام شد و پس از انجام تحلیل های استاتیکی خطی و غیر خطی در سطح خطر-1 توسط نرم افزار sap2000 مشخص گردید که ساختمان مذکور در برابر بارهای جانبی از مقاومت کافی برخوردار نیست. به علت عدم وجود نقشه های معماری و سازه ای، کلیه اطلاعات پیکر بندی ساختمان از طریق ارزیابی عینی، انجام سونداژ و آزمایش های مورد نیاز جمع آوری گردید، به عبارت دیگر، جمع آوری اطلاعات از وضعیت موجود ساختمان در سطح اطلاعات متعارف انجام شده است. جهت تعیین مقاومت فشاری مورد انتظار بتن از آزمایش چکش اشمیت و مغزه گیری بهره گرفته شد. پس از تشخیص نقاط ضعف سازه، عملیات مقاوم سازی بر روی ساختمان با روشهایی نظیر دورپوش بتنی، اجرای دیوار برشی و پوششfrp مطابق با دستورالعمل بهسازی لرزه ای انجام شد. نتایج حاصل از نظر رفتار سازه ای با هم مقایسه شد. در ادامه با برآورد نسبی هزینه اجرای هر یک از روشهای بهسازی، به مقایسه این روشها از نظر فنی پرداخته شد.

دراین پژوهش به ارزیابی مشخصات ژئوتکنیکی مخلوط های ماسه و پودر تایر با استفاده از ماسه بندر امیر آباد مازندران پرداخته ایم.بدین منظور هریک از 6 مخلوط وزنی ماسه و پودر تایر(0%و5%و10%و15%و 20%و30%درصد وزنی ماسه خالص)راتحت تنشهای نرمال 15و30و60 و120و 227 کیلوپاسکال در دستگاه برش مستقیم کوچک مقیاس و 4 مخلوط وزنی ماسه و پودر تایر(0%و10%و15%و20% وزنی ماسه خالص ) تحت تنش های نرمال 10و20و40و80 کیلوپاسکال در دستگاه برش مستقیم بزرگ مقیاس مورد آزمایش قرار داده ایم. ماسه بندر امیر آباد که ماسه بد دانه بندی شده ونیزاندازه پودر تایر 1 تا 5 میلیمتر بوده و همچنین آزمایش برش مستقیم کوچک مقیاس در شرایط اشباع وبزرگ مقیاس در شرایط خشک انجام گرفته است.نتایج آزمایش های انجام شده نشان می دهدکه با افزایش تنش نرمال ،مقاومت برشی افزایش می یابدوهمچنین با افزایش درصد پودر تایر تا 15% وزنی، زاویه اصطکاک داخلی ومقاومت برشی افزایش می یابدو پس از آن با افزایش درصد پودر تایر تا 30 % وزنی زاویه اصطکاک داخلی ومقاومت برشی کاهش می یابد ولی همچنان از ماسه خالص بیشتر است

یکی از بزرگترین معضلات زیست محیطی در جهان بازیافت و استفاده مجدد از پلاستیک های فرسوده است. که به دلیل غیرقابل تجزیه بودن آنها، در محیط زیست باقی می مانند و متلاشی شدن آنها ممکن است چندین سال به طول بیانجامد. از پرکاربردترین تولیدات پلاستیکی می توان به پت (پلی اتیلن ترفتالات) و پی وی سی (پلی وینیل کلراید) اشاره کرد. امروزه از تولیدات پت و پی وی سی در اغلب کارهای صنعتی وساختمانی مورد استفاده قرار می گیرد. یکی از راه حل های پیشنهادی برای بازیافت این ضایعات بکار گیری آنها در تولید بتن است. در زمینه استفاده از ضایعات در بتن معمولی تحقیقات نسبتاً جامعی صورت پذیرفته است اما بکار گیری ضایعات، بویژه پت و پی وی سی در بتن خودتراکم، تحقیقات در مراحل ابتدایی خود قرار دارند. بتن خودتراکم با قابلیت جریان پذیری بالا بهترین راه حل برای ساخت سازه هایی با شکل های پیچیده و مقاطع با میلگرد زیاد بدون نیاز به ویبره می باشد. در این پایان نامه مطالعات آزمایشگاهی بر روی بتن خودتراکم با نسبت آب به مواد سیمانی 35/0 و حاوی درصدهای مختلف ذرات خرد شده پی وی سی(جایگزین بخشی از شن) و پت(جایگزین بخشی از ماسه) و مخلوط این مواد انجام شد. همچنین آزمایشات بتن تازه و سخت شده شامل آزمایش های جریان اسلامپ، مدت زمان لازم برای رسیدن قطر اسلامپ به 50 سانتی متر، حلقهj، قیف v، قیفv پس از گذشت 5 دقیقه، جعبه l، الک پایداری، ستون جداشدگی، مقاومت فشاری، مقاومت کششی (به روش دونیم شدن استوانه)، مدول الاستیسیته، انقباض، جذب آّب و آزمایش سرعت امواج اولتراسونیک انجام گرفته است. نتایج نشان می دهند که وارد کردن ذرات خردشده پت و پی وی سی به ماتریس بتن، موجب کاهش خواص خودتراکمی می شوند. اما با استفاده تا 20 درصد پی وی سی جایگزین بخشی از شن و همچنین 10 درصد پت جایگزین بخشی از ماسه می توان به بتن خودتراکم مورد قبول از نظر خواص خودتراکمی دست یافت. از نتایج آزمایش های بتن سخت شده مشاهده می شود که افزایش میزان این ذرات در بتن منجر به کاهش مقاومت فشاری، مقاومت کششی، مدول الاستیسیته و سرعت امواج اولتراسونیک می گردد. لیکن وجود این ذرات در بتن با کاهش چگالی و میزان انقباض، برخی خواص بتن را بهبود بخشیده که از نظر اقتصادی نیز توجیه پذیر می باشد.

سیستم قالب های عایق ماندگار اساسا شامل قالب های دائمی عموما از جنس پلی استایرن منبسط شده است که برای بتن ریزی و ساخت دیوارهای بتن مسلح استفاده شده و پس از بتن ریزی جزئی از دیوار محسوب می شوند. در کشور های صنعتی این محصول برای ساخت واحدهای کوچک مسکونی مورد استفاده قرار می گیرد. سازه ها معمولا در مواجه با زلزله های بزرگ ورود به ناحیه پلاستیک را تجربه می کنند اما به دلیل پیچیدگی انجام تحلیل های غیرخطی اکثر آئین نامه ها تلاش می کنند تاثیر ورود سازه به مرحله پلاستیک را بوسیله پارامتری به نام ضریب رفتار منظور نمایند و با اعمال این ضریب، استفاده از تحلیل خطی را به جای تحلیل غیر خطی مجاز شمارند. با توجه به اینکه آگاهی از رفتار سیستم سازه ای پس از ورود به مرحله پلاستیک برای استفاده در مناطق زلزله خیز از اهمیت بالایی برخوردار است و تاکنون برای نوع حفره دار سیستم دیوار بتن مسلح با عایق ماندگار ضریب رفتار ارایه نگردیده است در این تحقیق بوسیله تحلیل عددی ضریب رفتار ناشی از شکل پذیری سیستم icf حفره دار با استفاده از تحلیل استاتیکی غیرخطی (push over) و با استفاده از نرم افزار اجزاء محدود abaqus تعیین گردیده است. برای این منظور منحنی نیرو-تغییرمکان به صورت گام به گام تا مرحله گسیختگی ترسیم گردیده است و با روش ارایه شده توسط نیومارک و هال ضریب رفتار ناشی از شکل پذیری تعیین گردیده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد ضریب رفتار ناشی از شکل پذیری برای این سیستم سازه ای را می توان 16/3 در نظر گرفت.

امروزه توجه شایانی به تعیین مقاومت بتن در محل سرویس دهی می شود، چرا که می تواند به طور واقع گرایانه تری تخمین مقاومت بتن موجود را ممکن سازد. آزمون انتقال اصطکاک به عنوان یکی از آزمایش های نیمه مخرب برای تعیین مقاومت فشاری بتن در محل سرویس پیشنهاد شده است. در این آزمون، مغزه جزیی به قطر50 و عمق 25میلی متر توسط مته الماسه در سطح بتن ایجاد می شود. با اعمال لنگر پیچشی توسط یک گشتاور سنج به قالب فولادی دستگاه انتقال اصطکاک، مغزه جزیی از بتن جدا می شود. این آزمون بر مبنای مقدار لنگر پیچشی برای گسیختگی نهایی مغزه جزیی از بتن، استوار است و با استفاده از نمودار کالیبره، مقاومت فشاری بتن تعیین می گردد. در این پایان نامه آزمون انتقال اصطکاک به روش المان محدود با استفاده از نرم افزار ansys برای بتن معمولی مدلسازی شده و مورد مطالعه قرار گرفته است. مدلسازی بتن با استفاده از المان های سه بعدی ایزوپارامتریک انجام شده و در تحلیل، رفتار غیرخطی مصالح شامل ترک خوردگی، خردشدگی، انتقال تنش های برشی و کششی در سطح ترک، در نظر گرفته شده است. بارگذاری به صورت تدریجی افزایش یافته تا گسیختگی نهایی مغزه جزیی رخ دهد. سپس مکانیزم ترک خوردگی، شکستگی مغزه و نیز درصد لنگر پیچشی ترک خوردگی به گسیختگی نهایی مطالعه و تأثیر قطر و عمق مغزه جزیی با استفاده از آنالیز توزیع تنش، بررسی شده است. بررسی نتایج حاصل از تحلیل المان محدود برای تعیین لنگر پیچشی در گسیختگی نهایی مغزه جزیی به وضوح نشان می دهد که نتایج تحلیلی بسیار نزدیک به نتایج آزمایشگاهی است. مکانیزم شکست بتن معمولی با مقاومت فشاری 30 مگاپاسکال نشان می دهد که شروع ترک خوردگی و اولین خردشدگی به ترتیب به ازای 67% و 85% از بار نهایی در تراز پایه مغزه جزیی رخ داده است. همچنین مشاهده شد که با افزایش قطر مغزه با توجه به مقادیر نسبت تنش، آسیب در ناحیه مشخصی محدود نشده است. از طرفی با افزایش عمق مغزه، محدوده آسیب بیشتر از عمق 25 میلی متر است، لذا به نظر می رسد با توجه به مقادیر نسبت تنش، در مواردی که نیاز به بررسی در قطر و عمق بیشتر ضرورت یابد، آسیب این آزمون به نمونه بتنی برای مغزه جزیی با قطر و عمق بیش از 50 و 25 میلی متر باید مورد توجه قرار گیرد.

