کافئین به عنوان یک ترکیب طبیعی از گروه متیل گزانتین ها بوده که دارای ساختمان شیمیائی پورینی است و دربیش از 60 گونه گیاهی وجود دارد، این ماده به عنوان یک عامل طعم آور درغذاهای مختلف (همچون غذاهای پخته، دسرهای لبنیاتی، آرد و گوشت و میوه و ...)وآشامیدنیها (نظیر نوشابه های کولا دارو و چای و قهوه) و نیز داروها مورد استفاده قرارمی گیرد. کافئین به مقدار معمولی محرک اعمال مغزی بوده و کارهای فکری را آسان نموده، خواب را کم می کند و نیز حس خستگی رااز بین برده، شدت حرکات تنفسی را زیاد و مصرف بیش از حد آن تحریکات مغزی راافزایش می دهد. مقدار کافئین موجود در هرفنجان از قهوه و چای بترتیب 100-150 و 30-40 میلی گرم می باشد(1990 levine r.r.) در بررسی ها و مطالعات نشان داده شده که اختلاف دراثرات کافئین مربوط به دوز مصرفی و نحوه مصرف آن می باشد. باتوجه به مصرف بیش از حدترکیبات گزانتینی و اثرات جانبی احتمالی آن برروی رشد و نمو جنینی و سیستم اندوکرینی بدن وازطرفی توجه کمتر محققین برروی اثرات زیستی کافئین دراین مورد، رامورد توجه قرار داده است . گرچه دردهه اخیراثرات زیستی این ترکیبات درزمینه های مختلف دیگر بسیار مورد توجه قرارگرفته است اماهمانطور که گفته شد تعداد افراد انگشت شماری به کار در رابطه با اثرات این ترکیبات برروی سیستم آندوکرینی پرداخته اند از جمله افرادی که دراین رابطه بررسی و مطالعاتی داشته اند خانم دکتر(1978 1980) irina pollard از استرالیا می باشند. تحقیق حاضر پیرامون بررسی اثرات کافئین برروی سیستم اندوکرینی محور هیپوفیز - گناد موشهای ماده بالغ و نیز بررسی تغییرات بافتی دستگاه جنسی ماده بالغ تحت دوز مزمن کافئین و بررسی رشد و نمو جنینی بوده که دوز مصرفی محلول کافئین mg/kg 60 وزن بدن و بصورت تزریق درون صفاتی به دو روش حاد و مزمن صورت گرفته است و گروه شم با توجه به وزن متوسط آنها حدود cc 6ˆ1 - 5ˆ1 سرم فیزیولوژی دریافت داشته و گروه مشاهد دست نخورده باقی می ماندند.