شوکهای نفتی دهه 70 میلادی، یکی از عوامل مهم در افزایش اهمیت بهره برداری بهینه از منابع نفتیبشمار می روند، بطوریکه از بعد اقتصادی نظریه هتلینگ (1931) در این سالها مجددا توسط اقتصاد دانان مورد بازبینی و از بعد فنی روشهای بهبود بازیافت نفت (eor) مورد توجه قرار گرفت. بهره برداری بهینه از دید فنی روشهای بهبود بازیافت نفت (eor)را با توجه به حداکثر نرخ کارا (mer) مدنظر دارد و از دید اقتصادی نیز حداکثر سود تنزیل شده با توجه به شرایط بازار را جستجو می نماید. ترکیب جنبه های فنی و اقتصادی فوق می تواند مفهوم الگوی بهره برداری بهینه را شکل دهد. در این مطالعه، موضوع فوقبرای یکی از میادین جنوب غربکشور که گاز طبیعی بصورت فرایند غیرامتزاجی در آن تزریق می شود،بررسی شده است. بدین منظور از مدل کنترل بهینه جهت حداکثر سازی سود تنزیل شده استفادهشده استو در راستای برآورده نمودن شرط حداکثر نرخ کارامحدودیت های فنی تولید نیزمنظور گردیده است. نتایج مطالعه فوق نشان داده کهاولاً هزینه تولید میدان فوقبا کاهش ذخائر باقیمانده افزایش می یابد و ثانیاً الگوی بهره بردایبهینه به نرخ تنزیل وابسته بوده بطوریکه کاهش وابستگی دولت به درآمدهای نفتی منجر به برداشت متوازن تراز میدان و در غیر این صورت به برداشت حداکثری در سال های اولیه و برداشت حداقلی در سال های پایانی عمر میدان منجر خواهد شد. نتایج سناریوهای مختلف نرخ تنزیل همچنین حاکی از آن بوده که از نرخ تنزیل 10 درصد به بالا، تولید بهینه به سه سناریو قیمتی تعریف شده در مطالعه، وابسته نمی باشد.