تعیین مقاومت واقعی بتن در سازه از اهمیت خاصی برخوردار است کهتا کنون روش های متعددی اعم از غیرمخرب و نیمه مخرب به منظور تخمین مقاومت بتن در سازه ابداع گردیده است. آزمایش pull out به عنوان یکی از آزمایش های نیمه مخرب میباشد که بر مبنای اندازه گیری مقدار نیروی لازم برای بیرون کشیدن یک پیچ فولادی مجهز به حلقه منبسط شونده که در هنگام انجام آزمایش در داخل بتن، کار گذاشته شده است،میباشد.سپس با اعمال یک نیروی کششی،پیچ تحت کشش قرار گرفته و در نهایت گسیختگی با جدا شدن یک قطعه مخروط ناقص از سطح بتن اتفاق می افتد. در این پایان نامه آزمایش pulloutبه روش المان محدود و با استفاده از نرم افزارansys مدل سازی شده و مورد مطالعه قرار گرفته است. همچنین تغییرات عوامل موثر بر آزمایش مانند عمق نفوذ میله، قطر پیچو قطر حلقه تکیه گاهی و نیز 2 نوع اتصال،حلقه منبسط شونده و دیگری مهار چسبنده با یکدیگر مقایسه شده اند. مدل سازی بتن با استفاده از المان سه بعدی ایزوپارامتریک انجام شده و قابلیت های رفتار غیر خطی مصالح شامل ترک خوردگی، خرد شدگی و انتقال تنش های برشی و کششی در سطح ترک در تحلیل در نظر گرفته شده است. بررسی های انجام شده نشان می دهد که با تغییر پارامترهای موثر فوق در آزمایش، اولین ترک های نوع اول در 7% تا 12% بار گسیختگی، اولین ترک های نوع دوم در 26% تا 44% بار گسیختگی و اولین ترک های نوع سوم در 45% تا 64% بار گسیختگی و همچنین اولین خردشدگی در 50% تا 74% بار گسیختگی شروع می شوند. همچنین برای بتن با اتصال چسبی، اولین ترک نوع اول و دوم وسومو اولین خرد شدگی بترتیب در حدود 8%، 19%، 44%و 62% بار گسیختگی بوجود می آیند.

افزایش آلودگی زیست محیطی و مصرف بالای انرژی در تولید سیمان مهندسین را بر آن داشته تا راهکاری مناسب جهت کاهش مصرف سیمان با استفاده از زئولیت به عنوان بخشی از سیمان مصرفی دربتن بیابند، بکار گیری زئولیت علاوه بر کاهش هزینه در مقایسه با مواد پوزولانی دیگر مانند میکروسیلیس, متاکائولین و خاکستر بادی باعث افزایش چسبندگی، کاهش آب انداختگی و تا حدودی افزایش مقاومت فشاری بتن می شود. همچنین به دلیل احتمال زیاد قرارگیری سازه های بتنی در معرض درجه حرارت های مختلف نیاز به مطالعه جامع بر روی رفتار آنها را بیشتر آشکار می نماید. در این پایان نامه به ارزیابی آزمایشگاهی تاثیردرجه حرارت های مختلف (200 .400 و 600 درجه سانتیگراد) به طور جداگانه در سه مرحله برروی مخلوط های مختلف که عبارت است از ، بتن حاوی درصد های مختلف زئولیت (5%،10%، 15% و20%) ، تغییر در نسبت آب به سیمان، در بتن های حاوی 10% زئولیت و بتن های حاوی زئولیت تقویت شده با درصد های مختلف الیاف پلی پروپیلن(0.3% ، 0.7% و 1%) می باشد. جهت بررسی رفتار بتن در دماهای بالا، بین 200 تا ? 600، آزمایش های مقاومت فشاری ، مقاومت کششی به روش شکافت، سرعت امواج اولتراسونیک و درصد جذب آب انجام گرفته است. نتایج نشان می دهند که در دمای معمولی افزودن درصد های مختلف زئولیت موجب افزایش مقاومت فشاری، مقاومت کششی، سرعت امواج اولتراسونیک و کاهش درصد جذب آب می گردد. همچنین در طرح های حاوی زئولیت تقویت شده با درصد های مختلف الیاف پلی پروپیلن، با افزایش دما این مقادیر کاهش و درصد جذب آب افزایش یافت. در بررسی آزمایشات نمونه های حرارت دیده نتایج این تحقیق نشان می دهد که مقاومت فشاری، مقاومت کششی، سرعت امواج اولتراسونیک بتن در همه اختلاط ها در دمای 200 درجه سانتیگراد به مقدار کم و در دمای 400 درجه نسبت به 200 درجه سانتیگراد درصد بیشتری از مقاومت فشاری خود را از دست می دهد و در دمای 600 درجه بتن دارای بیشترین افت مقاومت فشاری بوده است. همچنین درصد جذب آب در همه اختلاط ها در دمای 600 درجه نسبت به دمای معمولی افزایش چشم گیر داشته است. کلمات کلیدی: بتن، زئولیت، درجه حرارت، مقاومت فشاری

استفاده از بتن خودتراکم در سال های اخیر با توجه به خواص مکانیکی در حالت سخت شده ی آن بطور قابل توجه ای رو به گسترش است. تاکنون اثر حرارت های بالا در بتن معمولی (nc)و بتن با عملکرد بالا (hpc) مورد مطالعه قرار گرفته است اما تحقیقات کمی در مورد خواص بتن خود تراکم(scc) زمانی که در معرض حرارت های بالا قرار می گیرد، انجام شده است. برطبق aci 363 r بتن با عملکرد بالا بتنی است که در سن 28 روزگی دارای مقاومت فشاری مشخصه 41 mpa به بالا باشد. با ترکیب مشخصات و مزایای بتن با عملکرد بالا و بتن خودتراکم، بتن خودتراکم با عملکرد بالا (hpscc) بدست می آید که در هر دو حالت تازه و سخت شده دارای مزایایی چون مقاومت و دوام پذیری بالا و نیز کارائی و خواص رئولوژیکی مناسب است. هدف از این تحقیق بررسی و تحلیل رفتار مکانیکی بتن خود تراکم حاوی نانو ذرات سیلیس،مس و آهن در معرض درجه حرارت های بالا است. برای رسیدن به این هدف، 13 طرح ساخته شد. که در آنها سیمان پرتلند با درصدهای مختلف استفاده نانو ذرات سیلیس(%4)، مس(%1) و آهن(%1) وزنی سیمان جایگزین شدند. نسبت آب به سیمان بتن خودتراکم ساخته شده 0.38 می باشد. نمونه های ساخته شده در سن 42 روزگی در دماهای 110، 200، 400 و 600 درجه سانتی گراد قرار گرفتند. سپس آزمایش های مقاومت فشاری، مقاومت کششی و مدول الاستیسیته روی آنها انجام شد. علاوه بر این وزن نمونه ها قبل و بعد از حرارت دیدن اندازه گیری شد تا میزان کاهش وزن نیز بدست آید. همچنین به منظور اطمینان از رسیدن حرارت یکنواخت به تمامی نمونه ها، حرارت را در دمای مورد نظر، قبل از فرایند سرد شدن، به مدت یکساعت ثابت نگاه داشتیم. نتایج آزمایشگاهی نشان دادند که کاهش مقاومت شدیدی در دمای 600 درجه سانتی گراد بخصوص در نمونه های حاوی نانو ذرات آهن اتفاق می افتد. همچنین نتایج گویای آن است که تغییر قابل ملاحظه ای در مقاومت کششی و مدول الاستیسیته در نمونه های قرار گرفته در معرض حرارت بالا تا دمای 200 درجه سانتی گراد دیده نشده است.

گسترش صنعت بتن آماده در کشور و کاهش کارایی بتن به علت طولانی شدن زمان انتقال، شبیه سازی شرایط انتقال بتن در تراک میکسر را ضروری می نماید. چرا که برای تحویل بتن آماده، تاخیر زمانی در برخی موارد نظیر خرابی تراک میکسر یا پنچری لاستیک، ترافیک، مسافت زیاد تحویل یا تاخیر در بتن ریزی، اختلاط، و عملیات نهایی بر روی بتن قابل اجتناب نیست. لزوم توجه به مقوله زمان انتقال جهت حفظ کارایی در بتن خودتراکم به دلیل نسبت آب به سیمان پائین تر نقش مهمتری ایفا می کند. در این پایان نامه با استفاده از چهار پرکننده خاکستر بادی، پودرسنگ آهک، خاکستر پوسته برنج و پودرشیشه به بررسی خواص رئولوژی و سخت شده بتن خودتراکم با گذشت زمان انتقال پرداخته می شود. همچنین سعی بر آن شد که حدالامکان بتن های خودتراکم ساخته شده با این پرکننده ها دارای مقاومت فشاری مناسبی باشند که به راحتی بتوان از آنها در اعضای سازه ای بهره برد. بدین ترتیب از نانوسیلیس جهت افزایش مقاومت استفاده گردید. در مطالعه انجام شده نسبت آب به مواد پودری ثابت و برابر 38/0 است و همچنین 5-2% وزنی مواد سیمانی با نانو¬سیلیس به عنوان افزودنی معدنی در تمامی طرحهای اختلاط جایگزین شده است. ضمناً جهت تعیین درصدهای بهینه پرکننده های مذکور ابتدا با ساخت ملات خودتراکم جایگزین درصدهای وزنی متفاوتی از سیمان شده اند. این درصدهای جایگزینی برای خاکستر بادی 40-20%، برای پودر سنگ آهک و خاکستر پوسته برنج 20-5% و برای ترکیب پودر شیشه و خاکستر بادی 20-5% پودر شیشه در کنار 20% خاکستر بادی بوده است. نتایج آزمایشات نشان می دهد که با افزایش میزان نانوسیلیس جریان اسلامپ و جذب آب اولیه و نهایی نمونه ها کاهش یافته و نیز میزان فوق روان کننده موردنیاز، زمان قیفv ، ویسکوزیته، مقاومت فشاری، مقاومت کششی و سرعت عبور امواج اولتراسونیک افزایش مییابد. با توجه به خواص بتن تازه، این نتیجه حاصل شد که میتوان با این چهار پرکننده بتنهای خودتراکمی تولید کرد که توانایی ابقاء جریان اسلامپ حتی تا 60 دقیقه زمان انتقال را دارند.

