تحقیق حاضر به بررسی رابطه میان باورهای دانش آموزان دبیرستانی درباره زبان آموزی و استفاده آنها از راهبرد های یادگیری می پردازد. این تحقیق همچنین همبستگی میان این دو متغیر را میان دانش آموزان دختر و پسر یک زبانه و دوزبانه با یکدیگر مقایسه کرده است. دو پرسشنامه sill (آکسفورد، 1990) و balli (هورویتز، 1987) برای جمع آوری داده ها از 462 دانش آموز دبیرستانی از استانهای مختلف کشور مورد استفاده قرار گرفت. آمار توصیفی، همبستگی پیرسون، و آزمون z فیشر برای تجزیه و تحلیل داده ها به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که دانش آموزان دبیرستانی از راهبردهای یادگیری متنوعی در یادگیری زبان انگلیسی بهره می برند و درباره امر زبان آموزی باور های متفاوتی دارند. دانش آموزان گزارش کردند که از راهبرد های فراشناختی بیشترین استفاده و از راهبردهای عاطفی و جبرانی کمترین استفاده را می برند. آنها همچنین باور هایی قوی درباره انگیزه آموختن زبان انگلیسی داشتند. همبستگی مثبت و معناداری میان زیرگروه های باورها و راهبردها به دست آمد. در همه گروه ها باورهای دانش آموزان درباره انگیزه و انتظارات زبان آموزی، بالاترین همبستگی را با راهبرد های فراشناختی و راهبردهای اجتماعی نشان داد. علاوه بر آن، هیچ تفاوت معناداری میان ضریب همبستگی راهبردها و باورها در دانش آموزان دختر و پسر و یک زبانه و دوزبانه به دست نیامد.

چکیده ندارد.