به منظور بررسی اثرات رقابتی علف های هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم در پوشش طبیعی فلورعلف های هرز و تعیین آستانه خسارت اقتصادی علف های هرز موثر در کاهش عملکرد گندم آزمایشی در سال زراعی 87-86 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد. تلخ بیان، ماشک گل خوشه ای، توق، جودره، خارشتر، هفت بند وعلف شور، علف های هرز موجود در مزرعه گندم بودند.در ابتدای مرحله ساقه دهی با استفاده از کوادراتی به ابعاد 50 سانتیمتر در 50 سانتیمتر،50 نقطه بعنوان نمونه غیر تخریبی و تخریبی بصورت تصادفی از سطح مزرعه تعیین و علامت گذاری گردید. مدل رگرسیونی1/w (عکس وزن تک بوته) بکاررفته برای ارزیابی سهم رقابت درون و برون گونه ای گندم با علف های هرز نشان داد که از میان علف های هرز تاثیر منفی تلخ بیان، توق، جودره و خارشتر بر روی وزن تک بوته گندم معنی دار بود. با افزایش تراکم بر حسب tcl(بار رقابتی کل)، با تبعیت از تابع هذلولی راست گوشه کازنس، عملکرد اقتصادی و بیولوژیک، تعداد پنجه وتعداد دانه گندم در واحد سطح کاهش یافت. با استفاده از روش سوینتون و به کمک مدل بسط داده شده هذلولی راست گوشه کازنس و فرمول ادونوان آستانه خسارت اقتصادی به میزان 0/41 بر حسب tclبدست آمد که برابر با 0/41 بوته جودره، 0/52 بوته خارشتر، 0/73 بوته تلخ بیان و 2/03 بوته توق در واحد سطح بود.آستانه خسارت اقتصادی تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار می گیرد و آستانه تعیین شده برای یک مکان و زمان قابل تعمیم به مکان و زمان دیگر نمی باشد.

با توجه به تولید کم روغن نباتی در داخل کشور(حدود20 درصد) و اهمیت کیفیت کشاورزی (سلامت انسان) و حفظ محیط زیست، این آزمایش جهت تعیین بهترین روش مصرف کودهای آهن، بر و روی بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان رقم آذرگل، در بهار 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنرکرمان انجام شد. بدین منظور آزمایشی به¬صورت فاکتوریل و در قالب بلوک¬های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید.۳ فاکتور آهن، روی و بر با 2 روش مصرف محلول¬پاشی و مصرف در خاک به همراه شاهد (عدم استفاده¬ی عناصر کم مصرف) در هر تکرار در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد از بین دو روش مصرف کودی، محلول¬پاشی و از بین سه عنصرکم¬ مصرف، عنصر روی تاثیر معنی¬داری درافزایش تعداد دانه و اثر متقابل آهن و روی، روی و بر در افزایش قطر طبق و اثر متقابل آهن، روی و بر در افزایش عملکرد دانه و روغن داشته¬ است. بالاترین عملکرد دانه و روغن، در تیمار محلول¬پاشی همزمان سه عنصر آهن، روی و بر بود که این تیمار بالاترین تعداد دانه را نیز به¬خود اختصاص داده است (میزان عملکرد دانه و روغن آن به¬ترتیب4936 و 2263 کیلوگرم در هکتار می¬باشد). مطالعه حاضر نقش موثر روی را در افزایش عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان نشان می¬دهد و ضمنا می¬توان مصرف محلول پاشی را به¬عنوان شیوه¬ی موثرتر در کرمان که جزء مناطق خشک و نیمه¬خشک ایران با خاک¬های آهکی محسوب می¬شود، توصیه نمود.

