نام پژوهشگر: هوشنگ رفیقدوست

بررسی میزان آگاهی پزشکان عمومی شهر زاهدان از حقوق جزایی و مسئولیتهای مدنی خویش در سال 81
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان سیستان و بلوچستان 1380
  محمدرضا سادات اخوی   هوشنگ رفیقدوست

این تحقیق با عنوان بررسی میزان آگاهی پزشکان عمومی سطح شهر زاهدان از حقوق جزایی و مسئولیتهای مدنی خویش انجام شد . نوع تحقیق توصیفی و از نوع مقطعی بود و جامعه مورد مطالعه پزشکان عمومی سطح شهر زاهدان و نمونه ها بصورت تصادفی از میان این جمعیت انتخاب گردید. دراین تحقیق به بررسی توزیع فراوانی میزان آگاهی پزشکان عمومی از قوانین حقوقی مربوط به مسائل نوین پزشکی، توزیع فراوانی میزان آگاهی پزشکان عمومی از مصادیق تخلف انتظامی ، توزیع فراوانی میزان آگاهی پزشکان عمومی از شرایط عدم مسئولیت در امور پزشکی ، توزیع فراوانی آگاهی پزشکان عمومی از احکام جزایی جرایمی که مستقیما با عمل پزشک مربوط است ( قتل ، نقص عضو) ، توزیع فراوانی آگاهی پزشکان عمومی از احکام جزایی جرایمی که به طریقی به اعمال پزشک مربوط می شود( افشا سر، صدور گواهی خلاف واقع).

بررسی موانع و مشکلات اجرای طرح های تحقیقاتی از دیدگاه اعضا هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در سال 1380
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان سیستان و بلوچستان 1380
  زهرا شهرکی ندیمی   هوشنگ رفیقدوست

یکی از مهمترین وظایف دانشگاههای کشور خصوصا در دوران سازندگی رسالت تحقیقاتی آنهاست. ولی متاسفانه آمار و ارقام موجود تفاوت زیادی بین تعداد محققین و پژوهشهای انجام شده و مورد نظر را نشان می دهد . دلایل متعددی جهت عدم فعالیتهای تحقیقاتی اعضای هیات علمی مطرح شده است جهت شناسایی این موانع و مشکلات مطالعه حاضر انجام گردید.

بررسی علل عدم اجرای طرحهای تحقیقاتی توسط دانشجویان پزشکی زاهدان در سال 1380
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان سیستان و بلوچستان 1379
  صنوبر یوسف زهی   هوشنگ رفیقدوست

با توجه به اینکه پژوهش سنگ زیر بنای توسعه، خودکفایی و استقلال واقعی در هر کشوری است و مهمترین وظایف دانشگاهها رسالت تحقیقاتی آنهاست و دانشجویان دارای حداکثر انرژی به عنوان نیمی از پیکره دانشگاهها جایگاه مهمی را داشته و به دلیل رویکرد ناکافی دانشجویان و متخصصان کشور به تحقیق، مطالعه تعیین علل موثر در عدم اجرای طرحهای تحقیقاتی توسط دانشجویان، به شناخت محدودیتهای موجود در راه گسترش فرهنگ تحقیق و پژوهش، زمینه را می تواند؛ برای برنامه ریزیهای آینده، در جهت اعتلای کار برای این روند فراهم آورد. این مطالعه توصیفی، با استفاده از پرسشنامه، بر روی 200 نفر از دانشجویان رشته پزشکی دانشکده علوم پزشکی زاهدان، که به طور تصدفی طبقاتی از کل دانشجویان 1380 انجام شد. و اطلاعات جمع آوری شده، از 187 نفری که پرسشنامه را برگردانده بودند با استفاده از نرم افزار ‏‎spss‎‏ تجزیه و تحلیل شد. دریافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 5/23 سال با 5/54% مذکر و 5/45% مونث، که در مقاطع اینترنتی 6/32%، استاژردوئی 7/18%، استاژریکی 16%، و فیزیوپاتولوژی 6/17% و علوم پایه 15% بودند. بیشتر آنها (69%) هیچ طرح تحقیقاتی نداشته اند. و 85% آنها از جشنواره رازی بی اطلاع بودند. 4/60% دانشجویان داشتن فعالیت تحقیقاتی بیشتر، در صورت حضور در سایر دانشگاهها معتقد بودند. 8/65% بازدارنده ترین علت را عوامل درون سازمانی می دانستند. و در الویت بعدی با درصد کمی 4/14% عوامل شخصی را دخیل می دانستند و عوامل ماهیتی تحقیق کمترین علت بازدارنده بوده است. عمده ترین مشکلات به ترتیب: علل درون سازمانی، شخصی، برون سازمانی و ماهیتی که مطرح شدند شامل: تشریفات اداری خسته کننده تصویب، کمبود امکانات و تجهیزات مورد نیاز، هدایت ضعیف امور پژوهشی و اعمال سلیقه های شخصی، نهادینه نبودن تحقیق در کشور، مقررات دست و پا گیر اداری، سنگین بودن مسائل آموزشی دوره پزشکی و عدم ایجاد فرصت، کمبود امکانات رفاهی برای دانشجویان در جهت انجام طرح پژوهشی و ناآشنایی با مراحل انجام طرح پژوهشی، عدم دسترسی به مشاورین تحقیقاتی، پردردسر بودن و صرف وقت زیاد بوده است. با توجه به تعداد کم کارهای تحقیقاتی انجام شده، توسط هر دانشجو و مشکلات مطرح شده، بایستی با سرعت عمل در انتخاب و ارزیابی و اجرای طرحها و هدایت پژوهشی به سمت جذب و مشارکت دانشجویان در امور تحقیقاتی و هدایت صحیحی امکانات موجود و اختصاص امکانات بیشتر به تحقیق صورت گیرد. تا دانشجویان علاقمند به تحقیق را تشویق کرده و حتی پایان نامه ها را که تنها کار تحقیقاتی انجام شده بوده با هدایت و آموزش درست منشا سرشاری از تحقیقات عملی بسازیم و شاید با گنجاندن یک نیمسال پژوهشی روحیه پژوهش در دانشجویان تقویت و دانشگاه علاوه بر محل آموزش کانون پژوهش نیز گردد.