در این پایان نامه، یک مدل ریاضی ازگسترش آنفولانزای مرغی به دنیای پرندگان و دنیای انسان بررسی و تجزیه و تحلیل شده است. مدل ریاضی موجود به عفونت انسان به وسیله آنفولانزای مرغی مشترک بین انسان و پرندگان می پردازد.تجزیه و تحلیل پایداری و رفتار دراز مدت این بیماری به وسیله شبیه سازی با مقادیر پارامترهای مختلف انجام شده است

به منظور بررسی اثر جایگزینی کنجاله سویا با کنجاله پنبه دانه در جیره غذایی جوجه های گوشتی لهمن، آزمایشی بصورت طرح کاملا تصادفی در قالب فاکتوریل با دو متغیر سطوح کنجاله پنبه دانه (0، 8، 16، 24 درصد) و سن اعمال تیمار (مرحله رشد و پایانی، مرحله پایانی) و هر تیمار با پنج تکرار در ایستگاه دامپروری دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. در این طرح کلا از 640 قطعه جوجه گوشتی یکروزه استفاده شد که تا سن 14 روزگی به صورت گروهی بر روی بستر پرورش یافتند. در پایان چهاردهمین روز، جوجه ها در گروههای 16 قطعه ای تقریبا هم وزن و به صورت مختلط با تعداد برابر از هر جنس بصورت تصادفی در آشیانه های گروهی قرار گرفتند. جیره های آزمایشی براساس توصیه های اسکات (1982) متعادل گردید و به منظور خنثی سازی گوسیپول آزاد کنجاله پنبه دانه، سولفات آهن دو ظرفیتی به نسبت 2:1 (سولفات آهن به گوسیپول آزاد) به صورت محلول استفاده شد. توزین بصورت هفتگی انجام شد و شاخصهای اضافه وزن، مصرف غذا و ضریب تبدیل غذا به صورت هفتگی و برای هر یک از مراحل پرورش و کل دوره اندازه گیری و محاسبه شد. بررسی عوامل خونی و تجزیه شیمیایی و فیزیکی لاشه به صورت جداگانه در هر جنس ، در پایان دوره پرورش انجام شد. افزایش سطح کنجاله پنبه دانه بر شاخصهای اضافه وزن، مصرف غذا، وزن کبد و کیسه صفرا، وزن قلب ، درصد لاشه قابل طبخ و عوامل خونی اثر معنی داری (p < 0/05) نداشت . همچنین افزایش سطح کنجاله پنبه دانه منجر به اختلافاتی معنی دار (p < 0/05) در ضریب تبدیل غذا، ترکیبات شیمیایی لاشه (پروتئین خام، چربی خام، خاکستر و رطوبت)، وزن چربی حفره بطنی و وزن سنگدان شد. اعمال تیمار در مرحله رشد و پایانی در مقایسه با مرحله پایانی بطور معنی داری (p < 0/05) هزینه غذا به ازای هر کیلوگرم اضافه وزن را کاهش داد و اثر آن در مورد سایر شاخصها معنی دار نبود. اثر متقابل سطح کنجاله پنبه دانه و سن اعمال تیمار بر ضریب تبدیل غذا، درصد پروتئین خام لاشه، وزن سنگدان و هزینه غذای مصرفی به ازای هر کیلوگرم اضافه وزن معنی دار (p < 0/05) بود. اثر جنس بر درصد خاکستر لاشه و میزان چربی حفره بطنی معنی دار (p < 0/05) بود و بر سایر شاخصها اثر معنی دار نداشت . اثر متقابل سطح کنجاله پنبه دانه و جنس بر درصد پروتئین خام لاشه، درصد خاکستر لاشه، درصد چربی خام لاشه و چربی حفره بطنی معنی دار (p < 0/05) بود. اثر متقابل جنس و سن اعمال تیمار بر درصد پروتئین خام لاشه و چربی حفره بطنی معنی دار (p < 0/05) بود. اثرات متقابل سطح کنجاله پنبه دانه و جنس و سن اعمال تیمار بر درصد پروتئین خام لاشه، درصد خاکستر لاشه، درصد چربی خام لاشه، وزن چربی حفره بطنی، وزن سنگدان معنی دار (p < 0/05) بود.