تنش های محیطی و به ویژه تنش خشکی عامل کاهش دهنده تولیدات گیاهی می باشند. بنابراین استفاده برون زا از ترکیبات شبه هورمونی در به حداقل رساندن اثرات مخرب تنش متداول شده است. یکی از این ترکیبات که خاصیت آنتی اکسیدانی دارد، 24-اپی براسینولید می باشد. در این پژوهش، بذرهای گوجه در خزانه های حاوی پیت کاشته شدند. پس از جوانه زنی و کامل شدن برگ دوم، نهال ها به گلدان های پلاستیکی حاوی خاک، رس و خاک برگ با نسبت های 2:1:1 منتقل گردیدند. در مرحله چهار برگی، تیمار 24-اپی براسینولید در سه سطح غلظت (0، 01/0 و 1 میکرومولار) به مدت سه روز با فواصل زمانی یکروز درمیان روی برگها اسپری شد. تنش خشکی در سه سطح (هر روز آبیاری، 3 روز بدون آبیاری و 5 روز بدون آبیاری) اعمال گردید. سپس اثر 24-اپی براسینولید و تنش خشکی بر پارامترهای مورفولوژیکی و بیوشیمیایی در برگ سوم گیاهان گوجه فرنگی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان دادکه وزن تر و خشک اندام های مختلف گیاه (ساقه، برگ و ریشه) در غلظت 1 میکرومول 24-اپی براسینولید نسبت به گیاهان شاهد افزایش معنی داری داشت. در آزمایشات بیوشیمیایی، نتایج نشان داد که مقدار پراکسیداسیون لیپید، نشت یونی، دهیدروآسکوربیک اسید، گلوتاتیون احیاء، پرولین و فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیداتیو (cat, sod, apx, gr) و لیپوکسیژناز در گیاهان تحت تنش خشکی افزایش یافت که نشان دهنده تاثیر تنش ناشی از خشکی بر گیاه و فعال شدن مکانیسم های دفاعی در این شرایط است. همچنین افزایش فعالیت pal و ppo و افزایش برخی ترکیبات فنیل پروپانوئیدی (آنتوسیانین ها و ترکیبات فنلی) در شرایط تنش خشکی و در تیمار با 24-اپی براسینولید، نشان دهنده فعال شدن مسیر فنیل پروپانوئید در این شرایط و نقش این ترکیبات در فرو نشاندن رادیکال های آزاد اکسیژن می باشد. کاهش میزان پروتئین در شرایط تنش خشکی، نشان دهنده آسیب ناشی از این تنش بر سنتز پروتئین و افزایش تجزیه آن است. کاهش میزان رنگیزه های فتوسنتزی و قندها در برگ، آسیب ناشی از تنش خشکی را بر دستگاه فتوسنتزی منعکس می کند. کاهش میزان پراکسیداسیون لیپید و اتیلن، افزایش محتوی آنتی اکسیدانها (گلوتاتیون، آسکوربات و پرولین)، افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیداتیو (cat, gpod, apx, sod) و ظهور ایزوآنزیم های جدید (sod1,pod4) و شدت فعالیت ایزوآنزیم ها در گیاهانی که به طور توام با 24-اپی براسینولید و تنش خشکی تیمار شده بودند، نسبت به گیاهانی که فقط در معرض تنش خشکی بودند، نشان دهنده فعال شدن سیستم آنتی اکسیداتیو و حفافظتی گیاه به وسیله براسینواستروئید و کاهش خسارت اکسیداتیو در این گیاهان می باشد که منجر به افزایش محتوی پروتئین، قند وآب گیاه و در نتیجه افزایش وزن آن گردید. این اثرات نشان دهنده نقش این هورمون بر افزایش مقاومت گیاه گوجه فرنگی در برابر تنش خشکی می باشد. بنابراین،24-اپی براسینولید در غلظت های 01/0 و به ویژه 1 میکرومول می تواند در رفع آسیب های ناشی از تنش خشکی نقش مثبت داشته باشد.

در پژوهش انجام شده، ریخت شناسی و تشریح ساختمان گل سه گونه از جنس pycnocycla lindl. شامل p. spinosa، p. nodiflora و p. musiformis به عنوان عضوی از خانواده ی چتریان (apiaceae)، مورد بررسی قرار گرفته است. بکارگیری معیارهایی همچون ویژگی های گل آذین، گلچه های چتر و میوه ها در طبقه بندی گیاهان عضو این خانواده از یک سو و نقش گل و به بیان عمومی تر، دستگاه زایشی در ایجاد تنوع ژنتیکی در نسل جدید از سوی دیگر، زمینه ی کافی را برای انجام مطالعاتی با محوریت ساختار گل در این تیره ی ارزشمند از نظر اقتصادی، فراهم می کند. مطالعه ی ریخت شناختی گونه های مورد نظر در این پژوهش به صورت ماکروسکوپی و همچنین با استفاده از میکروسکوپ تشریحی انجام گرفته و برای انجام مطالعات تشریحی از روش تثبیت و برش گیری بافت، استفاده شده است. مقایسه ی نتایج ریخت شناختی بدست آمده نشان می دهد که گونه های مطالعه شده از نظر ویژگی هایی همچون ابعاد گل آذین، تعداد چترک های سازنده ی چتر مرکب و گل های سازنده ی چترک، اندازه و رنگ گل و اندام ها و ضمائم آن، با یکدیگر تفاوت دارند اما طرح کلی ساختار زایشی آن ها از یک الگوی مشترک، تبعیت می کند. از سوی دیگر، بررسی ساختار تشریحی گل در مراحل نموی گونه های مورد پژوهش، بیانگر این مطلب است که روابط اندام های سازنده ی گل شامل کاسبرگ، گلبرگ و بساک از نظر زمان وقوع فرآیندهای تمایز بافتی در هر سه گونه به طور تقریبی، یکسان می باشد و نشان دهنده ی یک طرح واحد است که شاید بتواند به عنوان یک ویژگی برای طبقه بندی گیاهان در سطوح بالاتر از گونه، مورد استفاده قرار گیرد.

