اثر متقابلی بین هوا و دریا بر فراز اقیانوس وجود دارد. این برهم کنش، شکست جو یا شکست اصلاح شده جو را تحت تاثیر قرار می دهد و انواع زیادی از نمایه های شکست اصلاح شده به وجود می آورد. یک نوع از این نمایه های شکست اصلاح شده کانال تبخیر است. ارتفاع و عمق کانال عوامل کنترل کننده انتشار رادار هستند و باید به منظور ارزیابی برد انتشار به دقت تعیین شوند. ارتفاع کانال به کمیت های جوی از قبیل دما، رطوبت و فشار وابسته است. اندازه گیری مستقیم کانال تبخیر از روی سکوهای دریایی امکان پذیر نیست زیرا نیازمند اندازه گیری دقیق دما، رطوبت و فشار در فواصل نزدیک به هم بالای اقیانوس است. با توجه به مشکلات اندازه گیری مستقیم کانال تبخیر در چندین دهه اخیر، مدل های حجمی برای تخمین شرایط شکست به کار می روند. در مدل های حجمی لایه سطحی به مقادیر سرعت باد، دما، رطوبت و فشار در ارتفاع مشخصی در بالای سطح، در داخل لایه مرزی و مقدار دمای سطح آب نیاز است. نمایه شکست در نزدیک سطح از مدل های حجمی با به کار بردن رابطه مونین ابوخوف تخمین زده می شود. در این تحقیق چهار نوع از مدل ارتفاع کانال بر اساس روش معرفی شدند و ارتفاع کانال تبخیر در منطقه خلیج فارس در ماه های سپتامبر و اکتبر سال 2009 میلادی تعیین و در شرایط پایداری مختلف بررسی شد. نتایج نشان می دهد که ارتفاع کانال تبخیر در شرایط پایدار نسبت به حالت ناپایدار، بلندتر است. همچنین میانگین ارتفاع کانال در این دو ماه به ترتیب حدود 40 و 27 متر به دست آمد که تطابق خوبی با تحقیقات انجام شده دارد