نیاز به سیستم اکسیژن رسانی در اکثر بیماران مزمن تنفسی جهت ادامه حیات جدی است. و این بیماران بدون این سیستم قادر به ادامه حیات نیستند. ابزارهای اکسیژن رسانی بطور معمول بسیار حجیم و وزین بوده بطوریکه مانع حرکت و جابجایی بیمار می شوند و با توجه به تلفات اکسیژن در اینگونه سیستم ها ضروری است شارژ آن ها بسرعت انجام شود که این مستلزم هزینه و مشکلات تامین اکسیژن می باشد. در این پروژه طراحی و ساخت یک دستگاه تامین و توزیع بهینه اکسیژن (ocd) بصورت قابل حمل مورد بررسی قرار می گیرد. بیماران تنفسی با استفاده از این دستگاه می توانند فعالیت روزمره خود را در مکان های مختلف انجام دهند. با استفاده از این سیستم، از مصرف زیاد اکسیژن جلوگیری می شود زیرا تنها در زمان های خاص مورد نیاز که توسط سیستم کنترلی تعیین می گردد، مسیر جریان اکسیژن باز می گردد و اتلاف اکسیژن که غالب در فاز بازدم مشاهده می شود ایجاد نمی گردد و در حدود چهار تا شش برابر در مصرف اکسیژن صرفه جویی می شود. بنابر این، با حجم مشخص اکسیژن، بیمار در زمان طولانی تری می تواند از دستگاه استفاده کند. همچنین بعلت فشار نسبتا بالای مخزن اکسیژن، حجم مخزن و نتیجتا وزن مجموعه کاهش می یابد و بیمار راحت تر می تواند دستگاه را جابجا کند. هدف از این پروژه، طراحی و ساخت سیستم پرتابل تامین و توزیع اکسیژن می باشد تا قادر باشد با وزن کم برای مدت نسبتا طولانی به بیمار اکسیژن رسانی کند. کاهش وزن مستلزم استفاده از کمپوزیت ها و روش های خاص تولید برای سیلندر های هوا می باشد. قسمتی از این پروژه طراحی و ساخت سیلندر آلومینیوم با قابلیت تحمل فشار بالا می باشد. بر خلاف سیستم های اکسیژن رسانی مجهز به ocd معمول که برای هر بار شارژ اکسیژن، ocd از کپسول جدا می شود، در این سیستم نیازی به باز کردن ocd نبوده و از طریق یک شیر یکطرفه می توان کپسول را شارژ کرد. طراحی و ساخت سیستم کنترل هوشمند تحویل اکسیژن و ابزار دقیق مورد نیاز بخش های دیگری از پروژه را تشکیل می دهد.