، که کاربرد پوتریسین 5 میلی مولار و ترکیب آن با متیل جاسمونات 10 میکرومولار صدمه های سرما را در میوه های پرتقال کاهش دادند. پروکسیداسیون لیپیدها، کاهش وزن، میزان آب اکسیژنه، درصد پوسیدگی و اسیدهای آلی کاهش پیدا کرد و میزان ترکیبات فنولی در میوه های تیمار شده کمتر از میوه های شاهد بود. کل مواد جامد محلول، ویتامین ث، آنتوسیانین، کاروتنوئیدها، فعالیت آنزیم های پروکسیداز و پلی فنول اکسیداز و میزان آب در میوه های تیمار شده بیشتر از میوه های شاهد بود. ph در میوه های تیمار شده تفاوت معنی داری با میوه های شاهد نداشتند. پوتریسین و متیل جاسمونات تاثیر معنی داری روی ساختارهای ترشحی در میوه های تیمار شده در طی مدت انبارمانی نداشتند. بطور کلی نتایج نشان دادند که کاربرد پوتریسین 5 میلی مولار و ترکیب آن با متیل جاسمونات 10 میکرومولار موثرترین تیمار می باشد.

تنش سرما یک عامل محیطی است که تولید محصولات زراعی را محدود می کند. خسارت ناشی از سرما در مراحل حساس رشد و نمو گیاهان یکی از عوامل مهم کاهش عملکرد گیاهان زراعی و باغی در سطح جهان است. یکی از محصولات کلیدی و مهم استان کرمان پسته است که از محصولات باغی با ارزش و استراتژیک استان و کشور محسوب می شود. از آنجاییکه سرما و یخبندان های بهاره خسارات قابل توجهی را به کشاورزان وارد می نماید. لذا بررسی روش های مقاوم-سازی به سرما اهمیت بسزایی دارد. با توجه به نقش ویژه ی آمینواسیدها در پاسخ گیاه به شرایط تنش-زا و نقش های فیزیولوژیکی منحصر به فرد آرژینین در مقایسه با آمینواسیدهای دیگر، اثر آرژینین بر ایجاد مقاومت به تنش سرما در دانه رست های پسته در شرایط درون شسیشه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، زمانی که دانه رست های پسته تحت تنش سرما (??6-) قرار می گیرند، محتوی mda، پراکسیدهیدروژن و ترکیبات فنلی به میزان قابل توجهی افزایش پیدا کردند و قندهای محلول و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان از قبیل,sod gpx ,apx و cat کاهش پیدا کرد. استفاده از پیش تیمار آرژینین بطور معنی داری باعث افزایش فعالیت آنتی اکسیدان ها و تخفیف اثرات ناشی از تنش اکسیداتیو گردید. با استفاده از بازدارنده ی مسیر بیوسنتزی نیتریک اکسید (lnam)، مشخص شد، نیتریک اکسید تاثیر بسزایی در فعال کردن آنزیم های آنتی اکسیدان داشته است. در حالی که تیمار گیاهان با arg+lnam تاثیر معنی داری بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان نداشت. بنابراین، به نظر می رسد مقاومت نسبی ایجاد شده در این تیمار در شرایط تنش سرما ناشی از مکانیسم های غیرآنزیمی باشد.

کلمات کلیدی: نیکل، سیلیس، ارزن و یونجه، آنزیم های آنتی اکسیداتیو، پراکسیدهیدروژن

گیاهان گلدار یا نهاندانگان بزرگترین گروه گیاهان را تشکیل می دهند. تولید مثل موفق این گیا هان بستگی به توانایی آن ها در نمو گل دارد. در طی دوره های مختلف رشد یک گیاه، گذر از فاز رویشی به فاز زایشی یکی از مهم ترین مراحل است که به آن گذر به گل دهی می گویند. ژن leafy در پیشبرد مرحله گذر به گل دهی و نیز تعیین هویت مریستم رأسی نقش ایفا می کند. این ژن با هماهنگ کردن سیگنال های محیطی و درونی موجب تنظیم زمان گل دهی می شود. هدف از این تحقیق شناسایی این ژن در گونه ای تاجریزی به نام روپاس (solanum villosum mill.) بود. بدین منظور آغازگر های اختصاصی طراحی و در واکنش های pcr و rt-pcr مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان دهنده طول بیش از 1200 نوکلئوتیدی ناحیه کدکننده و بیش از 3000 نوکلئوتیدی ژن در ژنوم گیاه بود. 1626 نوکلئوتید از این ژن که شامل بخش هایی از اگزون 2 و طول کامل اگزون 3 و اینترون 2 می باشد، تعیین توالی گردید. مقایسه توالی پروتئین استنباطی 540 نوکلئوتید از ناحیه کدکننده این ژن، با پروتئین های همساخت leafy در سایر گیاهان نشان دهنده شباهت بین 52 تا 98 درصدی آن ها بود. بررسی بیان ژن در اندام های گوناگون حاکی از بیان در مریستم رأس شاخساره رویشی و زایشی، برگ و ساقه جوان و همچنین غنچه های گل و گل های باز شده بود.

استان یزد دومین تولید کننده پسته در ایران است. در دهه اخیر وجود کلروز در برخی مناطق این استان منجر به خشک شدن کامل گیاه شده است. کلروز دلایل متعددی دارد که منجر به تغییرات ساختاری و بیوشیمیایی خاص در گیاه می شود. نظر به اهمیت اقتصادی و سطح زیر کشت بالای آن در اردکان، در این پژوهش با جمع آوری نمونه هایی از برگ، دمبرگ، ساقه و ریشه گیاهان کلروز و سالم، این تغییرات بررسی گردد. مطالعات ساختاری با برش های دستی و میکروسکوپ نوری و سنجش های بیوشیمیایی با اسپکتروفتومتر انجام شد. گیاهان مورد مطالعه در سه گروه شاهد (دارای برگ سبز)، کلروز ضعیف (برگ به نسبت زرد) و کلروز شدید (دارای برگ بطور کامل زرد) قرار گرفتند. برش عرضی برگ کلروز شدید متفاوت و بصورت چندوجهی لوب دار بود. بافت های آوندی و استحکامی و نیز قطر مجاری ترشحی در کلروز ضعیف نسبت به گروه شاهد گسترش داشت اما در کلروز شدید، این بافت ها دستخوش فشردگی و مجاری ترشحی آنها بسته شده بود. مطالعه بافت های ذکر شده در دمبرگ کلروز ضعیف نسبت به شاهد تفاوتی را نشان نداد، اما در کلروز شدید فشرده شدند. بافت مغز دمبرگ در کلروز شدید نسبت به دو گروه دیگر گسترش یافته بود. مطالعه ساقه و ریشه در کلروز ضعیف تفاوتی را نسبت به شاهد نشان نداد. آوندهای آبکش و پارانشیم پوستی در کلروز شدید، فشرده و آوندهای متاگزیلم گسترده شدند. رنگیزه های فتوسنتزی، آهن و منیزیم در کلروز شدید کاهش معنی داری نشان دادند. ترکیبات فنولی کل، فلاونوئید و تانن در کلروز ضعیف نسبت به شاهد افزایش نشان داد. افزایش فعالیت آنزیم pal و کاهش فعالیت آنزیم ppo در کلروز شدید و کاهش لیگنین در کلروز ضعیف مشاهده شد. کربوهیدرات های محلول و نشاسته در کلروزگی ضعیف افزایش اما فقط کاهش نشاسته در کلروزگی شدید دیده شد. فعالیت آنزیم های اکسیداتیو در کلروزگی ضعیف نسبت به شاهد تغییری نشان نداد اما در کلروزگی شدید، کاهش دیده شد. محتوای h2o2 در کلروز ضعیف و شدید افزایش نشان داد. کلمات کلیدی:کلروز، پسته، بافت ها، لیگنین، آنزیم، ترکیبات فنولی.