میلگردهای تقویتی موجود در سازه های بتن مسلح از طریق چسبندگی و مهار بتن استحکام لازم را بوجود می آورند. خرابی فولاد و یا بتن می تواند این اثر را کاهش دهد. بنابراین دوام سازه های بتنی بستگی به مقاومت بتن در برابر عوامل فیزیکی و شیمیایی و توانایی آن برای محافظت از میلگردها در برابر خوردگی دارد. مسئله خوردگی آرماتورهای فولادی از بزرگترین چالش هایی است که از دیدگاه پایداری و دوام سازه های بتن مسلح مطرح می باشد، این خوردگی می تواند حتی قبل از اجرای سازه های بتن مسلح در آرماتورهای مصرفی رخ دهد. در این پایان نامه هدف بررسی چسبندگی بتن خود تراکم و میلگرد خورده شده است، برای این منظور در ساخت بتن خود تراکم از میکروسیلیس و پودر سنگ آهک به عنوان پرکننده و همچنین از دو نسبت آب به سیمان 0.35 و 0.4 استفاده شد. میلگردهای مورد استفاده نیز در درصدهای خوردگی 0، 2 و 9 بودند، علاوه بر این برای کاهش اثر خوردگی در چسبندگی بین فولاد و بتن و زنگ زدایی میلگردها از دو روش برس سیمی و سند بلاست استفاده شد. در انتها نتایج تجربی با نتایج مدلسازی با استفاده از نرم افزار abaqus مقایسه گردید. براساس نتایج به دست آمده استفاده از میکروسیلیس با نسبت آب به سیمان پایین چسبندگی بهتری را نشان می دهد، همچنین روش سند بلاست روش مناسب تری جهت زنگ زدایی میلگردهای خورده شده می باشد. مقایسه روش های آزمایشگاهی و تحلیلی نیز تفاوت حدود 20 درصدی را نشان می داد.

بتن خودتراکم، راه حل مناسبی برای رسیدن به سازه های بتنی با دوام، مقاوم و شکل پذیر است، اما این بتن مانند بتن نرمال در کشش ضیف می باشد و همچنین شرایط ایزوتروپی و کاهش ضعف شکنندگی و تردی نیاز به راهکارهایی جهت تقویت بتن دارد. لذا استفاده از الیاف فولادی که یکی از پرکاربردترین و اقتصادی ترین نوع الیاف محسوب میشود، بعنوان گزینه ای برای افزایش مقاومت کششی و کاهش گسترش ترک مورد توجه قرار گرفته است. در این پایان نامه تأثیر میزان الیاف فولادی 1/0، 3/0، 5/0، 7/0 و 9/0 درصد، بر روی مقاومت کششی بتن خودتراکم بصورت تجربی به روش برزیلی مورد بررسی قرار گرفته و همچنین ارزیابی آزمایش برزیلی و خرابی آن از دیدگاه تئوری مکانیک شکست صورت گرفته است. نتایج بدست آمده از آزمایشات تجربی نظیر مقاومت های فشاری و کششی، مدول الاستیسیته و نیز نمودار تنش و کرنش حاصله بمنظور ارائه مدلی جهت مشخص نمودن نخستین ترک و روند گسترش ترک در بتن، توسط یکی از نرم افزارهای المان محدود (abaqus) استفاده شد. نتایج آزمایشات تجربی نشان دهنده تأثیر الیاف در افزایش مقاومت کششی است و انطباق نتایج آزمایشگاهی با نتایج حاصل از نرم افزار، نشان دهنده صحت مدلسازی انجام شده در ارائه روند مکانیزم شکست می باشد.

از آنجا که روشهای گوناگونی برای مقاوم سازی ساختمانهای بتنی وجود دارد در این تحقیق به دو روش مهم و کاربردی ، یکی روش دیوار برشی و دیگری ستون برشی پرداخته شده است . شناسایی رفتار سازه های بتن آرمه در مقابل بارهای جانبی نظیر زلزله و ارزیابی ساختمانها قبل و بعد از زلزله امری مهم می باشد. در قسمت اول پایان نامه به معرفی انواع دیوار برشی و تحلیل و آنالیز دستی و نرم افزای آن پرداخته است و سپس ساختمان بتنی پنج طبقه با دیوار برشی با انواع درصد تقارن های مختلف و بر اساس آیین نامه های معتبر تحلیل سه بعدی و طراحی و آنالیزهای غیر خطی و بار افزون انجام گرفته است . با انجام این تحلیل ها و رسم طیف ظرفیت سازه و منحنی های ظرفیت برای تک تک اعضاء اهداف عملکردی سازه مورد بررسی قرار گرفته است . در این پایان نامه بررسیها و مقایسه ها برای انواع تحلیل ها استاتیکی و دینامیکی غیر خطی و نیز انواع الگوی بارگذاری استاتیکی و همچنین تحت شتاب نگاشت های مختلف صورت گرفته است قسمت دوم به سیستم ستون برشی می پردازد که می-تواند به عنوان یکی از نوین ترین سیستم های سازه ای بتن آرمه مطرح باشد که ضمن پایداری و مقاومت سازه ای ،مسائل معماری نیز می تواند براحتی در آن لحاظ شود . بیرون زدگی ستونها حجیم از دیوارهای جداکننده ، در سازه های رایج بتنی ،مخصوصاً در سازه های با تعداد طبقات زیاد ، معضل و دغدغه ای برای مهندسین به ویژه معماران در جهت زیبایی داخلی و استفاده از سطح مفید بنا بوده است ، با عریض نمودن ستون ها در یک جهت و پنهان کردن آنها در دیوارهای جدا کننده این مشکل تا حدودی می-تواند بر طرف شود . این سیستم درپایان نامهحاضر به عنوان سیستم ستون برشی شناخته می شود . از مزایای دیگر این سیستم می تواند به مواردی همچون کاهش وزن سازه ، عدم نیاز به استفاده از دیوار برشی و المان مرزی و کاهش تغییر مکان نسبی جانبی سازه اشاره کرد . شناخت رفتار این سیستم ، به دست آوردن ضریب رفتار و مقایسه آنها با سیستم های قاب خمشی و قاب خمشی + دیوار برشی به وسیله تحلیل غیر خطی استاتیکی مد نظر است . نتایج نشان می دهند، ضریب رفتار برای هر سه سیستم با افزایش ارتفاع کاهش یافته و به طور میانگین برای ستون برشی 2 7.=r، قاب خمشی 8 . 5 r = و قاب مختلط 2 . 8 r = می باشد . همچنین شکل پذیری ستون برشی بیشتر از قاب خمشی و جابجایی نسبی آن مخصوصاً در سازه های با طبقات زیاد ، کمتر از سیستم های دیگر است . مقایسه وزن سیستم ها نشان می دهند که از لحاظ اقتصادی ستون برشی در اولویت اول ، قاب خمشی در اولویت دوم و قاب مختلط در اولویت سوم قرار دارد .

در روش غیرمخرب امواج اولتراسونیک یکی از عوامل موثر بر روی سرعت پالس ˛ حضور میلگرد است.سرعت پالس اندازه گیری شده در بتن مسلح بیش تر از بتن خالص(غیر مسلح) است . میزان افزایش در سرعت پالس به عواملی مانند نزدیکی مسیر انتشار به میلگرد ˛ قطر ˛ تعداد و راستای میلگرد نسبت به مسیر انتشار موج بستگی دارد.اثر میلگرد در سرعت پالس عبوری در دو حالت بررسی می شود : حالتی که محور میلگرد موازی با مسیر انتشار موج باشد (حالت طولی) و حالتی که محور میلگرد عمود بر مسیر انتشار موج باشد (حالت عرضی) . جهت اصلاح مقادیر اندازه گیری شده سرعت پالس عبوری از بتن مسلح ˛ از ضریب اصلاحی k استفاده می شود. این پارامتر نشان دهنده میزان اثر میلگرد در سرعت پالس عبوری است. در این پایان نامه ˛اثر میلگردهای از نوع frp و فولادی در سه نوع بتن شامل بتن با مقاومت متوسط ˛ بتن با مقاومت بالا و بتن حاوی الیاف فولادی تعیین شده است.در این مطالعه ˛ از نمونه های تیر به ابعاد cm25*25*50 مسلح به میلگردهای از نوع frp و فولادی به قطرهای mm12و16و25 استفاده شده است که آزمایش اولتراسونیک در 2 حالت طولی و عرضی و در سنین 3˛5˛7˛28و90 روز بر روی آن ها انجام شد.جهت تعیین اثر میلگرد در فواصل مختلف مسیر انتشار از لبه نزدیکترین میلگرد در حالت طولی ˛ آزمایش اولتراسونیک برای مقادیر 3 >a/c> 0 انجام شده است. جهت تعیین مقاومت فشاری و سرعت پالس عبوری از بتن های مورد استفاده ˛ آزمایش های مقاومت فشاری و اولتراسونیک بر روی نمونه های مکعبی به ابعاد cm 15*15*15 در سنین آزمایش انجام شد.در نهایت ˛ نتایج این مطالعه نشان می دهند که اثر میلگرد frp بیش تر از میلگرد فولادی در دو حالت طولی و عرضی است. نتایج نشان می دهند که اثر هر دو میلگرد frp و فولادی در حالت طولی نسبت به حالت عرضی بیش تر است.هر دو میلگرد frp و فولادی بیش ترین اثر را در بتن حاوی الیاف فولادی و کم ترین اثر را در بتن با مقاومت بالا دارند. نتایج نشان می دهند که اثرات میلگرد در نسبت3 a/c= مشاهده می شود.نتایج مطالعه بر روی تاثیر شرایط عمل آوری بتن (مرطوب و خشک) در اثرگذاری میلگرد نشان می دهد که اثر هر دو میلگرد frp و فولادی به قطر mm25 ˛ در بتن با مقاومت متوسط عمل آوری شده در شرایط خشک بیش تر از بتن با مقاومت متوسط عمل آوری شده در شرایط مرطوب است.آخرین نتیجه حاصل این است که ˛ ضریب اصلاحی k در تمامی نمونه ها و در دو حالت طولی و عرضی با افزایش قطر میلگردهای frp و فولادی ˛ کاهش می یابد.

