نام پژوهشگر: سهیلا معین

بررسی خواص آنتی اکسیدانی و سنجش ترکیبات موثر آن در توتیای دریایی گونه echinometra mathaei خلیج فارس
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه هرمزگان - دانشکده علوم پایه 1393
  سولماز سلیمانی   مرتضی یوسف زادی

آنتی اکسیدان های طبیعی می توانند با خنثی کردن رادیکال های آزاد، در پیشگیری از بیماری های قلبی-عروقی و برخی اشکال سرطان اهمیت داشته باشند. رادیکال های آزاد، یک یا چند الکترون غیرجفت در اوربیتال خالی دارند که اکسیژن مرکزی آن ها، به عنوان ros شناخته می شوند. مهار آن ها، برای کاهش سطح استرس اکسیداتیو ارگانیسم، در جلوگیری و درمان برخی بیماری های مزمن و مخرب موثر می-باشند. در این تحقیق، عصاره های بافت های مختلف (خار، پوسته، گناد و فانوس ارسطو) توتیای دریایی با استفاده از سه حلال ان- هگزان، اتیل استات و متانول، براساس افزایش قطبیت جدا گردید. رنگدانه پوسته و خار به کمک hcl استخراج، مایع سلومیک با چهار حالت مختلف جداسازی و سپس سلول های آزاد مایع سلومیک و سلوموسیت لیزات استخراج شده و بهترین حالت استخراج نیز شناسایی گردید. سپس بررسی برخی خواص شیمیایی و زیستی (آنتی اکسیدان، ضدالتهاب، ضددیابت، آنتی باکتریال و سمیت-سلولی) اندام های مختلف، مایع سلومیک و رنگدانه خار و پوسته توتیای دریایی echinometra matheai با استفاده از روش های استاندارد مورد سنجش قرار گرفت. در ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی، سلول های آزاد مایع سلومیک دارای بیش ترین قدرت احیاکنندگی و مهار رادیکال آزاد و فانوس ارسطو اتیل استاتی دارای بیش ترین میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی می باشند؛ در ارزیابی فعالیت ضدالتهابی، بیش ترین فعالیت در فانوس ارسطو اتیل استاتی و رنگدانه پوسته مشاهده شد؛ هم چنین، رنگدانه پوسته بیش ترین میزان مهار آنزیم آلفاآمیلاز را دارا می باشد. در مطالعه سمیت سلولی، هیچ یک از عصاره های مورد آزمایش اثر سمی (توکسیک) نشان ندادند. نتایج اختلاف معنی داری در سطح احتمال p < 0/05را نشان می دهد. به علاوه، نتایج حاصل از شناسایی کمی و کیفی رنگیزه های موجود در مایع سلومیک (cf و cl) و پوسته و خار توتیای دریایی e. mathaei نشان داد که بیش ترین رنگیزه ها از نظر کمی، به ترتیب، اسپینوکروم a، b، c و اکینوکروم a می باشند. درحالی که نتایج حاصل از lc-ms بیش ترین رنگیزه ها را، به ترتیب، اسپینوکروم b، c، اکینوکروم a و اسپینوکروم a نشان داد. یافته های مطالعه حاضر نشان داد که می توان توتیای دریایی e. mathaei را به عنوان یک منبع جدید و بالقوه از ترکیبات فعال زیستی طبیعی معرفی کرد.