نیکل جهت رشد بسیاری از گیاهان، یک عنصر تغذیه ای بسیارکم مصرف محسوب شده و مقادیر اضافی آن به شدت موجب سمیت می شود. در این پژوهش، تاثیر متقابل کلسیم و اسید آمینه هیستیدین بر بهبود و یا تغییر پارامترهای رشد، تغذیه پتاسیمی، ترکیبات چرخه آسکوربات- گلوتاتیون، فعالیت آنزیم آنتی اکسیدان، پراکسیداسیون لیپیدها و تجمع برخی عناصر مانند نیکل، کلسیم، منیزیم، آهن، مس و فاکتور انتقال نیکل، در سه رقم گوجه فرنگی قابل کشت در ایران شامل؛ کال جی، ارلی اوربانا و پتوارلی تحت تنش نیکل در محیط کشت هیدرو پونیک مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفت. محیط کشت گیاهان مورد نظر، دارای محلول هوگلند بود که بطور مداوم هوادهی شده و هر روز با یک محلول تازه هوگلند جایگزین می گردید. نهال های گوجه فرنگی در یک گلخانه دارای شدت نور 10 کیلولوکس حاصل از لامپ های بخار سدیمی و همچنین شرایط 16 ساعت روشنایی با دمای 25 درجه سانتی گراد و 8 ساعت تاریکی با دمای 22 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 45 درصد، به مدت 3 هفته کشت در محیط کشت هیدروپونیک رشد نمودند. پس از گذشت این مدت، اثر تیمارهای مختلف حاوی کلسیم، هیستیدین و نیکل بر پارامترهای مختلف رشد، اکسیداتیو، تغذیه ای و فیزیولوژیکی با تعویض محلول پایه با محلولهای تازه هوگلند دارای تیمارهای مختلف به مدت 10 روز بررسی شد و محلول های تیمار نیز هر روز تعویض و هوادهی می شدند. تیمارها دارای غلظت های 0، 150 و 300 میکرومولار سولفات نیکل ii و همچنین 400 و 700 میکرومولار کلسیم و 0 و 300 میکرومولار هیستیدین اضافی بودند که در محلول پایه هوگلند با رقت یک دهم تهیه می شدند و در نهایت اسیدیته محلولهای تیمار با استفاده از محلول پتاس غلیظ بین 5/9-5/7ثابت نگه داشته می شد. پارامترهایی شامل رشد طولی، وزن تر، وزن خشک در ریشه و ساقه، سطح و محتوای نسبی آب برگ، محتوای اسیدهای آمینه آزاد، سیستئین، پرولین، تجمع پتاسیم در ریشه و ساقه گیاهان تحت تیمار مورد سنجش قرار گرفتند. همچنین فعالیت آنزیمهای مختلف آنتی اکسیداتیو مانند cat، gpx، apx، sod، gr، lox، ppo، sat و pal نیز در این تحقیق سنجش گردید. بعلاوه، تغییرات محتوای متابولیت ها و شاخص هایی مانند آسکوریات، دهیدروآسکوربات، آب اکسیژنه، گلوتاتیون احیاء، نشت یونی برگ، میزان انواع کلروفیل a، b و کل، کارتنوییدها، پروتئین کل، تجمع مالون دآلدئید و سایر آلدئیدها نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت بررسی گسترش یونهای نیکل در ریشه و ساقه گیاهان تحت تیمار، مقاطع عرضی گیاهان مذکور با محلولی ویژه دارای رنگ دی متیل گلی اکسیم (dmg) رنگ آمیزی و مطالعه شد. طراحی آماری آزمایش نیز با استفاده از طرح کاملا تصادفی بصورت 4 تکرار، 3 رقم و 12 تیمار صورت گرفت. داده های بدست آمده با استفاده از آنالیز واریانس anova و آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح معنی دار 5 درصد و با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج حاصل از پارامترهای رشد نشان داد که سطوح سمی نیکل بکاررفته در هر سه رقم گوجه فرنگی، موجب کاهش رشد طولی اندام هوایی و ریشه، سطح برگ، رنگیزه های برگی، محتوای پتاسیمی اندام هوایی و ریشه نسبت به شاهد شده است و کاربرد توام کلسیم و هیستیدین موجب بهبود این پارامترهای رشد و تغذیه ای گیاهان تحت تنش نیکل گردید. همچنین تیمارهای حاوی کلسیم و هیستیدین موجب کاهش میزان پرولین و اسیدآمینه های افزایش یافته تحت تنش نیکل گردیدند. کاربرد کلسیم به تنهایی و یا توام با هیستیدین موجب افزایش چشمگیرو معنی دار سطح برگ و برخی دیگر از پارامترهای رشد در ارقام کال جی و پتوارلی، نسبت به رقم ارلی اوربانا گردید. بنابراین اثر متقابل کلسیم و هیستیدین موجب بهبود تغذیه پتاسیمی و افزایش مقاومت و رشد گیاهان تحت تنش نیکل در این پژوهش گردید. تحلیل نتایج مربوط به شاخص های اکسیدانی نیز نشان داد که؛ به طورکلی تنش نیکل موجب افزایش تجمع آب اکسیژنه، mda، سایر آلدئیدها و میزان نشت یونی، فعالیت آنزیمهای gpx, lox, apx نسبت به گیاهان گروه شاهد در رقم ارلی اوربانا گردید و کلسیم و هیستیدین موجب تخفیف اثرات تنش نیکل بر این شاخص های اکسیدانی گردند. بهرحال تحت تنش نیکل میزان gsh، دهیدروآسکوربات و فعالیت آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز را بطور قابل توجهی کاهش داد، در حالیکه تیمارهای حاوی نیکل، کلسیم و هیستیدین موجب افزایش و جبران این شاخص های آنتی اکسیدانی نسبت به شرایط تنش شدند. باید بیان نمود که کاربرد جداگانه کلسیم یا هیستیدین موجب بهبود معنی دار میزان پروتئین و آسکوربات اندام هوایی، gsh و فعالیت آنزیم های pal و cat در بافت ریشه در مقایسه با شرایط تنش گردید. بازدارندگی تجمع آب اکسیژنه و القاء تنش اکسیداتیو حاصل از تنش نیکل مربوط به تغییرات، تعدیل و تنظیم چرخه آسکوربات-گلوتاتیون بوده که می تواند به دلیل کاربرد توام و یا جداگانه کلسیم یا هیستیدین در محیط کشت گیاهان باشد. بنابراین کاربرد توام و یا جداگانه کلسیم یا هیستیدین موجب بهبود فعالیت کاتالیتیکی آنزیمهای مرتبط با تنش اکسیداتیو می گردد. بطورکلی، فعالیت بیشتر سیستم آنتی اکسیدانی آنزیمی با استفاده از کلسیم و هیستیدین، ممکن است جهت مقاومت ارقام گوجه فرنگی مانند ارلی اوربانا به تنش اکسیداتیو حائز اهمیت باشد. همچنین نتایج بدست آمده از گیاهان ارقام کال جی و پتوارلی نشان داد که؛ استفاده از کلسیم یا هیستیدین موجب کاهش پارامترهای آنتی اکسیدانی مانند نشت یونی، آب اکسیژنه، mda، تجمع نیکل در ریشه و اندام هوایی و فعالیت آنزیم cat در معرض تنش نیکل گردید، در حالیکه این شاخص ها تحت تنش نیکل نسبت به شاهد افزایش یافته بودند. تنش نیکل بدون حضور کلسیم یا هیستیدین اضافی، موجب کاهش فعالیت آنزیمهای gpx, apx و sod، میزان کلسیم و آسکوربات ریشه و اندام هوایی در دو رقم کال جی و پتوارلی گردید. مقادیر اضافی کلسیم و هیستیدین توانست میزان فعالیت این آنزیمها و تجمع کلسیم و آسکوربات را افزایش دهد و همچنین تجمع نیکل را به طور متفاوتی در دو رقم ذکر شده گوجه فرنگی کاهش دهد. همچنین کاربرد توام کلسیم یا هیستیدین موجب تاثیر بسزایی در کاهش اثرات تنش نیکل به ویژه در رقم پتوارلی گردید. بنابراین نتایج حاصل از این دو رقم گوجه فرنگی نیز نشان داد که اثر متقابل کلسیم با هیستیدین موجب بهبود پاسخهای سازگارکننده به تنش اکسیداتیو ناشی از تنش نیکل گردید. بنابراین نتایج این پژوهش پیشنهاد می نماید که؛ کاربرد توام کلسیم و هیستیدین، تنش اکسیداتیو ناشی از مقادیر سمی نیکل را طریق مکانیسم های بازدارندگی جذب و انتقال نیکل به همراه بهبود و تقویت فرایند شلاته کنندگی نیکل در ارقام گوجه فرنگی مورد مطالعه کاهش داده است. سنجش عناصر مختلف با روش icp هم نشان داد که تجمع نیکل در اندام هوایی تحت تنش نیکل افزایش یافته است. مقادیر اضافی کلسیم و هیستیدین موجب کاهش تجمع نیکل ریشه و اندام هوایی و ضریب انتقال نیکل بویژه در گیاهان رقم پتوارلی تحت تنش نیکل گردید. تنش نیکل همچنین موجب کاهش تجمع عناصر تغذیه ای منیزیم، کلسیم، مس و آهن گردید و کاربرد کلسیم و هیستیدین موجب بهبود تغذیه گیاه از طریق کاهش جذب نیکل گردید. بنابراین کلسیم و هیستیدین موجب تخفیف اثرات مخرب نیکل بر تغذیه گیاهی بویژه در رقم پتوارلی گردیدند. سرانجام با توجه به داده های حاصل از روش icp و مطالعات هیستوشیمیایی، کلسیم و هیستیدین موجب بهبود تغذیه گیاهان تحت تیمار و کاهش تجمع نیکل بطورمتفاوت در ارقام مورد مطالعه شدند. با توجه به مطالعات هیستوشیمیایی، الگوی اصلی پراکنش نیکل در ریشه و اندام هوایی رقم پتوارلی، تحت تیمارهای مختلف نیکل حاوی یا بدون کلسیم و هیستیدین، با داده های حاصل از روش icp مطابقت دارد. بنابراین به طور کلی، اثر متقابل کلسیم و هیستیدین، از طریق ممانعت از تجمع و انتقال نیکل و همچنین بهبود تغذیه در ارقام گوجه فرنگی تحت تنش نیکل شدند، که این امر موجب بهبود پاسخ های سازگار کننده مختلف گیاهان مورد مطالعه جهت کاهش تنش نیکل گردید.