به منظور بررسی اثرات دگرآسیبی عصاره آبی قسمت های هوایی علف های هرز شیرین بیان و تلخه بیان بر روی سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه گیاهچه های ذرت (رقم سینگل کراس 704) و لوبیا ( رقم اختر)، آزمایشی به صورت طرح فاکتوریل در قالب کاملا" تصادفی با 4 تکرار در شرایط آزمایشگاهی در آزمایشگاه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه باهنر کرمان، در سال 1387 انجام شد. از آنجا که بازدارندگی رشد ونمو توسط قسمت های مختلف گیاهان، از نظر قدرت و مقدار دگرآسیبی، در قسمت های مختلف گیاهان، با یکدیگر تفاوت دارند، به همین دلیل تیمارها شامل شاهد (آب مقطر)، 25 درصد،50 درصد، 75 درصد و 100 درصد غلظت های عصاره آبی اندام های هوایی شیرین بیان و تلخه بیان بود. در آزمایشات گلخانه ای به منظور بررسی اثر دگرآسیبی بقایای بخش های مختلف شیرین بیان و تلخه بیان بر روی ارتفاع بوته، کلروفیل، وزن تر و وزن خشک اندام های هوایی بوته های ذرت و لوبیا، آزمایشی به صورت طرح کاملا" تصادفی با 3 تکرار در سال زراعی 88-87 انجام گرفت. نتایج آزمایشگاهی نشان داد که اختلاف معنی داری بین سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و طول ساقه چه ذرت و لوبیا در زمان اعمال تیمارها وجود دارد. به طور کلی ، در شرایط گلخانه، بیشترین وزن خشک به گیاه ذرت و کمترین وزن خشک به گیاه لوبیا تعلق داشت و علف های هرز شیرین بیان و تلخه بیان اثر یکسانی را بر وزن خشک گیاهان مورد مطالعه داشتند و اثر متقابل نوع گیاه در اجزای علف هرز بر وزن خشک معنی داربود و بیشترین وزن خشک در اثر عدم استفاده از علف های هرز ایجاد شد و به گیاه ذرت و کمترین وزن خشک در اثر کاربرد ساقه علف های هرز ایجاد شد به گیاه لوبیا تعلق داشت. در میان اجزای مختلف علف های هرز، ساقه علف های هرز بیشترین نقش را در کاهش وزن خشک گیاهان مورد مطالعه داشت و وزن خشک در شرایط گلخانه با محتوی کلروفیل، ارتفاع بوته و وزن تر همبستگی مثبت و معنی داری داشت. بر اساس رگرسیون گام به گام، ارتفاع بوته و وزن تر به عنوان صفات اثر گذار بر عملکرد (وزن خشک) شناسایی شدند و توانستند 99 درصد از تغییرات عملکرد (وزن خشک) ذرت و لوبیا را کنترل نمایند. در شرایط آزمایشگاه، بیشترین سرعت جوانه زنی در اثر عدم کاربرد علف هرز و کمترین سرعت جوانه زنی در اثر کاربرد غلظت 100درصد ایجاد شد و بیشترین سرعت جوانه زنی به ذرت و کمترین سرعت جوانه زنی به لوبیا تعلق داشت. تفاوت معنی داری بین سرعت جوانه زنی گیاهان مورد مطالعه در اثر کاربرد علف های هرز شیرین بیان و تلخه بیان وجود نداشت. بیشترین سرعت جوانه زنی به گیاه ذرت تعلق داشت و در اثر کاربرد علف هرز شیرین بیان و گل علف هرز و کمترین سرعت جوانه زنی به لوبیا تعلق داشت که در اثر کاربرد ساقه علف هرز تلخه بیان ایجاد شد. در شرایط آزمایشگاه، سرعت جوانه زنی بیشترین همبستگی را با طول ریشه چه داشت و همچنین در رگرسیون گام به گام هم همین نتیجه حاصل شد و طول ریشه چه به عنوان صفت اثر گذار بر سرعت جوانه زنی شناسایی شد. لذا عدم مبارزه مکانیکی یا شیمیایی با این دو علف هرز و خارج ننمودن بقایای آنها از مزرعه باعث بروز اثرات دگر آسیبی خواهد شد. با توجه به اینکه شیرین بیان و تلخه بیان از علف های هرز رایج مزارع ذرت و لوبیا در منطقه کرمان می باشند و اثبات اثرات دگرآسیبی عصاره آبی اندام های هوایی و تأثیر منفی بقایای علف های هرز بر روی جوانه زنی و رشد گیاهچه ها، مبارزه با این علف های هرز در مزارع ذرت و لوبیا الزامی می باشد. زیرا رشد سریع اول فصل در گیاه زراعی اهمیت ویژه ای دارد و حضور مواد دگرآسیب سبب عدم جوانه زنی بذور و باعث کاهش رشد اولیه محصول می شود. کلمات کلیدی: شیرین بیان، تلخه بیان، ذرت، لوبیا، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، محتوی کلروفیل، ارتفاع بوته و وزن تر

تحقیق حاضر به منظور بررسی اثرات سالیسیلیک اسید (0، 5، 10، 15 و 20 میکرو مولار) بر جوانه زنی، رشد و فعالیت برخی آنتی اکسیدان های گیاه شنبلیله (trigonella foenum) تحت تنش شوری (0، 50، 100، 150 و 200 میلی مولار) در شرایط کشت هیدروپونیک انجام گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در محل آزمایشگاه و گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 89-90 انجام شد. نتایج نشان داد که در گیاهان تیمار شده با شوری، درصد و سرعت جوانه زنی، طول ساقه چه و ریشه چه، وزن خشک ساقه چه و ریشه چه، محتوای آب نسبی، شاخص پایداری غشاء، مقدار پروتئین، کلروفیل و کاروتنوئیدها در مقایسه با گیاهان شاهد کاهش یافت. این در حالی بود که شوری منجر به افزایش میزان نشت یونی، مالون دآلدئید در اندام هوایی و ریشه، سایر آلدئید ها در اندام هوایی و ریشه، فعالیت کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنول اکسیداز گردید. بر طبق نتایج بدست آمده کاربرد سالیسیلیک اسید به ویژه غلظت های 10 و 15 میکرو مولار در شرایط تنش شوری توانست با افزایش ظرفیت سیستم دفاع آنتی اکسیدانی گیاه منجر به افزایش برخی پارامتر های جوانه زنی، وزن خشک و مقدار رنگیزه های فتوسنتزی نسبت به گیاهان شاهد (غلظت صفر سالیسیلیک اسید) گردید. همچنین نتایج نشان داد که کاربرد غلظت 5 میکرو مولار سالیسیلیک اسید تاثیر معنی داری در بهبود شرایط تنش ناشی از شوری در مقایسه با گیاهان شاهد نداشت و غلظت 20 میکرو مولار این ماده با تشدید شرایط تنش، خود منجر به کاهش پارامتر های ذکر شده گردید.

