نام پژوهشگر: عبدالحسین دلیمی
حسین وزینی قیصر فاطمه غفاریفر
عوارض شدید و کشنده توکسوپلاسموز ضرورت یافتن واکسن موثری علیه این بیماری را مطرح می سازد. از این رو توسعه واکسن های جدید علیه بیماری ضرورت دارد. ایمن سازی با پلاسمید حاوی ژن های کد کننده پروتئین های محافظت کننده، راه کار امید بخشی برای ساخت واکسن به شمار می آید. از این رو تحقیق حاضر با هدف ارزیابی ایمنی زایی پلاسمید کد کننده آنتی ژن gra7 و dna کوکتل حاوی پلاسمیدهای کد کننده آنتی ژن راپتری2 rop و آنتی ژن gra7 توکسوپلاسما گوندی در موش balb/c صورت گرفت. این تحقیق به صورت تجربی روی 5 گروه 10 تائی موش ماده balb/c صورت گرفت. پس از استخراج dna از تاکی زوئیت انگل، در طی واکنش pcr ژن کد کننده پروتئین gra7 تکثیر شده و محصول pcr در topo وکتور کلون گردیده و سپس تعیین توالی شد. نتایج نشان داد که که قطعه ای bp733 در پلاسمید مذکور کلون شد. سپس این ژن در pcdna3 ساب کلون گردیده و بعد از ترانسفکت کردن این پلاسمید نوترکیب در سلول یوکاریوتیک(cho) بیان این ژن با استفاده از روش های sds-page و western blot تأیید شد. پس از استخراج انبوه پلاسمید، با تزریق عضلانی پلاسمید نوترکیب 3 بار به فاصله 3 هفته، ایمونیزاسیون موش ها انجام شد. نتایج سنجش سایتوکاین های inf-? و il-4نشان داد کـه میزان پرولیفراسیون لنفوسیت هـا و سطح سایتوکاین inf-? درdna کوکتل حاوی پلاسمید نوترکیب pc-gra7 در مقایسه با گروه هـای کنترل بالاتـر بود. حـال آن کـه سطوح il-4 در موش balb/c ایمن سازی شده نسبت بـه گروه کنتـرل بـه میـزان قابـل توجهـی پائین تر بود(05/0 ? p). تکثیر سلول های طحال با استفاده از روش mtt موید القای پاسخ سلولی بود. اندازه گیری igg توتال و ایزوتایپ igg2a و igg1 نشان داد که گروه پلاسمید نوترکیب pc-gra7 در مقایسه با گروه های کنترل باعث تحریک igg وigg2a می شود(05/0 ? p). اما در مورد igg1 بین گروه های مورد و کنترل اختلاف معنی دار وجود نداشت(05/0(p>. ضمن آن که میزان بقا موش ها در گروه پلاسمید نوترکیب pcgra7 به طور قابل توجهی از گروه های کنترل بیشتر بود(05/0 ? p). تزریق dna واکسن کوکتل حاوی پلاسمید نوترکیب pcgra7 باعث تولید مقادیر بیشتری ifn-? شده و این امر با ترشح igg2a تأیید و پاسخ ایمنی به سمت th1 تمایل می کند، بر همین اساس ژن کامل gra7 به صورت کوکتل می تواند کاندید مناسبی برای واکسیناسیون علیه توکسوپلاسموز باشد.