امروزه آلودگی محیط زیست از مسائل مهمی است که جوامع مختلف با آن روبرو هستند . گاز های خروجی از دهانه دودکش های کارخانه ذوب سرچشمه حاوی مقدار زیادی ذرات ریز جامد به صورت معلق هستند که اغلب این ذرات حاوی ترکیبات فلز سنگین می باشند.آلاینده های هوا می توانند به طور مستقیم از طریق برگ ها یا غیرمستقیم از طریق اسیدی شدن خاک بر روی گیاهان تاثیر بگذارند. . آلودگی خاک ها به فلزات سنگین نیز یکی از نگرانی های زیست محیطی عصر حاضر به شمار می رود. عمومی ترین فلزات سنگین که در خاک های مناطق آلوده دیده می شوند به ترتیب شامل سرب، کروم، آرسنیک، روی، کادمیوم، مس و جیوه می باشند.امروزه شناسایی گیاهان مقاوم به آلودگی بسیار اهمیت دارد زیرا یکی از کاربرد های شناسایی این گیاهان کاشت آن ها در مکان های آلوده و صنعتی جهت پاک سازی محیط می باشد. در این مطالعه، از دو گونه ی کاج تهران و کاج سیاه کاشته شده در اطراف کارخانه مس سرچشمه به عنوان گیاهان منطقه آلوده نمونه برداری شد. همچنین باغ کنتوئیه (به فاصله 9 کیلومتری از کارخانه) به عنوان منطقه شاهد انتخاب و از گیاهان آن منطقه نیز نمونه برداری شد. گیاهان دو منطقه از نظر پارامتر های مختلفی نظیر رنگیزه های فتوسنتزی، ترکیبات فنلی، فلاونوئید ها، آنتوسیانین ها، تانن ها، پروتئین، لیگنین و فعالیت آنزیم هایی نظیر کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، گایاکول پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز، فنیل آلانین آمونیا لیاز و کونیفریل الکل دهیدروژناز مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. همچنین ساختار تشریحی برگ گیاهان مورد مطالعه قرار گرفت. با توجه به مقدار بالاتر فلزات سنگین در گیاه کاج سیاه و با توجه به بالاتر بودن فعالیت آنزیم های آسکوربات پراکسیداز، گایاکول پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز و فنیل آلانین آمونیالیاز در کاج تهران و واکنش کمتر کاج سیاه می توان نتیجه گرفت که احتمالا کاج سیاه گونه ای مقاوم تر نسبت به کاج تهران است.