به منظور بررسی اثرات وجین علف های هرز و تراکم بوته بر عملکرد ارقام سورگوم علوفه ای، آزمایشی در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان به صورت فاکتوریل اسپلیت در زمان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل وجین علف های هرز در 4 سطح( وجین در تمام دوره رشد سورگوم ، عدم وجین ،3 بار وجین در مرحله3، 5 و 7 هفته پس از سبز شدن سورگوم و 2 بار وجین در مرحله3 و 5 هفته پس از سبز شدن سورگوم) و سه سطح تراکم(20، 25 30 بوته در مترمربع) و ارقام شامل اسپیدفید و پگاه بودند. نتایج نشان داد افزایش تراکم سورگوم تأثیر معنی داری بر عملکرد داشت. بیشترین و کمترین عملکرد علوفه تر وخشک به ترتیب از تراکم 30 و20 بوته در مترمربع به دست آمد. افزایش تراکم همچنین باعث کاهش وزن خشک علف های هرز و افزایش توان رقابتی سورگوم نیزشد. در بین ارقام، اسپیدفید نسبت به پگاه برتری نشان داد. صفات اندازه گیری شده به طور معنی د اری تحت تأثیر وجین علف هرز قرارگرفتند. بیشترین عملکرد از وجین کامل و کمترین آن نیز از تیمار عدم وجین به دست آمد. بین تیمار دوبار و سه بار وجین تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

این تحقیق به منظور بررسی اثرات تراکم بوته و مدیریت کنترل علفهای هرز بر عملکرد و اجزاء عملکرد ارقام ذرت در سال زراعی 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر واقع در شهرکرمان به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل وجین علفهای هرز در چهار سطح(1w، 2w، 3w و 4w)، تراکم در دو سطح(1d و 2d) و ارقام(1 vو 2v) بودند. در این بررسی عملکرد، اجزاء عملکرد و صفات مورفولوژیکی انداز ه گیری و مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه ی میانگینها نشان داد که عدم وجین علفهای هرز در طول فصل رشد(4w) باعث کاهش معنی دار صفات مورد بررسی شد اما تیمارهای وجین علفهای هرز در طول فصل رشد(1w)، سه مرحله وجین(2w) و دو مرحله وجین(3w) تفاوت معنی داری با هم نداشتند. بنابراین با توجه به شرایط آزمایش وجین علفهای هرز تنها در دو مرحله در طول فصل رشد کافی به نظر می رسد. با افزایش تراکم(2d)، عملکرد دانه و شاخص سطح برگ افزایش پیدا کردند؛ اما اجزاء عملکرد، صفات مورفولوژیکی و وزن خشک علفهای هرز کاهش پیدا کردند. بنابراین با افزایش تراکم بوته عملکرد دانه افزایش پیدا کرد و اثر رقابتی علفهای هرز را کاهش داد. عملکرد دانه در رقم ماکسیما (2v) نسبت به سینگل کراس704 (1v) بیشتر بود؛ هرچند این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار نبود اما رقم ماکسیما پاسخ بهتری به افزایش تراکم داد.

به منظور بررسی اثرات چهار روش مبارزه با علف های هرز (شاهد ، مکانیکی ، شیمیایی و تلفیق مکانیکی و شیمیایی) بر روی عملکرد ، اجزای عملکرد و درصد روغن در ارقام و تراکم های مختلف کنجد ، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان در پاییز سال زراعی 1390 اجرا گردید. آزمایش به صورت کرت های خرد شده(اسپیلیت پلات) در سه تکرار پیاده شد. فاکتورهای مورد مطالعه عبارت بودند از : چهار روش مبارزه با علف های هرز به عنوان عامل اصلی و دو رقم کنجد (داراب و ارزوییه ) و تراکم های 12 و 20 بوته در متر مربع که به صورت تصادفی در پلات ها توزیع شدند. نتایج نشان داد که روش های مبارزه با علف های هرز از نظر خصوصیات عملکرد و برخی صفات دیگر بر گیاهان شاهد برتری داشتند. در سطح رقم و تراکم، رقم داراب و تراکم 20 بوته ارجح بودند. عملکرد دانه ، تعداد دانه در نیام ، تعداد نیام در بوته، وزن هزار دانه ، ارتفاع بوته ، قطر ساقه اصلی ، تعداد شاخه فرعی تحت تأثیر روش های مبارزه با علف های هرز افزایش معنی داری نشان دادند. اجزای عملکرد با عملکرد دانه همبستگی مثبت و معنی داری نشان دادند درحالیکه درصد روغن دانه همبستگی نشان نداد. بیشترین عملکرد دانه مربوط به رقم داراب می باشد.

