خلاصه فارسی درمان دندان های غیرزنده نابالغ چالش عظیمی برای متخصصان اندو می باشد. ری واسکولاریزاسیون از لحاظ ادامه تکامل ریشه درمان با ارزشی در دندان های نابالغ نکروز است. اهمیت فاکتورهای رشدی آنژیوژنز در پروسه ترمیم واضح و مبرهن است. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر mta و پروپولیس در ری واسکولاریزاسیون دندان های دائمی بالغ و نابالغ سگ و ارزیابی بیان ایمونوهیستوشیمی فاکتورهای vegf و viii و تراکم عروق خونی در کانال ریشه می باشد. مواد و روش ها: 44 دندان پرمولر سگ با حدود سنی 6 ماه انتخاب شد. نکروز پالپ بعد از دو هفته بازماندن حفره دسترسی به دهان ایجاد گردید و سپس کانال دندان ها توسط هیپوکلریت و خمیر سه آنتی بیوتیکی (مترونیدازول، سیپروفلوکساسین و ماینوسایکلین) به مدت 4 هفته مشابه پروتکل ری واسکولاریزاسیون trop و banchs ضد عفونی شد. نمونه ها به صورت تصادفی در دندان های بالغ و نابالغ به 6 گروه تقسیم شدند: گروه اول و دوم: گروه پروپولیس و گروه سوم و چهارم: mta و گروه پنج و شش: پارافیلم. حیوانات بعد از 3 ماه قربانی شدند. نمونه ها جهت ارزیابی ایمونوهیستوشیمی برای فاکتور viii و vegf و تراکم عروقی و بافت رژنره آماده شد. یافته ها: رژنراسیون بافتی در 5/64% پروپولیس ، 38% mta و 0% نمونه های پارافیلم دیده شد. بیان مارکرها درگروه پروپولیس بیش از گروه mta بود و بعد از 3 ماه میزان این فاکتورها نسبت به ماه اول کاهش یافت. میزان تراکم عروقی در گروه mta و پروپولیس مشابه بود. در بعضی نمونه ها مارکرهای cd31 در سلول های اندوتلیال و سلول های استروما دیده شد. نتایج: بر طبق نتیجه این مطالعه به دنبال ری واسکولاریزاسیون، بافت رژنره وایتال در دندان های بالغ و نابالغ سگ با پالپ نکروزه ایجاد می شود و پروپولیس موجب القاء بیان فاکتورهای vegf و viii و تراکم عروقی در بافت رژنره می شود.

چکیده مقدمه و هدف سیلرهای اندودنتیک می توانند در تماس مستقیم با بافت های پری رادیکولر قرار گیرند ونقش مهمی در بازسازی وپاتوژنز بیماریهای پری رادیکولار دارند . سیلر زینک اکساید اوژنول تاریخچه استفاده موفق درطی دوره زمانی طولانی دارد. ذرات نانوزینک اکساید در پزشکی به طور گسترده استفاده می شود..هدف از این مطالعه ارزیابی سمیت سلولی و واکنش بافتی سیلر جدید نانو زینک اکساید اوژنول ومقایسه آن با سیلرهای ah26 وpulp dent می باشد. روش کار و مواد در بخش آزمایشگاهی، سلولهای l929 در مجاورت با رقت های مختلف(1/1، 2/1 ، 4/1 ، 8/1 ، 16/1 و32/1) محیط کشت که قبلا به مدت 24 ساعت در معرض سیلر های مورد مطالعه بودند،قرار گرفت. بعد از 24، 48 و 72 ساعت انکوباسیون، تست mtt جهت ارزیابی سمیت سلولی انجام شد .میزان زنده بودن سلولها بر اساس درصدی از گروه کنترل محاسبه شد و نتایج توسط آنالیز دو طرفه واریانس مورد تحلیل قرار گرفت. در بخش حیوانی 27 موش صحرایی به طور جداگانه در سه دوره زمانی(15، 30 و 60 روز) استفاده شدند .پشت هر موش چهار تیوب پلی اتیلن گذاشته شد که سه عدد حاوی سیلرهای مطالعه ویک تیوب خالی به عنوان کنترل بود. پس از زمانهای ذکر شده، حیوانات کشته شدند و نمونه های به دست آمده جهت بررسی واکنش بافتی استفاده شدند نتایج بوسیله تست کروسکال والیس و من ویتنی مورد تحلیل قرار گرفت. p-value در سطح 0.05 رفرنسی برای تعیین معنی¬دار بودن نتایج تعیین شد. یافته ها در بخش آزمایشگاهی ، در همه زمانها سمیت سیلر نانو زینک اکساید اوژنول کمتر از دو سیلر دیگر بود(p < 0.05) ودر 48 ساعت سمیت سیلر ah 26 بیش از دو سیلر دیگر بود (p<0.05 ) در بخش حیوانی واکنش بافتی ایجاد شده بین سیلرها در هر سه بازه تفاوت معناداری نداشت و در همه گروهها واکنش شدید اولیه در روز 30 کاهش یافت وتا روز 60 ادامه داشت نتیجه گیری سیلر جدید نانو زینک اکساید اوژنول دارای خواص سازگاری نسجی مناسب قابل مقایسه با سیلرهای تجاری مرسوم در دسترس دارد. کلمات کلیدی : نانو زینک اکساید اوژنول، سمیت سلولی، واکنش بافتی