اکسیداسیون گروههای عاملی توسط پرمنگنات پتاسیم در محیط آبی، با مشکل عدم حلالیت ترکیبات آلی در این محیط روبروست . بنابراین، سالهاست که اکسیداسیون در شرایط غیرآبی تحت بررسی گستده است . پرمنگنات پتاسیم همراه با معرفهای انتقال فاز، معرفهای پرمنگنات سوار شده بر پایه های معدنی، و نمکهای ویژه محلول از پرمنگنات ، برای افزایش حلالیت پرمنگنات یا برای جبران کمی حلالیت آن در محیط غیرآبی ابداع شده اند. در مطالعه حاضر، نمکهای متعددی از فلزات واسطه بعنوان کاتالیستهای بالقوه برای اکسیداسیون توسط پرمنگنات در محیط غیرآبی مورد آزمایش قرار گرفتند. مشخص شد که اسیدهای لویس بدون آب مانند fecl3 یا zrcl4 قادر به پیش بردن اکسیداسیونهای انجام شده توسط پرمنگنات در محیطهای غیرآبی نیستند. اما معلوم شد که زیرکونیل کلراید هشت آبه (zrocl2. 8h2o) بمنزله یک نمک واسطه آبدار با عدد کئوردیناسیون بالا (viii)، کمک - واکنشگر مناسبی برای پرمنگنات پتاسیم می باشد. اکسیداسیون الکها و تری متیل سایلیل اترهای بنزیلیک در حلال دراتیل اتر انجام شده و ترکیبات کربونیل مربوطه با بازده عالی بدست آمدند. این واکنشها همچنین انتخابگری خوبی را برای الکلها و تری متیل سایلیل اترهای نوع اول در مقابل نوع دوم نشان دادند. این روش می تواند بعنوان راهی جدی برای اکسیداسیون ملایم و انتخابی الکلها و تری متیل سایلیل اترهای بنزیلیک در محیط بدون آب مورد توجه قرار گیرد.