به منظور بررسی اثر تراکم بوته و محلول پاشی آهن بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد. . تیمارها شامل سه سطح تراکم کشت ؛ 35،25، 15 بوته در مترمربع و محلول پاشی آهن در سه سطح ؛ بدون محلول پاشی، 5/2 و 5 میلی گرم fe-edta در لیتر بود. نتایج نشان داد که با افزایش تراکم ارتفاع بوته، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک افزایش و تعداد دانه در بوته ، تعداد شاخه های فرعی، تعداد غلاف در بوته و وزن هزار دانه و میزان کلروفیل کاهش یافتند. محلول پاشی آهن نیز بر تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه، وزن هزار دانه ، میزان کلروفیل تأثیر معنی داری نشان داد به طوری که بیشترین تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه ، وزن هزار دانه و میزان کلروفیل متعلق به سطح محلول پاشی 5 میلی گرم fe-edta در لیتر بود. اثر متقابل تراکم 35 بوته در متر مربع و محلول پاشی آهن با غلظت 5 میلی گرم در لیتر بر وزن هزار دانه و عملکرد دانه به طور معنی داری افزایش یافت.

آلاینده های آلی و فلزات سنگین یکی از مشکلات و بحران های زیست محیطی در سراسر نقاط جهان است. این آلاینده ها علاوه بر آسیب به خاک و حاصلخیزی آن و نیز کاهش عملکرد گیاهان با ورود به چرخه ی غذایی تهدیدی جدی در سلامت جانوران و انسان می باشند. گیاه پالایی از جمله روش های پیشنهادی است که با انباشت عناصر سنگین در گیاهان، خروج این عناصر از خاک های آلوده را امکان پذیر می کند. هدف این مطالعه ارزیابی قابلیت بیش تجمع دهندگی گیاه گشنیز نسبت به فلزات سنگین کادمیوم، سرب و نیکل می باشد. این آزمایش بصورت طرح کاملا تصادفی با پنج سطح ترکیبی(صفر، 50، 100، 300 و 600 میکرو مولار) از سه عنصر فوق بصورت توأمان در محیط گلخانه انجام گرفت. تجزیه ی آماری با استفاده از نرم افزار spss و sas و مقایسه ی میانگین ها با آزمون چند دامنه ای دانکن (p ? 0.01) مورد آنالیز قرار گرفتند. تجزیه ی عنصری نیز با استفاده از روش icp و محاسبه ی غلظت عنصر سنجش شده با روش هضم اسیدی انجام گرفت. در این تحقیق مقدار عنصر کادمیوم، سرب و نیکل در بخش هوایی و ریشه و برخی پارامترهای مورفولوژیکی (طول اندام هوایی و ریشه، وزن تر اندام هوایی و ریشه)، فیزیولوژیکی (پرولین، اسیدهای آمینه آزاد، قندهای احیاکننده، مالون دآلدئید و پراکسید هیدروژن) و بیوشیمیایی (رنگیزه های فتوسنتزی) گیاه گشنیز مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج تجزیه ی واریانس این آزمایش نشان داد که اثر تیمارهای توأمان سه فلز سنگین ذکر شده به ویژه در دو سطح 300 و 600 میکرومولار بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی ذکر شده و کلروفیل a، b، کل و کاروتنوئیدها نسبت به گیاهان شاهد معنی دار بود، که به دلیل تجمع بیش از حد فلزات فوق در این دو سطح هم در ریشه و هم در اندام های هوایی می باشد. به طوری که با افزایش میزان غلظت، طول ساقه، وزن تر ریشه، وزن تر ساقه و رنگیزهای فتوسنتزی به خصوص از غلظت های 100 میکرومولار به بالاتر روند کاهشی چشمگیری داشتند و همچنین با بیشتر شدن سطوح تیمارها، طول ریشه روند افزایشی نشان داد. میزان پرولین و اسید آمینه های آزاد، محتوی قندهای احیا کننده، مقدار مالون دآلدئید و پراکسید هیدروژن در گیاهان تحت تیمار توأم فلزات سنگین نسبت به گیاهان شاهد اختلاف معنی داری نشان داد و با افزایش غلظت تیمارها پارامترهای فوق نیز افزایش یافتند.