جنس arnebia forssk. از خانواده boraginaceae باحدود 25 گونه گیاهی از شمال آفریقا تا آسیای مرکزی و هیمالایا پراکنش دارد. در ایران 8 گونه از آن گزارش شده که از این تعداد 1 گونه اندمیک ایران است. یکی از مشکلات موجود برای گروه بندی گونه های این جنس وجود پلی مورفیسم و کمبود صفات تاکسونومیک است. در این مطالعه سعی شد از صفات تشریحی و بیوشیمیایی به همراه صفات مورفولوژیک در ارائه الگوی ثابت و صحیح برای شناسایی و رده بندی گونه ها استفاده شود.گونه های a. euchroma، a. hispidissima، a. linearifolia، a.fimbriopetala، a. grandiflora، a. tubata و a. decumbens از حیث صفات تشریحی برگ، ساقه و اپیدرم با برش گیری دستی و رنگ آمیزی مضاعف و تعداد فلاونوئیدهای موجود در برگ هر گونه به روش hplc مورد مطالعه قرار گرفتند. کمترین تعداد فلاونوئید درگونه a.euchroma (1 نوع) و بیشترین تعداد آن در گونه های a. hispidissima، a. decumbens و a.linearifolia (5 نوع) وجود دارد. مطالعه تاکسونومی عددی نیز با بررسی 11 صفت کیفی و 16 صفت کمی در 86 نمونه انجام شد. بر اساس نتایج حاصل، گونه های مورد مطالعه در 2 گروه اصلی و 2 زیر گروه تقسیم بندی می شوند. یک گروه شامل گونه a. euchroma است. گروه دوم گونه ها را به دو زیرگروه تقسیم می کند. یک زیرگروه دارای دو گونه a. linearifolia و a. fimbriopetala و زیرگروه دیگر دربردارنده گونه های a. hispidissima، a. decumbens، a. grandiflora و a.tubata است. مطالعات تشریحی و مورفولوژیک نیز تا حد زیادی این گروه بندی را تایید می-کنند.

گیاهان مورد مطالعه در تحقیق حاضر تلخه (acroptilon repens) و گردو (juglans regia) می باشند که پراکنش وسیع در کشور و استان کرمان دارند. انتخاب دو گیاه بر اساس احتمال اولیه آلرژی زا بودن آن ها و نیز به ترتیب حشره و بادپسند بودن این دو گیاه انجام شد. مطالعات ریخت شناختی و تشریحی گرده با استفاده از استریومیکروسکوپ، میکروسکوپ نوری و روش تثبیت و برش گیری انجام شد. آلرژی زایی دانه های گرده با استفاده از تکنیک وسترن بلات ارزیابی شد. میزان ترکیبات فنولی (روش فولین-سیاکالیتو)، فلاونوئیدی (روش کالریمتری آلومینیوم کلراید) و پروتئینی (روش برادفورد) گرده نیز بررسی شد. نتایج نشان دادند بساک در تلخه دیواره 4 لایه ای متشکل از اپیدرم، لایه مکانیکی، لایه میانی و تاپی ترشحی دارد. میوز با سیتوکینز همزمان، و تترادهای حاصل، چهار وجهی هستند. دانه های گرده بالغ دارای برجستگی های ریز (scabrate) می باشند. غلظت ترکیبات پروتئینی و میزان ترکیبات فنولی تلخه نسبت به گونه دیگر بسیار بیشتر بود که می توان آن را به حشره دوست بودن گیاه برای گرده افشانی نسبت داد. دانه گرده تلخه دارای ترکیبات فلاونوئیدی (ضد آلرژی) بسیار کم می باشد و بیماری آسیت آلرژیک و نتایج ایمونوبلات عصاره ی گرده ی تلخه (باندهای 70، 41 و 25/12کیلودالتون) نشان دهنده فعالیت آلرژی زایی آن هستند. باند آلرژی زای 11 کیلودالتون در عصاره گرده گردو تشخیص داده شد.