چکیده مقاومت فشاری مطلوب بتن یکی از مهم ترین خاصیت های مورد انتظار بتن می باشد که با توجه به اهمیت آن روشهای متعددی جهت ارزیابی آن توسعه یافته است. اکثر آیین نامه ها و استاندارد های ساختمانی دنیا نتایج به دست آمده از آزمایش بر روی نمونه ی های استاندارد را میزان قضاوت و کنترل خود در ارزیابی مقاومت بتن مطرح نموده اند، حال آنکه اشکالات استفاده از آزمایشات مخرب باعث شده تا تکیه بر آزمایشات غیر مخرب و نتیجه گیری اصولی و علمی بر نتایج آن بتواند منجر به افزایش ایمنی گشته و امکان پیشرفت سریعتر و اقتصادی تر را فراهم سازد . یکی از کاربردی ترین آزمایشات غیر مخرب بر روی بتن تست اولتراسونیک میباشد که اساس کار این پایان نامه است. استفاده از الیاف در بتن در سالهای اخیر به شدت رو به افزایش است. افزودن الیاف به بتن باعث بهبود خواص بتن سخت شده و جلوگیری از ایجاد ترک در بتن میشود. هدف از این تحقیق بررسی میزان تاثیر الیاف شیشه و فولادی بر روی سرعت عبور امواج اولتراسونیک در بتن معمولی میباشد. بدین منظور تعداد 8 عدد طرح اختلاط با درصدهای مختلف الیاف و نسبت آب به سیمان برابر 0.51 ساخته شد. بر روی تمامی طرحها در سنین 3، 7، 14، 28، 42و 90 روزه و برای هر روز بر روی 3 نمونه مکعبی 15*15*15 سانتیمتر ابتدا آزمایش اولتراسونیک و سپس آزمایش مقاومت فشاری انجام شد. سپس نتایج مربوط به هر آزمایش بطور جداگانه برای سنین مختلف و درصدهای مختلف الیاف و همچنین روابط بین مقاومت فشاری و سرعت عبور امواج اولتراسونیک از بتن، مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت مشخص شد با افزایش درصد الیاف فولادی در تمامی سنین شاهد رشد مقاومت بتن و افزایش سرعت امواج اولتراسونیک هستیم. ولی الیاف شیشه در 0.1 و 0.2 درصد باعث رشد مقاومت و در 0.3 باعث کاهش مقاومت بتن میشوند. سرعت عبور امواج اولتراسونیک در این حالت نیز با افزایش درصد الیاف رشد داشت. کلیدواژه: بتن معمولی، الیاف شیشه، الیاف فولادی، تست اولتراسونیک، مقاومت فشاری

استفاده از پرکننده ها به عنوان جایگزین بخشی از سیمان در تولید بتن خودتراکم می تواند باعث کاهش هزینه ها، کمتر شدن آلودگی زیست محیطی، صرفه جویی در مصرف انرژی و بهره مندی از محصولات جانبی کارخانجات تولیدی شود. با اینحال، هر چند وجود پرکننده ها می تواند باعث بهبود خاصیتی از بتن شود ولی ممکن است باعث تنزل خاصیت دیگری شود. برای رفع این مشکل، استفاده از پرکننده ها بصورت ترکیبی اخیراً توسط محققین توصیه شده است. در این رساله، اثرات پاره ای از پرکننده ها در بتن خودتراکم به صورت ترکیبی در مقیاس های میکرو و نانو مورد مطالعه قرار گرفت. این پرکننده ها شامل دوده سیلیس، متاکائولن، زئولیت، خاکستر پوسته برنج و نانو سیلیس می باشد. جهت رسیدن به اهداف این مطالعه، خواص بتن تازه خودتراکم توسط جریان اسلامپ، زمان جریان (t50)، قیف v شکل، جعبه l شکل، شاخص پایداری چشمی و آزمایش پایایی الک مطالعه شده است. خواص مکانیکی بتن خودتراکم توسط مقاومت فشاری در سنین مختلف، مقاومت کششی و مدول الاستیسیته مورد بررسی قرار گرفته است. مشخصه های دوام بتن خودتراکم برای جذب آب اولیه و نهایی، مقاومت الکتریکی و همچنین مقاومت خوردگی (با استفاده از خوردگی تسریع شده توسط جریان) نیز آزمایش شده است. برای مدلسازی رفتار واقعی بتن خودتراکم، تغییرات جریان اسلامپ و مقاومت فشاری بتن با گذشت زمان انتقال مورد مطالعه قرار گرفت و با استفاده از ابزارهای رگرسیون و شبکه عصبی پیش بینی شده است. نتایج بتن تازه نشان می دهد که با استفاده از انواع پرکننده ها بصورت مجزا و ترکیبی و تنظیم میزان کاهنده شدید آب، بتن خودتراکم با محدوده جریان اسلامپ در رده دوم بتن خودتراکم )بر اساس(efnarc تولید می گردد. در این حالت لزجت در تمامی مخلوط ها، به اندازه کافی بالا می باشد تا باعث افزایش مقاومت در برابر جداشدگی و همچنین محدود نمودن فشار بیش از حد به قالب شود. همچنین بر اساس نتایج آزمایش های پایایی الک و شاخص پایداری چشمی نمونه های بتن خودتراکم حاوی پرکننده های مختلف حتی بدون استفاده از اصلاح کننده لزجت، دارای مقاومت مطلوب در برابر جداشدگی، قابلیت تراکم و پایداری مناسب هستند. نتایج تغییرات مقاومت فشاری نشان می دهد که مخلوط متاکائولن در مقایسه با دوده سیلیس، در کوتاه مدت (تا 14 روزگی) عملکرد بهتری در افزایش مقاومت فشاری بتن خودتراکم از خود نشان می دهد. اما هر دو پرکننده ی زئولیت و خاکستر پوسته برنج، در بلند مدت عملکرد بهتری دارند. با اینحال بالاترین میزان مقاومت در بین ترکیبات مختلف بتن خودتراکم، در ترکیب سه گانه سیمان-دوده سیلیس-زئولیت بدست آمده است. جریان پذیری در تمامی نمونه ها با افزایش زمان انتقال کاهش می باید هرچند سرعت کاهش جریان در نمونه های حاوی زئولیت بیشتر است. همچنین افزایش مقاومت فشاری در نمونه هایی که جریان اسلامپ آنها با گذشت زمان انتقال بالاتر از 550 میلیمتر است، مشاهده شده است. با در نظر گرفتن مشخصه های دوام، جذب آب پایین (کمتر از 3 درصد در 30 دقیقه) برای نمونه های بتن خودتراکم حاوی دوده سیلیس و خاکستر پوسته برنج تخمین زده شده است که در رده بتن با کیفیت "خوب" طبقه بندی می گردد. همچنین بر اساس اندازه گیری مقاومت الکتریکی، تمامی اختلاط های حاوی ترکیب دو گانه و سه گانه سیمان-دوده سیلیس-خاکستر پوسته برنج در احتمال خوردگی آرماتور مدفون "متوسط رو به پایین" و یا "پایین" طبقه بندی می شوند. نتایج مقاومت خوردگی ها با استفاده از خوردگی تسریع شده نیز نشان داد که اگرچه استفاده مجزا از دوده سیلیس و خاکستر پوسته برنج زمان ایجاد ترک را به تاخیر می اندازد، ولی بیشترین زمان، مربوط به استفاده ترکیبی از دوده سیلیس و خاکستر پوسته برنج می باشد. در همین راستا صرفنظر از میزان و نوع پرکننده مصرفی، اگرچه پس از اعمال درصد های پایین خوردگی (زیر 1 درصد)، میزان تنش چسبندگی نسبت به حالت خورده نشده تا 19 درصد افزایش یافت ولی با افزایش میزان خوردگی به مقادیر بالاتر از 1 درصد تنش پیوستگی نسبت به حالت خورده نشده کاهش یافته است. مدلسازی تنش پیوستگی آرماتور و بتن خودتراکم اطراف با استفاده از مدل ghosh-amleh در نرم افزار المان محدود abaqus جهت بررسی تاثیر درجه خوردگی بر تنش چسبندگی صورت پذیرفته است. نتایج نشان داد که این مدل تخمین پایین تری از منحنی تنش پیوستگی-لغزش در بتن خودتراکم ارائه می دهد. هرچند با افزایش میزان خوردگی این تفاوت کاهش می یابد. در نهایت نتایج این مطالعه نشان می دهد که شبکه عصبی مصنوعی نسبت به ابزارهای رگرسیون در مجموع توانایی بالاتری در تخمین جریان اسلامپ و مقاومت فشاری بتن خودتراکم در زمان های مختلف انتقال دارد.