به منظور بررسی تاثیر کود نیتروژن در مدیریت علف های هرز مزارع ذرت، بر روی جوانه زنی، رشد، عملکرد و اجزای عملکرد آن آزمایشی در ایستگاه مرکز تحقیقات و منابع طبیعی استان کرمان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل مدیریت علف های هرز (کنترل کامل علف های هرز، عدم کنترل علف های هرز) و سطوح نیتروژن (صفر، 80، 160، 240 کیلوگرم در هکتار) بود. نمونه برداری از علف های هرز مزرعه در زمان برداشت انجام شد.نتایج این آزمایش نشان داد که افزایش مصرف کود نیتروژن سبب افزایش معنی دار وزن خشک گونه های مختلف علف های هرز در تمام طول دوره رشد می شود. که این تاثیر با توجه به نوع گونه متغیر بود. همچنین ارتفاع، عملکرد و اجزای عملکرد (طول و قطر بلال، وزن تر و وزن خشک بلال، تعداد ردیف و تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه و عملکرد دانه ) نیز در شرایط افزایش کود نیتروژن افزایش نشان دادند. بعلاوه نتایج این آزمایش نشان داد که کنترل علف های هرز به طور معنی داری شاخص های مختلف رشدی بررسی شده ذرت را تحت تاثیر قرار داد. همچنین مولفه های مختلف جوانه زنی همچون (درصد و سرعت جوانه زنی، متوسط زمان رویش )، تعداد گیاهچه رویش یافته، و طول ریشه چه علف های هرز بطور معنی داری تحت تاثیر افزایش کود نیتروژن قرار گرفتند

جهت بررسی تاثیر کود های آلی و معدنی (n,p,k) بر خصوصیات کمی و کیفی مرزه(satureja hortensis l) در شرایط خشکی، پژوهشی در قالب دو طرح کرت های یکبار خرد شده با 3 تکرار در سال زراعی 1391 در مزرعه دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد. طرح ها به صورت تجزیه مرکب آنالیز شدند. تیمارهای مورد مطا لعه شامل عامل تنش در دو سطح(100% و50% ظرفیت مزرعه)، تیمار کود گاوی(30تن در هکتار)، کودمرغی(10 تن در هکتار)، کود شیمیایی(معادل عناصرغذایی پرمصرف موجود در کود گاوی و مرغی)، شاهد (بدون مصرف کود) و توده مرزه(محلی کرمان و محلی خوزستان)بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش ارتفاع، تعداد شاخه فرعی، عملکرد اسانس، محتوی نسبی آب و شاخص کلروفیل و عملکرد شد، ولی بر درصد اسانس معنی دار نبود. نشت یونی در تنش افزایش یافت. اثر کود ها بر تمامی صفات به جز محتوی نسبی آب و درصد اسانس معنی دار بود و باعث افزایش ارتفاع، تعداد شاخه فرعی، عملکرد، شاخص کلروفیل و عملکرد اسانس نسبت به شاهد شدند. همچنین نشت یونی را نسبت به شاهد کاهش دادند. دو توده از نظر ارتفاع، عملکرد دانه، تعداد شاخه فرعی و نشت یونی تفاوت معنی داری داشتند. توده کرمان عملکرد بهتری نسبت به توده خوزستان از خود نشان داد. تنش خشکی باعث افزایش پرولین و قند های احیاء کلروفیل های a , b و کل و کاروتنوید شد. کود ها بر ، کلروفیل های a , b و کل و معنی دار شد اما بر دیگر صفات تفاوت معنی داری نداشت. کود ها به خصوص کود گاوی و مرغی باعث افزایش ، کلروفیل های a , b و کل و نسبت به شاهد شدند. بین دو توده محلی کرمان و خوزستان فقط برای عملکرد دانه تفاوت معنی دار بود و برای دیگر صفات تفاوت معنی داری مشاهده نشد. به طورکلی کودهای آلی بویژه گاوی به دلیل قدرت نگهداری زیادتر رطوبت در مقایسه با کودهای شیمیایی پاسخ بهتری به شرایط تنش خشکی نشان دادند و عملکرد بالاتری داشتند. به نظر می رسد استفاده از کودگاوی در شرایط محدودیت رطوبت؛ برای غلبه بر اثرات منفی تنش خشکی مفید می باشد.

جهت بررسی تاثیر کودهای آلی و شیمیایی بر خصوصیات کمی و کیفی کنجد در شرایط تنش خشکی، پژوهشی در قالب دو طرح کرت های خرد شده با سه تکرار در سال زراعی 1391 در مزرعه دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد. طرح ها به صورت مرکب تجزیه شد. عامل های مورد مطالعه شامل تنش خشکی(100 و50 درصد ظرفیت مزرعه)، کود گاوی (30 تن در هکتار)، مرغی(10 تن در هکتار)، شیمیایی n)، p و k) به ترتیب به میزان 100، 80 و80 کیلوگرم در هکتار و شاهد (عدم مصرف کود) و توده کنجد( محلی جیرفت، محلی بردسیر و محلی کهنوج) بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش محتوی نسبی آب برگ، عملکرد و اجزای آن، شاخص برداشت، رنگیزه های فتوسنتزی و افزایش نشت یونی، قندهای احیاء کننده و اعداد کلروفیل متر(spad)، شد. اثر کود ها بر تمامی صفات بجز محتوی نسبی آب برگ، شاخص برداشت، اعداد کلروفیل متر(spad)، رنگیزه های فتوسنتزی و قندهای احیاءکننده معنی دار بود. توده ها نیز در اکثر صفات مورد بررسی تفاوت معنی داری از لحاظ آماری با هم نداشتند و بالاترین میزان عملکرد مربوط به توده بومی جیرفت بود. نتایج این پژوهش نشان داد کود گاوی به طور معنی داری باعث افزایش عملکرد کنجد می شود. این کود علاوه بر عملکرد بر سایر صفات نیز تاثیر مثبت داشته است. با توجه به این نتایج، استفاده از کود گاوی و توده بومی جیرفت در شرایط کرمان توصیه می گردد.