فیتوپلاسماها گروهی از پروکاریوت‎های غیر مارپیچی و بدون دیواره‎ی سلولی‎اند که در آوندهای آبکش گیاهان و همولنف حشرات وجود دارند. این موجودات تا به حال در شرایط in vitro کشت نشده‎اند اما بر اساس توالی‎های حفاظت شده‎ی آنها مشخص شده است که متعلق به رده مالیکوتها هستند و در جنس phytoplasma candidatus قرار گرفتند. برای بررسی‎های عملی و مدیریت بیماری‎های فیتوپلاسمایی لازم است فیتوپلاسماها در میزبان‎های زنده نگه‎داری شوند. گیاه پروانش (catharanthus roseus) گیاهی است که می‎تواند فیتوپلاسماهای زیادی را به همراه داشته باشد و در نتیجه برای نگه‎داری فیتوپلاسماها استفاده می‎شود. نگه‎داری استرین‎های فیتوپلاسمایی از طریق کشت بافت گیاهان آلوده به فیتوپلاسما، روش مفیدی برای حفظ و نگه‎داری یک مجموعه‎ی زنده از استرین‎های فیتوپلاسمایی برای بررسی تعامل بین میزبان و فیتوپلاسما است. در این بررسی نگه‎داری استرین‎های فیتوپلاسمایی در بوته‎های پروانش و نیز فیتوپلاسمای عامل بیماری جاروک در لیموترش (citrus aurantifolia) از طریق کشت بافت مطالعه شد. نمونه‎های گیاهی سالم و آلوده به فیتوپلاسمای پروانش از گلخانه‎ی دانشکده‎ی کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان و نمونه‎های گیاهی سالم و آلوده به فیتوپلاسمای لیموترش از باغات لیموترش اطراف جیرفت جمع‎آوری شدند. نمونه‎ها به قطعاتی با طول 5/0 تا 1 سانتی‎متر با حداقل 2 جوانه‎ی جانبی یا یک جوانه‎ی انتهایی بریده شده و با محلول هیپوکلریت سدیم ضد عفونی سطحی شدند. ریزنمونه‎های گیاهی پروانش به محیط کشت جامد ms و ریزنمونه‎های گیاهی لیموترش به محیط جامد mt منتقل شدند. ریزنمونه‎ها در اتاقک رشد با دمای 1 ± 25 درجه سانتی گراد، دوره‎ی نوری 16 ساعت نور و 8 ساعت تاریکی و نور فلورسنت با شدت lux 3000 نگهداری شدند و بسته به نمونه با فواصل زمانی 4 الی 8 هفته یک‎بار واکشت می‎شدند. پس از مدتی در شاخساره‎های حاصل از رویش بافت‎های آلوده‎ی پروانش و لیموترش بر روی محیط کشت‎های مذکور علائم ریزبرگی، زردی، افزولش، کوتولگی و عدم تعادل در فاصله‎ی میانگره‎های نمونه‎های آلوده نسبت به انواع سالم رشد کرده در محیط‎های مشابه، مشاهده شد.جهت تأیید وجود فیتوپلاسماها از واکنش زنجیره ای پلیمراز و جفت آغازگرهای p3/p7 , p1/p7 استفاده شد. به وسیله‎ی این جفت آغازگرها، قطعات dnaای به طول 1830 و 320 جفت باز به ترتیب از ریزنمونه‎های آلوده به فیتوپلاسمای پروانش و لیموترش تکثیر گردید و حضور فیتوپلاسماها در این ریزنمونه‎ها مشخص شد. از این ریزنمونه‎ها می‎توان جهت مطالعات تکمیلی فیتوپلاسما و تبادلات بین آزمایشگاهی استفاده کرد. با اطلاعات موجود این اولین تحقیق از نگه‎داری استرین‎های فیتوپلاسمایی در گیاه پروانش و نیز حفظ فیتوپلاسمای عامل جاروک در شاخه‎های جوان لیموترش از طریق کشت بافت در ایران است.

خانواده گز یک خانواده بنسبت کوچک از 3 تا 5 جنس و حدود 100 گونه است. جنس tamarix بزرگ ترین جنس این خانواده است. جنس گز بدلیل داشتن گل های ریز و صفات ریخت شناسی متنوع یکی از مشکل ترین جنس های شاخه نهاندانگان است. در این پژوهش مطالعه تشریحی و نموی ساختار زایشی نر و مقایسه ی آن در دو گونه ی t. ramosissima و t. korolkowii انجام گرفت. نتایج نشان می دهد که فرایند های تمایز بافتی در دو گونه یکسان می باشد و تنها در مواردی مانند زمان تجزیه لایه های دیواره ای بساک و زمان آزاد شدن میکروسپور ها از تتراد با هم تفاوت دارند. هم چنین مقدار کل برخی از ترکیبات فنولی نیز در دو گونه مورد مطالعه، بررسی شد.

جنسplantago از خانواده plantaginaceae با حدود 275 گونه گیاهی عمدتا در مناطق معتدل، گرمسیری و نیم گرمسیری پراکنش دارد. در ایران 24گونه علفی یکساله و چند ساله از آن گزارش شده است، از این تعداد 6 گونه بوم زاد ایران هستند. تشابه مورفولوژیک زیاد موجب ابهام در جایگاه تاکسونومیکی و طبقه بندی این جنس شده است. طبقه بندی های مهمی در این جنس صورت گرفته است، اما در این طبقه بندی ها روابط بین گونه ها و جایگاه آن ها در داخل بخش ها در برخی موارد متناقض می باشد. هدف از این تحقیق بررسی و مقایسه ساختار تشریحی برگ و محور گل آذین گونه های مختلف جنس plantago و مقایسه نتایج حاصل با طبقه بندی های موجود می باشد. در این تحقیق سعی شده است که یک الگوی مناسب از صفات تشریحی در گروه بندی و شناسایی نمونه ها تهیه شود. . مشخص شد که صفات تشریحی مختلف برگ و محور گل آذین، در بین گونه ها متغیر بوده و گونه های این جنس را می توان به کمک این صفات از یکدیگر جدا نمود. تصاویر رنگی برای هر گونه، جدول های نشان دهنده صفات جداکننده و کلید آناتومی گونه ها ارائه شده است.

