در این مقاله با استفاده از تکنیک برنامه ریزی خطی پویای چند بخشی ، یک الگوی تخصیص بهینه منابع بین بخشهای اقتصادی ، که متضمن ایجاد حداکثر رفاه اجتماعی می باشد ، برای برنامه پنج ساله سوم توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی ایران ، طراحی شده است . در تحقیق حاضر، اقتصاد کشور در 5 بخش کشاورزی ، صنایع و معادن ، نفت و گاز ، ساختمان و خدمات تلفیق گردیده است . محدودیتهایی که در مدل لحاظ شده اند ، عبارتند از : محدودیت تعادل مواد ، محدودیت ظرفیت تولیدی ، محدودیت منابع ارزی ، محدودیت نیروی کار از تخصصهای مختلف ، محدودیت واردات ، محدودیت مخارج دولتی ، محدودیت پس انداز کل ، حد پایین برای مصارف بخش خصوصی و صادرات هر بخش ، حد بالا و پایین برای سرمایه گذاری کل.