سازمانها باید پویا و انعطاف پذیر بوده تا بتوانند خود را با شتاب با دگرگونیهای محیطی همراه کنند. نیروهای کارساز و موثر در سرنوشت سازمانها شامل عوامل خارجی، مشتری، دگرگونی و دولت و قوانین می باشد. حال با تصویری از مجموعه شرایط ارائه شده این سوال مطرح می شود که سازمانها چگونه می توانند در این جهان آشفته و پرفراز و نشیب خود را حفظ کنند؟ امروزه کلیه برنامه های بهبود فرایند ریشه در دو حرکت کاملا متفاوت یعنی مدیریت کیفیت جامع و مهندسی مجدد دارد. مدیریت کیفیت جامع موجد یک تفکر فرایندگراست که مبتنی بر بهبود پیوسته مداوم و تدریجی در وضع موجود از طریق تلاشهای بی وقفه توام با مشارکت همه افراد و به طورکلی دارای سمت گیری مردمی است که بر تعهد و مسئولیت پذیری همه اعضا سازمان تاکید دارد . درحالی که مهندسی مجدد بیشتر تاکید به اندازه شدن و حذف لایه های اضافی سازمان دارد. در واقع مهندسی مجدد یک انقلاب در مدیریت است.