گذر به گل دهی، یک تغییر فاز بزرگ در چرخه ی زندگی گیاهان است. ژن flowering locus t، به عنوان ژن هدف مسیر فتوپریود، گل دهی را تحریک می کند. پروتئین ft، از اجزای اصلی هورمون گلدهی (فلوریژن) است. این پژوهش با هدف شناسایی و سنجش بیان این ژن در گیاه شاهی (lepidium sativum l.) انجام شد. rna کل از برگ جوان گیاه در مرحله ی زایشی، استخراج و برای ساخت cdna استفاده گردید. آغازگر های اختصاصی بر اساس توالی ژن های همساخت ft در گیاهان هم خانواده، طراحی و برای واکنش rt-pcr استفاده گردید. محصول این واکنش پس از خالص سازی، توالی یابی گردید. نتایج، نشان دهنده ی تکثیر قطعه ی مورد نظر از ژن به طول 294 نوکلئوتید بود که lsft نامیده و ثبت شد. این قطعه از ژن، کدکننده ی بخش عمده ی قلمرو پروتئین متصل شونده به فسفاتیدیل اتانول آمین (pebp) است که توالی آمینواسیدی آن در سایر گیاهان، به میزان بسیار زیادی حفاظت شده است. بررسی بیان ژن در اندام های گوناگون حاکی از بیان در برگ جوان و بالغ، ساقه و غنچه های گل در مرحله ی زایشی و عدم بیان آن در برگ جوان و بالغ و ساقه در مرحله ی رویشی، گل های باز شده و ریشه طی دو مرحله ی نموی رویشی و زایشی بود. بنابراین، lsft نیز همانند ft در تحریک گل دهی نقش دارد و می تواند به عنوان ژن محرک گلدهی در شاهی عمل کند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

جذب پرتو uvتوسط گیاه می تواند باعث اثرات تخریبی یا تحریکی روی مولکول های زیستی مانند dna، rna، پروتئین ها و لیپیدها شود. اشعه uv باعث پاسخ های ریخت شناسی و عملکردی در گیاهان می شود. تنظیم ژنهای مسیر عمومی بیوسنتز ترکیبات فنلی یک پاسخ عمومی به تیمار uv است. این تیمار باعث تجمع برخی رنگیزه‎ها از قبیل فلاونوئیدها و آنتوسیانین ها از راه القای ژن‎های مسیرهای بیوشیمیایی آن‎ها ‎شده و در نتیجه سبب افزایش مقاومت گیاه در برابر اثرات مخرب این پرتو می شود. میوه ی گوجه فرنگی پر مصرف ترین سبزی در تمام جهان است. این میوه شامل حدود 94 درصد آب می باشد و بقیه آن را پروتئین، چربی، قندهای مختلف از جمله گلوکز و فروکتوز، ویتامین های a،b ،c ، e، k، اسید آمینه های ضروری و املاح معدنی تشکیل می دهد. ترکیبات آنتی اکسیدان آن روی سلامتی انسان ، در همه دنیا اثر مستقیم دارد. مهمترین ترکیب آنتی اکسیدان موجود در میوه ی گوجه فرنگی، لیکوپن است. ترکیبات فنلی از قبیل فلاونوئیدها و آنتوسیانین ها، از دیگر ترکیبات آنتی اکسیدان میوه ی گوجه فرنگی، هستند. گوجه فرنگی و محصولات تبدیلی آن یکی از مهم ترین تولیدات صنایع تبدیلی در جهان می باشد به طوریکه سالانه حدود 35-30 میلیون تن گوجه فرنگی تازه در کارخانه ها فرآوری می گردد و رب گوجه فرنگی محصول عمده ی آنها می باشد. ایران در سال 2008 مقام پنجم پس از امریکا، ایتالیا، چین و ترکیه در میزان تولید محصولات فراوری شده گوجهفرنگی دارا بود. گوجه فرنگی گیلاسی از ارقام جدید این گیاه است که کشت آن به تازگی رواج یافته است. این رقم گوجه فرنگی علاوه بر دارا بودن ارزش زینتی، دارای مقادیر آنتی اکسیدان بالاتری نسبت به ارقام دیگر است. با توجه به نقش پرتو فرابنفش در تحریک برخی از مواد بیوشیمیایی و اهمیت میوه ی گوجه فرنگی در رژیم غذایی انسان، اثر 3 دوز از این پرتو بر روی میزان برخی ترکیبات بیوشیمیایی و آنتی اکسیدان میوه ی گوجه فرنگی به منظور بالا بردن میزان این ترکیبات در میوه 6 هیبرید گوجه فرنگی گیلاسی بررسی شد. همچنین میزان بیان ژن چالکونسنتاز که آنزیم سنتز شده توسط آن، آنزیم کلیدی مسیر بیوسنتز ترکیبات فنلی است، در اثر تیمار با پرتو uv-b در میوه 2 هیبرید گوجه فرنگی گیلاسی، بررسی گردید. میزان بیان این ژن به وسیله روش rt-pcr نیمه کمی اندازه گیری شد. نتایج حاصل نشان می دهد که میزان بیان ژن چالکونسنتاز به همراه میزان ترکیبات بیوشیمیایی مورد آزمایش افزایش داشته است و افزایش میزان بیان ژن چالکونسنتاز، به عنوان عامل ابتدایی موجب افزایش در میزان ترکیبات فنلی شده است. بهترین هیبرید مورد مطالعه، هیبرید بابیتوم- بروینزما بود که بالاترین میزان ترکیبات فنلی، فلاونوئیدها، آنتوسیانین و لیکوپن را در اثر تیمار با پرتو uv-b از خود نشان داد. با توجه به نتایج این تحقیق، استفاده از پرتو فرابنفش برای بالا بردن میزان ترکیبات آنتی اکسیدان در میوه ی گوجه فرنگی، و همچنین استفاده از رقم گیلاسی برای بالا بردن ترکیبات آنتی اکسیدان در محصول های فراوری شده گوجه فرنگی توصیه می شود.