به دلیل اثرات زیان بار علف های هرز در مزارع کشاورزی از نظر رقابت با گیاه اصلی در راستای جذب مواد غذایی از سویی و پتانسیل آللوپاتی علف های هرز از نظر تداخل در اجتماع گیاهان زارعی در یک اکوسیستم کشاورزی از سویی دیگر؛ این فرضیه قوت می گیرد که پژوهش های بیشتری در جهت شناسایی هر چه بیشتر پتانسیل علفهای هرز در رابطه با ممانعت از رشد گیاهان زراعی صورت پذیرد. هدف از این مطالعه بررسی پاسخ های رشد و نمو و تجمع کلروفیل و کاروتنوئید پنج رقم گیاه زراعی شامل گندم (triticum aestivum)، جو(hordeum vuigare)، ذرت (zea mays)، ارزن (pennisetum americanum) و نخود(cicer arietinum) ، نسبت به خواص آللوپاتیک عصاره ی آبی پیچک صحرایی(convolvulus arvensis l. ) و تلخه بیان(sophora alopecuriodes. l ) بود. آزمایشات در گلخانه دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی و در آزمایشگاه نیز طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در غلظت های مختلف عصاره آبی علف هرز شامل(0، 25، 50، 75 و100 درصد محلول پایه 10%w/v) در مرحله جوانه زنی و رشد گیاهچه روی هر پنج گیاه اعمال و پاسخ های مختلفی اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده نشان داد که عصاره های آبی هر دو گونه علف هرز، اثرات منفی معنی داری روی جوانه زنی و تجمع کلروفیل و کاروتنوئید دارند. غلظت های مختلف عصاره آبی نیز اثرات معنی داری روی صفات مذکور داشتند به طوری که با افزایش غلظت، صفات مورد مطالعه کاهش یافتند. غلظت 100 درصد بیشترین و غلظت شاهد کمترین تأثیر را نشان دادند. بذوری که در معرض عصاره های آبی قرار گرفته بودند، به شدت تحت تأثیر مواد آللوپاتیک موجود در آنها قرار گرفته و رشد و جوانه زنی آنها کاهش یافتند. همچنین دربوته های رشد یافته تحت شرایط گلخانه نیزکاهش میزان رشد گیاهچه، تجمع کلروفیل و کاروتنوئید مشاهده گردید. اگرچه پیچک صحرایی در مقایسه با تلخه بیان دارای اثرات آللوپاتیک بیشتری بود؛ اما هر دو علف هرز دارای پتانسیل آللوپاتیک بودند. نتایج کلی نشان می دهد که در محیط کشت گیاهان زراعی یکسری مواد آللوپاتیک از طریق علف های هرز آزاد و فرایند جوانه زنی و رشد را مختل میکنند. بنابراین لازم است قبل از کاشت گیاهان زراعی گندم، جو، ذرت، ارزن و نخود از نبود علف های هرز پیچک صحرایی و تلخه بیان و بقایای آنها اطمینان حاصل شود.

به منظور مقایسه و بررسی امکان کاربرد روش¬های مختلف کشت درمقایسه باروش سنتی و ارزیابی مدیریت¬های مختلف آبیاری، فاصله کاشت، و تعدادبوته در برنج از نظر جنبه¬های مختلف زراعی، عملکرد شلتوک و اجزای عملکرد، مصرف آب، آزمایشی به صورت فاکتوریل در سه تکرار با سه فاکتور آبیاری و فاکتور فاصله کاشت بوته و فاکتور تعداد بوته در کپه در مزرعه کشاورز واقع در شهرستان بابل شهر امیر کلا روستای فولاد کلا در سال 1392 به اجرا در آمد. تیمارها شامل مدیریت¬های مختلف آبیاری: عدم غرقاب (nf)، غرقاب متناوب در مرحله رویش (ifv)، غرقاب متناوب تا مرحله زایش (ifr)، روش سنتی یا غرقاب دائم (cf) و فاصله کاشته بوته ها: کاشت مربع به فاصله¬های 20، 25 و 30 سانتی¬متر و تعداد بوته های کاشته شده: تک بوته ، دو بوته و 3-4 بوته می¬باشد. به¬ منظور جلوگیری از نشت جانبی مرز، کرت¬ها با پوشش نایلونی به عمق 50 سانتی¬متر کاملأ پوشیده شدند. آب مصرفی در هر تیمار بر اساس مرحله رشد گیاه، با کنتور اندازه¬گیری و ثبت گردید. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که عملکرد بیولوژیک با تیمارهای آبیاری، فاصله، اثرات متقابل تیمارهای بلوک در آبیاری و آبیاری در فاصله در سطح یک درصد معنی دار شدند. همچنین عملکرد اقتصادی دانه نیز فقط در تیمارهای آبیاری و فاصله در سطح یک درصد معنی دار شد.