استفاده از مصالح سبک در صنعت ساخت و ساز، وزن مرده سازه و در نتیجه نیروی زلزله وارد بر آن را کاهش می دهد. از سوی دیگر یافتن راهی برای استفاده از سبکدانه های مصنوعی به منظور کاهش اثرات مخرب زیست محیطی و حفظ منابع مصالح سنگی موجود ما را به سمت استفاده از مصالح جدید سوق می دهد. امروزه مهندسان در امر سبک سازی سازه ها از بتن سبک سازه ای استفاده می کنند. بتن سبک سازه ای وزن مخصوص پایین تری نسبت به بتن معمولی دارد، زیرا در ساخت آن از سبکدانه استفاده شده است. طبق آیین نامه ی aci بتن سبک بتنی است که در سن 28 روز دارای مقاومت فشاری mpa 2/17 به بالا می باشد. سبکدانه ی مصرفی، دانه های رس منبسط شده است که لیکا نامیده می شود. الیاف مصرفی، الیاف پلی پروپیلن به طول 6 میلی متر و مواد پوزولانی مانند متاکائولن و میکروسیلیس با و بدون الیاف پلی پروپیلن با نسبت آب به سیمان 4/0 می باشد. هدف از این تحقیق تاثیر پوزولان با نسبت جایگزینی 10% وزنی سیمان با درصدهای مختلف الیاف از 5/0–0% و مقایسه ی آن با بتن سبک فاقد پوزولان می باشد. بدین منظور 6 عدد طرح با 100% سیمان بدون پوزولان، 12 عدد طرح با پوزولان های ذکر شده با جایگزینی 10% وزنی سیمان، سپس 3 عدد طرح ترکیبی با نسبت 20% جایگزینی سیمان همگی با سیمان تیپ 2 هگمتان و 3 عدد طرح با 100% سیمان تیپ 1 خزر ساخته شد. آزمایش های جریان اسلامپ، مقاومت فشاری، مقاومت کششی، مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته، انبساط و انقباض و جذب آب بر روی بتن سبک انجام شده است. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که بتن سبک حاوی پوزولان های متاکائولن و میکروسیلیس در حضور الیاف پلی پروپیلن دارای مقاومت خمشی و مقاومت کششی بالاتر از بتن فاقد پوزولان می باشد. همچنین حضور پوزولان ها موجب افزایش مقاومت فشاری و حضور الیاف پلی پروپیلن به میزان ناچیزی موجب کاهش مقاومت فشاری می گردد.

مقابله با زلزله، از طریق حفظ تغییرشکل ها به گونه ای که خسارت های زلزله های معمولی در آن به صورت غیرسازه ای باشد و نیز سازه در زلزله های شدید دچار تخریب نشود، از جمله موضوعات ضروری در طراحی یک سازه است. نیروی زلزله وارد بر ساختمان با جرم ساختمان رابطه مستقیم دارد و افزایش جرم ساختمان به منزله افزایش نیروی جانبی وارد بر ساختمان و به تبع آن افزایش هزینه مقاوم سازی ساختمان در برابر زلزله است. با توجه به پیشرفت روز افزون طراحی بر اساس عملکرد با استفاده از تغییر مکان، مطالعاتی روی سازه های مختلف انجام شده که بیشتر این مطالعات بر روی سازه های متقارن در پلان بوده است. در این تحقیق سعی شده است که سازه های فولادی با پلان نامتقارن طراحی شده بر اساس استاندارد 2800 ایران را از نظر عملکرد فنی و اقتصادی در قالب سیستم های سازه ای قاب خمشی و قاب ساده به علاوه مهاربند بررسی شوند و از این طریق سطح عملکرد سازه های طراحی شده بر اساس این استاندارد به دست آورده شوند. برای نشان دادن این موضوع از معیار پذیرش اعضا و معیار تغییر مکان در آنالیز دینامیکی استفاده شده است. به صورت کلی در این تحقیق با انتخاب سیستم سازه ای مناسب در کاهش فولاد مصرفی و در نتیجه دستیابی به طرح موثر و اقتصادی سازه گام برداشته خواهد شد. بدین منظور سه نمونه ساختمان با تعداد طبقات 5، 9 و 12 ، با دو نوع پلان نامنظم که میزان نامنظمی نیز در پلان 2 بیشتر از نامنظمی در پلان 1 است. در واقع میزان خروج از مرکزیت پلان 2 بیشتر از پلان 1 در نظر گرفته شده است و در ضوابط آیین نامه 2800 که امکان محاسبه نیروی زلزله به روش تحلیل دینامیکی را فراهم می نماید، انتخاب شده اند. در نمونه های انتخابی سه سیستم سازه ای متفاوت، یعنی در هر دو جهت قاب خمشی، در یک جهت قاب خمشی و در جهت دیگر قاب ساده با مهاربند برون محور و نهایتا سیستم در هر دو جهت قاب ساده با مهاربند برون محور در نظرگرفته شده اند. از میان مهاربندهای برون محور، مهاربند v معکوس انتخاب شده است. به منظور بررسی اثرات کاهش وزن سقف و دیوارها نیز برای هر نمونه سه حالت متفاوت که بطور نسبی سنگین، نیمه سنگین و سبک نامگذاری شده، در نظرگرفته شده است. در نتیجه برای هر نمونه ساختمان 54 حالت و جمعاً برای سه نمونه ساختمان 162 حالت مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته و آنالیز و برآورد مصالح مصرفی انجام شده است. نتایج تحلیل ها نشان می دهند که انتخاب سیستم سازه ای مناسب در کاهش وزن فولاد مصرفی ساختمان های فلزی نامنظم موثر می باشد. همچنین نتایج نشان دادند که استفاده از سقف های سبک علاوه بر کاهش وزن فولاد مصرفی سازه در هزینه تمام شده کل ساختمان نیز تاثیر می گذارد. افزایش نامنظمی در پلان سازه و در واقع بیشتر شدن فاصله بین مرکز جرم و مرکز سختی باعث می شود تاثیر میزان کاهش جرم در ساختمان کمتر شود. این تاثیر در ساختمان های کوتاه، همچون ساختمان 5 طبقه کمتر نمایان می شود اما در ساختمان های بلند آشکار تر است. کلید واژه: کاهش جرم، سازه فلزی نامنظم، سیستم سازه ای، طرح اقتصادی، سقف سبک.

ویژگی های منحصربه فرد دیوار برشی فولادی مانند نصب سریع و اجرای آسان، وزن کم نسبت به سیستم های مشابه، شکل پذیری زیاد، جذب انرژی بالا موجب شد که استفاده از آن در بهسازی ساختمان های بتنی موردمطالعه قرار گیرد. به همین منظور مدل تحلیلی قاب بتنی توسط نرم افزار آباکوس تحت آنالیز استاتیکی افزاینده غیرخطی قرارگرفته و پارامترهای ظرفیت باربری، سختی، شکل پذیری و جذب انرژی سیستم با مقادیر نمونه ی آزمایشگاهی مورد صحت سنجی قرارگرفته است. سپس دیوار برشی فولادی به قاب بتنی اضافه شده و رفتار آن موردمطالعه قرارگرفته است. نتایج نشان دهنده ی رفتار مناسب قاب بتنی تقویت شده با دیوار برشی فولادی بوده، به طوری که شکل پذیری، سختی جانبی، ظرفیت باربری و جذب انرژی را به طور چشمگیری افزایش می دهد. در ادامه تأثیر پارامترهایی مانند ضخامت ورق فولادی، مقاومت فشاری بتن مصرفی نیز بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است که افزایش ضخامت ورق فولادی از 3 میلی متر به 15 میلی متر، جذب انرژی و شکل پذیری را افزایش خواهد داد. و از آنجائی که سختی جانبی دیوار برشی فولادی رابطه ی مستقیمی با ضخامت ورق دارد، با افزایش ضخامت ورق، سختی برشی دیوار افزایش یافته و درنتیجه سختی کل افزایش خواهد یافت. افزایش ضخامت از 3 میلی متر به 11 میلی متر، موجب افزایش ظرفیت باربری شده، اما در ضخامت های 13 و 15 میلی متر، تأثیر چندانی بر ظرفیت باربری ندارد. از آنجائی که قاب بتنی و دیوار برشی فولادی مانند دو فنر موازی عمل می کنند، با افزایش مقاومت فشاری بتن از 30 مگا پاسکال به 45 مگا پاسکال، سهم قاب بتنی در تحمل نیروها افزایش یافته و ظرفیت باربری را افزایش می دهد. همچنین با افزایش پارامتر ذکر شده، سختی، شکل پذیری و جذب انرژی نیز افزایش داشته است.

یکی از مهمترین فرضیاتی که در تحلیل و طراحی ساختمان ها در برابر نیروهای جانبی در نظر گرفته میشود، فرض دیافراگم صلب است. اهمیت صلبیت سقف ها، در توزیع مناسب نیروهای جانبی بین اعضاء باربر جانبی و همچنین کاهش قابل ملاحظه درجات آزادی سازه در محاسبات تحلیلی می باشد. صلبیت جانبی دیافراگم به عوامل زیادی از جمله: نوع سیستم سازه، ابعاد سازه، صلبیت و محل قرارگیری عناصر باربر جانبی، سختی قاب ها، نوع و ضخامت سقف، تعداد طبقات و .... وابسته است، لذا باید به این فرض مهم توجه بیشتری مبذول داشت. در این پایان نامه جهت بررسی چگونگی رفتار دال های بتنی و سقف های تیرچه بلوک، مدل ها در دو حالت دیافراگم صلب و دیافراگم واقعی آنالیز و مقایسه شدند. فرض صلبیت در سازه های کم ارتفاع و ساختمان های متعارف با سیستم های مختلف قاب خمشی بتنی و دیوار برشی بتنی بررسی شد. همچنین تأثیر نسبت ابعاد پلان مستطیلی و تعداد طبقات بر صلبیت جانبی دیافراگم در ساختمان های متعارف تحقیق شد. علاوه بر این، ضابطه آیین نامه 2800 ایران در تعیین صلبیت و انعطاف پذیری دیافراگم، که با نسبت حداکثر تغییر شکل دیافراگم به تغییر مکان نسبی طبقه معرفی شده، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعات نشان می دهد که مقدار این نسبت (عدد 0.5) بزرگ بوده و نمی تواند برای سازه های با سیستم های مختلف مقاوم جانبی، شکل پلان، تعداد طبقات و .... یکسان باشد، بلکه این حد برای حالات مختلف و در سازه های مختلف باید به چند حالت تفکیک شود. همچنین این نسبت به تنهایی در تعیین صلبیت دیافراگم کافی به نظر نمی رسد.

