هدف این پژوهش، ترسیم چارچوب مفهومی آموزش اخلاق حرفه ای( برای بزرگسالان) به مثابه مبنایی برای طراحی الگوی عملی ودستیابی به روش های اثر بخش این آموزش است. جستجوی مهمترین مولفه های چیستی، چرایی، و چگونگی آموزش اخلاق حرفه ای بر اساس مبانی، اصول واهداف آموزش اخلاق و با توجه به آموزه های تربیتی اسلام، رهیافت پژوهشی این چارچوب مفهومی است. مطالعه کتابخانه ای و تحلیل منطقی وانتقادی پیشینه نظری، روش پاسخ به مسائل این پژوهش است. آموزش اخلاق حرفه ای فراتر از یاد دادن آگاهی های اخلاقی، به معنای ارتقاء اخلاق ورزی حرفه مندان است. مطالعه تطبیقی پیشینه نظری و بررسی آموزه های تربیتی اسلام نشان می دهد که اثربخشی آموزش اخلاق حرفه ای بر اصلاح و ارتقاء منسجم هفت مولفه بنا نهاده می شود: منش اخلاقی، انگاره اخلاقی، حساسیت اخلاقی، قضاوت اخلاقی، انگیزش اخلاقی، مهارت عملکردی اخلاقی، وتعهد حرفه ای(حرفه مندی). در رویکرد جامع نگر بر پایه کار کرد های سه گانه آموزش اخلاق(پیشگیری، درمان و رشد) وارزیابی پیشین، هنگام، و پسین، نخستین گام در آموزش اثربخش اخلاق حرفه ای، بیدارسازی یادگیرنده است. راه بیدارسازی، ارتقاء سطح خودشناسی نوعی، صنفی، و فردی برای شناخت توانایی ها و فرصت ها مبتنی برخود-ارزشمندی، استقلال و ارتقاء هوش هیجانی است. گام های دیگر، ارتقاء هویت حرفه مندی و مداخله در سایر مولفه های هفت گانه در محیط سیصدوشصت درجه حرفه ای است. حرفه گرایی و مسئولیت پذیری اخلاقی و شایستگی های مربی در فرایند آموزش از دیگرشرایط اثربخشی آموزش اخلاق حرفه ای است.