جهت بررسی تاثیر کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکردگلرنگ(carthamus thinctorius l.) رقم گلدشت در شرایط تنش خشکی، پژوهشی به صورت کرت های خرد شده درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1392-1391 در مزرعه دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد. عوامل مورد مطالعه شامل تنش خشکی(mm 60) آبیاری نرمال), mm 120(تنش ملایم)وmm 180(تنش شدید) تبخیر از تشتک تبخیر) در کرت های اصلی و کود گاوی (15 تن در هکتار)، هیومیک اسید(80 کیلوگرم در هکتار)،کود شیمیایی n)، p و k) به ترتیب به میزان 150، 50 و100 کیلوگرم در هکتار و شاهد (عدم مصرف کود)درکرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش محتوای نسبی آب برگ، عملکرد ، اجزای آن و شاخص برداشت وافزایش اعداد کلروفیل متر(spad)، شد. اثر کود ها بر تمامی صفات بجز قطرساقه و وزن هزاردانه معنی دار بود.نتایج این پژوهش نشان داد کود گاوی به طور معنی داری باعث افزایش عملکرد گلرنگ می شود. این کود علاوه بر عملکرد بر سایر صفات نیز تاثیر مثبت داشت.کودهای آلی بویژه کود گاوی به دلیل قدرت نگهداری زیادتر رطوبت در مقایسه با کودهای شیمیایی پاسخ بهتری به شرایط تنش خشکی نشان دادند و عملکرد بالاتری داشتند. به نظر می رسد استفاده از کودگاوی در شرایط محدودیت رطوبت؛ برای غلبه بر اثرات منفی تنش خشکی مفید می باشد.

جهت بررسی تاثیر محلول پاشی عناصر کم مصرف آهن و روی بر عملکرد و اجزاء عملکرد پنج توده شنبلیله پژوهشی در قالب طرح فاکتوریل با پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد. محلول آهن از منبع fe-edtaو تیمار روی از منبع سولفات روی هر دو با غلظت 2 در هزار و تیمار شاهد ( بدون محلول پاشی عناصر کم مصرف) بود. توده های مورد مطالعه نیز شامل یاسوج، ایلام، مازندران، کردستان و کرمان بود. صفات میزان کلروفیل (عدد spad) ، ارتفاع بوته، وزن علوفه تر، تعداد ساقه فرعی، تعداد غلاف، اندازه غلاف، تعداد دانه در غلاف، محتوای آب نسبی، شاخص برداشت، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که محلول پاشی بر روی صفات اندازه غلاف، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال 5 درصد و در صفات تعداد دانه در غلاف و وزن هزار دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. بین توده ها نیز از لحاظ صفات میزان کلروفیل (عدد spad) ، ارتفاع بوته، وزن علوفه تر، تعداد ساقه فرعی، تعداد غلاف، اندازه غلاف، تعداد دانه در غلاف، شاخص برداشت، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال 1 درصد اختلاف معنی داری مشاهده شد. همچنین اثر متقابل محلول پاشی و توده در صفات میزان کلروفیل و اندازه غلاف در سطح احتمال یک درصد و تعداد دانه در غلاف در سطح احتمال 5 درصد معنی دار شد. بطورکلی نتایج این پژوهش نشان داد محلول پاشی عنصر روی و آهن به طور معنی داری باعث افزایش عملکرد شنبلیله می شود.