متراکم می تواند راه حل مناسبی برای رفع مشکلات ناشی از عملیات مربوط به ویبراسیون بوده و پرداخت سطحی مناسبی را در پی داشته باشد. برای جلوگیری از جداشدگی و آب انداختن بتن خود تراکم باید از پر کننده یا افزودنی های اصلاح کننده ویسکوزیته استفاده گردد. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی و مقایسه خصوصیات مهندسی بتن های معمولی و خود تراکم حاوی الیاف فولادی و پلی پروپیلن با افزودن موادی همچون میکرو سیلیس، نانو سیلیس و خاکستر پوسته شلتوک برنج می باشد. برای رسیدن به این هدف سیمان با درصدهای مختلف از میکروسیلیس و نانو سیلیس و خاکستر پوسته شلتوک برنج جایگزین شده است و خصوصیات مکانیکی و رئولوژیک این مخلوط ها مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور مقاومت فشاری، مقاومت کششی و مقاومت خمشی نمونه های بتنی مسلح شده با الیاف فولادی و الیاف پلی پروپیلن در سنین 7 و 28 روز تعیین شده است. همچنین آزمونهای متفاوتی همچون اسلامپ بر روی بتن های معمولی و جریان اسلامپ و زمان جریان اسلامپ 50 سانتی متر بر روی بتن خود تراکم جهت بررسی خصوصیات رئولوژیک این مخلوط ها انجام شده است.نتایج این تحقیق بیان می کند که الیاف فولادی تاثیر بیشتری نسبت به الیاف پلی پروپیلن در خواص مهندسی بتن معمولی وخودتراکم دارد همچنین افزودن میکروسیلیس در مقایسه با نانوسیلیس و خاکستر پوسته شلتوک برنج تاثیر بهتری در افزایش مقاومت فشاری و کششی در بتن معمولی و خود تراکم دارای الیاف فولادی و پلی پروپیلن از خود نشان می دهد و در مورد افزایش مقاومت خمشی نتایج حاکی از تاثیر بهتر افزودن نانوسیلیس در مقایسه با میکروسیلیس و خاکستر پوسته شلتوک برنج میباشد.با بررسی مقاومت فشاری و کششی و خمشی بتن معمولی وخودتراکم حاوی میکروسیلیس و نانوسیلیس و خاکستر پوسته شلتوک برنج مشاهده شد که بتن معمولی دارای الیاف فولادی و پلی پروپیلن مقاومت فشاری بالاتری نسبت به بتن خودتراکم دارای الیاف فولادی و پلی پروپیلن دارد و همچنین بتن خودتراکم دارای الیاف فولادی و پلی پروپیلن در مقایسه با بتن معمولی دارای الیاف فولادی و پلی پروپیلن مقاومت کششی و خمشی بالاتری دارد.

این پایان نامه با توجه به ضرورت تقویت اعضای سازه ای به بررسی عددی رفتار تیر همبند تقویت شده با الیاف کامپوزیتی frp پرداخته است. جهت برری از نرم افزار اجزای محدود آباکوس اتفاده شده است. نوع الیاف،تعداد لایه ها و نحوه چیدمان الیاف مورد بررسی قرار گرفته است.

یکی از خصوصیات قابل توجه بتن زمان گیرش آن می باشد که در اجرای بتن ریزی و یا باز کردن قالبها مورد توجه است.در آیین نامه ها درباره زمان گیرش خمیر سیمان و ملات روشهایی از جمله روش ویکات و روش نفوذ ارائه شده ولی برای محاسبه ی زمان گیرش بتن روشی پیشنهاد نشده است.طی سالیان اخیر محققان روشهایی برای محاسبه زمان گیرش بتن پیشنهاد نمودند که یکی از این روشها، روش اولتراسونیک می باشد.در رساله حاضر با استفاده از روش اولتراسونیک میزان تاثیرگذاری دو نوع پوزولان خاکستر پوسته شلتوک برنج تصفیه نشده و تصفیه شده در زمان گیرش بتن مورد بررسی قرار گرفت. درصدهای جایگزینی خاکستر پوسته شلتوک برنج 5، 10و15 درصد به جای سیمان اختیار گردید.تعیین زمان گیرش بتن یاد شده از 5/0 ساعت اولیه تا 24 ساعت ادامه یافت. نتایج بدست آمده از بررسی روند تغییرات گیرش بر حسب اندازه گیری سرعت نشان میدهد که تمامی منحنی های گیرش با توجه به سرعت امواج اولتراسونیک از سه قسمت مجزا تشکیل شده اند و با افزایش زمان میزان این سرعت نیز افزایش پیدا می کند.همچنین با مقایسه دو نوع خاکستر پوسته شلتوک برنج تصفیه نشده و تصفیه شده ملاحظه گردید که خاکستر تصفیه شده بیشتر از نوع تصفیه نشده سبب به تاخیر افتادن زمان گیرش بتن شده است. زمان های گیرش بتن با افزایش درصد جانشینی خاکستر پوسته شلتوک برنج افزایش پیدا می کند به طوری که کمترین تاخیر در گیرش مربوط به مخلوط های حاوی 5 درصد و بیشترین تاخیر در گیرش مربوط به مخلوط های حاوی 15 درصد جانشینی می باشد.

در این رساله سعی بر آن است که خواص مکانیکی بتن سبک حاوی دانه های منبسط شده پلی استایرن (eps) در محیط مخرب سولفاتی در مقایسه با محیط آبی با میکروسیلیس و بدون میکروسیلیس مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. از آنجا که سالهای اخیر استفاده از مصالح سبک در صنعت ساخت و ساز به دلیل کاهش وزن مرده سازه، که در نتیجه آن کاهش اثر نیروی زلزله بر سازه را منجر می شود، بسیار مورد اهمیت قرار گرفته و با توجه به شرایط محیطی کشورمان که در شمال و جنوب با دریا احاطه گردیده است ، نیاز مقابله با اثرات مخرب این شرایط محیطی بیش از پیش احساس می گردد. از جمله این عوامل مهاجم محیطی ، سولفاتهای محلول به خصوص سولفات های سدیم ، پتاسیم ، کلسیم ، منیزیم و کلرورها و قلیاییها می باشند که اغلب در خاک و آب به طور طبیعی وجود دارند.

دیوارهای مصالح بنایی به سبب شکل پذیری پایین خود مورد نگرانی می باشند. ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه های مختلف در زلزله های مخرب بیانگر آن است که بیش ترین تلفات و آسیب در ساختمان های مصالح بنایی رخ می دهد. یکی از انواع دیوارهای بنایی ، دیوارهای مصالح بنایی کلاف بندی شده می باشند. این دسته دیوارها از دیوارهای بنایی و کلاف های محصورکننده بتن مسلح ساخته شده اند که در هر چهار سمت دیوار بنایی واقع می شوند. اگرکلاف های محصور کننده و دیوار بنایی به شیوه ی صحیح ساخته شوند ، انتظار می رود که دیوارهای بنایی کلاف بندی شده عملکرد رضایت بخشی را در زمین لرزه ها از خود نشان دهند. بازشوها در بسیاری از دیوارهای ساختمان های بنایی وجود دارند ، اما با این وجود تعداد زیادی از آیین نامه ها تاثیر آن ها را برمقاومت و سختی دیوارهای بنایی کلاف بندی شده در نظر نمی گیرند. در این مطالعه ،تاثیر موقعیت و مساحت بازشوها ( مساحت آن ها بین 3 تا 27 درصد مساحت دیوار) بر سختی و مقاومت دیوارهای بنایی محصور شده مورد بررسی قرار می گیرد. در این پایان نامه برنامه اجزای محدود آباکوس به منظور مدلسازی دیوارهای بنایی محصورشده مورد استفاده قرار خواهد گرفت. تمامی نمونه ها طبق استاندارد ایران ( آیین نامه 2800 ) ساخته می شوند. بارگذاری جانبی در راستای محور افقی کلاف واقع در تراز زیر سقف اعمال می شود و شیوه ی اعمال آن از نوع کنترل جابه جایی است. به علاوه هر دیوار تحت بارگذاری قائم ثابت قرار می گیرد. پس از این مراحل صحت سنجی مدل تحلیلی اجزای محدود از طریق قیاس با نتایج آزمایشگاهی صورت می گیرد. انتظار می رود که بتوان از تاثیر بازشوهای میانی با مساحتی کمتر از 10 درصد مساحت دیوار بر سختی جانبی دیوار بنایی صرف نظرنمود. این مطالعه بیانگر آن خواهد بود که اگر بازشوی مرکزی 27 درصد مساحت دیوار را در برگیرد ، سختی جانبی اولیه دیوار بنایی به میزان 35 درصد و مقاومت آن به میزان 55 درصد کاهش می یابد.

