کمک به سرمایه گذاران جهت اتخاذ تصمیمات اقتصادی به عنوان هدف اولیه گزارشگری مالی مطرح گردیده است. سرمایه گذاران برای اخذ تصمیمات اقتصادی، به تعیین ارزش شرکتی که در آن سرمایه گذاری کرده اند یا برای سرمایه گذاری در نظر گرفته اند می پردارند. این پژوهش، به بررسی این موضوع می پردازد که آیا کیفیت تعهدات (اقلام تعهدی) عامل تعیین قیمت ریسک است؟ یا به عبارتی دیگر آیا کیفیت اقلام تعهدی صرف ریسک مثبت ایجاد می کند؟ جامعه آماری این تحقیق شامل شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که با اعمال برخی محدودیتها از جمله معامله روی سهام شرکتها (حداقل 10 ماه از 12 ماه سال) طی سالهای 1381 تا 1385 و برخی دیگر از محدودیت ها تعداد 60 شرکت به عنوان نمونه نهایی تحقیق انتخاب گردید. جهت آزمون فرضیه تحقیق از رگرسیون های مقطعی دو مرحله ای استفاده شد. که در آن سه عامل فاما و فرنچ (صرف ریسک بازار، اندازه و ارزش دفتری به ارزش بازار) و عامل کیفیت اقلام تعهدی بر اساس بازده های ماهیانه محاسبه و بازده های مازاد بر روی بتاهای عوامل ریسک رگرس شدند. نتایج آزمون فرضیه تحقیق نشان داد که کیفیت اقلام تعهدی عامل تعیین قیمت ریسک در بورس اوراق بهادار تهران نیست.