به منظور بررسی اثر خشکی بر عکس¬العمل لوله¬ای شدن برگ ارقام مختلف گندم و جو آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان بصورت کرت¬های خرد شده (اسپلیت پلات) در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد، که در آن کرت¬های اصلی آزمایش شامل 2 سطح تنش و شاهد و کرت های فرعی شامل شش رقم (افضل، بهمن، فجر30، نیمروز، نصرت و یوسف) و سه لاین (لاین4 و لاین uh-12) جو و 10 رقم (شیراز، چمران، یاواروس، پیشتاز، بک¬کراس، ارگ، الوند، روشن، امید و s78) گندم بودند. تنش خشکی، با شروع مرحله سنبله¬دهی اعمال شد. برای بررسی عکس¬العمل لوله¬ای شدن نمونه از برگ ماقبل آخر گرفته شد و از آن برش¬های عرضی به پهنای 1 میلی¬متر تهیه گردید. برای اعمال تنش خشکی روی نمونه-ها، از محلول پلی¬اتیلن¬گلیکول با غلظت -4 mpa استفاده شد. برگ¬ها در اثر تنش حالت لوله¬ای به خود گرفتند و از تغییرات برگ برای 240 دقیقه با فاصله زمانی 40 دقیقه عکسبرداری شد. نهایتاً مشخص شد که از بین ارقام گندم رقم چمران دارای بیشترین توانایی برای لوله کردن برگ خود می¬باشد. و از بین ارقام جو رقم یوسف و لاین 4 دارای بیشترین سرعت لوله¬ای کردن برگ خود می¬باشند. مساحت سلول¬های اپیدرم و بالیفورم برگ و محتوای آب نسبی برگ، کاهش یافتند در حالی¬که تعداد کرک و روزنه برگ و وزن حجمی برگ افزایش پیدا کردند.

به منظور ارزیابی اثرات تنش خشکی آخر فصل بر خصوصیات مختلف ریشک، عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف گندم و جو ، دو آزمایش در سال زراعی 93-1392در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد..جهت اندازه گیری صفات (تعداد روزنه ، تعداد ردیف روزنه ، تعداد کرک ، طول سلول اپیدرمی ، مساحت سلول اپیدرمی، طول سلول بالیفورمی ، مساحت سلول بالیفورمی ) از هر کرت یک سنبله به صورت تصادفی برداشت شده و از هر سنبله یک ریشک، به صورت تصادفی انتخاب و اندازه گیری ها انجام شد. در پایان فصل رشد عملکرد و اجزای عملکرد شامل تعداد سنبله در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن سنبله در بوته ، وزن دانه در بوته مورد اندازه گیری قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده های حاصل از آزمایش نشان داد واکنش ارقام نسبت به اعمال تنش از نظر خصوصیات آناتومیکی متفاوت بود که بیانگر پتانسیل متفاوت آن ها از نظر تحمل به تنش خشکی بود.اثر متقابل معنی داری برای تعداد سنبله در بوته مشاهده شد و اثر تنش بر تعداد دانه در بوته، وزن سنبله در بوته، وزن دانه در بوته معنی دار بود . این پاسخ نسبت به تنش آخر فصل در بین تمام ارقام یکسان بود. بنابراین از این مرحله (سنبله دهی) می توان به عنوان مرحله ای حساس نسبت به تنش خشکی نام برد

به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر برخی شاخص های فیزیولوژیک و مورفولوژیک دو رقم ارزن آزمایشی در شرایط مزرعه )به صورت طرح اسپلیت پلات در قالب فاکتوریل با سه تکرار( در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. صفات محتوای نسبی آب برگ، شاخص کلروفیل(spad)، رنگریزه های گیاهی) کلروفیل a ، کلروفیل b ، نسبت کلروفیل a/b) ارتفاع ساقه، قطر ساقه، تعداد برگ،نسبت برگ به ساقه، عملکرد ماده خشک و کارایی مصرف آب، شاخص سطح برگ، میزان قند و پرولین، نشت یونی، عملکرد دانه و وزن هزار دانه و شاخص برداشت اندازه گیری شد. محتوای نسبی آب برگ، شاخص سطح برگ، ارتفاع و قطر ساقه،عملکرد علوفه تر و خشک، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و کارایی مصرف آب با افزایش تنش خشکی روند کاهشی نشان دادند و با مصرف سوپرجاذب، سولفات پتاسیم و کود دامی روند افزایشی نشان دادند که بیشترین افزایش در این میان از آن مصرف 100 کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپرجاذب آکوازورب بود. صفاتی مانند کلروفیل a ، نسبت کلروفیل a/b ، مجموع کلروفیل a+b با افزایش تنش خشکی افزایش یافتند. نسبت برگ به ساقه، شاخص کلروفیل برگ، میزان قند و پرولین و نشت یونی با افزایش تنش خشکی افزایش و با مصرف سوپرجاذب، سولفات پتاسیم و کود دامی نسبت به سطح شاهد روند کاهشی نشان دادند که بیشترین کاهش صفات از آن مصرف پلیمر سوپرجاذب بود. بیشترین میزان شاخص کلروفیل با مصرف 200 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم بدست آمد. استفاده از سوپرجاذب تحت شرایط تنش با افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاک و کاهش شست و شوی مواد غذایی باعث بهبود صفات کمی، کیفی و شاخص های رشد ارزن گردید. استفاده از سوپرجاذب باعث افزایش مقاومت گیاه به تنش خشکی می گردد. همچنین سوپرجاذب باعث افزایش 30 درصدی عملکرد ماده خشک نسبت به شاهد و 30 درصد صرفه جویی در مصرف آب گردید. در بین ارقام نیز رقم باستان در همه ی صفات بجز عملکرد دانه نسبت به رقم پیشاهنگ برتری داشت

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.