امروزه نانوتکنولوژی تاثیرات شـگرفی بر اکثر بخشـهای علم و صنعت گذاشـته است. از مزیت های این مـواد میتوان به افزایش قابلیت اعتماد سیستم، افزایش کارایی سیستم های سنتی و کاهش مصرف انرژی در سازه ها اشاره کرد. مصالح نانو میتوانند استفاده از منابع طبیعی را بهبود بخشیده و با کمترین استفاده از این منابع بهترین خصوصیات را در اختیار بگذارند. در این بین، نانو سیلیس مصالح جدیدی است که به تازگی تحقیقات وسیعی بر روی آن صورت گرفته است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر افزودن نانو سیلیس به ملات سیمان به منظور افزایش خصوصیات مکانیکی ملات است. این مطالعه بر روی ملات های سیمانی که پایه مصالح بتنی می باشند صورت گرفته است. از سه نوع نانو سیلیس با سه اندازه 5 تا 10 و 10 تا 20 و 40 نانو متر در دو درصد وزنی (4 و 8 درصد وزنی سیمان) با نسبت ثابت آب به سیمان برابر با 45/0 استفاده شد. خصوصیات بررسی شده برای ملات تازه شامل، وزن مخصوص ملات و تعیین درصد هوا بود. همچنین در مورد ملات سخت شده آزمایشاتی نظیر مقاومت فشاری، مقاومت کششی و تحلیل ریزساختار برروی نمونه ها صورت گرفت. نتایج برای هر دو ملات ساخته شده از سیمان پرتلند معمولی و ملات آمیخته با 8% میکروسیلیس با یکدیگر مقایسه شد. نتایج نشان دادند که افزودن نانو سیلیس باعث افزایش خصوصیات فیزیکی و مکانیکی ملات، مانند مقاومت های فشاری و کششی شد. مطالعات sem نشان دادند که نانو سیلیس در بهبود خصوصیات ملات سیمان از طریق ایجاد محیطی متراکم تر و ساختاری یکنواخت تر سهم عمده ای داشته است . با توجه به آزمایشات صورت گرفته ، میزان بهینه نانو سیلیس مصرفی جایگزین سیمان ، برابر 8 درصد وزنی و با اندازه ذرات تا 20 نانومتر پیشنهاد می گردد. همچنین به این نتیجه رسیده شد که نانو سیلیس در بهبود خواص ملات سیمان تا حدودی عملکرد بهتری نسبت به میکروسیلیس دارد. کلیدواژه: ملات، نانو سیلیس، میکروسیلیس، خواص مکانیکی، sem

امروزه ارزیابی بتن از نظر کنترل کیفی با استفاده از روشهای غیر مخرب با توجه به مواردی از جمله تردید در مقاومت نمونه های استاندارد، آسیبهای موضعی عضو بتنی ناشی از هوازدگی و آتش سوزی و تاثیرات شیمیائی و از طرفی به دلیل پائین بودن هزینه و زمان آزمایش و سهولت انجام آن در مقایسه با روشهای مخرب و نیمه مخرب مورد توجه مهندسین در تمام دنیا قرار گرفته و تکنیک های مختلفی از این دسته تاکنون پذیرفته شده است. در این بین روش سرعت امواج اولتراسونیک یکی از مهمترین و متداولترین این روشها محسوب می شودکه در این راستا تحقیقات متعددی با در نظر گرفتن شرایط مختلف انجام گرفته است. در رساله حاضر به بررسی اثر خاکستر پوسته شلتوک برنج تصفیه نشده و تصفیه شده با دو نوع عمل آوری تر و خشک بر روی مقاومت فشاری و سرعت عبور امواج اولتراسونیک از بتن پرداخته شده است. هر نوع خاکستر در 3 مقدار 5، 10 و 15 درصد جایگزین سیمان شده اند. نتایج نشان می دهند که خاکستر پوسته شلتوک برنج باعث افزایش مقاومت فشاری شده و میزان افزایش این مقاومت برای نمونه های حاوی خاکستر پوسته شلتوک برنج تصفیه شده از نوع معمولی بیشتر می باشد. برای طرحهای حاوی خاکستر تصفیه نشده بیشترین مقاومت فشاری28 روزه مربوط به طرح حاوی 10 درصد خاکستر پوسته شلتوک برنج بوده و برای طرحهای حاوی خاکستر تصفیه شده، طرح حاوی 5 %خاکستر پوسته شلتوک برنج بیشترین مقدار را دارد. همچنین نتایج نشان دهنده تاثیر مثبت محیط عمل آوری نمونه ها بر روی مقاومت بوده به طوری که نمونه های عمل آوری شده در محیط تر مقاومت بیشتری از خود نسبت به نمونه های عمل آوری شده در محیط خشک نشان داده اند. به طوری که بیشترین افت مقاومت فشاری بر اثر نگهداری در محیط خشک مربوط به طرح حاوی 15% خاکستر تصفیه شده میباشد که مقاومت فشاری آن در حالت خشک 18.6% کمتر از حالت تر میباشد. و نیز بر اساس همین نتایج می توان گفت که سرعت عبور امواج اولتراسونیک با افزایش سن نمونه ها بیشتر می شود و سرعت عبور امواج در نمونه های عمل آوری شده در محیط تر بیشتر از نمونه های عمل آوری شده در محیط خشک میباشد.

امروزه بسیاری از سازه های مصالح بنایی که در حال بهره برداری هستند ، عمری بسیار طولانی دارند و به خاطر حوادث طبیعی از قبیل زلزله و باد و غیره آسیب دیده اند . از آنجا که این سازه ها اهمیت زیادی داشته و تعداد آنها نیز فراوان است ، جایگزین کردن آنها با سازه ای جدید از نظر اقتصادی و اجرایی عملی نیست ، در حالیکه تعمیر و تقویت سازه های فوق امری ضروری و مقرون به صرفه می باشد . در حال حاضر از روش های متنوعی برای تعمیر و تقویت سازه های بنایی استفاده می شود . ماده جدید frp علاوه بر اینکه در محیط های خورنده مقاوم است و سختی کششی آن برابر با فولاد و حتی بیشتر از آن می باشد دارای وزن کمی بوده و به سهولت قابل اجرا است . به همین دلیل تقویت دیوار های بنایی با پوشش frp موضوعی پر اهمیت می- باشد . در این پژوهش هدف بررسی نحوه چیدمان درست و همینطور اثر تعداد لایه های frp بر روی دیوارهای با مصالح بنایی است . پس از تشریح مدل سازی ، نمونه ها با نرم افزار abaqus 6.13.1 تحلیل می شود تا عملکرد نمونه ها بررسی گردد . به طور کلی هدف این مطالعه بررسی رفتار دیوارهای مصالح بنایی غیر مسلح و تاثیر تقویت با الیاف شیشه و کربن بر عملکرد دیوارهای مصالح بنایی است . مقایسه نتایج نمونه هایی که در آزمایشگاه تحت بارگذاری داخل صفحه قرار گرفته اند ، با نمونه های تحلیل شده با نرم افزار نشان می دهد که نتایج بدست آمده از مدل اجزاء محدود در مقایسه با نتایج آزمایشگاهی دارای نتایج قابل قبولی است و استفاده از نوارهای frp به صورت قائم بیشترین شکل پذیری و به صورت ضربدری بیشترین توان باربری را خواهد داشت .

چکیده بتن خودتراکم به دلیل خواص روانی وکارایی بسیار مطلوب، مورد توجه بسیاری از محققین قرارگرفته است. هدف از این پایان نامه تأثیر استفاده از خرده لاستیک بر خواص تازه و سخت شده بتن خودتراکم می باشد. خواص سخت شده بتن خودتراکم در دوحالت بدون حرارت و نمونه های حرارت دیده تحت درجه حرارت های مختلف 300 ، 600 و 900 درجه سانتی گراد بررسی شده است. حرارت دهی نمونه های بتنی با آهنگ یک درجه سانتی گراد در دقیقه انجام شد. به منظور بررسی فاکتورهای تأثیرگذار بر خواص سخت شده بتن خودتراکم در نمونه های بتنی درحرارت های بالا، علاوه بر استفاده از مقادیر مختلف خرده لاستیک دو نسبت آب به مواد سیمانی (34/0 و 39/0) و دو اندازه برای بزرگترین بعد سنگدانه ها ( 5/12 و 5/19 میلی متر ) مورد استفاده قرار گرفت و تأثیر هر کدام از آن ها در حالت تازه توسط آزمایش های جریان اسلامپ ، قیف v و جعبه l شکل بررسی شد. سپس به منظور ارزیابی نمونه های بتنی حاوی خرده لاستیک در سن 90 روزه آزمایش های مقاومت فشاری - آزمایش اولتراسونیک - جذب آب وکاهش وزن به روی آنها انجام شد. نتایج حاکی از آن است که استفاده از خرده لاستیک سبب کاهش خواص روانی بتن خودتراکم می گردد ، به نحوی که استفاده از 9 درصد خرده لاستیک در مخلوط های با بزرگترین اندازه سنگدانه 5/12 میلی متر سبب کاهش جریان اسلامپ تا 3 درصد شد. همچنین افزایش نسبت آب به سیمان نیز تاثیر قابل توجهی بر کاهش لزجت مخلوط بتن خودتراکم در پی داشت به طوری که بیشترین تغییرات لزجت در مخلوط های با بزرگترین بعد سنگدانه ??/? میلی متر و نسبت آب به مواد پودری 39/0 با افزایش 3/13 درصدی همراه بود. از طرفی با افزایش درجه حرارت مقاومت فشاری نمونه های بتنی کاهش یافت . به نحوی که کاهش مقاومت فشاری مخلوط حاوی 9 درصد خرده لاستیک تحت دمای 900 درجه سانتی گراد نسبت به مخلوط فاقد لاستیک در همان دما 7/15 درصد می باشد. این کاهش برای نمونه های حاوی خرده لاستیک تا 9 درصد می باشد. کاهش سرعت امواج اولتراسونیک نیز تحت دماهای 300 و 600 و 900 درجه سانتی گراد برای مخلوط های با نسبت آب به مواد پودری 39/0 نسبت به مخلوط حرارت ندیده ، در مقایسه با مخلوط های مشابه اما با نسبت آب به مواد پودری 34/0 به ترتیب 3/1 ، 5/0 و 3/0 درصد بیشتر شد و همچنین جذب آب نمونه های بتنی رشد قابل توجه نشان داد. کلمات کلیدی: بتن خودتراکم، درجه حرارت بالا، خرده لاستیک، خواص تازه، خواص سخت شده

مواد پرکننده مورد استفاده در بتن خودتراکم در مقایسه با سایر انواع بتن بیشتر است، لذا تأثیر جنس و عملکرد این مواد بر خواص تازه و سخت شده این نوع بتن حائز اهمیت است. در بین مواد مورد استفاده در این پایان نامه، متاکائولن و زئولیت دارای خاصیت پوزولانی بوده و پودرسنگ آهک خنثی می باشد؛ که تأثیر جایگزینی آن ها بر خواص بتن خودتراکم در حالت های تازه و سخت شده مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور جهت بررسی تأثیر مواد پرکننده مورد استفاده بر خواص بتن خودتراکم 21 طرح اختلاط پیش بینی شد. مواد پرکننده استفاده شده به میزان 5 ، 10 ، 15 و 20 درصد وزنی سیمان، جایگزین سیمان مصرفی شدند که در حالت تازه آزمایش های جریان اسلامپ، قیف v شکل، t50 و جعبه l انجام گردید.همچنین به منظور بررسی تأثیر جایگزینی پودرهای یاد شده بر خواص سخت شده بتن خودتراکم مخلوط های چند جزئی ساخته شد. در این قسمت علاوه بر مخلوط های دو جزئی از مخلوط های سه جزئی و چهار جزئی نیز استفاده شد و در حالت سخت شده آزمایش های مقاومت فشاری و مقاومت کششی، مدول الاستیسیته، سرعت امواج اولتراسونیک، جذب آب و جمع شدگی ناشی از خشک شدن انجام گردید.

