همه ساله پلهای زیادی به دلایلی از جمله معضلات ژیوتکنیکی، سازه ای، هیدرولوژیکی، زلزله و ... تخریب میشود که مطمینا در صورتیکه قبل از خرابی در برنامه ریزی های مدون موردارزیابی دقیق قرار میگرفتند. بسیاری از عیوب آنها قابل رفع بود. مشاهدات محلی، بازرسیها و تحقیقات انجام شده در مورد پلهای مورد بررسی در این پایان نامه حاکی از آنست که عوامل عمده در ایجاد نواقص موجود به ترتیب ذیل قابل تقسیم بندی میباشند.

در این رساله پدیده موجی شدن روسازیهای آسفالته در تقاطع ها، مورد مطالعه، بررسی و تحلیل قرار گرفت و بر این مبنا روش طرح مخلوط آسفالتی مقاوم در برابر پیده موجی شدن ابداع گردید. مطالعات انجام شده در این پژوهش، شامل دو بخش مطالعات میدانی و مطالعات آزمایشگاهی است. برای تحلیل نتایج مطالعات از برنامه های رایانه ای متداول برای تحلیل روسازی مانند ‏‎flex pass, kenlayer, elsym5‎‏ که مبتنی بر روش المانهای محدود می باشد،استفاده گردید. در بخش مطالعات میدانی، 27 مقطع موجی شده و موجی نشده در 9 تقاطع، از نظر عوامل مختلف ترافیکی، هندسی، سازه ای و مانند آن، مورد مطالعه، بررسی و آزمایش قرار گرفت. بر مبنای تحلیل اطلاعات بدست آمده، مدل ریاضی ارتباط بین شدت شدن روسازی با پارامترهای موثر در ایجاد موج تعیین گردید. در بخش مطالعات آزمایشگاهی، 672 نمونه آسفالتی با مشخصات مختلف از نظر نوع دانه بندی، درصد شکستگی مصالح، درصد قیر، درصد فیلر و درجه حرارت شکست نمونه ها ساخته و مورد آزمایش قرار گرفت و سپس نتایج آزمایشها تحلیل گردید. براین مبنا دو روش برای تعیین چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی آسفالت ‏‎(c, )‎‏ ابداع گردید. روش اول عبارت از تعیین پارامترهای چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی به کمک ترکیب آزمایشهای کشش غیرمستقیم و تک محوری است. صحت این روش با استفاده از انجام آزمایش سه محوری ویم، در این پژوهش ارزیابی و مورد تایید قرار گرفت. روش دوم تعیین پارامترهای چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی به کمک نتایج بدست آمده از آزمایش مارشال است. با استفاده از روابط ریاضی و نمودارهای ارائه شده در این دو روش می توان به طریق ساده و بدون صرف هزینه زیاد، پارامترهای چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی آسفالت ‏‎c, ‎‏ را تعیین نمود. این پارامترها بر مبنای مطالعات انجام شده در این پژوهش، از پارامترهای موثر در مدل مونجی شدن روسازی هستند. بعد از انجام مطالعات میدانی، آزمایشگاهی و تفسیر آنها، تحلیل رایانه ای برای تعیین ماکزیمم تنش برشی که یکی دیگر از پارامترهای موثر در مدل ایجاد موج می باشد، انجام گردید. و نتایج بصورت نمودار نشان داده شد. در بخش پایانی پژوهش روش طراحی مخلوط آسفالتی مقاوم در برابر پدیده موجی شدن ارائه گردید. در این روش به کمک مجموعه ای از نمودارها که از تحلیل و بررسی های انجام شده در این پژوهش، بدست آمده است، طراحی مخلوط آسفالتی مقاوم برای جلوگیری از ایجاد موج در روسازی و یا کاهش آن، بدون صرف هزینه آزمایشگاهی اضافی، انجام می گیرد.

در ایران بدلیل عمر پایین عملکردی آسفالت، و از آنجایی که تاکنون هیچگونه تحقیقات گسترده و کاربردی بر روی اصلاح کردن قیر و همچنین طراحی و ساخت آسفالت ماستیک بعمل نیامده است، این ضرورت احساس شد تا در این پژوهش علاوه بر تحقیق جهت ایجاد تکنولوژی اصلاح قیر و طراحی ساخت آسفالت ماستیک، بر روی بعضی از جنبه های ناشناخته آن، مطالعه و تحقیقاتی انجام پذیرد. در ضمن برای اولین بار در این پژوهش، تاثیر بکارگیری چسبنده های اصلاح شده پلیمری در آسفالت ماستیک مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش جهت تولید قیرهای پلیمری در آزمایشگاه یک دستگاه مخلوط کننده که دارای شرایط خاص بوده طراحی و برای اصلاح کردن قیرها نیز از پلیمر تولید داخل استفاده شد. آزمایشهای انجام شده در این پژوهش بر روی قیرهای اصلاح شده پلیمری نشان از بهبود رفتار و خصوصیات قیر خالص داده است. پلیمرها توانستند حساسیت حرارتی قیرها را کاهش داده و مقاومت در مقابل عریان شدگی را بهبود بخشند و مخلوطهای آسفالیت ساخته شده با آن را در مقابل بسیاری از تغییر شکلها و تنشهای اعمال شده بر روسازی مقاوم نماید.مطالعات و تحقیقات انجام شده در این پژوهش منجر به ساخت دستگاه آزمایش سختی سنج جهت طراحی آسفالت ماستیک گردید تا بتوان با استفاده از آن تغییرات نوع و مقدار چسبنده، نوع و مقدار فیلر بر روی خصوصیات مکانیکی آسفالت ماستیک مورد بررسی قرار گیرد. نتایج آزمایشهای انجام شده نشان دادند که بسیاری از خصوصیات مکانیکی این آسفالت ناشی از توزیع و یکنواختی فیلر در داخل چسبنده و کیفیت ملات ماستیک می باشد. آزمایشهای انجام شده در این تحقیق نشان دادند که آسفالت ماستیک با چسبنده های اصلاح شده دارای مقاومت کششی بسیار بالایی می باشد. و دارای مقادیر بازگشت الاستیک بیشتری نسبت به آسفالت متداول بوده، سفتی آن در دمای بالا زیاد می باشد و قادر به تحمل عبور چرخهای سنگین بوده و کمتر از آن بتن آسفالت گرم در آن تغییر شکل و گودی چرخ بوجود می آید. در دمای پایین نیز به علت شکل پذیری زیاد و سفتی کم مخلوط، در مقابل تنشهای کششی ناشی از سرما مقاوم بوده و مانع ایجاد ترکهای حرارتی در روسازی آسفالتی خواهد شد. آزمایشها نشان دادند که این مخلوط در مقابل پدیده عریان شدگی بسیار مقاوم می باشد. نتایج تحقیقات در این پژوهش نشان دادند که با استفاده از آسفالت ماستیک اصلاح شده، بسیاری از نواقص و خرابیهای برشمرده در روسازیهای آسفالتی مرتفع خواهد شد. می توان از این مخلوط در مناطق بحرانی و خاص روسازی استفاده نمود. به جهت داشتن فضای خالی نزدیک به صرف مخلوط و عدم نیاز به غلتک زدن جهت تراکم، بسیار مناسب برای استفاده در تعمیرات و وصله روسازیهای آسفالتی در مناطقی پرترافیک می باشد.