«اساس سبک بر شخصی شدن زبان و ظهور فردیت استوار است» سبک با مفهوم فردیت گره خورده است پس درست آن است که از واژه های مترادف پرهیز کنیم و همین واژه ی «سبک» را به کار ببریم. پس به کار بردن واژه سبک برای سبک دوره مانند سبک خراسانی، سبک هندی سبک رئالیسم اشتباه فاحش است و مبنا و معیار کاربرد آن بوسیله نویسندگان تنها سلیقه شخصی و عادت قلمی است که مبنای علمی ندارد چرا که محدوده ی هر عنوانی متنِ نوشته می باشد به ویژه به کار بردن سبک و مکتب به جای هم آنجا که مفهوم اصلی مکتب ادبی مجموعه ی از آثار ادبی یک دوره و شرایط تاریخی معین است پس سبک دوره هم متوجه همین موضوع است بنابراین سبک دوره ویژگی بنیادین مکتب ادبی را همراه دارد «در حقیقت بحث سبک دوره بحث مکتب است و سبک همان سبک شخصی است»