معیار انتخاب سهام نقش اساسی در تشکیل سبدهای استراتژی معکوس ایفا می کند. نگرش معمول استفاده از بازدهی تجمعی می باشد، درحالیکه بکارگیری این معیار منجر به رتبه بندی سهام بدون در نظر گرفتن ریسک سرمایه گذاری می شود. در این تحقیق استراتژی سرمایه گذاری معکوس بر اساس معیار های راچف و استار به همراه بازدهی تجمعی به عنوان معیارهای انتخاب سهام مورد بررسی قرار می گیرد. بدین منظور نمونه ای از 80 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی فروردین 86 تا اسفند 90 مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج بدست آمده نشان دهنده این موضوع می باشد که اگرچه معیار بازدهی تجمعی بیشترین بازدهی کل را برای سرمایه گذار ایجاد کرده است ولی بهترین بازدهی تعدیل شده بر حسب ریسک برای معیار راچف (95%، 95%) به دست آمده است، به عبارتی نسبت به سایر معیارها، معیار راچف (95%، 95%) بازدهی بیشتری برای هر واحد ریسکی که سرمایه گذار متحمل می شود، ایجاد می کند.