گندم زراعی به چهار گونه اصلی از triticum شامل t. monococcum l. (دیپلوئید، دارای 14 کروموزوم)، t. turgidum l. و t. timopheevii zhuk. (تتراپلوئید، 28 کروموزومی)، t. aestivum l. (هگزاپلوئید، 42 کروموزومی) تعلق دارد. t. aestivum (گندم معمولی) با بیش از 20000 رقم، از نظر اقتصادی مهمترین بوده که به گستره وسیعی از محیط‏های کشت سازگار شده است. گندم در تغذیه انسان از اهمیت بالایی برخوردار است و تمام تلاشهای صورت گرفته در زمینهی ژنتیک گندم برای بالابردن هر چه بیشتر محصولدهی و کیفیت آن بوده است. در این راستا، مطالعات بسیاری در زمینه شناسایی ژنهای مفید و موثر در کیفیت محصول، مقاومت در برابر بیماریها و مقاومت در برابر تنشهای زیستی و غیر زیستی انجام شده است. در بیوتکنولوژی نوین سعی بر این است که صفات مفید از گیاهان خویشاوند گندم به این گیاه اقتصادی انتقال یابد. در زمینه تبارشناختی و ژنگانشناسی مقایسهای نیز پیشرفتهای چشمگیری صورت گرفتهاست. یکی از روشهایی که امروزه به صورت گسترده در ژنومیک مقایسهای مورد استفاده قرار میگیرد، دورگگیری در محل میباشد. دورگگیری dnaی ژنومی در محل (gish) با استفاده از dnaی ژنومی کل یک گونه مشخص به عنوان ردیاب (پروب) برای تحقیق هومولوژی dnaی کروموزومی این گونه با ژنوم گونههای دیگر با ساختار ژنومی متفاوت، به کار گرفته میشود. در این تحقیق با استفاده از روش دورگگیری dnaی ژنومی در محل (gish)، میزان هومولوژی (هم ساختی) سه رقم از گونه گندم (triticum aestivum l.) بومی ایران که در نواحی مختلف استان کرمان و برخی استانهای دیگر کشت میشوند، به نامهای چمران، روشن و پیشتاز با جو معمولی بررسی گردید. در این روش، پس از استخراج dnaی ژنومی جو (hordeum vulgar) و نشاندار نمودن آن توسط نوکلئوتید فلئورسنت فلئورسین-12dutp، آن را تحت عمل دورگگیری در محل با کروموزومهای متافازی سه رقم گندم قرار دادیم. بررسیها نشان داد که رقم چمران 12/5640 درصد، رقم روشن 12/1923 درصد و رقم پیشتاز 12/4764 درصد هومولوژی ژنومی با جو معمولی دارا میباشند. مقایسهی بین این سه رقم نشان داد که اختلاف معنیداری بین آنها از نظر هومولوژی ژنومی با جو معمولی وجود ندارد. بر این اساس، پیشنهاد میکنیم که این سه رقم از نظر میزان هومولوژی ژنومی با جو، در یک سطح هستند و تفاوت آشکاری از این نظر با یکدیگر ندارند.

آویشن (l. thymus vulgaris ) متعلق به تیره نعناع و یکی از مهم ترین گیاهان معطره و دارویی است. اثر شوری بر رشد گیاه در یک قرن اخیر، موضوع تحقیقات گسترده ای بوده است چرا که تنش شوری بهره وری گیاهان را در مناطق بیابانی و نیمه بیابانی محدود می کند. در این تحقیق، میزان مقاومت آویشن نسبت به تنش شوری به روش in vitro مورد بررسی قرار گرفت. جداکشت های محور زیرلپه و سرشاخه به دست آمده از دانه رست های سترون به محیط کالوس زایی منتقل شدند. کالوس زایی با استفاده از ترکیبات مختلف 2,4-d، naa, کینتین و ba روی محیط ms مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که حداکثر کالوس زایی روی محیط ms دارای 1 میلی گرم در لیتر 2,4-d و 5/0 میلی گرم در لیتر کینتین به دست آمد اما کالوس زایی مناسب همراه با بهترین کیفیت کالوس و باززایی در محیط ms دارای 1 میلی گرم در لیتر naa و 1 میلی گرم در لیتر ba رخ داد. بیشترین درصد القاء شاخه در محیط ms دارای 1/0 میلی گرم در لیتر naa و 4 میلی گرم در لیتر کینتین مشاهده شد. در این تحقیق، محور زیرلپه بهترین ریزنمونه جهت القاء کالوس و سرشاخه، بهترین ریزنمونه جهت القاء شاخه و باززایی بود. کالوس های رشد یافته روی محیط ms دارای 1 میلی گرم در لیتر naa و 1 میلی گرم در لیتر ba به همان ترکیب محیطی و دارای غلظت های 0، 50، 75 و 100 میلی مولار nacl انتقال یافتند. پس از 4 هفته، وزن تر و خشک، درصد نکروزگی، میزان پرولین و پروتئین کل کالوس ها برای ارزیابی رشد کالوس ها تعیین شد. تفاوت معنی داری در وزن تر و خشک کالوس حاصل از جداکشت محور زیرلپه در غلظت های مختلف nacl وجود داشت به طوری که بیشترین و کمترین وزن تر و خشک آن به ترتیب در غلظت های 0 و 100 میلی مولار مشاهده شد. اما وزن تر کالوس های سرشاخه تنها در غلظت 100 میلی مولار تغییر کرد و وزن خشک آنها هیچ تغییر معنی داری نداشت. همچنین با افزایش غلظت نمک، درصد نکروزگی و میزن پرولین و پروتئین کل افزایش یافت. در این بررسی روی آویشن، باززایی در غلظت 50 میلی مولار نمک رخ داد. تمام شاخه های باززایی شده، روی محیط 2/1 غلظت ms دارای 8/0% (w/v ) ساکاروز و بدون تنظیم کننده رشد به خوبی ریشه دار شدند. همچنین آزمایشی جهت بررسی اثر غلظت های مختلف شوری (nacl) در مرحله گیاه چه انجام شد. کلرید سدیم اعمال شده شامل سطوح صفر، 50، 100، 150، 200و 250 میلی مولار بود. نتایج حاصل حاکی از کاهش درصد و سرعت جوانه زنی، وزن تر ریشه و سرشاخه، وزن خشک ریشه و سرشاخه، طول ریشه و سرشاخه و افزایش میزان پرولین، با افزایش غلظت شوری بود و سرعت جوانه زنی نسبت به درصد جوانه زنی بیشتر تحت تأثیر شوری قرار گرفت.

همه ساله بدلیل افزایش ناگهانی درجه حرارت ، خسارات عمده ای به کشاورزان وارد می شود. برای درک بهتر اثر دمای بالا بر تشکیل میوه در گوجه فرنگی، مطالعاتی جهت حساسیت واریته ace نسبت به دما در این پایان نامه انجام شده است .

اثر آلودگی هوا بر نمو لایه های دیواره بساک ، میکروسپورزایی ، ساختار دانه های گرده، رهایی محتویات درونی دانه های گرده، میزان پروتئین کل گرده ، نیمرخ الکتروفورزی پروتئین دانه های گرده، آلرژی زایی دانه های گرده و شناسایی آلرژنها در سه سرده گل طاووسی ، گل جعفری و گل توری مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است.