رقیه نوروزی عبدالحسین دلیمی
به دلیل عوارض غیر قابل جبران توکسوپلاسموزیس در افراد دچار نقص سیستم ایمنی و نوزادان متولد شده از مادران آلوده، نیاز مبرم به تکنیک های سریع، حساس و دقیق برای شناسایی توکسوپلاسما گوندی احساس می شود. روش های مولکولی به عنوان روش های حساس تر و اختصاصی-تر از رو ش های سرولوژیک در تشخیص توکسوپلاسموزیس مطرح هستند. در این مطالعه، استفاده از روش real-time nasba برای سنجش کمی بار انگلی در خون ر ت های آلوده شده با توکسوپلاسما گوندی قبل و بعد از درمان با اسپیرامایسین مورد ارزیابی قرار گرفتnasba. یک روش تکثیر rna در شرایط هم دما می باشد و روش های آشکارسازی rna وقت گیر و خطرزا هستند. این اشکالات می تواند بوسیله تکنیک real-time nasba برطرف شود. برای این منظور از molecular beacon برای آشکارسازی rna انگل توکسوپلاسما گوندی استفاده شد. molecular beacon یک توالی اولیگونوکلئوتیدی تک رشته است که دارای ساختار حلقه و لوپ است. توالی لوپ مکمل توالی هدف می باشد و توالی ساقه که در دو انتهای لوپ می باشد مکمل هم می باشد. یک ماده فلورفور در یک انتهای ساقه و در سر دیگر یک ماده خاموشگر وجود دارد. وقتی molecular beacon در محلول بصورت آزاد وجود دارد قسمت ساقه به لوپ اتصال دارد و فلورسانس از ماده فلورفور به ماده خاموشگر منتفل می شود که آن را به صورت انرژی آزاد می کند. وقتی توالی لوپ مکمل خود را پیدا کند ماده فلورفور از ماده خاموشگر جدا شده و طی تغییرات فضایی که در ماده فلورفور ایجاد می شود دیگر ماده خاموشگر نمی تواند آن را خاموش کند و ماده فلورفور انرژیی را که باعث برانگیختگی اش شده، در طول موج بالاتر رها می کند. پروب های دارای ساختار لوپ و حلقه در مقایسه با پروب های خطی از اختصاصیت پایین تری برخوردار هستند که این موضوع را به عدم وجود ساقه در این پروب ها نسبت می دهند. در این تحقیق پرایمرهای اختصاصی که دارای توالی t7 پروموتر هستند برای هدف گیری ژن b1 مربوط به تاکی زوئیت به طول قطعه bp 116 انتخاب شده و برای تکثیر rna توکسوپلاسما گوندی، از فرایند nasba و ردیابی همزمان محصول با molecular beacon استفاده گردید. real-time nasba یک روش اختصاصی همراه با حساسیت بالا می باشد. بدون شک روش حاضر یک روش سریع و حساس برای ردیابی انگل زنده و مطالعه اثربخشی داروها و واکسن ها می باشد.
صدف احمد پور عبدالحسین دلیمی
کریپتوسپوریدیوم، بعنوان انگل داخل سلولی - خارج سیتوپلاسمی که طیف وسیعی از جانداران مهره دار را مبتلا می سازد. از دهه گذشته بعنوان یک آنتروپاتوژن مهم در انسان شناخته شده است . راههای مختلفی برای انتقال این انگل از جمله انتقال از حیوان به انسان، شخص به شخص ، آب آشامیدنی و مواد غذایی ذکر شده است . این مطالعه بمنظور "بررسی تاثیر فاکتورهای بهداشتی و مخازن حیوانی در الگوی انتقال کریپتوسژوریدیوم" روی کودکان زیر 12 سال شهرستان خدابنده (زنجان) در سال 1372 انجام گرفت که در طی آن 999 نمونه مدفوع جهت جستجوی اووسیست کریپتوسپوریدیوم با روش رنگ آمیزی ذیل - نلسن اصلاح شده (روش henriksen) مورد آزمایش قرار گرفت که نتایج زیر بدست آمد: - از مجموع 999 کودک ، 26 نفر (6ˆ2 درصد) از نظر وجود اووسیست انگل مثبت بودند. حداکثر شیوع آلودگی (4ˆ4 درصد) زیر 3 سال دیده شد. - میزان ابتلا در کودکانی که از طریق بطری تغذیه می شدند (1ˆ8 درصد) بسیار بالاتر از کودکانی بود که فقط از طریق شیر مادر (9ˆ2 درصد) تغذیه می کردند. همچنین انگل در ماههای گرم نسبت به ماههای دیگر سال از شیوع بیشتری برخوردار بود (p<0.05). - اختلاف آماری در میزان ابتلای کودکانی که با دام تماس داشتند و کودکان فاقد تماس و همچنین در میزان ابتلا برحسب استفاده از منابع مختلف آب آشامیدنی بدست نیامد. - ژیاردیا لامبلیا تنها تک یاخته ای بود که با کریپتوسپوریدیوم دیده شد.