چسبندگی میلگرد خورده شده در بتن سبک حاوی لیکا که 100% به جای شن جایگزین شده و در 2 نسبت آب به سیمان مختلف و همچنین در 3% خوردگی متفاوت(2،0و7درصد)مورد بررسی قرار گرفته است.طبق نتایج بدست آمده در نسبت آب به سیمان پایین تر علاوه بر افزایش مقاومت فشاری بتن،میزان چسبندگی بهتری را نیز به همراه داشت.همچنین میلگرد های خورده نشده و با خوردگی کم در حدود 2% پیوستگی خوبی با بتن دارد،امابا افزایش میزان خوردگی این چسبندگی دچار کاهش شده و سبب افزایش لغزش آرماتور در بتن می شود.

برای رسیدن به تراکم مناسب و جابجایی آسان بتن بویژه در سازه های با آرماتوربندی حجیم منجر به رشد و توسعه بتن خودمتراکم شده است. از آنجاییکه بتن خود متراکم مانند بتن معمولی ترد و شکننده می باشد، لذا برای رفع این مشکل می توان از الیاف های مختلفی در این نوع بتن استفاده نمود. تا با ایجاد شرایط یکنواختی، خاصیت شکل پذیری بتن و خصوصیات مکانیکی آن را تا حدی بهبود بخشد. استفاده از پوزولان ها نیز در ترکیب با ماده ی دیگر در بتن سبب تغییر در مشخصات بتن خواهند شد. در واقع بتن حاوی میکروسیلیس در مقایسه با بتن معمولی تحت تاثیر واکنش های شیمیایی با ذرات سیمان و بلورهای هیدروکسید کلسیم موجود در سیمان ، عملکرد ماده مرکب بتنی را به شدت تحت تأثیر قرار می دهد.در این پایان نامه استفاده از میکروسیلیس به عنوان جایگزین درصدی از سیمان و در ترکیب با الیاف شیشه جهت افزایش مقاومت های کششی و فشاری و هم چنین تغییرات مدول الاستیسیته در بتن خود متراکم بررسی می شود. با توجه به اینکه یکی از موارد کاربرد این نوع بتن در پایه پل ها و سازه های مرتبط با محیط سولفاته می باشد، لذا آزمایشات صورت گرفته با بتن خودمتراکم ساخته شده در سنین 7، 28،90 و 180 روز، در دو محیط آب معمولی و سولفاته، مورد بررسی قرارخواهند گرفت. نتایج بیانگر این می باشد که با افزایش سن نمونه ها چه در حالت قرار گیری بتن در محیط آب معمولی و چه در محیط آب سولفاته،مقاومت فشاری نمونه ها افزایش خواهد یافت که مقاومت بتن در محیط سولفاته کمتربوده است. همچنین با افزایش نسبت الیاف به سیمان تا میزان 1% حجمی، مقاومت های فشاری، خمشی وکششی افزایش می یابد و کاهش مقاومت در محیط سولفاته در سنین پائین ناچیز و برای7روزه5 درصد و 28 روزه 7 درصد می باشد.

دوام بتن در مقابل عوامل مهاجم محیط اطراف بتن که ممکن است در خاک و آب و هوا موجود باشد بسیار با اهمیت است. بطور عمده چنین عواملی متشکل از سولفات های محلول، بخصوص سولفات های سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم و کلرورها و قلیایی هایی است که اغلب در خاک و آب بطور طبیعی در نقاط دنیا وجود دارد. از آنجا که استفاده از بعضی پوزولان ها نظیر خاکستر پوسته برنج و میکروسیلیس نتایج مطلوبی روی عملکرد بتن از لحاظ دوام در مناطق خورنده دارد، انجام تحقیقات بیشتر بمنظور ارائه راهکارهایی برای ساخت بتن با دوام، در این مناطق کاملا احساس می شود. دوام بتن در مجاورت یون سولفات، از مسائلی است که همواره نگرانی ویژه ای به دنبال داشته است. استفاده از پوزولان های یاد شده در کشورهای پیشرفته برای ساخت سازه های بتنی نظیر مخازن نگهــداری آب، اسکله ها، بنادر و کانال های انتقال آب با هدف افزایش دوام در سال های اخیر افزایش چشمگیری داشته است. در این پایان نامه خواص بتن خود تراکم (scc)حاوی پوزولان های میکروسیلیس میزان 10% و زئولیت تا 20% جهت افزایش مقاومت و دوام در محیط سولفاته بررسی شده است. دوام نمونه هایی که در معرض محیط مهاجم (5% سولفات) قرار گرفته اند، در سنین 7، 28، 90 و180 روز بررسی شدند. نتایج به دست آمده نشان می دهد که در تمامی طرح اختلاط ها زمانی که زئولیت به میزان 10 درصـد وزنــی سیمان باشد، حداکثـــر مقــــاومت فشاری در scc3 (حاوی 10% میکروسیلیس) رخ می دهد که این افزایش در سنین پایین به مقدار 25% می باشد. این در حالیست که در صورت افزایش مقدار درصدهـای میکروسیلیس و زئولیت، دوام بتن نیــز افزایش می یابد.

استفاده از بتن خودتراکم در سال های اخیر با توجه به خواص مکانیکی حالت تازه و سخت شده ی آن بطور قابل توجه ای رو به گسترش است. به منظور تولید بتن خودتراکم ماتریس مخلوط بایستی ویسکوزتر باشد که یک راه رسیدن به این مسئله بهره گیری از موادی همچون پودر سنگ آهک می باشد. بتن خودتراکم برای رسیدن به خودتراکمی نیازمند مقدار بیشتر مصالح ریزدانه است. از این رو وزن مخصوص بتن خودتراکم در مقایسه با بتن معمولی بیشتر است. لذا برای این کاهش چگالی از سبکدانه ها استفاده می شود. یکی از ارزانترین این سبکدانه ها، دانه های پلی استایرن منبسط شده است. در این تحقیق از 3 اندازه مختلف دانه های پلی استایرن منبسط شده در درصدهای حجمی جایگزینی 20، 30 و 40 مصالح سنگی استفاده شده است. همچنین برای جلوگیری از روزدگی دانه های eps از میکروسیلیس استفاده شده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر اندازه های این دانه ها بر روی خواص خودتراکمی و مکانیکی بتن می باشد. آزمایشات جریان اسلامپ، قیف v و l-box برای ارزیابی خودتراکمی، روی بتن تازه و آزمایشات مقاومت فشاری، کششی، خمشی، جذب آب، انقباض و انبساط و مدول الاستیسیته بر روی بتن سخت شده برای ارزیابی خصوصیات مکانیکی بتن انجام گرفت. در نهایت مشاهده شد که در صورت افزایش درصد جایگزینی می توان با تنظیم مقدار فوق روان کننده خواص خودتراکمی بتن را حفظ کرد. همچنین بهترین حالت برای خواص خودتراکمی، استفاده همزمان از 3 سایز eps مورد استفاده در بتن است. با افزایش درصد جایگزینی تقریبا تمامی خواص مکانیکی بتن سخت شده کاهش پیدا می کند. ولی از طرفی به دلیل تغییر نحوه شکست بتن از ترد به نرم، می توان بتن حاوی eps را گزینه مناسبی برای کاربردهای جاذب انرژی دانست.

سیستم های کف- جداساز لرزه ای یکی از مورد پذیرش ترین سیستم های کنترل غیرفعال می باشند که پاسخ های سازه را کاهش داده و میزان خسارت به تجهیزات حساس درون سازه را تا حد زیادی می کاهند. به تازگی یک روش جدید به نام تضعیف و تعدیل سازه معرفی شده است که باعث کاهش نیروهای لرزه ای و دریفت به طور هم زمان می گردد. در این پایان نامه برای تضعیف سازه بدون تغییر شکل های دائمی از دستگاه سختی منفی (nsd) استفاده می کنیم. بر طبق نتایج بدست آمده بهترین حالت زمانی است که جداگر، میراگر mr و دستگاه سختی منفی با یگدیگر ترکیب شده و منجر به کاهش قابل توجه برش پایه، تغییرمکان پایه و شتاب پایه سازه می شوند.

مقاومت فشاری از مهمترین خصوصیات مکانیکی بتن به شمار می رود که همواره بیش از موارد دیگر مورد توجه محققین قرار داشته است. هدف از این پایان نامه ارزیابی مقاومت فشاری بتن خودتراکم در ساختگاه به روش های نیمه مخرب و غیرمخرب در دال های بتنی با مقیاس واقعی می باشد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.