نام پژوهشگر: محمدعلی خاتمی فیروز آبادی
منیره زارع جهانیار بامداد صوفی
ارزیابی عملکرد در تسهیل اثربخشی سازمانی، یک وظیفه مهم و حیاتی مدیریت منابع انسانی تلقی می شود. در سال های اخیر، به نقش ارزیابی عملکرد توجه زیادی معطوف شده است، زیرا طرفداران آن معتقدند یک نظام ارزیابی عملکرد مناسب می تواند انبوهی از مزیت ها را برای سازمان ها و کارکنان آن ها ارزانی دارد. علیرغم سعی دائم در طراحی سیستم های بهتر و موثرتر برای ارزیابی کارکنان، شواهد و مدارک نشان می دهد که به طور کلی، مسئولان سازمان از روش ها و سیستم های مورد استفاده برای ارزیابی عملکرد کارکنان راضی نیستند. دلایل این نارضایتی می تواند غیرقابل اجرا بودن سیستم های ارزیابی عملکرد، ناتوانی ارزیابان، عدم انطباق سیستم های ارزیابی با واقعیات و همچنین عدم تناسب و انطباق روش های ارزیابی عملکرد در سطوح مختلف سازمان (مدیران ارشد، مدیران میانی، کارشناسان و کارمندان) باشد؛ لذا در این تحقیق سعی شده است به اولویت بندی روش های ارزیابی عملکرد کارکنان در دو سطح مدیران و کارکنان در شرکت ساپکو بپردازیم. جامعه این پژوهش فرایندهای ارزیابی عملکرد کارکنان در شرکت ساپکو هستند و جامعه اطلاع دهنده شامل مدیران ارشد منابع انسانی شرکت ساپکو و اساتید حوزه منابع انسانی که حد اقل 5 سال سابقه فعالیت در شرکت های خودروسازی دارند، است. پس از جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه، با استفاده از روش های تاپسیس فازی و تحلیل شبکه ای، اولویت بندی روش های مختلف در دو سطح مدیران و کارکنان انجام شد. نتایج حاکی از آن است که روش های آینده نگر شامل روش مراکز ارزیابی، مدیریت برمبنای هدف و ارزیابی 360درجه، سه اولویت اول برای ارزیابی عملکرد مدیران هستند و در مسئله ارزیابی عملکرد کارکنان، روش های مدیریت برمبنای هدف، رتبه بندی و ارزیابی 360 درجه سه اولویت اول هستند.