نام: واحید نام خانوادگی: رسول زاده عنوان پایان نامه: بررسی نگرش دانشجویان دانشگاه پیام نور نقده نسبت به شکاف نسلی با والدینشان و عوامل مرتبط با آن استادراهنما : دکترحسین بنی فاطمه استاد مشاور : دکتر فاروق امین مظفری مقطع تحصیلی :کارشناسی ارشد رشته : علوم اجتماعی گرایش : جامعه شناسی دانشگاه : تبریز دانشکده : علوم انسانی و اجتماعی تاریخ فارغ التحصیلی : تیرماه 89 تعداد صفحه : 161 کلیدواژه ها : شکاف نسلی، الگوی مرجع ، بحران هویت ، فرد گرایی چکیده : امروزه پدیده ی شکاف نسلی به ویژه درجوامع درحال گذار به عنوان یکی ازمسائل اجتماعی مطرح است که منظوراز آن شکافی است که درمقطع زمانی معینی بین جوانان و بزرگسالان یک جامعه از حیث فرهنگی ، سیاسی و اجتماعی وجود دارد و دریک تأمل آسیب شناختی علل و عوامل متعددی در بروز آن نقش بازی می کنند که مطالعه ی ویژگیها و عوامل آن از اهمیت خاصی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی شکاف نسلی مابین دانشجویان و والدینشان( مطالعه ی موردی دانشجویان دانشگاه پیام نورنقده ) صورت گرفته و به دنبال پاسخگویی به دو سوأل زیربوده است که 1- آیا بین دانشجویان و والدینشان شکاف نسلی وجود دارد ؟ 2- درصورتی که پاسخ سوأل فوق مثبت است ، این مسأله در ارتباط با چه علل وعواملی است ؟ روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش ، پیمایشی بوده و همچنین جامعه ی آماری موردمطالعه دراین پژوهش کلیه ی دانشجویان-دانشگاه پیام نورنقده می باشندکه برابربا 4252 نفر بوده و درسال تحصیلی 89-88 دراین دانشگاه مشغول تحصیل بوده اند و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب 352 نفرازاین دانشجویان به عنوان نمونه انتخاب گردیده اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها ازآزمونهای t استیودنت ، تحلیل واریانس یک طرفه ، همبستگی پیرسون ، رگرسیون چند متغیره ی گام به گام و تحلیل مسیراستفاده شده است .تقریبابیش از نیمی ازپاسخگویان (50.14درصد)اظهار نموده اندکه باوالدینشان شکاف نسلی را تجربه می-کنند.همچنین نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهدکه که متغیر های الگوی مرجع ، بحران هویت فرهنگی ، میزان استفاده ازرسانه ها ، میزان نظارت والدین ، میزان فردگرایی ، اشتغال دانشجو و اشتغال مادران ارتباط معناداری با متغیروابسته (شکاف نسلی) داشته اند و بین متغیرهای محل سکونت ، نوع-خانواده و پایگاه اقتصادی – اجتماعی و متغیروابسته ارتباط معناداری در این پژوهش یافت نشد .

در این پژوهش بخشی از رودخانه کن حدفاصل پل راه آهن تهران-تبریز در بالادست تا بزرگراه آزادگان در پایین دست با استفاده از نرم افزار hec-ras شبیه سازی گردید. هدف از مدلسازی, بررسی تأثیر متغیرهای مختلف هیدرولیکی (از جمله شیب, ضرایب زبری بستر, شکل پایه ها, زاویه حمله جریان اصابت کننده به پل, عرض پایه ها, دانه بندی های مختلف, فاصله دهنه ها, عرض عرشه و فاصله بین دو پل) بر پارامترهای هیدرولیکی پل های موازی (فراآب, سرعت جریان عبوری از پل و عمق آبشستگی)می باشد. این متغیرها در چهار حالت پل یالادست به صورت منفرد,پل پایین دست به صورت منفرد و پل های موازی بالادست و پایین دست به صورت توامان بررسی و مقایسه گردیده است. در غالب موارد پل پایین دست در حالت منفرد و موازی به صورت یکسان عمل نموده و تاثیر حالت موازی بر پل بالادست بیشتر بوده است. دانستن نکات کلیدی در شبیه سازی مدل هیدرولیکی پل ها به ویژه در حالت موازی, نقش موثری در طراحی بهینه و اقتصادی آنها ایفا می نماید.

در ادبیات فارسی، «شعر»، بیان ویژه فرهنگی، شناخته شده است و می تواند جایگزین همه اشکال ادبی و هنری دیگر باشد و به خوبی وظایف آنها را به عهده بگیرد. بی تردید «شعر» بستر بیشتر «نمایش»ها و یا به تعبیری بهتر «نمایش»گونه ها در ادبیات فارسی بوده است. این که اولین نقّالی ها و تعزیه ها به زبان شعر بوده اند گواه این ادعاست که پژوهش در قابلیت های نمایشی متون ادب فارسی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در حقیقت، تلفیق شعر و نمایش به دریافت های نوینی در زمینه زیبایی شناسی و معناشناسی در آثار ادبی منجر می شود و با این نگرش می توان، فنون بلاغت و ابزارهای بیانی را با اسلوب و کاربردی نوین در آثار ادبی جستجو کرد. بخش اول پژوهش حاضر با نگرشی «نمایشی» به این مهم پرداخته است و به این نتیجه رسیده است که درک قابلیت های نمایشی در اینگونه آثار می تواند فرصت مغتنمی برای رویکرد دوباره و اثرگذار به این شاهکارهای ادبی-هنری باشد. در دوره مشروطه، با نگاشته شدن نخستین «نمایشنامه»های منظوم و منثور، زمینه ای قابل توجه برای تلفیق شعر و درام فراهم شد که «شعر نمایشی جدید» حاصل این پیوند است. علاوه بر این، بسیاری از آثار معاصر ادبیات فارسی در زمینه شعر(قالب های سنّتی و نو)، ساختاری کاملاً نمایشی دارند که بررسی این آثار نیز اهمیت ویژه ای در شناخت ویژگی های شعر معاصر دارد. استفاده از عناصر نمایشی همچون؛ داستان، صحنه پردازی نمایشی، دیالوگ، شخصیت پردازی و ... از ویژگی های شعر معاصر است. بخش دوم پژوهش حاضر، با در نظر گرفتن عواملی همچون میزان تأثیرگذاری و موفقیت شاعران در ارائه شعر نمایشی و همچنین بهره گیری آنها از عناصر نمایش، به بررسی اشعار میرزاده عشقی، نیمایوشیج، محمدحسین شهریار، منوچهر شیبانی، مهدی اخوان ثالث، سیاوش کسرایی و محمدرضا شفیعی کدکنی پرداخته است.