در این تحقیق اقوال مختلف در مورد حرمت ذبائح اهل کتاب و ادله آن و نیز دیدگاه های مبتنی بر حلیت این ذبائح و شرایط حلیت آن ها مورد بحث و بررسی فقهی قرار گرفته است. نویسنده در سه فصل به تبیین ابعاد این موضوع پرداخته است. در فصل اول، نویسنده قول به حرمت مطلق ذبائح کفار و دلایل قرآنی و روایی آن را تجزیه و تحلیل کرده و پنج دسته از روایات را در این موضوع مورد بررسی قرار داده است و روایاتی را که دلالت می کند که تسمیه یعنی بسم الله گفتن شرط تزکیه گوشت حیوانات ذبح است مورد تأکید قرار داده و گفتن اسم مسیح توسط مسیحیان هنگام ذبح حیوانات حلال گوشت را موجب حرمت خوردن گوشت این حیوانات دانسته است. وی در فصل دوم، دلایل قائلان به حلیت گوشت ذبائح اهل کتاب را بیان کرده و استناد آنان از اصالت اباحه و روایات مبتنی بر عدم اشکال استفاده از ذبائح اهل کتاب و حلیت ذبائحی که بر آن ها به جای گفتن بسم الله الرحمن الرحیم، اسم حضرت مسیح( گفته شده را مورد شرح و بررسی قرار داده است. در فصل سوم نویسنده قول به تفصیل را مورد بحث قرار داده و جواز خوردن ذبائح اهل کتاب که برآن ها اسم خداوند گفته شده و عدم جواز خوردن گوشت حیوانات ذبح شده ای که اسم خدا بر آن ها خوانده نشده را بررسی نموده و به جمع بین روایات مربوط به حلیت و حرمت پرداخته است. و روایات دال بر حلیت ذبائح اهل کتاب را حمل بر تقیه نموده و قول به حرمت این ذبائح را نیز بررسی نموده است.