ارش جزایی، مالی است که به سبب جنایت بر مادون نفس در مواردی که دیه آن در شرع مشخص نشده، به مجنی علیه پرداخت می شود. از نظر فقهی هیچ جنایتی بدون جبران نمی ماند. پس در جنایت هایی که بر اعضا و منافع وارد می شوند و شارع برای آن ها دیه ای مشخص نکرده است، باید ارش تعیین شود و تعیین ارش و شیوه محاسبه آن یکی از مشکلات دستگاه قضایی است. پایان نامه حاضر در سه فصل به بررسی ماهیت ارش، مصادیق آن و احکامی مثل روش های محاسبه آن پرداخته است. در صورت عدم توافق دو طرف بر سر میزان ارش، قاضی باید با مشورت کارشناسان عادل و در نظر گرفتن همه جوانب، مقدار آن را تعیین نماید. می توان گفت ارش و دیه در برخی از احکام مشترک هستند.این پایان نامه در سه فصل ارائه شده است. در فصل اوّل که کلیات نام دارد، ابتدا به تعریف سه واژه ارش، حکومت ودیه می پردازیم. آن گاه در سه مبحث، مقایسه ای میان ارش و مفاهیم مشابه آن (یعنی حکومت، دیه و نسبت سنجی) خواهیم داشت. سپس قاعده ارش، و در پایان هم نقص عضوی مورد مطالعه قرار گرفته است. فصل دوم که به بررسی فقهی و حقوقی ارش در جزائیات اختصاص دارد، شامل سه گفتار می باشد. در گفتار اوّل، مباحث ارش در باب حدود و در گفتار دوم ارش در باب قصاص را بیان می کنیم. پس از آن در گفتار سوم به موضوع اصلی و بحث اساسی این فصل، یعنی دیات خواهیم پرداخت. این گفتار، خود مشتمل بر چهار قسمت است. ابتدا اعضایی را که بحث ارش در آن مطرح شده، مورد گفتگو قرار می دهیم، سپس منافع دارای ارش را بررسی می کنیم. آن گاه از ارش در شجاج و جراح سخن خواهیم گفت و در نهایت مواردی را تحت عنوانِ توابع ذکر خواهیم کرد. در فصل سوم، احکام ارش مورد بحث قرار می گیرد. در این فصل موضوعاتی از قبیل: روش های محاسبه ارش در فقه، نقد این روش ها، روش های تعیین ارش در قانون مجازات، حدّ و اندازه ارش، مسئول پرداخت ارش، مهلت پرداخت آن و تنصیف ارش زنان مطرح شده است. در پایان این فصل هم به ذکر نتیجه گیری خواهیم پرداخت.

انجام سرمایه گذاری مستلزم تامین مالی است و دو گروه عمده ای که تامین مالی سرمایه گذاری را بر عهده دارند، بستانکاران و سرمایه گذاران می باشند. از دید گروه اول قدرت و وضعیت مالی شرکتهای اعتبار گیرنده در پرداخت به موقع بدهیها، از اهمیت بسزایی برخوردار است و این قدرت از سودآوری شرکت آشکار می گردد. اما از دیدگاه سرمایه گذاران مساله به مراتب عمیق تر است، زیرا در این فرآیند آنها دارای ریسک افزونتر بوده و نهایتا بدنبال بازده بالاتر نیز خواهند بود. بدون شک عمده ترین اقدام، در جهت تشویق مردم به سرمایه گذاری در فعالیتهای تولیدی یا خرید سهام شرکتها، ایجاد تعادل بین بازدهی و ریسک اینگونه سرمایه گذاریها در مقایسه با سایر سرمایه گذاریهای غیرمولد می باشد. در بازار سرمایه، سرمایه گذاران سعی دارند که حتی الامکان پس اندازهای خود را در سرمایه گذاریهایی صرف کنند که بیشترین بازده ها را داشته باشد اما در این راستا به ریسک مربوط به سرمایه گذاری نیز توجه دارند و در صورتی تحمل ریسک را پذیرا می شوند که از بابت آن بازده بیشتری عایدشان شود. در این مورد، ایجاد محیطی مناسب برای سرمایه گذاریهای سالم و مولد و تقویت بازار سرمایه از مهمترین اقداماتی است که می تواند توسط دست اندرکاران اقتصاد کشور انجام گیرد و در این راستا تشکیل و فعالیت بورس اوراق بهادار می تواند سهم عمده ای در نیل به هدفهای فوق داشته باشد. بورس اوراق بهادار بعنوان بازاری عمل می کند که در آن پس اندازها و وجوه نقدینگی اشخاص با استفاده از نقش واسطه گری و خدمات کارگزاران به مصرف در موسسات تولیدی یا بازرگانی به صورت بلندمدت هدایت می شود. در ایران با ویژگیهای اقتصادی کشورهای درحال توسعه، بوجود آوردن شرایطی که سرمایه گذاران از میان شقوق مختلف، سرمایه گذاری در اوراق بهادار و سهام شرکت را برگزینند، از اهمیت خاص برخوردار می باشد. بعبارت دیگر با بررسی تنوع دیدگاه سرمایه گذاران و ایجاد زمینه های لازم، می توان به چرخش سرمایه ها از کارهای غیر مولد به سمت کارهای تولیدی توفیق یافت. در این تحقیق به دنبال یافتن رابطه معنی دار بین ریسک و بازده سهام عادی در بورس اوراق بهادار تهران هستیم تا سرمایه گذاران در تصمیمات سرمایه گذاری خود بتوانند از نتایج آن استفاده کنند.